I Took a Weight Loss Supplement for 2 Weeks and Realized They're Actually Terrible for You

Garcinia Cambogia jest reklamowana jako suplement do utraty wagi, który może stłumić apetyt, ale nadal pozwala jeść tak, jak normalnie. To twierdzi, że nie trzeba zwiększyć swoje ćwiczenia lub świadomie ograniczyć spożycie żywności. Brzmi jak cud dla ludzi, którzy chcą schudnąć, prawda?

Teraz, jestem jak wiele dziewczyn w college’u. Walczę trochę z moim obrazem ciała i staram się utrzymać zdrową wagę – lub stracić trochę, jeśli mogę. Przed studiami i przez mój drugi rok, wisiałam na 130-135 funtów konsekwentnie przez 5-6 lat.

Ale zawsze było to dla mnie stosunkowo łatwe do zdobycia lub utraty wagi, jeśli tego potrzebuję. To przychodzi z terytorium mezomorficznego typu ciała. Raz straciłem 15 funtów w mniej niż dwa miesiące. Więc, muszę przyznać, ja próbując to było dzięki w części do mojej próżności. And wanting to fit into my a little-too-small Halloween costume.

Day 1: 139.5 lb

The first day I was skeptical, as the effects didn’t appear to be happening. Garcinia Cambogia is supposed to suppress your appetite, but I ate probably 3000 calories today.

Starting off with a full English breakfast and Black Prince courtesy of London Underground for brunch, I was already strong into my caloric intake by midday. By the time I went to bed? I added soup, two hot dogs, two full husks of grilled corn, a burger, and a baked potato. I later found out I was supposed to take both pills at once. Not just one.

Day 2: 137 lb

I took two pills today, like I was supposed to. I mój pierwszy komentarz jest taki, że nie jedzenie dużo jest dziwne. Tak naprawdę nawet nie zauważyłam, że nie jestem głodna. Do około 12:30 wszystko co miałem to latte, a to nigdzie nie jest wystarczająco dużo dla mnie, aby kontynuować bieganie do popołudnia.

Tak, dużo jem. Właściwie można powiedzieć, że jem bardziej jak facet niż dziewczyna. Ale, ja też dużo ćwiczę. Jednakże, nawet nie jadłam więcej w ciągu dnia. Dostałam posiłek dla dzieci od Zaxby’s i nawet nie zarejestrowałam, że jestem głodna aż do około 7 lub 8 wieczorem tej nocy.

Dzień 3: 138.5 lb

Po raz kolejny nie czułam skutków ubocznych tego tak jak powinnam. Zdecydowanie jadłem prawie normalną ilość jedzenia dla mnie (myślę jak 2500 kalorii dziennie). A może po prostu byłem głodny, ponieważ nie jadłem dużo dzień wcześniej. Jedną rzeczą, którą zauważyłem było to, że czułem się trochę otępiały i nie czułem się dobrze ogólnie.

Jednakże moi przyjaciele zaczęli to zauważać. Dostałem komentarze na temat tego, jak byłem zdecydowanie trochę głodny. Poważnie, wiesz, że jesteś głodnym mofo, kiedy twoi przyjaciele zaczynają pytać: „Jadłeś dzisiaj? Jesteś trochę zdenerwowany.”

Dzień 4: 137 lb

Tak jakby chcę przestać to robić. Jestem taka zmęczona, nawet jeśli nie jestem głodna. Minęły lata, odkąd jadłem tak mało, nie zauważając, czy nie byłem przygnębiony po rozstaniu lub tracąc poczucie czasu podczas pracy nad projektem. Kofeina wydawała się dziś najlepszą rzeczą, jaka kiedykolwiek istniała. Wypiłam pięć filiżanek herbaty oprócz kawy.

A co do jedzenia? Jestem całkiem pewna, że wszystko co dzisiaj zjadłam to dwa kawałki tosta z awokado i kanapka z bajglem z Bruegger’s Bagels na kampusie.

Dzień 5: 135 lb

Mam taki rytuał, w każdy czwartek jem burgera. To pozwala mi być niezdrowym co jakiś czas. W tym momencie─nawet jeśli nie czułam się głodna─miałam ochotę na burgera. I na pewno nie byłem na tyle głodny, żeby zapłacić za mojego dwutygodniowego burgera z Five Guys. Jednak pomimo mojej niezdolności do pobłażania─ jeśli ktoś twierdzi, że In-and-Out jest lepsze: nie bluźnijcie w moim kościele hamburgerów.

Jakoś żałuję, że to robię, nawet jeśli chcę zmieścić się w mój kostium.

Dzień 6: 134 lb

Więc, jest 28 października i szósty dzień tego eksperymentu. Czuję, że zawsze jestem głodna i żałuję, że to robię.

Po stronie plusów, zmieściłam się w mój trochę za mały top do mojego kostiumu─ven though it took more effort than I’d like. Co było początkowym celem. Bądź świadoma, że azjatyckie firmy robią mniejsze rozmiary niż amerykańskie. Przypadkowo zamówiłem od jednego z nich na Amazon i tak, teraz biorę Garcinia Cambogia.

Dzień 7: 135 lb

Po raz kolejny, Zmierzyłem się z wyzwaniem wbicia się w kostium, który wymagał ode mnie bycia chudym i sprawnym, niż byłem przez ostatnie kilka miesięcy. Na domiar złego, musiałem wymyślić, co zrobić komuś rano po. Zaufaj mi, kiedy mówię, że kac, siniaki i gotowanie nie łączą się ze sobą. Najgorszy poranek jaki miałam od jakiegoś czasu.

