Weet je niet wat je moet zeggen? How to Know What To Talk About

Ik heb me altijd ongemakkelijk gevoeld bij het praten met mensen die ik niet goed ken.

Maar in de loop der jaren heb ik precies geleerd wat ik moet doen als ik merk dat ik denk: “Ik weet niet wat ik moet zeggen.”

Allereerst: als je je afvraagt: “Is het normaal om niets te zeggen?”, dan is het antwoord: “JA!” Ik had vroeger soortgelijke zorgen, en ik geloofde dat er iets mis was met mij.

Het bleek dat ik gewoon een aantal strategieën moest leren om met die momenten om te gaan waarop mijn geest blanco wordt. Sociale vaardigheden zijn namelijk niet iets waarmee we worden geboren. Dat zijn ze gewoon: vaardigheden. Ze kunnen worden geoefend en verbeterd.

Hier zijn mijn trucs voor hoe je weet wat je moet zeggen, zelfs als je niet weet wat je moet zeggen.

1. Leer een aantal universele vragen uit je hoofd

“Ik weet niet wat ik moet doen nadat ik hallo heb gezegd. Wat moet ik zeggen om een gesprek te openen?”

Wanneer je net iemand hebt ontmoet, moet je small talk maken. Denk aan koetjes en kalfjes als een opwarmoefening die de weg vrijmaakt voor interessantere gesprekken later. Maar hoe begin je een gesprek?

Dit zijn de vragen die ik altijd in mijn achterhoofd heb, klaar om te gebruiken als ik iets te zeggen wil hebben. (Alleen al de wetenschap dat ze er zijn als vangnet, maakt dat ik me meer ontspannen voel.)

Vuur ze niet allemaal tegelijk af. Gebruik ze wanneer een onderwerp uitsterft.

De vragen:

1. “Hoe ken je de andere mensen hier?”
2. “Waar kom je vandaan?”
3. “Wat brengt je hier?”
4. “Wat doe je?”

(Zie mijn gids over hoe je een gesprek begint voor meer openingszinnen en advies over hoe je meer te zeggen hebt als je met nieuwe mensen chat.)

Deze vragen zijn open, wat betekent dat ze de andere persoon aanmoedigen om een meer diepgaand antwoord te geven dan “Ja” of “Nee.”

Wees voorzichtig dat je de andere persoon niet overspoelt met vragen. U wilt hem niet ondervragen. Het is belangrijk dat je evenveel informatie over jezelf deelt. Dit brengt me bij de volgende tip.

2. Schakel tussen delen en vragen stellen

“Waarom weet ik niet wat ik moet zeggen nadat iemand op mijn vragen heeft geantwoord? Ik vind het moeilijk om een gesprek gaande te houden zonder het gevoel te hebben dat ik de ander ondervraag.”

Ergens iemand tegengekomen die constant vragen stelt? Annoying.

Or someone who NEVER asks questions? Self-absorbed.

For years, I wondered how to find a balance between talking about myself and asking questions.

We don’t want to constantly ask questions, nor do we want to constantly talk about ourselves. The IFR method is all about finding that balance. Here it is:

Vraag: Ask a sincere question.

Follow up: Ask a follow-up question.

Relate: Share something about yourself that relates to what the other person just said.

You can then repeat the sequence to keep the conversation going.

Here’s an example. The other day, I was talking to someone who turned out to be a filmmaker. Zo verliep het gesprek:

Vraag: Wat voor soort documentaires maak je?

Zij: Op dit moment ben ik bezig met een film over bodega’s in New York City.

Volgende: Oh, interessant. Wat is je takeaway tot nu toe?

Zij: Dat bijna alle bodega’s katten schijnen te hebben!

Volg: Haha, dat heb ik gemerkt. De ene naast waar ik woon heeft een kat die altijd op de toonbank zit.

En toen informeerde ik weer, waarbij ik de IFR-volgorde herhaalde:

Inquire: Bent u een kattenmens?

Probeer het gesprek zo heen en weer te laten gaan. Het patroon gaat als volgt: zij praten wat over zichzelf, wij praten over onszelf, dan laten we hen weer aan het woord, enzovoort.

Merk op dat wanneer je de IFR-methode gebruikt, het gemakkelijker is om dingen te bedenken om te zeggen.

