Wat u moet weten over het instorten van de luchtpijp bij honden

Thinkstock

De luchtpijp is een tamelijk stijve buis (ook wel luchtpijp genoemd) die zich uitstrekt van de nek van een hond naar zijn borst en lucht naar de longen brengt.

De structuur bestaat uit kraakbeenringen, die in de loop der tijd zwak en misvormd kunnen worden, waardoor de luchtpijp in verschillende mate verstopt kan raken. Deze erfelijke aandoening bij honden wordt trachea collaps genoemd, en het treft meestal speelgoed rassen, zoals Poedels, Yorkshire Terriers en Pomeranians.

Hier is een blik op hoe de aandoening wordt gediagnosticeerd – en wat dierenartsen zullen doen om het te behandelen.

Wat zijn de symptomen van trachea collaps?

Hoewel de aandoening erfelijk is, vertonen veel honden geen tekenen van trachea collaps tot middelbare leeftijd.

Aangetaste honden hebben een karakteristieke “toeterende” of “zeehond blaffende” hoest die verergert wanneer ze actief of opgewonden zijn.

Ernstig aangetaste honden kunnen lange hoestbuien hebben, die kunnen leiden tot ademnood en mogelijk zelfs de dood omdat ongecontroleerde hoestbuien vaak oedeem en zwelling in de luchtpijp veroorzaken. Als u de hoest onder controle kunt houden – zelfs bij ernstig aangetaste honden – zullen veel van deze honden geen levensbedreigende episodes meemaken.

Hoe wordt de aandoening gediagnosticeerd?

Ingestorting van de luchtpijp wordt vaak vermoed bij honden van speelgoedrassen die zich presenteren met een duidelijke hoest, maar tests zijn nodig voor een definitieve diagnose.

Röntgenfoto’s van de borst worden gebruikt om te bepalen of de ineenstorting zich bevindt in de keel (cervicaal) deel van de luchtpijp of in de borst (intra-thoracale) gebied van de luchtpijp. Hoewel röntgenfoto’s een redelijke eerste test zijn, kunnen ze de frequentie en de ernst van de aandoening onder-diagnosticeren, zodat aanvullende tests vaak nodig zijn.

Fluoroscopie, die vergelijkbaar is met een “bewegende röntgenfoto”, kan nuttig zijn bij het stellen van een diagnose bij honden die typische symptomen hebben, maar geen duidelijk röntgenbewijs van tracheale instorting vertonen.

Bronchoscopie houdt in dat onder narcose een scoop rechtstreeks in de luchtpijp wordt geplaatst. De procedure biedt een direct visueel onderzoek, waardoor het een uitstekende manier is om te bepalen hoe ernstig de trachea is ingezakt, en of er andere afwijkingen in de luchtwegen zijn.