Zo lief: Review van Lufthansa business class op de 747-8 van New York naar Frankfurt

Tijdens de COVID-19 crisis is ons team tijdelijk gestopt met het maken van review reizen en publiceren we geen nieuwe vlucht of hotel reviews. Terwijl het brengen van onze lezers onbevooroordeelde, gedetailleerde beoordelingen van reiservaringen een van onze belangrijkste missies is, is dit niet het moment. We houden allemaal van reizen en weten dat u dat ook doet. Dus, om u te helpen vermaken – en u misschien te inspireren – herpubliceren we een selectie van onze meest populaire beoordelingen van 2019 en 2020, waaronder de onderstaande. Hopelijk helpt dit u als we allemaal klaar zijn om weer reizen te gaan boeken.

Tijdens de crisis werkt Lufthansa met een gereduceerde dienstregeling, zoals de meeste luchtvaartmaatschappijen in de wereld. De 747-8 die we vlogen voor dit artikel, oorspronkelijk gepubliceerd in mei 2019, bedient momenteel de Verenigde Staten alleen op de route van Frankfurt naar Chicago en terug, die drie keer per week wordt uitgevoerd. That is the only U.S. destination, along with Newark, that Lufthansa is flying to until May 2, according to is current schedule.

I had heard tales of Lufthansa’s premium offerings being some of the best, from caviar and roses in first class to impeccable service in business class and even in economy. Add that you could be on a Boeing 747, and suddenly Lufthansa business class joins your bucket list.

That’s how it worked for me. Op een recente reis naar New York, besloot ik om terug te vliegen naar Londen via een tussenstop in Frankfurt (FRA) alleen maar om te proberen uit business class met Lufthansa op de Queen of the Skies. Maar zou mijn eerste keer in LH biz voldoen aan de hype?

Booking

Lufthansa business class kan prijzig zijn. En dat is waar punten en mijlen van pas kunnen komen. Vliegen in het bovendek van een 747 met een top-rated luchtvaartmaatschappij zou buiten bereik voor velen, maar bij het betalen met punten, het is toegankelijk voor veel meer mensen.

Omdat Lufthansa is lid van Star Alliance, heb je tal van opties voor het boeken van award tickets. Natuurlijk, er is Lufthansa’s eigen Miles & More programma, maar omdat het niet een overdracht partner van een van de grote punten munteenheden, kan het moeilijk zijn om te accumuleren genoeg miles.

Gelukkig, Lufthansa awards zijn gemakkelijk boekbaar via de partners van de luchtvaartmaatschappij. While you can sometimes get good value when booking through United MileagePlus, I found the best value for my trip through Avianca’s LifeMiles program, mostly because it tends not to charge exorbitant taxes and fees on award tickets.

For my one-way journey from New York-JFK to Frankfurt and continuing on to London Heathrow (LHR), I paid a total of 60,000 LifeMiles plus $65. Based on TPG’s most recent valuations, 60,000 Avianca LifeMiles are worth $1,020. Given that Lufthansa business class can cost several thousands of dollars, my points were a great value.

LifeMiles is a transfer partner of both Citi ThankYou and American Express Membership Rewards programs. Often, American Express offers bonuses for transfers to Avianca, making redemptions even more valuable.

Ground Experience

About three hours before the flight’s 4pm scheduled departure, the entire check-in area for the Lufthansa Frankfurt flight at JFK’s Terminal 1 was nearly empty for premium cabins and economy.

The somewhat unfriendly check-in agent ushered my checked bag around the carousel and out of sight. He said I would not need to collect my bag in Frankfurt for my onward flight to London.

The process was seamless, and I was checked in and ready to head to the lounge within five minutes. Omdat de vlucht om 16.00 uur vertrok, waren de rijen voor de beveiliging bij T1 lang niet zo lang als ik in het verleden had gezien.

Eenmaal door de veiligheidscontrole, was het nog maar een paar stappen naar de Lufthansa Lounge.

Omdat zowel het inchecken als de beveiliging zo weinig tijd in beslag namen, had ik een paar uur de tijd om de lounge te leren kennen, die toegankelijk is voor passagiers in de biz class die vliegen met Lufthansa of andere Star Alliance-maatschappijen.

Toen ik voor het eerst de lounge binnenkwam, was deze relatief leeg.

De lounge is vrij open, licht en luchtig met enorme ramen van vloer tot plafond die uitkijken op het tarmac.

De badkamers waren niet voorzien van douches.

Omdat LH401 een middagvertrek was, waren er lichte lunchopties bij het buffet, van pasta tot gegrilde groenten, een saladebar en selectie van desserts. Ik vond het buffet goed onderhouden gedurende de hele tijd dat ik in de lounge was.

