Dzień, w którym most Golden Gate spłaszczył się

Wyobraźcie to sobie: Setki tysięcy ludzi tłoczą się ramię w ramię na Golden Gate Bridge, gdy nagle delikatny łuk mostu zaczyna się spłaszczać. Metalowy jęk odbija się echem od Zatoki San Francisco, gdy majestatyczne wieże zaczynają przechylać się ku sobie.

Gdy wieże osiągają swój punkt załamania, grube na 3 stopy główne liny zawieszenia zwalniają się, a jezdnia rozdziela się, zrzucając fale pieszych ponad 200 stóp w kierunku ich śmierci.

To prawie wydarzyło się 25 lat temu, przynajmniej według miejskiej legendy.

24 maja 1987 roku, 300 000 ludzi utknęło w ludzkim impasie na wiele godzin, podczas gdy dostali rzadką szansę na masowe przekroczenie 1,7-milowego mostu pieszo, aby uczcić jego złotą rocznicę. Urzędnicy szybko zamknęli most, więc pół miliona innych osób czekających na przejście nigdy nie miało takiej szansy. Mimo to, ogromny, bezprecedensowy ciężar spowodował, że środek mostu ugiął się o 7 stóp.

„Jestem wdzięczny, bo gdyby inni się tam dostali, być może most by się zawalił”, powiedział wtedy agencji The Associated Press Gary Giacomini, ówczesny prezes zarządu okręgu mostowego.

Ale inżynierowie powiedzieli później, że most nigdy nie był zagrożony zawaleniem. Urzędnicy mostu twierdzą, że powód, dla którego okręg mostowy nie pozwala pieszym na przejście przez Golden Gate w niedzielę z okazji 75 rocznicy, nie ma nic wspólnego z groźbą zawalenia się mostu, a wszystko z zagrożeniem przeludnienia i terroryzmem w świecie po 9/11.

„To po prostu nie jest mądre,” powiedziała Ewa Bauer, główny inżynier okręgu mostowego.

Niezależni inżynierowie zgadzają się z Bauerem, że strukturalnie most był bezpieczny podczas ostatniego wielkiego święta Golden Gate.

„To był prawdopodobnie największy ładunek, jaki most kiedykolwiek widział”, powiedział Mark Ketchum, inżynier mostowy z San Francisco, który badał most Golden Gate w latach 1989-1991. „Ale nie przekroczyło to projektowej nośności mostu.”

Na w pełni obciążonych mostach wiszących wielkości Golden Gate, normalnym jest mieć „ugięcia” do 10 stóp, powiedział Greg Deierlein, profesor inżynierii lądowej i środowiskowej na Uniwersytecie Stanforda.

Inżynierowie mówią, że mosty wiszące są zaprojektowane tak, aby zginać i poruszać się bardziej niż inne mosty. Ketchum powiedział, że jezdnia wisi na dwóch masywnych kablach, które mogą się rozciągać i kołysać jak hamak.

W latach trzydziestych XX wieku, środek mostu został zaprojektowany tak, aby poruszać się o 16 stóp w pionie i 27 stóp z boku na bok bez powodowania trwałych uszkodzeń, powiedziała Mary Currie, rzeczniczka okręgu mostowego.

Początkowo most został zaprojektowany tak, aby utrzymać 4000 funtów na każdą stopę mostu. W połowie lat 80-tych, beton został zastąpiony lżejszą stalową konstrukcją, co zwiększyło jego nośność do 5,700 funtów na stopę, jak powiedzieli inżynierowie podczas uroczystości 50-tej rocznicy.

Nikt nie zna dokładnej wagi pieszych na moście tego majowego dnia. Ale zakładając, że przeciętna osoba waży około 150 funtów i zajmuje około 2,5 stopy kwadratowej w tłumie, byłoby tam około 5,400 funtów na każdą stopę długości. To ponad dwukrotnie więcej niż waga samochodów w ruchu ulicznym zderzak w zderzak.

Różnica pomiędzy 5,400 a 5,700 funtów może brzmieć zbyt blisko dla komfortu. Jednak inżynierowie mostów podkreślają, że rutynowo wprowadzają dodatkowy „współczynnik bezpieczeństwa”, aby uwzględnić niespodziewane obciążenia konstrukcji.

Projektanci Golden Gate przesadzili z konstrukcją mostu, aby pomieścić co najmniej dodatkowe 150 procent wagi, powiedział główny inżynier Bauer.

I nawet gdyby tłum 25 lat temu utworzył masywną piramidę ludzką i przekroczył ten bufor bezpieczeństwa, pomost „zdeformowałby się”, a nie pękł, jak spinacz do papieru, który się zgina, a nie łamie, powiedział Abolhassan Astaneh, profesor UC Berkeley inżynierii lądowej, inżynierii strukturalnej i inżynierii mostowej.

Co więcej, nawet gdyby część mostu się zawaliła, nie cała jezdnia wpadłaby do zatoki, powiedział Astaneh. Sekcje jezdni są podtrzymywane przez kable, a nie przez siebie nawzajem, powiedział Astaneh, więc jeśli jeden kawałek pokładu spadnie, nie pociągnie za sobą innych.

„To tylko huśtawki, długie na 50 stóp huśtawki obok siebie”, powiedział o sekcjach jezdni.

Większość niepokoju tego dnia pojawiła się, gdy tłumy z San Francisco i Marin County spotkały się w środku mostu. Ludzie byli ściśnięci razem i nie mogli się ruszyć.

„Wtedy zrobiło się trochę strasznie, bo zdaliśmy sobie sprawę, że jesteśmy uwięzieni”, powiedziała Barbara Schnur, mieszkanka Foster City, która miała wtedy 25 lat. „Staliśmy tam, a potem powiedziałem do mojego przyjaciela: 'Stary, ten most się rusza’. „

Wiatr wiał z prędkością 40 mil na godzinę, więc most kołysał się z boku na bok.

„To było prawie tak, jakbyś chodził pijany”, powiedział mieszkaniec San Francisco, Karl Watanabe, który miał wtedy 32 lata. Na szczęście smartfony i Twitter jeszcze nie istniały, więc wielu pieszych było nieświadomych, że most się spłaszczył, dopóki nie zobaczyli zdjęcia w gazecie następnego dnia.

Inżynierowie twierdzą, że duży ekran to najbardziej prawdopodobne miejsce, w którym Kalifornijczycy zobaczą zawalenie się Golden Gate.

W filmach most był ofiarą trzęsień ziemi, potworów, kosmitów, mutantów, robotów, promieniowania słonecznego, a nawet megaszarlatana.

Ale w filmach, które widział, Ketchum powiedział, że most nigdy nie rozpada się tak, jak w rzeczywistości.

„Prawie zawsze pokazują, jak główne przęsło zapada się do kanału, a następnie wieże wpadają do kanału,” powiedział.

„To jest złe,” dodał Ketchum. „Jeśli główne przęsło upada, wtedy całe to napięcie w linach znika – i wieże wyginają się do tyłu.”