Wat gebeurt er met de miljarden van Paul Allen? Een jaar na zijn dood is het gecompliceerd

Het antwoord op dat laatste lijkt in ieder geval duidelijk: Nog niet, en waarschijnlijk ook niet snel.

Estate-experts zeggen dat het jaren kan duren om holdings zoals die van Allen af te wikkelen – een uitgebreide verzameling van bedrijven, investeringen, onroerend goed, kunst van wereldklasse en andere eclectische en waardevolle bezittingen. Dan is er nog het proces van het doordacht en effectief weggeven van wat wel 10 miljard dollar of meer kan zijn.

Aan het roer van dit alles staat Jody Allen, trustee, zus en, met haar familie, enige erfgenaam. Jody Allen “is verantwoordelijk voor het behouden en implementeren van Paul Allen’s visie voor de komende generaties,” volgens een biografie op de website van Vulcan, het bedrijf dat zij mede hebben opgericht en dat dient als de spil van het Allen-imperium.

Haar specifieke bedoelingen zijn niet bekend buiten een hechte en beschermende inner circle. Een vertegenwoordiger van Vulcan weigerde verzoeken om interviews en zei: “Er zijn geen updates om te bespreken.” Ze voegde eraan toe: “Vulcan blijft zich inzetten om de moeilijkste problemen in de wereld aan te pakken.”

De verwachtingen zijn hooggespannen, voor een groot deel gebaseerd op de lange en gevarieerde staat van dienst van Paul en Jody Allen op het gebied van filantropie – hij gaf bij leven zo’n 2 miljard dollar weg – en bijdragen aan het zakelijke, wetenschappelijke en culturele weefsel van Seattle en daarbuiten.

Shannon Halberstadt, chief executive van Artist Trust, een groep in Seattle die kunstenaars ondersteunt met beurzen en pleitbezorging, noemde Allen’s steun “transformatief voor de kunstgemeenschap in Seattle. Maar als er één ding is om te bekritiseren, dan is het wel het gebrek aan transparantie en wat je kunt verwachten.”

Als er 10 miljard dollar in één enkele stichting terecht zou komen, dan zou dat de op vijf na grootste stichting van de V.S. zijn. vandaag, zei Jacob Harold, uitvoerend vicevoorzitter van Candid, dat gegevens en diensten levert aan filantropieën en non-profitorganisaties.

Sinds Allen op 15 oktober 2018 op 65-jarige leeftijd overleed aan complicaties van non-Hodgkin-lymfoom, zijn er enkele dingen veranderd in de multitentacled Allen-onderneming. Maar voor het grootste deel is het business as usual.

“Ik zou niet verwachten heel veel te zien of heel veel te weten. In een nalatenschap als deze, is dit nog erg vroeg in de procedure,” zei Douglas Lawrence, een estate planning advocaat die werkt met vermogende klanten bij Stokes Lawrence in Seattle.

Allens grootste megajacht, Octopus, werd verbouwd en te koop aangeboden voor 325 miljoen dollar, net als een ontwikkelingsproject in Beverly Hills en een landgoed in Atherton, Californië. Maar een ander groot jacht, Tatoosh, evenals de rest van Allen’s wereldwijde prive-woningen – van een villa aan de Franse Rivièra tot Georgia O’Keefe’s huis in New Mexico – zijn niet te koop.

Twee golfbanen, Willows Run in Redmond en Druids Glen in Kent, zijn verkocht – hoewel Allen al in 2015 de verkoop ervan overwoog. De kostbare ruimtevaartonderneming Stratolaunch heeft werknemers ontslagen, de eerste vlucht van het gigantische raketlanceervliegtuig gerealiseerd en is vervolgens van eigenaar veranderd en naar een onbekende koper gegaan. Het Upstream Music Fest, begonnen in 2017, werd dit jaar niet gehouden.