Er was ook een zelfbedieningszone voor drankjes, volledig gevuld met Saratoga-water en een selectie wijn, champagne en vruchtensappen. Net als het eten werd ook de drankafdeling goed onderhouden, zelfs toen het dichter bij het instappen veel drukker werd.

Over het geheel genomen vond ik de service in de lounge uitzonderlijk vriendelijk en gastvrij. Toen ik voor het eerst binnenkwam, was de receptioniste uiterst beleefd – een prettige afwisseling van mijn ervaring in veel Amerikaanse lounges.

De check-in agent en mijn instapkaart gaven aan dat het boarden om 15.30 uur begon voor een vertrek van 16.00 uur. Omdat ik dacht dat dat een beetje laat was, ging ik om 15.10 uur naar de gate en ontdekte dat het boarden al was begonnen. There was no queue for premium cabins, but a large one for economy.

The gate windows provided passengers with an amazing look at the Queen of the Skies that would soon whisk us to Germany. Our 747-8, registered D-ABYT, was just four years old and painted in Lufthansa’s retro livery. Swoon.

About 15 minutes after I took my seat, the captain came over the intercom to thank passengers for being on time. Because of the quick and efficient boarding process, we were able to pull away from the gate about 10 minutes early.

Cabin and Seat

Upon entering the aircraft, werden de passagiers begroet door een gastvrije bemanning. Omdat we via een van de voordeuren aan boord waren gegaan, werden alle passagiers naar de achterkant van het vliegtuig geleid, met uitzondering van de passagiers in de eerste klas, die naar links gingen om naar de neus te gaan.

Omwille van de configuratie van de Lufthansa 747, moesten alle andere passagiers eerst door de business-class-cabine op het benedendek lopen. De business class op de Lufthansa 747-8 is verdeeld in drie cabines:. De configuratie die ik vloog had 80 biz stoelen: 48 op het benedendek, verdeeld in een hoofdsectie met 36 zitplaatsen en een minicabine direct daarachter met slechts 12 zitplaatsen, plus 32 op het bovendek. (Lufthansa vliegt ook met een andere versie van de 747-8, met nog meer capaciteit in de biz-klasse: 92 zitplaatsen.)

In de twee cabines op het benedendek waren de liggende stoelen gerangschikt in een 2-2-2 configuratie. Hoewel dit niet ideaal was omdat niet alle passagiers direct toegang hadden tot het gangpad, voelde de cabine modern en fris aan.

Op het bovendek, waar ik zat, is de 747 een beetje smaller. En daarom waren de 32 ligstoelen boven als 2-2 geconfigureerd. Hoewel dit nog steeds niet ideaal is voor passagiers met een raamplaats die over het gangpad moeten stappen om eruit te kunnen – vooral onhandig als de stoel in de ligstand staat – voelde de cabine toch intiemer aan.

Door het ontwerp van het bovendek, met de kombuis en de trap aan de achterkant van de cabine, hebben de voorste stoelen de meeste privacy en stilte. Er zijn twee toiletten aan de voorkant van de cabine en één aan de achterkant.

Gelijk of het boven- of benedendek betreft, LH business-class stoelen op de 747-8 hebben allemaal een hoek van 64 inch en een breedte van 20 inch. Vergeleken met andere business-class producten is de breedte van 20 inch aan de krappe kant. Still, I didn’t find it to be an issue either when seated upright or in lie-flat position.

My seat, 86K, was at the window. A firm pillow and blanket, both in Lufthansa blue and yellow, were already on the seat.

The bright gray and white of the interior were offset perfectly by the clay-colored divider and the navy of the inflight bedding.

Next to each passenger’s head was an extendable reading light.

Two universal power outlets were between the two seats.

Each window seat on the upper deck had a large storage compartment next to it. The bins were big enough to be able to store multiple personal bags, shoes and nearly anything else you wanted out of the overhead bins. Ik kon er zonder problemen mijn strak ingepakte Longchamp-tas in kwijt.

De opbergvakken die vlak tegen de ramen zaten, waren alleen beschikbaar op het bovendek van de 747-8. Op het benedendek, waar de stoelen in een 2-2-2-configuratie waren opgesteld, waren er geen opbergruimten. In plaats daarvan stonden de stoelen bij het raam vlak tegen de cabinewand.

Op elke stoelleuning was nog meer opbergruimte. Onder de voetenbank bevond zich een kleine ruimte die perfect geschikt was voor het opbergen van schoenen.

En onder het inflight entertainment-scherm en het literatuurvak bevond zich een klein, uitklapbaar vakje. Toen ik aan boord stapte, was elk van de opbergvakken van de stoelen al open, met daarin een grote fles water en de Lufthansa-businessclass-benodigdhedenkit.

