Erupcja Lassen Peak

22 maja 1915, wybuchowa erupcja Lassen Peak, najbardziej wysuniętego na południe aktywnego wulkanu w Cascade Range, zdewastowała pobliskie obszary i spuściła popiół wulkaniczny aż 200 mil na wschód. Eksplozja ta była najpotężniejszą z serii erupcji w latach 1914-17, które były ostatnimi, jakie miały miejsce w Kaskadach przed erupcją Mt. St. Helens w 1980 roku. Lassen Peak jest największym z grupy ponad 30 kopuł wulkanicznych, które wybuchły w ciągu ostatnich 300 000 lat w Lassen Volcanic National Park.

Jakie są perspektywy przyszłych erupcji w Lassen? Ponieważ geologicznie ostatnia aktywność wulkaniczna na danym obszarze jest najlepszym przewodnikiem do prognozowania przyszłych erupcji, naukowcy badają strumienie lawy, popiół i inne osady z poprzednich erupcji. Wulkany w rejonie Lassen zwykle wybuchają rzadko i mogą być nieaktywne przez okresy trwające wieki, a nawet tysiąclecia. Ostatnie erupcje w obszarze Lassen to stosunkowo niewielkie zdarzenia, które miały miejsce na szczycie Lassen w latach 1914-1917. Ostatnia duża erupcja spowodowała powstanie Chaos Crags około 1100 lat temu. Takie duże erupcje w obszarze Lassen mają średnią częstotliwość występowania wynoszącą około 10 000 lat. Jednak historia geologiczna obszaru Lassen wskazuje, że wulkanizm jest tam epizodyczny, z okresami stosunkowo częstych erupcji oddzielonych długimi spokojnymi przerwami. Na przykład ostatnie duże wydarzenie przed erupcją Chaos Crags było tym, które zbudowało szczyt Lassen 27 000 lat temu.

Jakie są znaki ostrzegawcze erupcji? Najważniejszym znakiem zbliżającej się erupcji wulkanu jest aktywność sejsmiczna pod obszarem wulkanicznym. Sejsmolodzy potrafią zinterpretować subtelne różnice między trzęsieniami ziemi związanymi z podnoszeniem się magmy a bardziej znanymi trzęsieniami spowodowanymi uskokami tektonicznymi. Inne znaki ostrzegawcze świadczące o podnoszeniu się magmy do płytkiej podpowierzchni mogą obejmować zwiększone uwalnianie gazów wulkanicznych z małych otworów zwanych fumarolami, takich jak te znalezione w obszarze Bumpass Hell w Lassen Volcanic National Park, oraz zmiany w składzie gazu. Deformacja powierzchni ziemi w pobliżu wulkanu może również wskazywać na to, że magma zbliża się do powierzchni. Zazwyczaj te znaki ostrzegawcze pojawiają się na kilka tygodni lub miesięcy przed erupcją, ale mogą trwać przez dziesięciolecia lub nawet stulecia, nie prowadząc do erupcji.

Co się robi, aby monitorować centrum wulkaniczne Lassen?
Po erupcji Mount St. Helens w 1980 roku, U.S. Geological Survey (USGS) zintensyfikował monitorowanie aktywnych i potencjalnie aktywnych wulkanów w Cascade Range. Monitoring obszaru Lassen obejmuje okresowe pomiary deformacji gruntu i emisji gazów wulkanicznych oraz ciągłe przesyłanie danych z lokalnej sieci dziewięciu sejsmometrów do biur USGS w Menlo Park w Kalifornii. W przypadku wykrycia oznak znacznego wzrostu aktywności wulkanicznej, USGS natychmiast rozmieści naukowców i specjalnie zaprojektowane przenośne instrumenty monitorujące w celu oceny zagrożenia. Ponadto, Służba Parków Narodowych (NPS) opracowała plan reagowania kryzysowego, który zostanie uruchomiony w celu ochrony ludności w przypadku zbliżającej się erupcji.