How To Read An MRI Lumbar Spine In 8 Easy Steps

Jak czytać MRI kręgosłupa lędźwiowego Wprowadzenie

Czytanie MRI kręgosłupa lędźwiowego jest dość łatwe, jeśli wiesz, gdzie patrzeć. Podobnie jak klisze rentgenowskie i trójwymiarowe zdjęcia rentgenowskie zwane tomografią komputerową (CT), rezonans magnetyczny jest doskonałym uzupełnieniem w dziedzinie radiologii.

W latach 80. ubiegłego wieku ekscytująca nowa metoda opieki zdrowotnej zwana rezonansem magnetycznym (MRI) zapoczątkowała nową erę w medycynie. Zaawansowany technologicznie MRI wykorzystuje fale radiowe do poszukiwania zmian i nieprawidłowości w kościach i tkankach miękkich kręgosłupa. Ten system obrazowania otwiera zupełnie nowy sposób poszukiwania nieprawidłowości, które mogą być przyczyną bólu w dolnej części pleców, rwy kulszowej lub bólu nóg. Jednak MRI nie może ocenić więzadeł kręgosłupa ani, co najważniejsze, wskazać dokładnej przyczyny bólu.

Reading an MRI lumbar spine is very easy to understand if you know where to look and radiologists who do this for a living make it look very easy. Poniżej znajduje się bardzo prosty przewodnik, który pomoże Panu(i) zrozumieć nazewnictwo Pana(i) MRI.

MRI nie może wskazać dokładnej przyczyny bólu.

Dwa podstawowe rodzaje obrazów MRI kręgosłupa lędźwiowego (obrazy T1 I T2)

Istnieją dwa podstawowe rodzaje obrazów MRI, różniące się czasem podawania impulsów częstotliwości radiowej, nazwane obrazami T1-zależnymi i T2-zależnymi. Obrazy T1 uwidaczniają tkankę tłuszczową. Obrazy T2 uwidaczniają TŁUSZCZ I WODĘ w obrębie tkanek. Kontrast pomiędzy tymi tkankami uwypukla niesamowite szczegóły.

Podstawowa anatomia Jak czytać MRI kręgosłupa lędźwiowego

Przeglądy strzałkowe wzdłużne, lub to, co nazywam widokami bagietki wzdłużnej, są najłatwiejsze do rozpoznania. Widoki osiowe lub przekrojowe są tym, co ja nazywam widokami krojonego chleba, które są najlepsze dla uwypuklenia krążków międzykręgowych. Poniżej przedstawiono najważniejsze części anatomiczne w obrazach strzałkowych i osiowych prawidłowego MRI kręgosłupa lędźwiowego. Wyrostki kolczyste są jedyną częścią kręgosłupa, którą można wyczuć od tyłu w środkowej części pleców.

The Aging Process

With age, the spine stiffens as the intervertebral discs dehydrate and slowly degenerate. MRIs demonstrate this with progressively darkening discs that lose vertical height. As they shrink, the discs begin to bulge into the central spinal canal.

• 

• 

• 

A Lumbar Disc Herniation May Disappear

Disc herniations can be large and appear permanent. However, the immune system breaks down the disc material slowly over time. If the disc herniation material remains viscous, it may disappear as seen in the picture below.

Jak czytać MRI kręgosłupa lędźwiowego w 8 krokach

1. Kanał centralny w MRI kręgosłupa lędźwiowego

Zacznij od obrazów podłużnych kręgosłupa, znanych również jako obrazy strzałkowe. Zidentyfikuj środek kanału centralnego, gdzie rdzeń kręgowy i nerwy pływają w ochronnym płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF). Obszar ten podkreśla połączenie między krążkami międzykręgowymi, kośćmi, więzadłami i nerwami kręgosłupa. Wszystko, co zakłóca gładką liniową granicę kanału centralnego, może stanowić potencjalny problem. Normalny obraz jest przedstawiony poniżej po lewej stronie w porównaniu z rysunkiem po prawej, który pokazuje poważne zwężenie kręgosłupa.

2. Trzony kręgów

W widokach podłużnych kręgosłupa zidentyfikuj pięć trzonów kręgów, które tworzą kręgosłup lędźwiowy. Poziomy dysków są ponumerowane od góry w dół od jednego do pięciu. Ich funkcją jest podtrzymywanie i ochrona delikatnych nerwów, które przechodzą do miednicy i kończyn dolnych. Powinny być prostokątne, a szpik kostny w ich obrębie powinien mieć jednolity szary kolor. Jeśli jednak trzony kręgów wyglądają na trójkątne, wskazuje to na złamanie (wstawka).