De functionaliteit om de stoel te bedienen was ingebouwd in de centrale armsteun, met elke knop in het oude, iconische geel van Lufthansa. Naast de drie vooringestelde standen – rechtop, liggend en liggend – konden de verschillende delen van de stoel ook worden aangepast.

Onder de centrale armsteun bevonden zich het dienblad en de afstandsbediening voor het inflight entertainment. In de diepe put bevonden zich de koptelefoons, die permanent waren bevestigd.

In de ligstand was het bed 78 inch lang. Grotere reizigers vinden de zitting in zijn geheel – tussen de breedte en de bedlengte – misschien wat krap. Op 5 voet, 7 duim, vond ik de zetel om vrij comfortabel te zijn. Je kunt jezelf een paar centimeter extra breedte geven door de tegenoverliggende armleuning te laten zakken.

Lufthansa Biz Class is goed voor stellen die samen reizen, maar met stoelen die naar binnen zijn gekanteld en geen scheidingswand hebben, kan het oncomfortabel zijn als je naast een vreemde zit. Gelukkig voor mij, het bovendek was aan de lege kant en ik had niemand naast me zitten. Ik weet zeker dat als ik een stoelgenoot had gehad, mijn mening over het harde product anders zou zijn geweest, aangezien een 2-2 (bovendek) en 2-2-2 (benedendek) configuratie niet kan concurreren met de beste producten van vandaag.

Over het geheel genomen voelde de cabine van dit vier jaar oude vliegtuig nieuw en gastvrij aan. Er waren niet veel duidelijke tekenen van slijtage te zien, wat opmerkelijk was. Ik was het meest onder de indruk van niet alleen het esthetische karakter van de cabine – ik hield van de blauwe, bruine, grijze, gele en witte combinaties – maar ook van de grote hoeveelheid opbergruimte op het bovendek. Daarom zou ik het bovendek aanraden boven stoelen op het benedendek. Niet alleen heb je meer opslag, maar als geheel voelt de hut intiemer en exclusiever dan een van de twee hutten op het benedendek.

Appariteiten en IFE

As mentioned before, each seat in the business-class cabin was outfitted with a blue-and-yellow sleep set. I loved the design of the pillow and blanket with just a touch of yellow — like Lufthansa’s new livery. During the night, I didn’t find the blanket to be too hot, and the pillow was perfectly stuffed to make for comfortable sleep.

Each passenger got an amenity kit inside the small pop-out container below the seat in front. De kit bevatte een standaardpakket met sokken, een oogmasker, oordopjes, een gebitset en lippenbalsem en lotion van Korres.

Onder de armsteun bevond zich niet alleen de lade en de afstandsbediening voor het inflight-entertainmentsysteem, maar ook waar de koptelefoons werden bewaard. Ik vond de Bose-hoofdtelefoons, die ook waren voorzien van het Lufthansa-logo met kraanvogel, van goede kwaliteit. Hoewel ze niet de meest ruisonderdrukkende apparaten zijn die ik tijdens de vlucht heb gebruikt, werkten ze goed om de standaard vliegtuiggeluiden te blokkeren.

De toiletten waren goed gevuld met L’Occitane-producten, vochtige doekjes, scheersets en kammen.

Het inflight-entertainmentsysteem is voorzien van een 15-inch touchscreen dat in de rugleuning van de stoel is ingebouwd. Hoewel het scherm enigszins kon worden gekanteld, was het niet perfect zichtbaar als je in de liggende positie zat. Naast de touchscreen-functionaliteit, die ik zeer responsief vond, was er ook een kleine afstandsbediening onder de armleuning opgeborgen.

Op deze vlucht was er een overvloed aan opties om passagiers te vermaken, waaronder 222 films en 188 tv-shows. Er was van alles, van nieuwe releases tot klassiekers.

Het vliegtuig was uitgerust met WiFi. Ik koos voor het Flynet e-mail- en websurfenpakket, dat 20 dollar kostte voor de hele vlucht. Hoewel het werd geadverteerd als zijnde “het meest geschikt voor browser-gebaseerde e-mail, messaging gedurende de hele vlucht en licht surfen op het web,” vond ik het verschrikkelijk traag. In feite, toonde een snelheidstest aan dat mijn download snelheid slechts 0.09 Mbps was, terwijl mijn upload 0.24 Mbps was.

Food and Beverage

As we boarded, cabin crew came around the cabin, introducing themselves and handing out a menu and a beverage. I asked for sparkling wine, which was served in a crane-embellished glass. Other choices included water or orange juice.

