How to begin a novel: 8 ways to captivate

Jak satysfakcjonująca jest powieść, która wciąga od pierwszej strony? Wiedza o tym, jak rozpocząć powieść, aby porwać czytelników od pierwszego rozdziału, jest kluczem do napisania książki, którą można opublikować. Oto 8 sposobów na to, jak zacząć swoją książkę w sposób przekonujący:

Zacznij powieść sprawiając, że czytelnik potrzebuje odpowiedzi

Jest wiele powodów, dla których nie przestajemy czytać, gdy zaczynamy powieść. Uwielbiamy opisową wyobraźnię autora; odnosimy się do postaci lub uważamy je za intrygujące. Albo podoba nam się styl autora lub tematyka.

Najbardziej uniwersalnym elementem opowieści jest jednak pytanie „Dlaczego?” Dlaczego doszło do tego morderstwa? Dlaczego te postacie zakochały się (lub przestały się kochać)?

Aby zauroczyć czytelnika od pierwszego rozdziału, incydent lub wydarzenie (wydarzenie, które wprawia historię w ruch) powinno pozostawić czytelnika z pytaniami bez odpowiedzi.

W „Tajemnej historii” Donny Tartt (1992) od pierwszego akapitu wiemy, że centralna postać zostaje zamordowana. Już w drugim wiemy, że narrator jest w to zamieszany. A jednak nie wiemy dlaczego. Nie wiemy dokładnie, co się stało, więc czytamy dalej, szukając odpowiedzi.

Zapewnij, że pod koniec pierwszego akapitu jest „Dlaczego?”. (lub kto/co/gdzie/kiedy), na które Twój czytelnik potrzebuje odpowiedzi. Rozważ te przykłady początków książek z różnych gatunków:

’There was a wall. Nie wyglądał na ważny. Zbudowany był z nieociosanych skał, z grubsza zaprawionych; dorosły mógł patrzeć ponad nim, a nawet dziecko mogło się po nim wspiąć. W miejscu, gdzie przecinał jezdnię, zamiast bramy zdegenerował się do zwykłej geometrii, linii, idei granicy. Ale ta idea była prawdziwa. Była ważna. Przez siedem pokoleń nie było na świecie nic ważniejszego niż ten mur”. – Ursula K. Le Guin, The Dispossessed (1974)

W tym przykładzie sci-fi autorstwa Ursuli K. Le Guin już pytamy 'dlaczego mur jest tak ważny?’ Tutaj kolejny początek, tym razem autorstwa autorki zagadek morderstw Louise Penny również pozostawia nas z pytaniami:

’Armand Gamache siedział w małym pokoju i zamykał dossier z troską, ściskając je, więżąc słowa w środku.’ – Louise Penny, A Great Reckoning (2016)

Zastanawiamy się, dlaczego Gamache chce uwięzić słowa w dossier w środku, a także nad charakterem jego zawartości. Te dwa początki pokazują kluczowy aspekt pierwszych linii – ujawniają i ukrywają, wabiąc nas w głąb.

2: Rozpocznij od ustawień, które oddają ton i nastrój

Ustawienie jest kluczowym składnikiem tego, jak rozpocząć powieść, aby Twój czytelnik pozostał zaciekawiony. Setting:

• Wpływa na motywacje postaci i działania (np. postać z małego miasteczka czuje się stłamszona, więc przenosi się do większego miasta)
• Wpływa na ton i nastrój (postać podróżuje przez niebezpieczny obszar, kiedy jej samochód się psuje – lokalizacja postaci przyczynia się do zagrożenia nastroju i tonu)
• Określa co jest możliwe (a co nie) w twoim świecie (np.np. postać uwięziona na pustyni nie może po prostu zdobyć wody z kranu)

Na początku swojej powieści, baw się tymi funkcjami ustawienia. Powiedzmy, na przykład, że samochód Twojego głównego bohatera psuje się w nocy w niebezpiecznej okolicy. Jak miejsce wpłynie na to, co zrobią dalej? Czy mogą zamknąć drzwi na klucz?

Zacznij powieść od opisu scenerii: Examples

Here are examples of novel beginnings that create atmospheric setting:

’The amber light came on. Dwa samochody jadące z przodu przyspieszyły, zanim pojawiło się czerwone światło. Na przejściu dla pieszych zapalił się znak zielonego ludzika. Ludzie, którzy czekali, zaczęli przechodzić przez jezdnię, stąpając po białych pasach namalowanych na czarnej powierzchni asfaltu, nie ma nic mniejszego niż zebra, jednak tak właśnie się ją nazywa. José Saramago, Ślepowidzenie (1995)

Ten początek tworzy wizualny atak ruchliwego skrzyżowania ulic, kolorowych świateł, ruchu samochodów. Jest to odpowiednia, oszałamiająca sceneria, pełna wizualnych opisów i kolorów, dla powieści, w której niemożność widzenia jest jednym z głównych tematów i metafor.