1. Als je merkt dat je denkt: “Ik weet niet wat ik moet zeggen” nadat je iemand een vraag hebt gesteld, ga dan verder met wat je net hebt gevraagd.
2. Als je niet weet wat je moet zeggen nadat je een vervolgvraag hebt gesteld, zeg dan iets dat verband houdt met wat je net hebt gevraagd.
3. Als je niet weet wat je moet zeggen nadat je een verband hebt gelegd met iemands antwoord, informeer dan naar wat je net hebt gezegd.

3. Richt al je aandacht op het gesprek

“Ik weet niet wat ik moet zeggen in gesprekken omdat ik me zo’n zorgen maak over wat de ander van me denkt. Hoe bedenk je iets om te zeggen als je in zo’n situatie zit?”

Wanneer therapeuten werken met verlegen mensen, mensen met sociale angst, en anderen die volledig vastlopen in gesprekken, gebruiken ze een techniek die Shift of Attentional Focus heet. Ze instrueren hun cliënten om al hun aandacht te richten op het gesprek dat ze voeren, in plaats van na te denken over hoe ze overkomen en wat ze vervolgens moeten zeggen.

(Het is moeilijk, vooral in het begin, maar wordt verrassend gemakkelijk met wat oefening.)

Deelnemers die zich op het gesprek concentreerden in plaats van op zichzelf, voelden zich minder angstig.

Hier ziet u hoe u dit in de praktijk kunt doen:

Stel dat u iemand vraagt hoe zijn week was. Hij antwoordt: “Ik ben afgelopen weekend met mijn vrienden naar Parijs geweest. Het was geweldig!”

Dit is wat ik zou hebben gedacht voordat ik deze methode leerde kennen:

“O, zij is in Parijs geweest! Ik ben er nog nooit geweest. Ze zal me vast saai vinden. Zal ik haar vertellen over die keer dat ik naar Thailand ben geweest? Nee, dat is stom. Ik weet niet wat ik moet zeggen!”

Enzovoort.

Maar als je de Shift of Attentional Focus-techniek gebruikt, verplaats je je gedachten voortdurend terug naar het gesprek.

Laten we ons nu eens ECHT concentreren op wat ze net zei. Welke vragen zouden we kunnen bedenken om het gesprek verder te brengen?

• Hoe was Parijs?
• Hoe lang was ze daar?
• Heeft ze een jetlag?
• Hoeveel vrienden had ze mee?

Je hoeft niet al deze vragen af te vuren. Het idee is om de ander je volledige aandacht te geven en je natuurlijke nieuwsgierigheid te laten komen met dingen om te vragen. Je kunt dan kiezen welke vragen het meest geschikt zouden zijn voor het gesprek.

Herlees haar antwoord hierboven en kijk of je nog meer vragen kunt bedenken.

4. Houd het gesprek gecentreerd op de andere persoon

Een ander ding dat je kunt doen om dingen te verzinnen om te zeggen, is stoppen met proberen gespreksonderwerpen te verzinnen. Ik weet dat dit raar klinkt, dus ik zal je laten zien wat ik bedoel.

Natuurlijk, als je je al nerveus voelt, is het misschien niet zo makkelijk om gewoon “te ontspannen en je er geen zorgen meer over te maken.” Maar er is een truc die je kunt proberen.

Verplaats het gesprek naar de andere persoon door oprechte vragen te stellen. Dit houdt het gesprek gaande, en naarmate het vordert, kun je er kleine feiten over jezelf in gooien die je comfortabel vindt om te delen.

Bijvoorbeeld, als het onderwerp werk ter sprake komt, kun je basisvragen stellen als:

• “Is je werk stressvol?”
• “Hoe leuk vind je je baan?”
• “Wat doe je precies op je werk?”
• “Wat wil je over 5 jaar doen?”
• “Is het een prettig bedrijf om voor te werken?”
• “Waarom heb je die carrière gekozen?”

De Waarom, Wat, Hoe-vragen kunnen worden gebruikt in een gesprek over elk onderwerp. Breek de vragen op door af en toe iets over jezelf te vertellen, zoals ik heb beschreven in het gedeelte over de IFR-methode.

Hier volgt onze gids voor hoe je een gesprek voert zonder te veel vragen te stellen.

