AD Classics: Solomon R. Guggenheim Museum / Frank Lloyd Wright

+ 10

Text description provided by the architects. Swelling out towards the city of Manhattan, the Solomon R. Guggenheim Museum was the last major project designed and built by Frank Lloyd Wright between 1943 until it opened to the public in 1959, six months after his death, making it one of his longest works in creation along with one of his most popular projects. Completely contrasting the strict Manhattan city grid, the organic curves of the museum are a familiar landmark for both art lovers, visitors, and pedestrians alike.

The exterior of the Guggenheim Museum is a stacked white cylinder of reinfored concrete swirling towards the sky. The museum’s dramatic curves of the exterior, however, had an even more stunning effect on the interior. Inside Wright proposed „one great space on a continuous floor,” and his concept was a success.

Wchodząc do środka, odwiedzający po raz pierwszy napotyka ogromne atrium, wznoszące się na wysokość 92′ do rozległej szklanej kopuły. Wzdłuż boków atrium znajduje się ciągła rampa rozwijająca się w górę na wysokość sześciu pięter przez ponad ćwierć mili, co pozwala na przejście z jednego piętra na drugie. Rampa tworzy również procesję, w której odwiedzający doświadcza sztuki wyświetlanej wzdłuż ścian, wspinając się w górę ku niebu.

Zaprojektowanie muzeum jako jednego ciągłego piętra z poziomami ramp wychodzącymi na otwarte atrium pozwoliło również na interakcję ludzi na różnych poziomach, wzmacniając projekt w przekroju.

Mimo że przestrzeń wewnątrz budynku jest niezaprzeczalnie majestatyczna, a sam budynek monumentalny, nie był on idealnie udany pod względem funkcjonalnym. Zakrzywione ściany wnętrza miały sprawiać, że obrazy musiały być przechylone do tyłu, „jak na sztalugach artysty”. Nie udało się to, ponieważ obrazy nadal były bardzo trudne do eksponowania ze względu na wklęsłość ścian, z tego powodu przed otwarciem 21 artystów podpisało list protestujący przeciwko wystawianiu prac w takiej przestrzeni.

Wielu krytyków twierdzi również, że budynek konkuruje z dziełami sztuki, które mają być w nim eksponowane, co dyrektor muzeum James Johnson Sweeney potraktował poważnie, stwierdzając: „To najbardziej spektakularne architektonicznie wnętrze muzeum w tym kraju. Ale moim zadaniem jest pokazać w pełni wspaniałą kolekcję”. Wright miał również problem z administratorami kodeksu budowlanego Manhattanu, którzy spierali się z nim o kwestie strukturalne, takie jak szklana kopuła, która musiała zostać zmniejszona i przeprojektowana tak, aby zawierała betonowe żebra, które są przedłużeniem dyskretnych filarów konstrukcyjnych na ścianach zewnętrznych.

. Flickr

W 1992 roku muzeum zbudowało dodatek, który został zaprojektowany przez Gwathmey Siegel & Associates Architects, który Wright pierwotnie zamierzał. Architekci przeanalizowali oryginalne szkice Wrighta i na podstawie jego pomysłów stworzyli 10-piętrową wieżę z wapienia, która miała płaskie ściany, bardziej odpowiednie do wystawiania sztuki.

W latach 2005-2008 Muzeum Guggenheima przeszło zewnętrzną renowację, podczas której z oryginalnej powierzchni usunięto jedenaście warstw farby, co ujawniło wiele pęknięć spowodowanych przyczynami klimatycznymi. To odkrycie doprowadziło do szeroko zakrojonych badań w zakresie testowania potencjalnych materiałów naprawczych, a także do odnowienia elewacji.

Wbrew opinii krytyków, nie ma wątpliwości, że projekt Wrighta dla Muzeum Guggenheima zapewnia swobodę przestrzenną, która jest unikalna dla jego stylu. Wright potrzebował 700 szkiców i sześciu zestawów rysunków roboczych, aby przekształcić swoją wizję w niezwykłą rzeźbę budynku z widokiem na Central Park, która co najmniej powinna być uznana za jedno z najpiękniejszych przestrzennie dzieł architektury w stylu międzynarodowym.

This building is part of our Architecture City Guide: New York. Check all the other buildings on this guide right here.