„Rozsuwam zasłony sypialni, a tam spragnione niebo i szeroka rzeka pełna statków, łodzi i innych rzeczy, ale już myślę o czekoladowych oczach Vinny’ego, szampon na plecach Vinny’ego, krople potu na ramionach Vinny’ego i chytry śmiech Vinny’ego, a teraz moje serce szaleje i, Boże, chciałbym obudzić się w mieszkaniu Vinny’ego na Peacock Street, a nie w mojej własnej głupiej sypialni.’ David Mitchell, The Bone Clocks (2014)

Sytuacja (i stosunek nastoletniej postaci do niej) sugeruje jej frustrację, a sposób, w jaki opisuje ona scenerię za swoim oknem i wyobraża sobie ciało i śmiech tej postaci 'Vinny’ego’ sugeruje, że postać jest znudzona domem i pragnie ekscytacji 'gdzie indziej’. Tutaj sposób, w jaki bohater natychmiast wyobraża sobie inne miejsce, zapowiada decyzję nastolatki Holly Sykes o ucieczce.

3: Zacznij powieść od interesującego dialogu

Wiele powieści potrafi przykuć naszą uwagę bez natychmiastowego rozpoczęcia akcji lub dialogu.

Dialog i akcja, jednakże, są użytecznymi sposobami na rozpoczęcie powieści. Rozpoczęcie od akcji, która jest ważna dla całej historii, daje obrazowy, odpowiedni wstęp. Na przykład, oto powieść rozpoczynająca się dialogiem z sali sądowej, który natychmiast tworzy pytania:

„Proszę podać swoje nazwisko.”
„Armand Gamache.”
„A pan jest szefem Sûreté du Québec?”
„Nadinspektor, oui.”
Gamache usiadł wyprostowany na drewnianym krześle. Było gorąco. Parno, naprawdę, w ten lipcowy poranek. Czuł smak potu z górnej wargi, a była dopiero dziesiąta. It was only just starting.

Here, in her Chief Inspector Gamache book Glass Houses (2017), Penny starts with immediate dialogue that shows Gamache sweating under examination in the witness box. Jeśli jesteśmy czytelnikami zaznajomionymi z poprzednimi książkami z serii Penny, zastanawiamy się, co tym razem się wydarzyło, by doprowadzić detektywa do zeznawania w sądzie.

Dialog jest też zgrabnym, zwięzłym wprowadzeniem postaci – szybko dowiadujemy się, kim jest przesłuchiwany bohater i jaki wykonuje zawód. Opis upału oddaje dyskomfort Gamache’a, dodając napięcie do sceny.

Wpadnij prosto w porywającą akcję

Otwarcie książki z porywającą akcją jest jednym ze sposobów na wrzucenie czytelnika w ekscytującą, napiętą sytuację. To może być coś tak prostego jak rozmowa telefoniczna, jak w tym przykładzie z Miasta Szkła (1985) Paula Austera:

’To był zły numer, który to rozpoczął, telefon dzwoniący trzy razy w środku nocy, a głos na drugim końcu pytający o kogoś, kim nie był.’

Zwykle, 'zły numer’ rozmowy telefonicznej kończy się na uświadomieniu sobie przez dzwoniącego, że ma niewłaściwą osobę. Jednak Auster’s 'It was a wrong number that started it’ makes us wonder, 'Started what?’

Here’s a more action-oriented beginning:

’Cash isn’t the only thing I take from my father’s study when I leave home. Biorę małą, starą, złotą zapalniczkę – lubię jej design i dotyk – oraz składany nóż o naprawdę ostrym ostrzu. Haruki Murakami, Kafka na brzegu (2005).

Od razu zastanawiamy się, po co bohater plądruje gabinet ojca i w jakim celu będzie miał ostry nóż.

Zaczynając powieść od akcji (a nie narracji) łatwiej jest porwać czytelnika, ponieważ można umieścić go w bezpośredniej scenie. Czytelnik doświadcza intymności i intrygi widząc, słysząc, dotykając, smakując lub wąchając to, co robi twoja postać. Możesz pokazać akcję bez natychmiastowego wyjaśnienia, tworząc więcej zakłopotanych pytań.

5: Wprowadź silne motywacje i cele postaci

Cele i motywacje postaci pomagają nam odnieść się do obsady powieści. Kiedy wcześnie wprowadzasz postacie wraz z unikalnymi głosami, pojawia się element emocjonalny, z którym czytelnicy mogą się połączyć.

Do trzeciego akapitu pierwszej książki w bestsellerowej serii J.K. Rowling o Harrym Potterze, na przykład, znamy część ich motywacji do złego traktowania Harry’ego:

’Dursleyowie mieli wszystko, czego pragnęli, ale mieli też sekret, a ich największym strachem było to, że ktoś go odkryje. Nie sądzili, że mogliby to znieść, gdyby ktoś dowiedział się o Potterach.’

Tutaj strach jest dużym, emocjonalnym motywatorem wyjaśniającym nerwową nieufność Dursleyów wobec ich podopiecznych.

