Zwangerschapstesten bij de dokter
Het kan zenuwslopend zijn om u af te vragen of u zwanger bent. Als u van tevoren weet wat u kunt verwachten bij een zwangerschapstest, kan dat uw angst wat wegnemen. Hier vindt u informatie over wat u kunt verwachten van een zwangerschapstest bij uw arts. Bezoek onze pagina over zwangerschapstests thuis voor meer informatie over tests die u thuis kunt doen.
Wanneer moet ik naar de dokter voor een zwangerschapstest?
Meer vaak kunt u een zwangerschapstest thuis (HPT) doen om snel een zwangerschap vast te stellen. Als een thuiszwangerschapstest positief is en u hebt besloten de zwangerschap voort te zetten, moet u zo snel mogelijk een verloskundige (OB of OB/GYN) bellen. De arts kan met een gevoeligere test, zoals bloedonderzoek, samen met een bekkenonderzoek nagaan of u zwanger bent. Een bezoek aan de arts in een vroeg stadium van de zwangerschap zal u en uw baby helpen gezond te blijven.
Als een thuiszwangerschapstest positief is en u hebt besloten de zwangerschap niet voort te zetten, moet u zo snel mogelijk een kliniek bellen. De arts zal nog een urinezwangerschapstest (UPT) voor hun dossier doen en een sonogram maken om te bepalen hoe ver uw zwangerschap gevorderd is en de afbrekingsopties bespreken die het beste bij uw omstandigheden passen. Klik hier voor hulp bij het kiezen van een kliniek.
Hoe werken urinezwangerschapstests bij de dokter?
Alle zwangerschapstests, of het nu EPT, First Response, ClearBlue of bij uw plaatselijke dokter is, werken door het opsporen van een bepaald hormoon in de urine dat alleen aanwezig is als een vrouw zwanger is. Dit hormoon heet humaan choriongonadotrofine (kohr-ee-ON-ihk goh-NAD-uh-TROH-puhn), of hCG, ook wel het zwangerschapshormoon genoemd.
hCG wordt gemaakt wanneer een bevruchte eicel zich in de baarmoeder nestelt. Dit gebeurt ongeveer zes dagen nadat de eicel en de zaadcel zich hebben verenigd. Maar bij 10% van de vrouwen vindt de innesteling (wanneer de bevruchte eicel zich in de baarmoeder hecht) pas later plaats, na de eerste dag van de gemiste menstruatie. De hoeveelheid hCG bouwt zich snel op in uw lichaam met elke dag dat u zwanger bent.
De vraag rijst vaak wat het verschil is tussen een zwangerschapstest die thuis wordt gedaan en een urinezwangerschapstest die in een dokterspraktijk wordt gedaan? Het verschil zit hem niet in de test zelf, maar in de vaardigheid van degene die de test zelfverzekerd afleest.
Zijn er verschillende soorten zwangerschapstesten bij de dokter?
Ja. Er zijn twee hoofdtypen zwangerschapstesten die je kunnen laten weten of je zwanger bent: urinetesten en bloedtesten. Eén test het bloed op het zwangerschapshormoon hCG. En voor een bloedtest moet je naar de dokter. De andere test de urine op het hCG-hormoon.
Uriinetests Artsen kunnen urinezwangerschapstests (UPT) in hun kantoor uitvoeren en dit is meestal de eerste stap bij het stellen van de diagnose van een zwangerschap. Na de urinetest kan de arts nog meer zwangerschapstests uitvoeren, zoals een bloedtest en een sonogram.
Bloedtests worden in de spreekkamer van uw arts gedaan, maar worden minder vaak gebruikt dan urinetests. Deze tests kunnen een zwangerschap eerder opsporen dan een zwangerschapstest thuis, of ongeveer zes tot acht dagen na de ovulatie (wanneer een eitje vrijkomt uit de eierstok). Maar met deze tests duurt het langer om de resultaten te krijgen, meestal 2-3 dagen, dan met een urinezwangerschapstest, aangezien ze naar een laboratorium moeten worden gestuurd. De meeste dokterspraktijken zijn niet gecertificeerd of ingesteld op het analyseren van bloed.
Er zijn twee soorten bloedzwangerschapstests beschikbaar:
- Een kwalitatieve bloedtest controleert gewoon of er hCG aanwezig is. De test geeft een “ja” of “nee” als antwoord. Artsen bestellen deze tests vaak om een zwangerschap al 10 dagen na een gemiste menstruatie te bevestigen. Sommige tests kunnen hCG al veel eerder opsporen. Een kwalitatieve bloedtest wordt zelden gebruikt om een zwangerschap snel te bevestigen, omdat het een paar dagen langer duurt. Een combinatie van een urinezwangerschapstest en een sonogram die dezelfde dag kan worden uitgevoerd, is een goede methode om een zwangerschap in de spreekkamer van de arts op te sporen.
