Kij bilardowy
Kije bilardowe i snookerowe mają średnio około 57-59 cali (140-150 cm) długości i są trzech głównych typów. Najprostszym typem jest kij jednoczęściowy; są one zazwyczaj dostarczane w halach bilardowych do wspólnego użytku. Mają one jednolity stożek, co oznacza, że ich średnica zmniejsza się równomiernie od końca lub tyłka do końcówki. Drugim rodzajem jest kij dwuczęściowy, podzielony w środku dla ułatwienia transportu, zwykle w pokrowcu lub futerale na kije. Trzecią odmianą jest kij dwuczęściowy, ale z przegubem znajdującym się w trzech czwartych długości kija (zazwyczaj 12 lub 16 cali od spodu), znany jako „three-quarter two-piece”, używany przez graczy snookera.
PoolEdit
Typowe dwuczęściowe kije do bilardu kieszonkowego są zazwyczaj wykonane głównie z twardego lub kamiennego klonu, z okuciem z włókna szklanego lub żywicy fenolowej, zazwyczaj o długości 0,75 do 1 cala (19 do 25 mm), oraz stalowymi kołnierzami i kołkami. Długość kijów bilardowych wynosi średnio około 150 cm (59 cali), są one powszechnie dostępne w gramaturach 17-21 uncji (0,48-0,60 kg), przy czym 19 uncji (0,54 kg) jest najbardziej powszechne, i zazwyczaj mają średnicę końcówki w zakresie 12-14 mm. Stożkowy stożka, z wału stopniowo zmniejsza się w średnicy od stawu do ferrule, jest preferowane przez niektórych, ale „pro” stożka jest coraz bardziej popularne, proste dla większości długości wału od ferrule powrotem, spłaszczenie do średnicy stawu tylko w ostatnim 1⁄4 do 1⁄3 wału. Podczas gdy istnieje wielu producentów kijów na zamówienie, bardzo duża liczba kijów bilardowych wysokiej jakości jest produkowana masowo. W ostatnich latach, nowoczesne materiały takie jak włókno szklane, włókno węglowe, aluminium, itp. są coraz częściej używane do produkcji trzonków i spodów. Tendencja do eksperymentowania rozwinęła się również z gumą, pianką z pamięcią i innymi miękkimi okładzinami.
CaromEdit
Carom bilardowe mają tendencję do bycia krótszymi i lżejszymi niż kije bilardowe, z krótszym okuciem, grubszym tyłem i przegubem, drewnianym trzpieniem przegubu (idealnie) i przegubem bez kołnierza z drewna na drewno, stożkowym stożkiem i mniejszą średnicą końcówki. Typowe wymiary to 54-56 cali (140-140 cm) długości, 16,5-18,5 uncji (0,47-0,52 kg) wagi, z końcówką o średnicy 11-12 mm. Specjalizacja sprawia, że kij jest sztywniejszy, aby poradzić sobie z cięższymi kulami bilardowymi i zmniejszyć ugięcie.:79, 241 Drewno używane w kijach do gry w carom może się bardzo różnić, a większość wysokiej jakości kijów do gry w carom jest robiona ręcznie.
SnookerEdit
Wysokość 57-58 cali (140-150 cm), kije przeznaczone do snookera są zazwyczaj krótsze niż typowe kije bilardowe o długości 59 cali i posiadają odłączane przedłużacze do przedłużenia kija o 6 cali (15 cm) lub więcej. Wiele kijów bilardowych jest łączonych, zazwyczaj za pomocą mosiężnych złączek, 2⁄3 lub nawet 3⁄4 długości w kierunku zderzaka, co daje niezwykle długi trzonek, a nie w połowie drogi, gdzie łączone są kije bilardowe i karomowe. Wymaga to bardzo długiego futerału na kije. Niektóre modele są łączone w dwóch miejscach, przy czym długi trzonek ma gładkie i delikatne połączenie drewna z drewnem. Końcówki kijów snookerowych mają zazwyczaj średnicę 8,5 – 10,5 mm, aby zapewnić większą dokładność i finezję przy uderzeniach bilami snookerowymi, które są mniejsze od bil bilardowych i caromowych. Końcówki kijów snookerowych są zazwyczaj płaskie z jednej strony, dzięki czemu kij można położyć płasko na stole i przesuwać wzdłuż bandy pod poduszką, aby uderzyć w bilę od strony poduszki, gdy jest ona przymarznięta do poduszki (taki strzał nie jest legalny w grach bilardowych i caromowych w większości przepisów). Ta wyczuwalna w dotyku, płaska część kolby pomaga również graczowi wypracować bardzo specyficzny sposób trzymania kija, spójny przy każdym strzale dla uzyskania bardzo jednolitego uderzenia (snooker, w przypadku wielu, jeśli nie większości strzałów, wymaga znacznie większej precyzji niż bilard). Waga kija snookerowego waha się pomiędzy 16 a 18 uncji. Podczas gdy lżejsze kije są zazwyczaj przeznaczone dla początkujących, aby rozwinąć prawidłową technikę na początku gry, niektórzy profesjonalni snookerzyści używają lżejszych kijów (15 – 16 1/2 uncji), Joe Davis, John Spencer, Terry Griffiths, Mark Williams i Paul Hunter, by wymienić tylko kilku. Minimalna długość kija bilardowego