Cele postaci i motywacje są kluczowe dla rozwoju postaci i historii. Wprowadzenie celów i motywacji wcześnie daje twojej historii natychmiastowe poczucie kierunku. Historia już zaczyna zmierzać w kierunku łańcucha wydarzeń napędzanych przez psychologię postaci oraz przyczynę i skutek przekonań, potrzeb i pragnień postaci.

6: Zapowiedź przyszłych napięć i niepewności

Przeszkody dla postaci, napięcia i konflikty pojawiają się w trakcie opowieści. Kładąc fundament pod przyszłe napięcia i komplikacje na początku powieści, tworzysz oczekiwanie i napięcie.

Donna Tartt, mówiąc nam, że na początku Tajemnej historii dojdzie do morderstwa, sprawia, że oczekujemy wielkiego odkrycia już od pierwszej strony.

Zapowiedziane wydarzenie nie musi być tak dramatyczne jak morderstwo, oczywiście. Twój pierwszy rozdział może wprowadzić dwie postacie, które dzielą oczywistą chemię fizyczną, na przykład, ale wymieniają się obelgami i docinkami. Napięcie rośnie, gdy okazuje się, czy któryś z nich nie posunie się za daleko, mimo romantycznego potencjału.

Ten zmysł narracyjnego napięcia, poczucie, że sprawy mogą potoczyć się na wiele sposobów, tworzy fascynujący początek. Enigma i tajemnica są podstawą satysfakcjonujących historii.

7: Write a teasing opening line

Wiedząc, jak zacząć powieść, musisz wiedzieć, jak stworzyć nie tylko świetny pierwszy rozdział, ale także świetne pierwsze zdanie. Dobrym pomysłem jest ponowne przeanalizowanie linii otwierającej powieść po ukończeniu manuskryptu, ponieważ pełniejsza wiedza na temat Twojej historii może przyczynić się do lepszego wyboru otwarcia.

Co sprawia, że pierwsza linia jest dobra? Może to być żywy, intrygujący opis scenerii. Na przykład, linia otwierająca Nineteen Eighty-Four Orwella (1949):

’It was a bright cold day in April, and the clocks were striking thirteen.’

Dlaczego zegary miałyby uderzać w trzynastkę, skoro zazwyczaj działają w cyklach dwunastogodzinnych? I dlaczego ten szczegół jest ważny? Pierwsza linijka Orwella drażni nas niepokojącymi informacjami.

Pierwsza linijka dystopijnej powieści Raya Bradbury’ego Fahrenheit 451 (1953) jest szczególnie drażniąca:

„Palenie było przyjemnością.”

Słowa te wydają się oksymoronem. Jak palenie może być „przyjemnością”? To zdanie jest odpowiednim otwarciem dla książki o dystopijnym społeczeństwie, które pali książki. Dopiero później, na pierwszej stronie, okazuje się, że to właśnie ten rodzaj spalania jest opisywany.

Jako ćwiczenie, aby poprawić swoje pierwsze linie, przeczytaj tylko pierwsze linie co najmniej 10 książek i zanotuj:

• Od jakiego elementu historii zaczyna autor? (Setting? Character? Action? Memory?)
• Dlaczego (w kontekście szerszej historii) ten początek jest dobry lub zły? Jakie masz oczekiwania wobec historii, czytając tylko to zdanie?
• Jakie masz pytania na podstawie tego zdania? Jak pilnie chcesz uzyskać na nie odpowiedź?

Zapoznaj się z listą 30 początkowych linijek ze znanych powieści tutaj.

Craft curious first chapter endings

Dyskusja o tym, jak zacząć powieść byłaby niekompletna bez wzmianki o zakończeniach rozdziałów. Co robi efektywne zakończenie rozdziału?

• Prowadzi twoją historię do punktu wyjścia nowego łańcucha wydarzeń (bohater, któremu zepsuł się samochód, dociera do samotnego domu i puka do drzwi)
• Pozostawia czytelników zaintrygowanych tym, co stanie się dalej (kto otworzy drzwi? Czy mieszkaniec potwierdzi sugerowane niebezpieczeństwo okolicy lub pokaże nam przystań bezpieczeństwa w kontraście do tego napiętego tła?)
• Końcówki rozdziałów zamykają pomniejsze łuki, pozwalając na przerwę (jak odcinek serialu, istnieje element samoograniczenia, który sprawia, że jednostka jest satysfakcjonująca sama w sobie)

Zaczynając powieść, pomyśl o nowych odejściach, do których mógłbyś dojść pod koniec pierwszego rozdziału. Czy pojawia się nowa postać? Czy jest zmiana ustawienia? Wydarzenie takie jak to otwiera nowe możliwości dla twojej historii. Dzięki temu Twój pierwszy rozdział będzie wciągający do ostatniego zdania.

Jeśli masz pomysł na książkę, którą chcesz rozwinąć, lub chcesz uzyskać informacje zwrotne na temat otwarcia swojej historii, dołącz do Now Novel i uzyskaj narzędzia i krytykę, które pomogą Ci ukończyć projekt.