5. Spring terug naar een vorig onderwerp

“Ik weet niet hoe ik moet reageren als een gesprek begint op te drogen. Het voelt echt ongemakkelijk en gênant. Hoe praat je als je niets te zeggen hebt?”

Een van mijn favoriete methoden om te weten wat je moet zeggen, is Conversational Threading. Het is niet alleen handig om je gesprekken voort te zetten, maar maakt ze ook dynamischer.

In het kort, Conversational Threading berust op het feit dat je interacties niet lineair hoeven te zijn.

Bijv. als je het huidige onderwerp hebt uitgeput, kun je altijd terugspringen op iets waar je het eerder over hebt gehad.

Als je vriend(in) zegt dat hij/zij afgelopen weekend een film heeft gezien, en het gesprek gaat vervolgens over op bijvoorbeeld werk, en het werkonderwerp valt weg, dan kun je zeggen:

“Trouwens, je zei dat je afgelopen weekend een film hebt gezien, was die goed?”

Hier is een video die conversational threading uitlegt aan de hand van een gesprek uit de praktijk:

6. View silence in conversations as something good

Often, I didn’t know what to say because:

1. There was a silence in the conversation.
2. I panicked and froze up.
3. I couldn’t come up with anything to say because I was nervous.

My friend, a coach and behavioral scientist, made me realize something powerful: Silence is not necessarily awkward.

I used to think that periods of silence in a conversation was always my fault and that I had to “fix it” somehow.

In reality, most conversations contain some silences or long pauses. We hebben de neiging om die stiltes te interpreteren als een negatief teken, maar het betekent niet dat het gesprek slecht verloopt. Ga niet van het ergste uit, maar gebruik het moment om op adem te komen en van daaruit verder te gaan.

Een stilte is pas ongemakkelijk als je je er druk over gaat maken.

Als je ontspannen overkomt bij stiltes tijdens een gesprek, zullen de mensen om je heen je voorbeeld volgen. Als je je meer ontspannen voelt, is het makkelijker om het volgende te zeggen.

Daarnaast is het belangrijk om te weten dat er veel redenen kunnen zijn voor een pauze in een gesprek.

Redenen als:

• De andere persoon is ook nerveus.
• Het gesprek zou gebaat zijn bij een stiltemoment waarin jullie allebei even op adem kunnen komen voordat jullie verder gaan.
• Een van jullie heeft een slechte dag en heeft geen zin om veel te praten, wat niet erg is!

Houd dit in gedachten: Naarmate twee mensen elkaar beter leren kennen, voelen ze zich meer op hun gemak bij momenten van stilte.

LESSON LEARNED: Oefen je op je gemak met stilte in plaats van te proberen het te elimineren. Het haalt de druk van je af en maakt het makkelijker om te weten wat je moet zeggen.

7. Daag je innerlijke kritische stem uit

“Ik ben stil omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Het voelt alsof iedereen zoveel socialer is dan ik.”

Als zelfbewuste introvert overdreef en overdramatiseerde ik sociale situaties vaak in mijn hoofd.

Ik had het gevoel dat mensen me beoordeelden omdat ik er niet in slaagde een goed gesprek te voeren wanneer ik iets “stoms” zei. Natuurlijk beoordelen mensen ons op wat we zeggen, maar ook op hoe we het zeggen. Maar ze beoordelen ons waarschijnlijk niet half zo hard als we onszelf beoordelen.

Dus blijf niet hangen in het denken over dat ene verkeerde ding dat je vijf minuten geleden hebt gezegd, want zelfs als de ander het heeft opgemerkt, heeft hij er waarschijnlijk niets van gedacht.

In werkelijkheid gaan de meeste van onze blunders volledig onopgemerkt voorbij aan anderen, omdat ze vaak net zo nerveus en bezorgd zijn als wij over hoe ze overkomen.

Het veranderen van je zelfpraat kan je zelfverzekerder maken en meer in jezelf laten geloven.

Mensen die een training volgden om de manier waarop ze tegen zichzelf praten te veranderen, gingen meer in zichzelf geloven.

