Jak działa leczenie psychoanalityczne
Leczenie psychoanalityczne opiera się na założeniu, że ludzie są często motywowani przez nierozpoznane życzenia i pragnienia, które mają swoje źródło w nieświadomości.
Można je zidentyfikować dzięki relacji między pacjentem a analitykiem. Słuchając opowieści, fantazji i snów pacjentów, a także obserwując ich interakcje z innymi, psychoanalitycy oferują unikalną perspektywę, której przyjaciele i krewni mogą nie być w stanie dostrzec. Analityk wsłuchuje się również w sposoby, w jakie te wzorce występują między pacjentem a analitykiem. To, co znajduje się poza świadomością pacjenta, nazywane jest „przeniesieniem”, a to, co znajduje się poza świadomością analityka, nazywane jest „przeciwprzeniesieniem”.
Rozmowa z wyszkolonym psychoanalitykiem pomaga zidentyfikować problematyczne wzorce i zachowania leżące u ich podstaw. Analizując przeniesienie i przeciwprzeniesienie, analityk i pacjent mogą odkryć ścieżki prowadzące do emocjonalnej wolności niezbędnej do dokonania istotnych, trwałych zmian i uzdrowienia się z traumatycznych przeżyć z przeszłości.
Typowo, psychoanaliza polega na tym, że pacjent przychodzi kilka razy w tygodniu i komunikuje się tak otwarcie i swobodnie, jak to tylko możliwe. Chociaż częstsze sesje pogłębiają i intensyfikują leczenie, częstotliwość sesji jest ustalana między pacjentem a analitykiem.
Kanapa, która tak bardzo splotła się z publicznym wizerunkiem psychoanalizy, nie jest już wymagana. Podczas gdy wielu analityków i pacjentów uważa, że kozetka jest korzystna i pomaga pacjentom zrelaksować się i być bardziej otwartym, inni czują, że układ twarzą w twarz działa dla nich lepiej.
Oto psychoterapia psychoanalityczna
Czasami nazywana również psychoterapią psychodynamiczną, ta metoda leczenia oparta jest na teorii i technice psychoanalizy. Podstawowa różnica polega na tym, że pacjent i analityk spotykają się rzadziej, czasem tylko raz w tygodniu. Podobnie jak w przypadku psychoanalizy, częstotliwość sesji może być dostosowana do potrzeb pacjenta. Inną różnicą jest to, że pacjent zazwyczaj siedzi wyprostowany i naprzeciwko terapeuty, zamiast leżeć na kozetce z terapeutą poza zasięgiem wzroku.
Poza tymi różnicami psychoterapia psychoanalityczna jest bardzo podobna do analizy pod względem wykorzystania swobodnych skojarzeń, wagi przykładanej do nieświadomości i centralnej roli relacji pacjent-terapeuta.
O psychoanalizie stosowanej
Psychoanaliza stosowana opisuje praktykę wykorzystywania teorii i metod psychoanalitycznych do wyjaśniania zjawisk społecznych, kulturowych i politycznych i trwa od początku istnienia psychoanalizy.
Psychoanaliza stosowana przenosi poszukiwanie znaczenia i motywacji poza gabinet terapeuty, wykorzystując zasady psychoanalityczne do nadania sensu światu.
Psychoanalitycy są znani z pracy w charakterze konsultantów w środowiskach społecznych, takich jak szkoły, firmy i korporacje.
O neuropsychoanalizie
Związek między neuronauką a psychoanalizą sięga czasów Zygmunta Freuda, który z wykształcenia był neuronaukowcem i neurologiem. To właśnie zainteresowanie Freuda działaniem mózgu i umysłu doprowadziło do rozwoju teorii psychoanalitycznej.
.