Eksperyment Rutherforda ze złotą folią

to jest cytat fizyka jako komentarz do jednego z jego eksperymentalnych wyników powiedział o swoim eksperymencie, że to tak jakbyś wystrzelił 15 calową muszlę w kawałek bibuły i ona wróciła i cię trafiła więc porozmawiajmy o jego eksperymencie i o tym co robiłcali w kawałek bibuły, a ona wróciła i uderzyła cię, więc porozmawiajmy o jego eksperymencie i o tym co robił Rutherford w tym czasie robił wiele badań nad radioaktywnością przyjaźnił się z Marie Curie i jej mężem Pierre i zrobił wiele badań patrząc na różne rodzaje reaktywności i bardziej szczegółowo był ciekawy w tym czasie o Apple asari cząstek alfa, które są on właściwie w czasie nie wiedział, co to jest, ale teraz wiemy, że są to jądra helu 2 plus tak, że oznacza to, że mamy dwa protony w jądrze, ponieważ i ma również dwa neutrony i nie ma żadnych elektronów, a więc ma ładunek 2 plus, więc brat Fer wziął kawałek radu i włożył go do ołowianej skrzynki. Ołowiana skrzynka miała mały otwór z jednej strony, tak, że radioaktywne cząstki mogły wyjść z tego otworu. z tego otworu w kierunku, który chciał, a następnie wystrzelił cząstki alfa na kawałek złotej folii bardzo cienki kawałek złotej folii i był ciekawy, czy może dowiedzieć się trochę o strukturze atomu za pomocą tego eksperymentu, więc jeśli spojrzymy z powrotem na nasz cytat, powiedzielibyśmy, że nasze cząstki alfa Cząstki alfa tutaj cząstki alfa są kule, które wychodzą z naszego pistoletu cząstek alfa i złota folia jest nasza bibuła i mamy te dość szybkie i masywne cząstki alfa, że jesteśmy strzelanie do niego, ale dlaczego Rutherford oczekiwać, że się zdarzyć tutaj to niekoniecznie proste, przynajmniej dla mnie, dlaczego można by pomyśleć, że te cząstki alfa po prostu przejść prosto przez pogrubioną folię tak co brat uwolniony w tym czasie robił był on testuje model budyń śliwkowy tak to jest dość wcześnie w historii, gdzie my, będąc naukowcy droga wstecz wtedy wiedział, że JJ Thompson inny fizyk właśnie odkrył elektrony tak wiedzieliśmy atom atom miał coś miał te cząstki w nim, które były małe, które były naprawdę małe wiedzieliśmy, że były mniej niż 1% masy atomu wodoru tak droga mniejsza niż atom i wiedzieliśmy, że były ujemnie naładowane tak jestem będę je nazywał elektronami ponieważ znamy ich elektrony teraz i tak JJ Thompson wiedział, że elektrony istnieją w oparciu o jego eksperymentalne wyniki i zaproponował w oparciu o swoje wyniki, że atom wygląda jak budyń śliwkowy i jeśli nie wiesz co to jest budyń śliwkowy ponieważ może nie jesteś nie jesteś Brytyjczykiem lub po prostu nie lubisz brudu mógłbyś również wyobrazić go sobie wyglądającego jak ciasteczko choc chocolate chip tak więc mamy te małe ujemnie naładowane cząsteczki które utknęły wewnątrz atomu ale większość atomu składa się z dodatnio naładowanej zupy i to było głównie dlatego że atom ogólnie musi być neutralny naukowcy wiedzieli że atomy są neutralne więc musiało być tam coś aby zniwelować ujemny ładunek elektronu tak więc ponieważ Rutherford zaczynał z tym w swoim umyśle dla tego jak wyglądają atomy złota mógł właściwie zrobić matematyczne przewidywania na temat tego co cząstki Cząstki alfa zrobić i co przewidział było to, że po prostu przejść prosto przez można użyć równań fizyki, aby spojrzeć na pole elektryczne, które jest generowane przez to dodatnio naładowane zupy i okazuje się, że pole, ponieważ ładunki rozłożone na całym atomie pole jest bardzo słabe i tak, co myślał, że się stanie to, że wszystkie cząstki po prostu przejść prosto, a następnie od czasu do czasu jeden z nich może być wygięty trochę, ponieważ mamy dodatnio naładowany atom soupy um w zależności od tego, gdzie cząstki alfa przechodzi przez myślał, że można zobaczyć trochę trochę odchylenia, ale przeważnie powinny przechodzić prosto i zgaduję, że zaczęliśmy od spoilera, bo wiemy, że nie do końca dostał to, czego się spodziewał, więc co dokładnie Rutherford zobaczył, strzelił swoimi cząstkami alfa w bibułę i zobaczył, że większość cząstek przechodzi prosto, tak jak się spodziewał, w rzeczywistości zobaczył, że prawie wszystkie cząstki przechodzą