Dlaczego ekspert medyczny nazywany jest „lekarzem”?

Co warto wiedzieć

Eksperci medyczni są nazywani lekarzami, ponieważ słowo physic pierwotnie odnosiło się zarówno do praktyki medycznej, jak i do nauk przyrodniczych. W miarę dojrzewania dziedzin naukowych, fizyka jako dziedzina związana z leczeniem została porzucona na rzecz medycyny. Fizyk został stworzony, aby odnieść się do kogoś, kto studiuje „fizykę”, a physician został pozostawiony ze swoim skojarzeniem z lekarzami.

My w handlu słownikami mamy tendencję do koncentrowania się bardziej na nowych słowach przychodzących do języka niż na słowach, które po cichu go opuszczają. Jest to zrozumiałe, a nawet przewidywalne, ale czasami relikty nieużywanych słów ukrywających się w zasięgu wzroku opowiadają nam historię o tym, jak język ewoluował.

Przykład: naukowiec bada naukę; dentysta stosuje stomatologię; hydraulik zajmuje się hydrauliką. Ale dlaczego osoba, która praktykuje medycynę, nazywana jest lekarzem?

„Fizyka” i medycyna

Okazuje się, że fizyka była używana, począwszy od 1400 roku, aby oznaczać „praktykę leczenia chorób” i „lekarstwo na choroby” – obie te rzeczy są obecnie zwykle wyrażane przez słowo medycyna. W czasach przednowoczesnych studiowanie medycyny i nauk przyrodniczych było ściśle powiązane, a termin physic odnosił się do obu tych dziedzin.

W czasach Szekspira, physic oznaczało „medycynę”, a physician było używane tak, jak do dziś, czyli „ten, który praktykuje medycynę”:

This Physicke but prolongs thy sickly days (Hamlet)

Więcej potrzebuje ona boskości niż lekarza. (Makbet)

Współczesny Shakespeare’owi Thomas Nashe użył fizyki jako personifikacji medycyny w wierszu „Litania w czasie zarazy”:

Bogaty człowieku, nie ufaj bogactwu,

Złoto nie kupi ci zdrowia;

Fizyka sama musi zniknąć.

Wszystkie rzeczy do końca są zrobione,

Plaga pełna szybko idzie przez;

Jestem chory, muszę umrzeć.

Medycyna była synonimem tego „remedium na chorobę” użycia fizyki, i te dwa słowa współistniały przez wieki:

Tak robili wszystkie rzeczy, które były sprzeczne z ich bezpieczeństwem, jak gdyby żadna medycyna nie została podarowana światu przez prawdziwego lekarza wszystkich
-William Camden, Britain, or A chorographicall description of the most flourishing kingdomes, 1637

W słowniku Nathana Baileya z 1725 roku, największym słowniku swoich czasów, definicja medycyny jest zapisana w kategoriach physic:

MEDYCYNA : sztuka fizyki; także lekarstwo fizyczne.

A jednak w tym samym słowniku Bailey również wyraźnie wyraża świadomość zmieniającego się słownictwa wraz z ewolucją standardów naukowych:

PHYSICK : jest ogólnie nauką o wszystkich materialnych istotach, lub czymkolwiek, co dotyczy systemu tego widzialnego słowa, choć w bardziej ograniczonym i niewłaściwym znaczeniu jest stosowana do nauki medycyny; the Art of curing Diseases, or Medicines prepared for that purpose

Branching Fields of Science

With his judgy „improper” note, Bailey was acknowledging a scientific, cultural, and linguistic change; it was only after more specialized fields separated from each other that the words that name those fields became established. W XVIII wieku chemia oddzieliła się od alchemii, astronomia od astrologii, powstała biologia, a fizyka ograniczyła się do badania materii i energii, a nie istot żywych.

Wiek później, w 1828 roku, Noah Webster również podaje fizyce zarówno definicję, jak i uwagę o jej zanikającym zastosowaniu:

1. Sztuka leczenia chorób. This is now generally called medicine.

Physician vs. Physicist

That left the medical use of physic stranded, lexically speaking: physics was the name for a new branch of science, and medicine conveniently and completely displaced the use of physic that was no longer used.

Physician, however, didn’t get the memo. Od dawna używano go zarówno dla „tego, kto studiuje nauki przyrodnicze”, jak i dla „tego, kto praktykuje medycynę”, ale kiedy dziedzina fizyki została odizolowana od innych i ostatecznie w 1800 roku ukuto termin fizyk jako określenie specjalisty w nowej nauce, lekarzowi pozostały resztki słowa źródłowego, którego znaczenie uległo zmianie. W języku francuskim słowo médecin jest używane dla osoby, która praktykowała medycynę – ale angielski nie jest tak rygorystycznie logiczny.

Physicians, Doctors, and Surgeons

Oczywiście, moglibyśmy po prostu nazwać lekarza lekarzem, ale nawet to jest termin, który zmienił się w czasie. Lekarz pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „nauczyciela” i dał nam pokrewne słowa, takie jak doktryna i dokument. W Biblii Króla Jakuba jego znaczenie to coś w rodzaju „uczony religijny”:

I stało się, że po trzech dniach znaleźli go w świątyni, siedzącego pośród lekarzy, zarówno słuchającego ich, jak i zadającego im pytania.

Później termin ten stał się używany w odniesieniu do tych, którzy osiągnęli najwyższy stopień nauki w danej dziedzinie, z medycyną będącą wśród dyscyplin. Być może po prostu dlatego, że społeczeństwo ma znacznie więcej powodów, by szukać lekarza niż, powiedzmy, doktora literatury lub matematyki stosowanej, lekarz jako termin ogólny stał się synonimem praktykujących lekarzy, a nie praktykujących fizyków.

Wreszcie, innym bliskim synonimem jest chirurg. Chirurgia była często lekceważona przez lekarzy i w rzeczywistości była wykonywana przez fryzjerów od średniowiecza aż do 1700 roku (Oxford English Dictionary ma nawet hasło barber-surgeon) – jest to powód, dla którego słupek fryzjerski jest biało-czerwony do dziś. They were trained by apprenticeship and their manual skills were considered less intellectually challenging than the educations that made physicians „doctors.”

Ultimately, of course, surgeons became the highly trained and highly skilled people we know them to be, and whether we call them doctors or physicians, are among the medical professionals who are trusted because of their demonstrable expertise.