Komentarze

Wyobraź sobie, że twój partner nieoczekiwanie zmienia swój status na Facebooku z „w związku” na „samotny”, a następnie odmawia komunikowania się z tobą. Brzmi to strasznie okrutnie, całkowicie pozbawiając cię prawa do dowiedzenia się, dlaczego zostałeś porzucony, abyś mógł zamknąć sprawę i ruszyć dalej. Ale to rzeczywiście staje się tak powszechne, że Facebook stworzył nowe narzędzia, aby pomóc ludziom zarządzać swoimi profilami na Facebooku po zerwaniu i interakcji z byłymi partnerami.

Potrzeba zamknięcia nie tylko stosuje się do relacji. Śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, statusu lub sposobu życia to inne przykłady bolesnych zakończeń. Puszczenie czegoś, co było kiedyś ważne, może być trudne i wiele osób szuka zamknięcia w ten sposób. Ale czy to rzeczywiście pomaga? I czy naprawdę możesz oczekiwać, że inni ludzie dadzą ci zamknięcie? Przyjrzyjmy się dowodom.

Zamknięcie jest osiągane, gdy jesteśmy zadowoleni, że układanka została złożona ku naszej satysfakcji, że odpowiedzi zostały osiągnięte i dlatego możliwe jest przejście dalej

Psycholog społeczny Arie Kruglanski ukuł wyrażenie „potrzeba zamknięcia” w latach 90-tych, odnosząc się do ram podejmowania decyzji, których celem jest znalezienie odpowiedzi na dany temat, która złagodzi zamieszanie i niejednoznaczność.

Gdy szukamy zamknięcia, szukamy odpowiedzi na temat przyczyny pewnej straty, aby rozwiązać problem bolesnych uczuć, które ona wywołała. Robiąc to, wydajemy się tworzyć psychiczną układankę tego, co się stało – badając każdy kawałek i jego związek z ogólną układanką. Zamknięcie jest osiągnięty, gdy jesteśmy zadowoleni, że układanka została złożona do naszej satysfakcji, że odpowiedzi zostały osiągnięte i dlatego możliwe jest, aby przejść dalej.

Gdy ludzie najbardziej potrzebują zamknięcia to zwykle dlatego, że zakończenie zdarzenia jest znaczące dla nich, trzymając szczególną wartość i znaczenie. Weźmy na przykład rozstanie. Jeśli okaże się, że wyjaśnienie jest, że twój partner decyduje się zakończyć związek, aby rozpocząć inny, można znaleźć zamknięcie od razu bez dalszych wyjaśnień. Jednak w świecie mediów społecznościowych, gdzie ludzie są często „ghosted” – gdzie ktoś po prostu znika z kontaktu bez żadnego wyjaśnienia – uczucia pozostają nierozwiązane.

W ostatecznym rozrachunku, posiadanie odpowiedzi na temat przeszłych zakończeń może pomóc nam zachować naszą tożsamość i dowiedzieć się czegoś o zachowaniu nas samych i innych. Jest to częściowo powód, dla którego często czujemy, że z wiekiem jesteśmy lepsi w doborze partnerów. Podobnie, wielu starszych ludzi podchodzi do śmierci z większym spokojem niż młodsi – często stracili oni kilku bliskich i musieli znaleźć w tym zamknięcie.

Różnice indywidualne

Potrzeba zamknięcia istnieje na różnej skali – niektórzy są bardziej skłonni do jej poszukiwania niż inni. Niektórzy ludzie mają nawet pragnienie uniknięcia zamknięcia za wszelką cenę. Może to być spowodowane tym, że nie chcą czuć się winni, odrzuceni lub krytykowani przez innych. Niejasność ma swoje zalety, jak tylko ustalisz dokładnie, co się stało, jesteś również przedmiotem krytyki – od siebie i innych.

Ale nawet wśród ludzi o podobnej potrzebie zamknięcia, co może być satysfakcjonującą odpowiedzią dla jednej osoby, nie będzie wystarczające dla innej. Potrzeba zamknięcia u każdej osoby jest inna i wydaje się zmieniać jako funkcja sytuacji, jak również cech osobowości i wartości. Na przykład, kiedy jesteśmy pod wpływem stresu, nasza potrzeba zamknięcia wzrasta.

Badania wskazują, że pewne typy osobowości różnią się w sposobach podejścia do zamknięcia. Jedno z badań wykazało, że ludzie, którzy preferują porządek i przewidywalność – mający bardziej sztywny sposób myślenia i niską tolerancję na niejednoznaczność – zmagają się, gdy nie są w stanie znaleźć odpowiedzi, które pomogłyby im ruszyć dalej. W przeciwieństwie do nich, ludzie, którzy są bardziej otwarci, kreatywni i czują się komfortowo z niejednoznacznością, lepiej radzą sobie z nieosiąganiem zamknięcia.

Psychologowie odkryli również, że ludzie, którzy są konsekwentnie w stanie znaleźć zamknięcie, zazwyczaj mają systemy wartości, które mogą łatwo włączyć odpowiedzi, aby potwierdzić ich światopogląd. Ideologia religijna, na przykład, wyjaśnia wiele pytań jako „wolę Boga”, bez konieczności dalszych wyjaśnień.

Indywidualne różnice w potrzebie i zdolności do osiągnięcia zamknięcia mogą również odgrywać kluczową rolę w potencjalnie szkodliwych skutkach nieuzyskania zamknięcia. Obejmuje to cierpienie psychiczne, takie jak uczucie niepokoju i depresji, z osobami kwestionującymi siebie – w szczególności swoje osądy, umiejętności i zdolności.

Co robić

Więc co powinieneś zrobić, jeśli ktoś cię straszy? Ważne jest, aby pamiętać, że to Ty jesteś odpowiedzialny za uzyskanie zamknięcia – tak naprawdę nie możesz sprawić, aby inni zrobili to za Ciebie. Nawet jeśli namówisz byłego partnera, aby opowiedział o tym, co poszło nie tak w związku, nie ma sposobu, aby naprawdę wiedzieć, że jest on szczery lub poprawny w swojej ocenie.

Musisz również zaakceptować, że możesz nigdy nie mieć idealnej odpowiedzi

Dobrym punktem wyjścia jest więc wzięcie odpowiedzialności za własne działania i interpretowanie tych innych najlepiej jak potrafisz. Jeśli ktoś nie chce się z tobą komunikować, to też coś mówi.

Musisz też zaakceptować fakt, że możesz nigdy nie mieć idealnej odpowiedzi. Ale mimo to możesz dać sobie trochę czasu na smutek, spróbować dowiedzieć się, co się stało i w końcu wyciągnąć wnioski i iść dalej. Badania wykazały również, że rodzaj pisania, który pozwala ludziom zbadać swoją stratę przez odkupieńczą soczewkę bez winy i który skupia się na pozytywach, może być przydatny w pomaganiu w osiągnięciu zamknięcia, podczas gdy zwykłe pisanie i poszukiwanie znaczenia okazało się nieskuteczne.

W ostatecznym rozrachunku zamknięcie jest skomplikowanym procesem poznawczym, a kluczem jest nauczenie się życia z dwuznacznością, kiedy nie można go osiągnąć. Czasami sprawy idą źle i choć nie czuje się tego sprawiedliwie i jest to bardzo bolesne, życie toczy się dalej.

Pam Ramsden, wykładowca psychologii, University of Bradford

Ten artykuł został opublikowany w The Conversation na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.

Wspieraj nas!