- Een kwantitatieve bloedtest (beta hCG) meet de exacte hoeveelheid hCG in uw bloed. Het kan zelfs zeer lage niveaus van hCG vinden. Omdat deze zwangerschapstest de concentratie van hCG kan meten, kan hij nuttig zijn bij het opsporen van eventuele problemen tijdens de zwangerschap. De kwantitatieve bloedtest wordt vaak gebruikt om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten of om een vrouw na een miskraam te controleren wanneer het hCG-gehalte snel daalt.
Wat is een sonogram of echografie?
Een sonogram of echografie is een onderzoek dat tijdens de zwangerschap wordt uitgevoerd en waarbij gebruik wordt gemaakt van weerkaatste geluidsgolven om een beeld van een foetus te maken. Het beeld wordt weergegeven op een tv-scherm en kan in zwart-wit of in kleur zijn. De foto’s worden ook wel sonogram, echogram of scan genoemd en kunnen worden opgeslagen als onderdeel van uw medisch dossier. Sonogram (sono) kan de zwangerschapsduur of geschatte leeftijd van de foetus bepalen. Het kan u dus bij benadering vertellen hoe ver u in uw zwangerschap bent; uitzoeken of u zwanger bent van meer dan 1 foetus en de zwangerschapsduur of geschatte leeftijd van de foetus bepalen.
Transvaginale (in de vagina) echografie wordt meestal vroeg in een zwangerschap gedaan om de foetale leeftijd te bepalen of om een vermoedelijke buitenbaarmoederlijke zwangerschap op te sporen.
Hoe wordt een transvaginale echografie (vaginale sono) uitgevoerd?
Voor een vaginale echografie heeft u geen volle blaas nodig. De vaginale transducer, die lijkt op een dik staafje, wordt meestal bedekt met een latex hoesje of condoom en een vaginaal glijmiddel, zoals K-Y Jelly. Als u allergisch bent voor latex, vertel dit dan aan de arts voordat u de test ondergaat. U ligt op uw rug met uw heupen iets omhoog. De transducer wordt voorzichtig in uw vagina ingebracht en vervolgens bewogen en gedraaid om het beeld op de monitor aan te passen. Een vaginale echografie geeft normaal gesproken geen ongemak. U kunt een lichte druk voelen wanneer de transducer in uw vagina wordt bewogen. Er zijn geen bekende risico’s verbonden aan een vaginale echoscopie, noch voor de moeder, noch voor de foetus.
Wat is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Een zwangerschap begint met een bevruchte eicel. Onder normale omstandigheden hecht de bevruchte eicel zich aan de binnenbekleding van de baarmoeder. Bij een buitenbaarmoederlijke of tubulaire zwangerschap nestelt de bevruchte eicel zich in een van de twee eileiders die zich tussen de eierstokken en de baarmoeder bevinden. De eileiders vervoeren normaal gesproken de eicellen van de eierstokken naar de baarmoeder. In zeldzame gevallen treedt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap op in de buik, de eierstok of de hals van de baarmoeder (baarmoederhals).
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan niet normaal groeien. De bevruchte eicel kan niet overleven, en het groeiende weefsel kan verschillende structuren vernietigen, zoals bij een eileiderzwangerschap. Wanneer een bevruchte eicel zich hecht aan een eileider; groeit de eicel en barst uiteindelijk de eileider waardoor een bloeding (inwendige bloeding) ontstaat en onbehandeld, kan het ernstige bloedverlies tot de dood leiden. Vroegtijdige behandeling van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan het leven van een vrouw en de kans op toekomstige gezonde zwangerschappen helpen behouden.
Een vrouw met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft misschien geen enkele aanwijzing dat ze zwanger is. De eerste tekenen en symptomen, als ze zich voordoen, kunnen dezelfde zijn als bij elke andere zwangerschap, een gemiste menstruatie, gevoelige borsten, misselijkheid, overgeven en vermoeidheid. Als u denkt dat u zwanger bent en een test doet, zal die positief zijn.
Maar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan niet doorgaan als een normale zwangerschap. De eerste waarschuwingssignalen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn vaak:
- Lichte vaginale bloeding
- Lage buikpijn
- Kramp aan één kant van het bekken
Als de eileider scheurt, kunnen de symptomen onder meer zijn:
- scherpe, stekende pijn in het bekken, de buik of zelfs de schouder en nek
- Duizeligheid
- Licht in het hoofd
Neem contact op met een arts als u last heeft van:
- Vaginal bleeding
- Abdominal pain
Call 911 if you experience any signs or symptoms of a rupturing ectopic pregnancy, including:
- Severe abdominal pain
- Heavy vaginal bleeding
- Shoulder pain
- A strong urge to defecate without results
- Extreme lightheadedness, fainting or shock
An ectopic pregnancy can happen to anyone and usually occurs when the fallopian tube is scarred, damaged or misshapen. Sometimes, the specific cause of an ectopic pregnancy is a mystery. The best way to diagnose an ectopic pregnancy is to see a doctor as soon as you suspect you are pregnant and follow treatment.
