De “onzichtbaarheidsmantel” van Hyperstealth Biotechnology kan mensen en gebouwen verbergen

Het Canadese camouflagebedrijf Hyperstealth Biotechnology heeft octrooi aangevraagd op de technologie achter een materiaal dat licht buigt om mensen en voorwerpen bijna onzichtbaar te maken voor het blote oog.

Het materiaal, Quantum Stealth genaamd, bevindt zich momenteel nog in de prototypefase, maar is door CEO Guy Cramer van het bedrijf in eerste instantie ontwikkeld voor militaire doeleinden, om agenten en apparatuur zoals tanks en straaljagers in het veld te verbergen.

Het materiaal maakt objecten niet alleen bijna onzichtbaar voor het blote oog, maar verbergt ze ook voor infrarood- en ultraviolet-imagers.

In tegenstelling tot traditionele camouflagematerialen, die beperkt zijn tot specifieke omstandigheden zoals bossen of woestijnen, werkt deze “onzichtbaarheidsmantel” volgens Cramer in elke omgeving of elk seizoen, op elk moment van de dag.

Dit wordt mogelijk gemaakt door iets dat lenticulaire lens wordt genoemd – een gegolfd vel waarin elke ribbel bestaat uit een convexe – of naar buiten gebogen – lens.

Deze worden meestal aangetroffen in 3D-boekenleggers of verzamelbare voetbalkaartjes, maar in dit geval zijn ze doorzichtig gelaten in plaats van erop gedrukt.

Wanneer meerdere van deze lensvormige vellen met verschillende lensverdelingen op precies de juiste manier worden gelaagd, zijn ze in staat om licht te breken onder een groot aantal verschillende hoeken om “dode hoeken” te creëren.

Licht is niet langer in staat om door deze punten te gaan, waardoor het onderwerp erachter aan het zicht wordt onttrokken, terwijl de achtergrond onveranderd blijft.

“Het buigt licht zoals een glas water doet wanneer een lepel of rietje erin gebogen lijkt,” vertelde Cramer aan Dezeen. “

Video’s die door het bedrijf zijn vrijgegeven, laten zien dat Quantum Stealth in staat is om zelfs te werken als het materiaal de dikte van een vel papier heeft, lichtgewicht en goedkoop te produceren blijft en toch substantieel genoeg is om ook warmtebeeldcamera’s te blokkeren.

Er blijven echter enkele beperkingen aan de effectiviteit van het materiaal, omdat het vereist dat het onderwerp of object op een bepaalde afstand staat om te worden verborgen, en het effect kan meer of minder overtuigend zijn wanneer bekeken vanuit verschillende hoeken.

Het octrooi omvat 13 verschillende versies van het materiaal, die zijn getweaked om grotere voorwerpen te verbergen, patronen voor gebruik bij de jacht of in staat om een voorwerp te vervormen voor het geval het niet volledig kan worden verborgen.

“We zijn in het proces van samenwerking met fabrikanten om gereedschap te maken voor deze unieke lenzen,” legde Cramer uit. “De gefabriceerde versies moeten zeer helder en vrij gedetailleerd zijn in vergelijking met de ruwe prototypes die ik nu heb. Ik verwacht dat het materiaal binnen 12 maanden klaar zal zijn voor de meeste toepassingen.”

Dit geldt ook voor de vervaardiging van voorwerpen als oproerschilden, camouflagenetten, parachutes of pop-up tenten.

“Kleding zal het nog niet worden, vanwege de vereiste afstand tot de grond. Ik schat de kans op een bepaald moment in de toekomst op ongeveer 80 procent,” vervolgde hij.

Naast militaire toepassingen beweert Cramer ook dat hij het materiaal heeft kunnen gebruiken om de energieopbrengst van zonnepanelen te verdrievoudigen, dankzij het grote reflecterende oppervlak.

Eerdere varianten van “onzichtbaarheidsmantels” die door onderzoekers en wetenschappers zijn ontwikkeld, hebben meer weg van apparaten dan van materialen.

Daaronder vallen de Rochester Cloak – een systeem van vier lenzen, op afstand van elkaar opgesteld, dat zich beperkt tot het laten verdwijnen van kleine objecten – en een cloaking device van koperen ringen door wetenschappers van de Duke University, dat in staat is microgolflicht om een object heen te buigen.

Daan Roosegaarde vertelde Dezeen een paar jaar geleden over een project dat dit idee op zijn kop zet. In plaats van een materiaal dat de persoon erachter verbergt, werkte de Nederlandse ontwerper aan een pak dat doorzichtig wordt als de drager liegt – iets wat volgens hem zou kunnen worden gebruikt om “oneerlijke bankiers te ontmaskeren”.