Oficjalne zasady snookera i bilardu mówią, że „Długość kija bilardowego nie może być mniejsza niż 914 mm (3 stopy) i nie może odbiegać od tradycyjnego, zwężającego się kształtu, z końcówką, służącą do uderzania bil, przymocowaną do cieńszego końca”. Zasada ta została wprowadzona po incydencie, który miał miejsce 14 listopada 1938 roku, kiedy Alec Brown grał z Tomem Newmanem w Thurston’s Hall w turnieju 1938/1939 Daily Mail Gold Cup. W trzeciej partii Brown wbił czerwoną, po czym biała bila pozostała pośród kilku czerwonych, z wąską drogą do czarnej, jedynego koloru, który nie był snookowany i który znajdował się blisko swojego miejsca. Rozegranie tej partii przy użyciu konwencjonalnego sprzętu byłoby kłopotliwe. Ku zaskoczeniu widzów, Brown wyciągnął z kieszeni kamizelki małą kij wielkości wiecznego pióra, kredę i zagrał uderzenie. Newman zaprotestował.
Sędzia, Charles Chambers, sprawdził następnie narzędzie, pasek hebanu o długości około pięciu cali, z jednym końcem zakończonym końcówką kija. Chambers zdecydował się przyznać faul i przyznał Newmanowi siedem punktów. W odpowiedzi na pytania, sędzia zacytował przepis, który mówi, że wszystkie uderzenia muszą być wykonane końcówką kija, więc nie uznał „kija z wiecznym piórem” za ważny kij. Osiem dni później, Związek Bilardowy i Rada Kontroli, która była właścicielem przepisów, spotkały się i postanowiły wprowadzić nową zasadę, która została rozwinięta do dzisiejszej wersji: „Kij bilardowy, uznany przez Związek Bilardowy i Radę Kontroli, nie może być krótszy niż trzy stopy i nie może wykazywać znaczących odstępstw od tradycyjnego i ogólnie przyjętego kształtu i formy.”
Edycja specjalna
Producenci dostarczają również wiele kijów specjalnych, dostosowanych do konkretnych strzałów. Kije do rozbijania bil mają końcówki wykonane z bardzo twardej skóry (czasami warstwowej) lub żywicy fenolowej, aby zapewnić, że pełna siła uderzenia jest przenoszona na białą bilę podczas strzału rozbijającego, oraz aby uniknąć nadmiernego zużycia końcówek i okuć głównych kijów strzeleckich graczy. Fajki z końcówką fenolową często mają połączoną końcówkę fenolową zamiast dwóch oddzielnych części.
Jump cues to krótsze, lżejsze (12 uncji i mniej) fajki, które ułatwiają wykonanie legalnego strzału z wyskoku, a także często mają bardzo twardą końcówkę. Niektóre standardowej wielkości kije break posiadają dwuczęściową nasadkę, dzięki czemu gracz może usunąć dolną, cięższą część nasadki, aby uzyskać kij jump; są one zwykle określane jako jump-break lub break-jump cue. Niespotykane massé cue jest krótki i ciężki, z szerszą końcówką, aby pomóc w dokonywaniu massé strzałów.
Praktycy artystycznych bilard i artystyczny basen czasami mają dwadzieścia lub więcej cues, każdy specjalnie dostosowane do konkretnego strzału trick. Inne specjalistyczne kije mają wiele sekcji, pomiędzy którymi można dodawać ciężarki. Inną specjalizacją są przedłużki, które można nasunąć lub wkręcić w normalny tyłek, aby wydłużyć kij i zmniejszyć zależność od mechanicznego mostka.
Wysokiej jakości dwuczęściowy kij z prawie niewidocznym łączeniem drewna z drewnem, tak że wygląda jak tani jednoczęściowy kij domowy, nazywany jest sneaky pete. Taki kij może być użyty przez hustlera do chwilowego oszukania niczego nie podejrzewających graczy, aby myśleli, że on lub ona jest nowicjuszem.