Shortly after takeoff, cabin crew promptly came around again to take orders for meal service. Along with the meal order, crew also took orders for a premeal beverage. The friendly flight attendant highly recommended the chenin blanc from South Africa, which retails for about $10 per bottle. The beverages were prepared in the middle of the cabin. I wasn’t let down by the FA’s recommendation, which had pleasant citrusy and fruity notes.

I loved the ubiquitous Lufthansa crane branding. De wijn werd ook geserveerd met nootjes, die niet waren opgewarmd.

Het personeel kwam rond de cabine warme handdoeken uitdelen voordat de maaltijd werd geserveerd.

Kort nadat het drankje voor de maaltijd en de nootjes waren bezorgd, serveerde het personeel het voorgerecht. Ik kreeg prosciutto, Parmezaanse kaas, vitello tonnato, salade Caprese en garnalen. Ik genoot van de variatie en vond alles vers – vooral de salade Caprese en de garnaal.

Andere keuzes voor voorgerechten waren zalmtartaar met wasabi crème fraîche, of mediterrane gegrilde-groentesalade.

Elke passagier kreeg ook een rucola-en-gemengde-slasalade met venkel, geroosterde tomaat en Parmezaanse kaas. De salade was het slechtste deel van de maaltijd, met verwelkte sla en een treurig ogende presentatie.

Voor het hoofdgerecht kreeg ik rigatoni met langzaam geroosterde tomatensaus, courgette en aubergine. Ik vond het smaakloos en te weinig courgette en aubergine.

Andere hoofdgerechten waren gestoofde runderwang en gegrilde lamskotelet met gnocchi en Café de Paris-saus en geroosterde broccolini; of ananasgarnalen met yoghurtrijst en vijfkruidenbiet.

De maaltijdservice werd afgesloten met een fantastisch dessert. Ik kreeg de huisgemaakte chocoladereep, die goddelijk was. De reep was zacht zonder te rijk te zijn, bedekt met chocoladepoeder en vergezeld van verse frambozen. Als liefhebber van zoetigheid vond ik dit het hoogtepunt van de maaltijd.

Nauwelijks een uur voor de landing kregen we ontbijt aangeboden (onze landing in Frankfurt was gepland om 5:30 uur). In plaats van ons te laten kiezen, gaf de bemanning ons beide ontbijten op het menu. Het eerste, boekweit muesli met goji bessen en gedroogde abrikoos, was lekker. The second was smoked turkey breast, beef salami, cottage cheese and cheddar cheese.

Breakfast was also served with fresh fruit and a croissant. I found the food overall to be good. The fruit was fresh, and there was a good variety.

Overall, the food on this flight was good but not great. While I definitely didn’t go hungry, I felt some of the dishes lacked true flavor. That said, there were bright spots in the meal — the brightest of which was the homemade chocolate bar.

Service

What really helped to set this flight apart from other business-class experiences I’ve had before was the service. Ik had al eerder fantastische dingen gehoord over de Lufthansa bemanning, en deze vlucht stelde niet teleur.

Vanaf het moment dat ik aan boord ging, was de bemanning gastvrij en leek oprecht blij te zijn met wat ze aan het doen waren. Een vriendelijke stewardess merkte op dat ik veel foto’s nam en in plaats van te eisen dat ik zou stoppen, wat al eerder was gebeurd, bood ze aan een foto van mij in de stoel te maken.

Toen het tijd was voor de maaltijdservice, zat er een haar op het tafelkleed dat eerst op mijn dienbladtafel was gelegd. De stewardess verontschuldigde zich zeer en gaf me een nieuw kleed. Service kan ofwel maken of breken een vlucht, en in dit geval, het was de voormalige.

Algemene indruk

Lufthansa’s business class is nog steeds een solide manier om te krijgen over de Atlantische Oceaan. Ondanks het objectief gedateerde harde product, had ik een uiterst vriendelijke bemanning, comfortabele voorzieningen en fatsoenlijk eten. Als ik had gezeten op het benedendek met een zetelgenoot, ik waarschijnlijk zou hebben gehad een veel andere ervaring, maar aangezien ik in een relatief leeg bovendek met niemand naast me zat, ik heb echt genoten van deze flight.

Toevoegend in het feit dat u spectaculaire waarde van uw punten en miles krijgen kunt, Lufthansa biz wordt een nog aantrekkelijker optie. Het is iets elke AvGeek moet hebben op hun lijst.

Alle foto’s door de auteur.

Apply Now

Editorial Disclaimer: Opinions expressed here are the author’s alone, not those of any bank, credit card issuer, airlines or hotel chain, and have not been reviewed, approved or otherwise endorsed by any of these entities.

Disclaimer: The responses below are not provided or commissioned by the bank advertiser. Responses have not been reviewed, approved or otherwise endorsed by the bank advertiser. It is not the bank advertiser’s responsibility to ensure all posts and/or questions are answered.