3. Wyrównanie

W kroku 3 należy zwrócić uwagę na wyrównanie tylnych granic pięciu trzonów kręgów (czerwona linia pokazana poniżej). Zdjęcie po lewej stronie przedstawia normalny kręgosłup z gładką linią łączącą tylne granice. Przerwanie tej gładkiej linii przez trzony kręgów jest wynikiem zużycia kości, więzadeł lub dysków. Obrazy niestabilności kręgosłupa pokazane są na zdjęciach po prawej stronie. Dalsze nieprawidłowe ustawienie kręgosłupa powoduje stan zwany spondylolistezą. Jeśli niestabilność pogłębia się, w wyniku pęknięcia blaszki miażdżystej powstaje wada pars, a w konsekwencji spondyloliza. Spondyloliza oznacza niestabilny kręgosłup, co ostatecznie zwiększa prawdopodobieństwo operacji. Niestabilność powoduje większe obciążenie dysków, a w rezultacie większe ryzyko przepukliny dyskowej, podrażnienia nerwów, zapalenia stawów i uporczywego bólu.

4. Krążki międzykręgowe

Dodatkowo zidentyfikuj przestrzeń między trzonami kręgów dla krążków międzykręgowych. Poziomy dysków są ponumerowane od L1-2 do L5-S1 w oparciu o ich położenie pomiędzy trzonami kręgów. Dyski mają w sobie dużo płynu, który pozwala im działać jak amortyzatory. Niestety, z czasem dyski wysychają i degenerują się. W przypadku pęknięcia płytki końcowej dochodzi do choroby zwyrodnieniowej dysku, ponieważ płyn znajdujący się w krążku wycieka.

5. Przepuklina krążka międzykręgowego i zwyrodnienie

Prawidłowy krążek międzykręgowy ma wewnątrz znaczny biały sygnał (rysunek A), który reprezentuje prawidłowy płyn. W miarę degeneracji krążka międzykręgowego normalny biały sygnał ciemnieje (ryc. B) i zwęża się (ryc. C). Wraz z utratą wewnętrznego płynu podtrzymującego grube kolagenowe ściany dysku zaczynają się wybrzuszać na zewnątrz do kanału centralnego z powodu nadmiernego ciśnienia (ryc. D). Wybrzuszenia opisują rozdarcie ściany dysku, w którym płyn wyciska się do kanału centralnego (rysunek E). W przypadku wyciśnięcia niewielkiej ilości materiału może dojść do łagodnego przepuklenia dysku. W przypadku wyciśnięcia dużej ilości płynu mamy do czynienia z ekstruzją dysku, który może ulec przemieszczeniu (ryc. F). Istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia silnego bólu, osłabienia, drętwienia i mrowienia, ponieważ więcej materiału z dysku zostaje wciśnięte do kanału centralnego.

6. Nerwy

W przeciwieństwie do litych struktur kręgosłupa, otwory są wąskimi kanałami w kształcie dziurki od klucza, znajdującymi się po obu stronach kręgosłupa. Kanały te umożliwiają poszczególnym korzeniom nerwowym wyjście z kręgosłupa. Granice otworów stanowią twarde kostne szypuły i krążki międzykręgowe osłonięte cienką błoną zwaną torebką thecal, która zapobiega wyciekaniu płynu mózgowo-rdzeniowego.

Pacjenci są narażeni na ryzyko uszczypnięcia lub podrażnienia nerwu w przypadku przepukliny dysku w wąskim otworze w porównaniu z większym kanałem centralnym. Ucisk korzenia nerwowego występuje w sąsiednim obszarze zwanym wnęką boczną. Stawy czworoboczne lub związane z nimi torbiele synowialne znajdujące się w tylnej części kanału rozwidlenia uciskają korzenie nerwowe. Koński ogon (cauda equina) jest pęczkiem włókien nerwowych znajdujących się w dolnej części kręgosłupa.

7. Widoki osiowe

Obrazy osiowe lub widoki krojonego chleba zapewniają wyraźniejszy obraz konkretnego krążka międzykręgowego i sąsiadujących z nim nerwów. Prawidłowy dysk (rycina A) zapewnia wystarczającą ilość miejsca na przejście nerwów. Każdy rodzaj przepukliny dysku (rycina B) powoduje zwężenie normalnie pojemnych kanałów, co prowadzi do podrażnienia lub ucisku przechodzących nerwów, a w konsekwencji do wystąpienia objawów. Mała przepuklina dysku (rys. C) może nie powodować objawów. Duża przepuklina dysku (rysunek D) może powodować silny ból, osłabienie, drętwienie lub mrowienie. Z czasem dysk lędźwiowy ulega zwyrodnieniu, w wyniku którego najpierw powstaje wybrzuszenie dysku lub wypukłość dysku i/lub rozerwanie pierścienia. Etapy zwyrodnienia dysku to przepuklina dysku, wypuklenie materiału dysku (jądra miażdżystego), ekstruzja i sekwestracja fragmentu dysku.

8. Stenoza kręgosłupa

Normalny kanał centralny jest zwykle dość duży (rysunek A) i mieści i chroni nerwy zstępujące. Stenoza kręgosłupa opisuje zwężenie kanału centralnego (rysunek B). Stan ten powstaje w wyniku rozległego zużycia krążka międzykręgowego (rysunek C), więzadła flavum (rysunek D) i stawów międzywyrostkowych (rysunek E). W wyniku ich degeneracji dochodzi do poszerzenia i zwężenia kanału centralnego, co prowadzi do ucisku nerwów. The resulting nerve compression can cause progressive pain, weakness and numbness.