Oefen realistisch te zijn door het volgende te doen:

• Houd jezelf er elke dag aan dat iedereen zenuwachtig wordt. We hebben allemaal momenten waarop onze negatieve gedachten de overhand nemen, zoals “Argh, ik kan niet met mensen praten!” of “Waarom heb ik het gevoel dat ik niets te zeggen heb?”
• Herinner jezelf eraan dat mensen net zo weinig geven om jouw hik als jij om die van hen.
• Herinner jezelf eraan dat alleen omdat je denkt dat mensen je negatief zullen beoordelen, dat niet betekent dat ze dat ook zullen doen.
• Realize that if you are naturally quiet, that’s fine. Stil zijn is een normale persoonlijkheidstrek, en je hoeft jezelf niet te dwingen om meer uitgaand te zijn. Echter, als je wilt leren hoe je meer spraakzaam te zijn, lees dan deze gids over hoe te stoppen met stil zijn.

8. Weet dat het OK is om voor de hand liggende uitspraken te doen

Als je je ooit hebt afgevraagd: “Hoe houd je een goed gesprek?”, heb je misschien gedacht: “Door andere mensen te laten denken dat ik echt fascinerend en geestig ben!” Maar toen ik vrienden werd met sociaal vaardige mensen, leerden ze me iets fundamenteels over wat je moet zeggen:

Wat je zegt hoeft niet bedachtzaam of interessant te zijn, of je slim te laten lijken.

Waarom?

Wanneer mensen met je optrekken, willen ze meestal een leuke tijd hebben. Ze willen zich ontspannen en vermaken. Mensen zitten niet te wachten op een constante stroom van slimme, tot nadenken stemmende opmerkingen. Als je de hele tijd slim probeert te klinken, kunnen ze denken dat je een try-hard bent of gewoon irritant.

Maak je een praatje, dan is dat vaak prima. Heb je ooit iemand veroordeeld omdat hij iets te eenvoudigs zei? Ik denk het niet. Dus waarom zou iemand jou veroordelen?

Stop met altijd slimme dingen te willen zeggen. (Je kunt slimme dingen zeggen als ze vanzelf in je opkomen, maar je hoeft ze niet te forceren.)

Mijn vriend Andreas, bijvoorbeeld, is geweldig in sociale omgevingen. Hij is ook lid van Mensa met een IQ van 145. When he talks to people, he says things like:

• “I love the weather right now.”
• “Look at the tree over there, it’s so nice.”
• “That car looks cool!”

He doesn’t come off as smart for saying smart things, but for being socially savvy.

LESSON LEARNED: When you stop trying to say smart things, it’s easier to know what to say because you take the pressure off yourself. Say what you want to say, and don’t filter yourself too much.

9. Comment on something around you

If you want to know how to always have something to talk about, simply look around you!

Looking around my workplace right now, I can see a bunch of stuff that could inspire statements, which in turn could start a conversation.

For example:

• “I like those plants.”
• “This is nice music. What band is it?”
• “I like that painting.”

Here’s an exercise you can do right now: Look around you. What can you see? What kind of statements could you make to get a conversation started?

10. Ask follow-up questions

Dare to dig deeper into topics you find interesting. Wees niet bang om verder te gaan dan oppervlakkige vragen. (Zorg ervoor dat je tussen de vragen door iets over jezelf vertelt, zodat de ander niet denkt dat je een spion bent.)

Hoe weet je wanneer je moet doorvragen? Door goed te luisteren!

Hier volgen enkele tekenen dat je verder moet gaan dan oppervlakkige vragen en dieper moet graven:

• De ander blijft het gesprek subtiel terugsturen naar het onderwerp.
• Je voelt een oprecht verlangen om meer te leren over het onderwerp.
• Je weet dat vragen stellen over het onderwerp zou leiden tot een gesprek waarin je gevoelens of meningen deelt.

Stel dat iemand je heeft verteld dat hij als golftrainer werkt.

Je kunt dieper graven door te vragen:

• “Hoe is het om als golftrainer te werken?”
• “Wat voor soort klanten heb je?”
• “Wat heeft je doen besluiten om golftrainer te worden?”

Natuurlijk neem je tussen de vragen door een pauze om iets over jezelf te vertellen.

Dieper graven helpt je ook om gemeenschappelijke punten te ontdekken. Praten over wat u gemeen heeft, maakt het gesprek voor u beiden aangenamer.

11. Geef eenvoudige, oprechte reacties wanneer iemand een verdrietig verhaal of verontrustend nieuws deelt

Geen gids kan u vertellen hoe u altijd moet weten wat te zeggen in elk type moeilijk gesprek.

