WBURwbur

GP: Ze vlucht al 50 jaar voor dit moment in haar gedachten. Vijftig jaar. En ze vertelde dit allemaal aan Aaron Levi – ze ontmoetten elkaar eerst via e-mails, toen begonnen ze lange telefoongesprekken en uiteindelijk ontmoetten ze elkaar in levende lijve. Zij en een vriendin die Wilt toevallig kende, gingen met een groep vrienden naar een jazzclub in San Francisco. En ze ontmoeten Wilt daar – opnieuw, in een grote groep.

En Wilt deed wat Wilt vaak deed. Hij vroeg haar om haar telefoonnummer. Ze gingen een paar avonden later weer uit – en dit is wat ze Aaron Levi vertelde – ze had te veel gedronken, zei ze. Ze gingen terug naar Wilt’s appartement, en die nacht werd Aaron verwekt. Ze heeft Wilt nooit meer gezien. Toen ze ongeveer vijf maanden zwanger was, nam ze contact op met Wilt en vertelde hem dat ze zwanger was, dat ze het kind ter adoptie zou aanbieden en dat hij de enige was die mogelijk de vader kon zijn. En toen belde ze hem weer nadat het kind was geboren, en ze vertelde Wilt dat het een jongen was en dat was het laatste dat ze met Wilt sprak.

BL: Vertelt het verhaal van Aaron Levi ons iets nieuws over Wilt Chamberlain?

GP: Ik denk echt, Bill, dat dit bovenal het verhaal van adoptie is. Het is een verhaal over de zoektocht van een man naar zijn identiteit en zijn meest fundamentele menselijke behoefte: de man en de vrouw te kennen die hem fysiek op deze wereld hebben gezet. Het toeval wil dat Levi’s odyssee op een beroemdheid stuitte. Maar afgezien van de bekendheid van Wilt Chamberlain verschilt dit verhaal niet zoveel van duizenden andere verhalen van geadopteerden.

BL: Gary, ben je verbaasd dat de zussen van Wilt Chamberlain niets te maken willen hebben met de man die beweert hun neef te zijn?

GP: Dat ben ik niet. Weet je, terwijl ik het afgelopen jaar aan dit verhaal heb gewerkt, heb ik een aantal vrienden gevraagd: als je zou horen dat je oom – laten we zeggen – een kind had gehad, voordat hij je tante ontmoette, en dat kind komt vervolgens telefonisch of per e-mail naar je toe en zegt: “Ik ben de zoon van je oom. Ik wil je mijn verhaal vertellen.” Zou je hem ontmoeten? Laat staan DNA afstaan? Zou je hem ontmoeten? En het antwoord was ongeveer half en half. Ik denk dat het van de persoon afhangt.

BL: Aaron Levi’s zoektocht naar zijn biologische ouders heeft geresulteerd in een relatie met zijn biologische moeder, zoals u hebt gezegd. Zij hebben elkaar bezocht, hoewel zij in het Verenigd Koninkrijk woont. Maar tegen de tijd dat Levi ervan overtuigd raakte dat Chamberlain zijn vader was, was Wilt overleden. Heeft Aaron Levi volgens u vrede met zijn zoektocht?

GP: Nee, integendeel. Ik denk dat dit nog steeds in hem brandt. Het is belangrijk om te weten dat hij geen geld wil. Hij wil hier geen dubbeltje. Hij wil alleen de familie van zijn vader leren kennen. Hij wil ze ontmoeten. En ik denk, dat hij waarschijnlijk op een bepaalde manier een relatie, een omhelzing met hen wil hebben. Het is gevoelsmatig, emotioneel spul over identiteit. En dat is zijn zoektocht.