Decydując kiedy leczyć utajone zakażenie gruźlicą

Osoby z utajonym zakażeniem gruźlicą nie mają objawów i nie mogą przenosić bakterii gruźlicy na innych. Jeśli jednak utajone bakterie gruźlicy staną się aktywne w organizmie i namnożą się, osoba taka przejdzie od utajonego zakażenia gruźlicą do choroby gruźliczej. Z tego powodu osoby z utajonym zakażeniem gruźlicą powinny być leczone, aby zapobiec rozwojowi choroby gruźliczej.

Leczenie utajonego zakażenia gruźlicą jest niezbędne do kontrolowania gruźlicy w Stanach Zjednoczonych, ponieważ znacznie zmniejsza ryzyko, że utajone zakażenie gruźlicą przejdzie w chorobę gruźliczą. W Stanach Zjednoczonych nawet 13 milionów ludzi może mieć utajone zakażenie gruźlicą. Bez leczenia, średnio 1 na 10 osób z utajonym zakażeniem gruźlicą zachoruje w przyszłości na gruźlicę. Ryzyko jest większe u osób zakażonych wirusem HIV, chorych na cukrzycę lub cierpiących na inne schorzenia, które wpływają na układ odpornościowy. Ponad 80% osób, które każdego roku chorują na gruźlicę w Stanach Zjednoczonych, choruje z powodu nieleczonego utajonego zakażenia gruźlicą.

Leczenie utajonego zakażenia gruźlicą należy rozpocząć po wykluczeniu możliwości wystąpienia choroby gruźliczej.

Grupy, którym należy nadać wysoki priorytet w leczeniu utajonego zakażenia gruźlicą obejmują:

• Osoby z dodatnim wynikiem badania krwi w kierunku gruźlicy (test uwalniania interferonu-gamma lub IGRA).

• Osoby z odczynem tuberkulinowym (TST) wynoszącym 5 lub więcej milimetrów, które są:
  • osobami zakażonymi HIV.
  • były w przeszłości w kontakcie z pacjentem z czynną gruźlicą.
  • Osoby ze zmianami zwłóknieniowymi na radiogramie klatki piersiowej zgodnymi ze starą gruźlicą.
  • Odbiorcy przeszczepów narządów.
  • Osoby poddane immunosupresji z innych powodów (np, przyjmowanie równoważnika ≥15 mg/dobę prednizonu przez 1 miesiąc lub dłużej, przyjmowanie antagonistów TNF-α).

• Osoby z odczynem TST 10 lub więcej milimetrów, które:
  • Pochodzą z krajów, w których gruźlica jest powszechna, w tym z Meksyku, Filipin, Wietnamu, Indii, Chin, Haiti i Gwatemali, lub innych krajów o wysokiej częstości występowania gruźlicy. (Warto zauważyć, że osoby urodzone w Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii lub krajach Europy Zachodniej i Północnej nie są uważane za osoby o wysokim ryzyku zakażenia gruźlicą, chyba że przebywały w kraju o wysokim wskaźniku zachorowań na gruźlicę.)
  • Osoby przyjmujące narkotyki dożylnie.
  • Pracownicy i rezydenci miejsc zbiorowych wysokiego ryzyka (np, zakłady poprawcze, domy opieki, schroniska dla bezdomnych, szpitale i inne placówki opieki zdrowotnej).
  • Personel laboratoriów mikobakteriologicznych.
  • Dzieci poniżej 4 roku życia lub dzieci i młodzież narażone na kontakt z dorosłymi z kategorii wysokiego ryzyka.

Osoby bez znanych czynników ryzyka zachorowania na gruźlicę mogą być brane pod uwagę przy leczeniu LTBI, jeśli mają dodatni wynik badania IGRA lub jeśli ich reakcja na test TST jest większa lub równa 15 mm. Jednak ukierunkowane programy badań w kierunku gruźlicy powinny być prowadzone tylko wśród grup wysokiego ryzyka. Wszystkim działaniom testującym powinien towarzyszyć plan opieki uzupełniającej dla osób z utajonym zakażeniem gruźlicą lub chorobą.

Od 2018 r. istnieją cztery zalecane przez CDC schematy leczenia utajonego zakażenia gruźlicą, które wykorzystują izoniazyd (INH), ryfapentynę (RPT) i/lub ryfampinę (RIF). Wszystkie te schematy są skuteczne. Lekarze powinni przepisywać krótsze, wygodniejsze schematy, jeśli to możliwe. Jest bardziej prawdopodobne, że pacjenci ukończą krótsze schematy leczenia. Treatment must be modified if the patient is a contact of an individual with drug-resistant TB disease. Consultation with a TB expert is advised if the known source of TB infection has drug-resistant TB.