Tussen heeft Allen’s miljardeninvesteringsfirma een nieuw kantoor geopend in Singapore en blijft het kapitaal in nieuwe ondernemingen pompen. Vulcan Real Estate blijft vastgoed kopen en verkopen, de laatste jaren met een grotere nadruk op Bellevue. Allen’s onderzoeksschip Petrel gaat door met het ontdekken van historisch belangrijke scheepswrakken. De Paul G. Allen Family Foundation gaat door met het verstrekken van subsidies. De twee onderzoeksinstituten die Allen in Seattle heeft opgericht en die zich richten op kunstmatige intelligentie, hersen- en celwetenschap en immunologie, groeien.

De instituten, die aan weerszijden van Lake Union liggen en samen naar schatting 650 werknemers hebben, hebben “het landschap van Seattle veranderd als centrum van onderzoek op deze gebieden, als aanvulling op bestaande organisaties,” aldus Ed Lazowska, professor aan de Paul G. Allen School of Computer Science & Engineering.

Vulcan Real Estate, dat South Lake Union heeft herbouwd en activa heeft ontwikkeld met een waarde van zo’n $4.3 miljard dollar in de afgelopen twee decennia, is “het kroonjuweel van (Allen’s) zakelijke ondernemingen,” zei lange tijd Seattle-ontwikkelaar Kevin Daniels.

Daniels en andere vastgoedwatchers verwachten geen massale liquidatie of verminderde activiteit.

“Het is geen speeltje. Het is geen speelgoed,” zei hij over de aanzienlijke bezittingen van Vulcan Real Estate. “Ze zijn een geduchte concurrent. Ik blijf uit hun buurt.”

De verkoop van activa die veel geld opslokken, zoals jachten of ruimtevaartondernemingen, is een standaardonderdeel van het opruimen van een nalatenschap “zodat als de tijd rijp is, je geld, kasequivalenten en andere wat ik zou noemen nuttige activa kunt verdelen,” zei Lawrence.

Maar dat duurt meestal jaren voor nalatenschappen van deze omvang. Nalatenschappen hebben tot 15 maanden vanaf de datum van overlijden, inclusief verlengingen, om belastingaangiften in te dienen. De executeur moet geschatte belastingen betalen, die kunnen oplopen tot 52% van de activa die niet naar een goed doel gaan.

Het testament van Allen geeft het grootste deel van zijn nalatenschap aan een levende trust die hij in 1993 heeft opgericht, met Jody Allen als trustee. De bepalingen van de trust zouden specifieke filantropische plannen van Allen kunnen specificeren en mogelijk ook aanvullende trusts kunnen creëren, eventuele uitkeringen aan individuen kunnen sturen en de belasting kunnen regelen.

“Het hangt er allemaal vanaf wat er in die trust staat,” zei Lawrence.

Tijdens zijn leven was Paul Allen’s filantropie veelzijdig en diepgaand. Hij financierde onderzoeksinstituten en kleine kleuterscholen, musea en huisvesting, oceaanonderzoeken en reacties op ebola-uitbraken.

Hij was een van de eersten die in 2010 de Giving Pledge aflegde – een pact van miljardairs om het grootste deel van hun rijkdom te doneren – maar hij was al veel eerder van plan om dat te doen. Mensen die met hem werkten, zeiden dat hij investeringsbeslissingen deels bekeek vanuit de vraag of hij aan het eind meer of minder zou hebben om weg te geven. Ze zeiden ook dat hij soms anoniem bijdragen deed.

Een van de belangrijkste kanalen voor filantropie is de Paul G. Allen Family Foundation, die in 1988 door Paul en Jody Allen is opgericht. Sindsdien heeft de stichting minstens 575 miljoen dollar weggegeven.

Filantropiewatchers vragen zich af of Allen’s vermogen uiteindelijk in die stichting, een nieuwe stichting of in een andere structuur zal worden ondergebracht. Verschillende fortuinen van de tech-industrie zijn de afgelopen jaren voor filantropische doeleinden toegezegd via naamloze vennootschappen in plaats van particuliere stichtingen, waaronder het Chan Zuckerberg Initiative van Facebook-oprichter Mark Zuckerberg en echtgenote Priscilla Chan, en Laurene Powell Jobs’ Emerson Collective.

“De grote tech-donoren van de laatste tien jaar of zo hebben de neiging om hun geld in een complexere structuur te stoppen,” zei Harold, de Candid executive.