prosto, zobaczył, że kilka z nich zostało trochę odchylonych, więc zostały odchylone od swojej ścieżki może o 1 stopień, więc ledwo wystarczyło, aby móc to zobaczyć i wiecie, gdyby nie był ciekawskim chemikiem, może nadal byśmy myślimy teraz że to jest to co atom wygląda jak ale na szczęście Rutherford był bardzo dokładnym chemikiem i on również pomyślał że to może być interesujące aby wykryć czy cząstki przyszły nie tylko tutaj on nie tylko umieścił ekran detektora tutaj on umieścił ekran detektora który poszedł całą drogę dookoła który tak cała droga dookoła prawie cała droga dookoła dając wystarczająco dużo miejsca dla cząstek alfa aby wejść i on był naprawdę ostrożny tutaj ponieważ on naprawdę nie spodziewał się zobaczyć coś tutaj lub tutaj lub naprawdę gdziekolwiek z wyjątkiem tutaj ale okazało się że na każdy jeden na jeden na 20,000 cząstek alfa lub jakiś szalony maleńki numer jak to dla każdego na 20,000 cząstek alfa zobaczył, że cząstki uderzyły w złotą folię i odbiły się z powrotem i to jest szalone prawo, że jest dokładnie to, czego nie oczekujesz, kiedy uderzysz kawałek bibuły z pociskiem, więc pierwszą rzeczą, którą zrobił myślę, że nie było iść hmm to jest naprawdę szalony chcemy tylko wiedzieć, co cena tutaj Jestem całkiem pewien, że pierwszą rzeczą, którą zrobił było to jest dziwne, a następnie prawdopodobnie sprawdził swoje wyniki eksperymentalne i próbował powtórzyć to i sprawdził wszystko, aby upewnić się, że nic nie idzie źle i okazało się, że tak coś faktycznie dzieje się ten jeden i 20,000 cząstek alfa było prawdziwe więc co to oznaczało to oznaczało że potrzebowaliśmy nowego modelu atomu musieliśmy jakoś wyjaśnić że maleńka część cząstek alfa była odbijana z powrotem więc jak to zrobił wiedział że było coś w atomie co było maleńkie masywne i dodatnio-wiedział, że to musi być malutkie ponieważ niewiele cząstek alfa oddziaływało z nim ponieważ większość z nich przechodziła prosto przez wiedział, że to musi być masywne i dodatnio naładowane ponieważ elektrony są naprawdę małe i większość cząstek przechodziła prosto przez nie więc cokolwiek z czym te cząstki oddziaływały musiało być bardzo małe ale naprawdę ciężkie co jest powodem tego, że odbijały się z powrotem więc stworzył nowy model atomu, który zawierał te wymagania i to co powiedział to, że musi być tam coś z tymi właściwościami co teraz nazywamy jądrem i to jest naprawdę malutkie w rzeczywistości był w stanie obliczyć dokładnie dokładnie był w stanie obliczyć w przybliżeniu jak duże to było w oparciu o to ile cząstek alfa w to uderzyło i powiedział że to było około 110 tysięcy dziesięciotysięcznych objętości atomu i wtedy co jeszcze mamy wiemy że mamy to jądro które jest dodatnio naładowane i malutkie i masywne i wtedy mamy też nasze elektrony i wtedy co robi reszta atomu w oparciu o to wszystko co oznacza że większość atomu jest właściwie pustą przestrzenią ponieważ elektrony są naprawdę małe i jądro zajmuje tylko jedną dziesięciotysięczną część promienia.tysięczną część promienia reszta tej przestrzeni to po prostu nic, co jest trochę szalone, więc w oparciu o ten szczególny model, który Rutherford tworzy, że może następnie był w stanie wyjaśnić swoje wyniki był w stanie wyjaśnić, że większość cząstek alfa po prostu przeszła na wylot, a następnie co jakiś czas cząstka alfa zbliżyła się do jądra i wtedy trochę się odchyliła, a jeszcze rzadziej cząstka alfa mogła uderzyć prosto w jądro i wtedy się od niego odbiła, ponieważ jądro jest bardzo ciężkie, a ponieważ jest dodatnio naładowane, więc odpychało dodatnio naładowaną cząstkę alfa Rutherford nazwał ten szczególny model lub nazywamy go teraz nie jestem pewien który właściwie nazwał go modelem jądrowym ten właściwie wygląda całkiem podobnie do nowoczesnego obrazu atomu o którym większość ludzi myśli jest wiele pytań na które wciąż nie ma odpowiedzi jak np. co dokładnie robią elektrony lub gdzie są gdzie są elektrony ale ponieważ Rutherford proponuje nowy model inni naukowcy byli w stanie zaprojektować nowe eksperymenty by go przetestować i nie bardzo długo potem mieliśmy całkiem dobry obraz tego co się dzieje na poziomie atomu