Het helpt echter om kalm te blijven, empathie te tonen, zorgvuldig te luisteren, en emotionele steun te bieden als dat gepast is.

Als iemand je bijvoorbeeld vertelt dat een naast familielid is overleden, kun je zeggen:

• “Het klinkt alsof je een vreselijke tijd hebt doorgemaakt.”
• “Het spijt me zo. Het is heel moeilijk om een dierbare te verliezen.”

Als je de ander goed kent, kun je eraan toevoegen: “Ik ben hier om te luisteren als je wilt praten.”

Zorg ervoor dat je lichaamstaal overeenkomt met je woorden. Houd oogcontact, knik lichtjes en spreek op een rustige toon om aan te geven dat u om de ander geeft.

Gebruik geen bagatelliserende opmerkingen als “Alles gebeurt met een reden,” want dan komt u ongevoelig over.

Het is OK om te zeggen: “Ik heb even nodig om dat te verwerken” als het nieuws bijzonder schokkend is.

12. Denk aan “F.O.R.D.” als je niets meer te zeggen hebt

F.O.R.D. staat voor:

• Familie
• Beroepsbezigheid
• Recreatie
• Dromen

Dit acroniem is handig omdat deze onderwerpen voor iedereen relevant zijn. Zelfs als iemand geen baan of hobby’s heeft, kun je hem vragen wat hij zou willen doen.

Je kunt beginnen met een paar eenvoudige, op feiten gebaseerde vragen en dan dieper graven om meer te weten te komen over de persoon met wie je praat.

Voorbeeld:

• “Wat doe je voor de kost?” is een oppervlakkige “Beroep” vraag.
• “Wat is uw favoriete onderdeel van uw werk?” is iets zinvoller en moedigt hen aan om meer details te geven.
• “Het klinkt alsof je een geweldige carrière hebt gehad tot nu toe. Is het alles wat je hoopte dat het zou zijn?” is veel persoonlijker en kan het gesprek verplaatsen naar een discussie over hoop en dromen.

13. Doe wat achtergrondonderzoek voordat je naar een sociaal evenement gaat

Het bedenken van vragen en gespreksonderwerpen voorafgaand aan een sociale gelegenheid kan het veel gemakkelijker maken om te weten wat je moet zeggen.

Zo stel je bijvoorbeeld dat je een vriend hebt die voor een architectenbureau werkt. Zij hebben u uitgenodigd voor een etentje, samen met twee van hun collega-architecten die u nog nooit hebt ontmoet.

Het is zeer waarschijnlijk dat deze twee mensen graag zullen praten over design, architectuur, gebouwen en kunst in het algemeen. Met dit in gedachten zou je vragen kunnen voorbereiden als:

• “Wie is je grootste ontwerpinspiratie?”
• “Welke stad heeft volgens jou de beste architectuur?”
• “Ik ga volgend jaar op reis naar Italië. Welke gebouwen moet ik tijd maken om te zien?”

Het onthouden van een paar vragen kan het gesprek een stuk soepeler laten verlopen.

14. Probeer de echo-techniek wanneer een gesprek begint te vlaggen en je niet weet wat je moet zeggen

Zelfs als iemand je zeer korte, minimale antwoorden geeft, is er een snelle truc die je kunt gebruiken om het gesprek levend te houden.

Probeer dit: Herhaal gewoon het laatste deel van hun antwoord met behulp van een onderzoekende toon van de stem.

Voorbeeld:

Jij: “Wat was het leukste deel van je vakantie?”

Ze: “Waarschijnlijk toen ik ging scubaduiken.”

Jij: “Cool. Ga je vaak duiken, of was het een nieuwe ervaring?”

Hij: “Het was een soort nieuwe ervaring, maar ook weer niet.”

Jij: “Ook weer niet?”

Hij: “Ja nou, ik bedoel dat ik lang geleden wel een keer heb geprobeerd te duiken, maar dat telde nauwelijks omdat ik maar 10 minuten in het water ben geweest. Wat er gebeurde was…”

Het mooie van deze methode is dat je niet eens een nieuwe vraag hoeft te bedenken. Ze hebben je al elk woord gegeven dat je nodig hebt. Gebruik deze truc echter niet te vaak, anders kom je vervelend over.