Hand Anatomie
De menselijke hand bestaat uit de pols, handpalm en vingers en bestaat uit 27 botten, 27 gewrichten, 34 spieren, meer dan 100 ligamenten en pezen, en vele bloedvaten en zenuwen.
De handen stellen ons in staat veel van onze dagelijkse activiteiten uit te voeren, zoals autorijden, schrijven en koken. Het is belangrijk om de normale anatomie van de hand te begrijpen om meer te weten te komen over ziekten en aandoeningen die onze handen kunnen aantasten.
Botten
De pols bestaat uit 8 handwortelbeentjes. Deze handwortelbeentjes zitten vast aan het spaakbeen en de ellepijp van de onderarm en vormen zo het polsgewricht. Ze zijn verbonden met 5 middenhandsbeentjes die de handpalm vormen. Elk middenhandsbeentje is verbonden met één vinger in een gewricht dat het metacarpofalangeale gewricht of MCP-gewricht wordt genoemd. Dit gewricht wordt ook wel het knokkelgewricht genoemd.
De botten in onze vingers en duim worden vingerkootjes genoemd. Elke vinger heeft 3 vingerkootjes, gescheiden door twee interfalangeale gewrichten, behalve de duim, die slechts 2 vingerkootjes en één interfalangeaal gewricht heeft.
Het eerste gewricht dicht bij het knokkelgewricht wordt het proximale interfalangeale gewricht of PIP-gewricht genoemd. Het gewricht dat het dichtst bij het uiteinde van de vinger ligt, wordt het distale interfalangeale gewricht of DIP-gewricht genoemd.
Het MCP-gewricht en het PIP-gewricht werken als scharnieren wanneer de vingers buigen en strekken.
Weke weefsels
Onze handbotten worden op hun plaats gehouden en ondersteund door verschillende zachte weefsels. Deze omvatten: gewrichtskraakbeen, ligamenten, spieren en pezen.
Gewrichtskraakbeen is een glad materiaal dat als schokdemper fungeert en de uiteinden van de botten in elk van de 27 gewrichten opvangt, waardoor de hand soepel kan bewegen.
Spieren en ligamenten hebben tot taak de beweging van de hand te controleren.
Ligamenten zijn taaie koordachtige weefsels die botten met andere botten verbinden, ze op hun plaats houden en stabiliteit aan de gewrichten geven. Elk vingergewricht heeft aan weerszijden twee collaterale ligamenten, die een abnormale zijwaartse buiging van de gewrichten voorkomen. De volaire plaat is het sterkste ligament in de hand. Het verbindt de proximale en middelste phalanx aan de palmzijde van het gewricht en voorkomt achterwaartse buiging van het PIP-gewricht (hyperextensie).
Spieren
Spieren zijn vezelachtige weefsels die helpen beweging te produceren. Spieren werken door samen te trekken.
Er zijn twee soorten spieren in de hand, intrinsieke en extrinsieke spieren.
Intrinsieke spieren zijn kleine spieren die hun oorsprong vinden in de pols en de hand. Zij zijn verantwoordelijk voor de fijne motoriek van de vingers tijdens activiteiten als schrijven of pianospelen.
Extrinsieke spieren vinden hun oorsprong in de onderarm of elleboog en controleren de beweging van de pols en de hand. Deze spieren zijn verantwoordelijk voor de grove handbewegingen. Zij positioneren de pols en de hand terwijl de vingers de fijne motoriek uitvoeren.
Elke vinger heeft zes spieren die zijn beweging controleren: drie extrinsieke en drie intrinsieke spieren. De wijsvinger en de pink hebben elk een extra extrinsieke strekspier.
Pezen
Pezen zijn zachte weefsels die spieren met botten verbinden. Wanneer spieren samentrekken, trekken pezen aan de botten waardoor de vinger beweegt. De extrinsieke spieren hechten zich aan de botten van de vingers door middel van lange pezen die van de onderarm tot in de pols lopen. Pezen aan de palmzijde helpen bij het buigen van de vingers en worden buigpezen genoemd, terwijl pezen aan de bovenzijde van de hand helpen bij het strekken van de vingers en strekpezen worden genoemd.
Zenuwen
De zenuwen van de hand geleiden elektrische signalen van de hersenen naar de spieren in de onderarm en de hand, waardoor beweging mogelijk wordt. Ze geven ook de tastzin, pijn en temperatuur door van de handen naar de hersenen.
De drie belangrijkste zenuwen van de hand en de pols zijn de nervus ulnaris, de nervus radialis en de nervus medianus. Deze zenuwen ontspringen alle drie bij de schouder en lopen via de arm naar de hand. Elk van deze zenuwen heeft sensorische en motorische componenten.
De nervus ulnaris: De nervus ulnaris doorkruist de pols door een gebied dat kanaal van Guyon wordt genoemd en vertakt zich om gevoel te geven aan de pink en de helft van de ringvinger.
Mediane zenuw: De nervus medianus doorkruist de pols via een tunnel die carpale tunnel heet. De nervus medianus geeft gevoel aan de handpalm, duim, wijsvinger, middelvinger en een deel van de ringvinger.
Radiale zenuw: De nervus radialis loopt langs de duimzijde van de onderarm en geeft gevoel aan de handrug van de duim tot de middelvinger.
Bloedvaten
Bloedvaten lopen naast de zenuwen om de hand van bloed te voorzien. De belangrijkste slagaders zijn de ulnaire en radiale slagaders, die de voorzijde van de hand, de vingers en de duim van bloed voorzien.
De ulnaire slagader loopt naast de nervus ulnaris door het Guyon’s kanaal in de pols.
De radiale slagader is de grootste slagader van de hand en loopt over de voorzijde van de pols, dicht bij de duim. Bij de polsslagader wordt de polsslag gemeten.
Andere bloedvaten lopen over de achterkant van de pols om de handrug, vingers en duim van bloed te voorzien.
Bursae
Bursae zijn kleine met vloeistof gevulde zakjes die de wrijving tussen pezen en bot of huid verminderen. Bursae bevatten speciale cellen, synoviale cellen genoemd, die een smerende vloeistof afscheiden.