Zenuwen van de borstkas en bovenrug
Vervolg van boven… Het ruggenmerg vertegenwoordigt het CZS in de borstkas en dient als de vitale verbinding tussen de hersenen en het lichaam. Hoewel het slechts een halve centimeter (1 cm) in diameter is, transporteert het ruggenmerg zowel zenuwsignalen als verwerkt het vele reflexen om de structuren van het lichaam te ondersteunen. De buitenkant van het ruggenmerg bestaat uit witte stof die snel informatie geleidt als een tweerichtingsweg tussen de hersenen en de weefsels van het lichaam. Opstijgende kanalen binnen de witte stof vervoeren zintuiglijke informatie naar de hersenen, terwijl afdalende kanalen motorische controlesignalen naar de spieren, klieren en organen vervoeren. Binnen de witte stof bevindt zich een vlindervormig gebied van grijze stof dat fungeert als een relaisstation voor zenuwsignalen en reflexen produceert om de spierspanning in de ledematen te regelen.
Uit het ruggenmerg steekt een reeks van 31 paren ruggenmergzenuwen die de lichaamsweefsels met het ruggenmerg verbinden. Elk spinaal zenuwpaar verlaat het ruggenmerg tussen twee aangrenzende wervels door het intervertebrale foramen. Twaalf van deze zenuwparen, bekend als de thoracale spinale zenuwen, bevinden zich in de borstkas. Elke spinale zenuw vormt vele kleinere takken om informatie van en naar de vele spieren en zintuigreceptoren in de borstkas over te brengen. Autonome neuronen worden ook door de spinale zenuwen geleid en vervoeren signalen naar autonome ganglia en verder naar de organen van de romp. Vertakkingen van de spinale zenuwen T1 en T2 maken ook deel uit van de plexus brachialis, die de zenuwverbindingen naar de armen verzorgt.
Veel autonome zenuwen en ganglia lopen door de thoracale regio om de inwendige organen te innerveren. Deze autonome componenten geleiden de onbewuste signalen die de organen en klieren van het lichaam besturen. De sympatische zenuwen en ganglia vormen het “vecht-of-vlucht”-systeem, dat bij stress, opwinding, noodgevallen en inspanning onder meer de hartslag en de ademhaling doet stijgen. Het parasympathische systeem, dat in de borstkas vooral wordt vertegenwoordigd door de nervus vagus, fungeert als het “rust- en spijsverteringssysteem” van het lichaam door het sympatische systeem tegen te werken en het hart en de longen te ontspannen.
Verschillende zenuwen die hun oorsprong buiten de borstkas hebben, spelen ook een vitale rol in de functie van de thoracale regio. De nervus phrenicus ontspringt in de cervicale spinale zenuwen van de hals, maar daalt door de borstkas af om het thoracale diafragma te innerveren. De efferente signalen van de nervus phrenicus veroorzaken de samentrekkingen van het diafragma die de ademhaling mogelijk maken en het lichaam in leven houden. De nervus vagus is een hersenzenuw die ontspringt in de hersenen, door de hals loopt en vele vitale organen in de borstkas en de buikholte bedient. In de borstkas zendt hij parasympathische signalen om de hartslag te vertragen en naar de longen om de ademhalingsfrequentie te verlagen. De effecten van de nervus vagus op deze organen helpen hoge bloeddruk en hyperventilatie te voorkomen.