Deze structuur biedt rijke donoren meer flexibiliteit om investeringen te doen, politieke bijdragen te leveren en zich op andere manieren bezig te houden met belangenbehartiging, naast het doen van liefdadigheidssubsidies.

“Een andere interpretatie is dat ze een poging zijn om transparantie te vermijden,” zei hij. “Er zit een kern van waarheid in beide.”

Naast de structuur, komt grote filantropie onder toenemende kritiek “als een product van ongelijkheid, wat het duidelijk is, zo’n beetje per definitie,” zei hij.

Het recente geven van de Allen Family Foundation zou een venster op zijn toekomst kunnen zijn, of het zou slechts een momentopname kunnen zijn van een filantropie in transitie.

Aan het einde van 2018 had de stichting activa ter waarde van meer dan $ 931 miljoen en deed meer dan $ 48 miljoen aan bijdragen. Stichtingen moeten elk jaar gemiddeld 5% van hun vermogen verdelen.

Begunstigden variëren van een handvol individuen die $ 200 kregen voor educatieve projecten tot $ 2,6 miljoen voor het UW’s Allen Discovery Center for Cell Lineage Tracing, volgens federale belastingaangiften. De meeste van de grootste subsidies gingen naar de financiering van wetenschappelijk en medisch onderzoek aan vooraanstaande instellingen, en naar milieudoelen, zoals het bestrijden van illegale ivoorhandel, het inventariseren van het zeeleven over de hele wereld en het ontwikkelen van klimaatmodellen.

De stichting financierde ook musea van Allen gewijd aan de geschiedenis van computers, militaire wapenuitrusting en luchtvaart; een “smart city”-programma in Columbus, Ohio; verbeteringen aan een ziekenhuiskantine in Yreka, Californië; de bouw door Mercy Housing Northwest van appartementen voor dakloze gezinnen; en gemeenschapsontwikkeling in de buurt van een safarihut in Zambia. (De stichting is ook een financier van de verslaggeving van The Seattle Times over dakloosheid.)

Sommigen in de lokale kunstgemeenschap zeiden dat het geven van de stichting sinds 2014 is afgenomen, en hopen dat het weer een prioriteit zal zijn.

“Die steun vóór 2014 was groot – het was een van de grootste subsidies die we in deze regio kregen,” zei Sharon Williams, chief executive van het Central District Forum for Arts & Ideas, eraan toevoegend dat de organisatie sindsdien niet meer is uitgenodigd voor financiering.

Arts-gerichte subsidies van de stichting in 2018 omvatten $ 300.000 aan de Oregon Shakespeare Festival Association voor het Allen Elizabethan Theatre in Ashland; $ 125.000 aan Performing Arts Center Eastside; en $ 100.000 aan een vijf jaar oud residentieprogramma voor hiphopartiesten, een samenwerking tussen Arts Corps, Macklemore en Ryan Lewis en het MoPOP-museum dat in 2000 mede is opgericht door Paul en Jody Allen.

Halberstadt van Artist Trust zei dat Jody Allen “in het verleden zo ondersteunend was toen ze de stichting leidde. … Ze keek naar het hele spectrum van kunstorganisaties, zowel de kleinere en schamele als de meer gevestigde.”

Naast het steunen van kunstenaars, had Allen een zelden geziene persoonlijke kunstcollectie die wordt beschouwd als van wereldklasse.

“In termen van het kopen van kunst, was Paul buitengewoon goed geadviseerd en had een buitengewoon oog voor enkele van de grootste kunstwerken die ooit zijn gemaakt,” zei Benedict Heywood, die een kortstondig privémuseum leidde, Pivot Art + Culture, dat enkele van Allen’s collecties toonde. Hij verwees naar een schilderij van Lucian Freud in Allen’s collectie dat naar mijn mening “letterlijk een van de belangrijkste portretschilderijen van de 20ste eeuw was. … Men kan daaruit afleiden dat de rest van zijn verzameling even groot was.”

Zullen die grote werken hun weg vinden naar publieke vertoning of zullen ze worden geveild om andere initiatieven te financieren? Net als met de rest van de nalatenschap van Allen, valt dat nog te bezien.