Miałam zbyt dużego kaca, żeby zrobić zdjęcia haszu, który zrobiłam, ale możecie podążać za przepisem, którego użyłam tutaj. Jednak czułam się znacznie mniej zmęczona po tym, jak zjadłam mój hasz, wypiłam kofeinowe smoothie i łyknęłam trochę Pedialyte.

Dzień 8: 134 lb

Halloweekend jest w zasadzie skończony w tym momencie i nie muszę się martwić o zmieszczenie się w mój kostium. Ale, zobowiązałem się do podjęcia Garcinia Cambogia na dwa tygodnie. I żałuję tego zobowiązania tak bardzo. I miss eating lots of food.

I didn’t feel hungry though, which I really can’t get comfortable with because I am always hungry. Jeśli nie przejadam się podczas posiłków (zasada, której generalnie staram się przestrzegać), zazwyczaj waham się w skali głodu od lekkiego głodu do całkowitego głodu. Ale, rzuciłam razem kilka rzeczy do jedzenia tak, że nie zemdlałabym następnego dnia podczas zajęć.

Dzień 9: 132 lb

Część mnie chce śpiewać „Living on a Prayer,” ponieważ jestem więcej niż w połowie tego okropnego eksperymentu. Chociaż widzę, jak to działa dla mnie weight-wise (I’ve apparently lost 7.5 lb in a little over a week), nienawidzę nie jeść. Nawet jeśli nie jest to celowe.

Jedzenie jest moją ulubioną częścią dnia. I to zostało mi odebrane. Postanowiłam więc pocieszyć się słoikiem domowego masła z ciasteczek Oreo na wierzchu miodowych ciasteczek. Prawdopodobnie miałam za dużo tłuszczów nasyconych lub coś w tym stylu.

Dzień 10: 133.5 lb

W tym momencie zaczęłam czuć się coraz bardziej delirycznie. I jestem całkiem pewien, że to nie jest efekt uboczny Garcinia Cambogia. Jest to efekt uboczny tego, że nie jem wystarczająco dużo i dosłownie wszystko, o czym mogę myśleć, to jedzenie, mimo że nie jestem głodny.

Poważnie. Mój profesor analizy numerycznej zadał mi pytanie, na które powinienem być w stanie odpowiedzieć we śnie, a wszystko, o czym mogłem myśleć, to jak dobrze brzmiał makaron z serem. Pod koniec dnia zemdlałam od braku jedzenia, podczas gdy moje ciało─nawet jeśli o tym nie wiedziałam─krzyczało na mnie, żebym jadła.

Dzień 11: 132,5 lb

Muszę sobie powtarzać, że waga się waha. Ale wygląda na to, że osiągnęłam plateau na całym tym odchudzaniu. Jednak wierzę w siebie. I will make it. Przynajmniej to jest to, co ja sobie powtarzam. Ustawiłam w telefonie przypomnienia o jedzeniu, żeby znowu się nie załamać.

Jadłam małe przekąski przez cały dzień i w końcu poszłam do domu wcześniej niż zwykle. Plus, chciałem zrobić sobie zasłużony obiad, aby przyznać mi trochę wytchnienia od tego piekła wywołanego przez Gardenia Cambogia.

Dzień 12: 131 lb

Nie jestem pewna, co się dzieje, ale w końcu widzę światło na końcu tunelu. Nie mogę się doczekać, aby wrócić do jedzenia o wiele za dużo jedzenia dla kogoś mojego rozmiaru i picia wysokiej jakości IPA bez robienia mi buzzed, ponieważ nie ma nic w moim żołądku.

Wszystko, co mogę myśleć przez cały dzień, to jak jestem tak zrobiony. I prawdopodobnie powiedziałem to więcej razy dzisiaj niż w ciągu miesiąca. So done. I na domiar złego? Jest czwartek, wszyscy moi przyjaciele chcą wyjść. A ja zawsze jestem chętna, żeby wyjść. Ale, dzięki temu eksperymentowi, jestem tak zmartwiona, że nie zjadłam wystarczająco dużo, żeby się nie zepsuć, że nie idę.

Dzień 13: 131.5 lb

Zaczynam postrzegać ten eksperyment jako gorszy niż tydzień, w którym jadłam tylko pokarmy tego samego koloru. Tęsknię za jedzeniem. To zdecydowanie było szorstkie przez ostatnie kilka dni, ale alerty na moim telefonie zdecydowanie powstrzymują mnie od poczucia zawrotów głowy i odejścia. Przed snem pocieszam mój żołądek hamburgerem.

Dzień 14: 130 lb

Koniec jest w zasięgu wzroku. Jestem tak zmęczony, że nawet nie mogę się z tego cieszyć. Jednak jestem niesamowicie szczęśliwa, że to już będzie koniec. Już nigdy więcej nie wezmę wypychania mojej twarzy pączkami i tłustymi potrawami za pewnik. Przypomnienia w moim telefonie trzymają mnie przy życiu. I wychodzę, bo jest sobota wieczór.

To zdecydowanie najgorszy eksperyment, jaki zdecydowałam się zrobić, jeśli chodzi o jedzenie. Kilka razy zemdlałam, ponieważ nie jadłam wystarczająco dużo i naprawdę powinnam była przestać, kiedy to się stało. Chyba że można śledzić, co jadłeś i może przypomnieć sobie do jedzenia, nie polecam go – nawet jeśli straciłem prawie dziesięć funtów w ciągu dwóch tygodni. Cytując Mindy Kaling, „Boże, chcę pączka.”

.