Legends of America

„…ale jeden z nich raczej wywoła wojnę, niż pozwoli narodowi przetrwać, a drugi raczej przyjmie wojnę, niż pozwoli mu zginąć, i wojna nadeszła.”

– Abraham Lincoln, 2 Przemówienie Inauguracyjne 4 marca 1865

America’s progression towards Civil War over the issue of slavery dated back over 200 years before the final conflict. Oto oś czasu znaczących wydarzeń.

1619 – Angielscy osadnicy w Wirginii kupują 20 afrykańskich służących z holenderskiego statku. Afrykanie nie byli niewolnikami, ale po przepracowaniu określonej liczby lat mieli ostatecznie uzyskać wolność. Jednak niedługo potem wszyscy Afrykanie przybywający do Ameryki byli traktowani jak niewolnicy – kupowani i sprzedawani w dożywotnie niewolnictwo, wraz z ich potomstwem.

1641 – Kolonia Massachusetts Bay legalizuje niewolnictwo.

1660 – Wirginia legalizuje niewolnictwo.

1663 – Maryland staje się pierwszą kolonią, która wprowadza prawo uznające dożywotnie niewolnictwo. Zgodnie z wcześniejszym prawem angielskim niewolnicy, którzy stali się chrześcijanami, otrzymywali wolność.

1667 – Wirginia przyjęła prawo, które pozwalało niewolnikom, którzy przeszli na chrześcijaństwo, stać się wolnymi.

1688 – w lutym grupa kwakrów w Germantown w Pensylwanii zorganizowała pierwszy w nowym świecie zorganizowany protest przeciwko niewolnictwu. Znany jako Protest Germantown, argumentował, że chrześcijanie powinni postępować tak, jak sami chcieliby, aby im czyniono, że niewolnictwo było w istocie kradzieżą, ponieważ kupowało się coś kradzionego, i że cudzołóstwo jest złe, ale handlarze niewolników/właściciele zmuszali do cudzołóstwa mężczyzn i kobiety, rozbijając małżeństwa, gdy odsprzedawali mężów i żony różnym właścicielom.

1739 – We wrześniu w miasteczku Stono w Karolinie Południowej grupa niewolników wszczęła powstanie. Poprzedni zbiegli niewolnicy przedostali się na Florydę, gdzie otrzymali wolność i ziemię od Hiszpanów, którzy wydali proklamację stwierdzającą, że każdy niewolnik, który zdezerteruje na Florydę, otrzyma wolność.

1775 – Pennsylvania Abolition Society zostaje zorganizowane w celu ochrony praw czarnych bezprawnie przetrzymywanych jako niewolnicy.

1776 – W lipcu 13 kolonii ogłasza niepodległość od Anglii, przyjmując Deklarację Niepodległości. Dokument, napisany w dużej mierze przez Thomasa Jeffersona, głosi, że „wszyscy ludzie są stworzeni równymi”, mimo że Jefferson i wielu sygnatariuszy dokumentu było posiadaczami niewolników.

1777 – Vermont, amerykańska kolonia, a nie stan, jest pierwszą jednostką rządową, która znosi niewolnictwo.

1780 – Pensylwania zostaje pierwszym stanem, który znosi niewolnictwo, wprowadzając ustawę wzywającą do stopniowego zniesienia niewolnictwa.

1783 – Massachusetts znosi niewolnictwo i przyznaje prawa wyborcze czarnym i rdzennym Amerykanom.

1787 – Na Konwencji Konstytucyjnej w Filadelfii w 1787 r. delegaci debatowali nad tym, czy Kongres powinien powstrzymać import niewolników. Delegaci Karoliny Południowej i Georgii zagrozili, że ich stany nie dołączą do planowanej nowej Unii i wywalczyli ustępstwa, że handel niewolnikami nie może być ograniczony przez 20 lat.

Kongres uchwalił Klauzulę Trzech Piątych, mówiącą, że każdy niewolnik ma być liczony jako trzy piąte osoby przy określaniu reprezentacji w Kongresie, co dramatycznie wzmocniło władzę w Izbie Reprezentantów stanów niewolniczych.

1787 – W lipcu Kongres uchwala Rozporządzenie Północno-Zachodnie, uniemożliwiające istnienie niewolnictwa na nowych terytoriach federalnych.

1790 – Wyniki pierwszego narodowego spisu ludności pokazują, że spośród prawie 4 milionów mieszkańców Stanów Zjednoczonych 18% stanowią niewolnicy. W Maine, Massachusetts i Vermont nie ma niewolników, natomiast 43% ludności Karoliny Południowej to niewolnicy, 39% w Wirginii i 35% w Georgii.

1791 – Vermont staje się czternastym stanem i wchodzi do Unii jako wolny stan.

1792 – W czerwcu Kentucky staje się piętnastym stanem i wchodzi do Unii jako stan niewolniczy.

„Ilekroć słyszę kogoś, kto opowiada się za niewolnictwem, odczuwam silny impuls, by zobaczyć, jak to wypróbowuje się na nim osobiście.” – Abraham Lincoln

1793 – W lutym Kongres uchwala pierwszą ustawę o zbiegłych niewolnikach (Fugitive Slave Act), która pozwala na odzyskiwanie zbiegłych niewolników, upoważnia do aresztowania i/lub konfiskaty zbiegów i tworzy grzywnę w wysokości 500 dolarów dla każdej osoby, która pomaga zbiegowi.

1794 – W marcu Eli Whitney otrzymuje patent za wynalezienie urządzenia Cotton Gin, które dramatycznie zwiększyło produkcję oczyszczonej bawełny i uczyniło z niej opłacalną uprawę oraz zwiększyło zapotrzebowanie na niewolników i ich wartość.

1796 (czerwiec) – Tennessee staje się 16. stanem i wchodzi do Unii jako stan niewolniczy.

1800 – Wyniki spisu ludności z 1800 roku pokazują, że całkowita liczba ludności wynosi nieco ponad pięć milionów, z czego 17% stanowią niewolnicy. Niewolnicy praktycznie nie istnieją w północnych stanach, a w Karolinie Południowej jest ich aż 42%, a w Wirginii 39%.

1800 – W sierpniu niewolnik Gabriel Prosser prowadzi grupę uzbrojonych niewolników do buntu. Jego plan zakładał zajęcie placu Kapitolu w Richmond w Wirginii i wzięcie jako zakładnika gubernatora Jamesa Monroe, aby wytargować od władz miasta wolność. Ostatecznie Gabriel, wraz z wieloma zwolennikami, został schwytany i stracony.

1803 – W marcu Ohio staje się 17. stanem i wchodzi do Unii jako wolny stan na podstawie postanowień Northwest Ordinance.

1804 – Legislatura stanu New Jersey ogłasza ustawę o stopniowej emancypacji.

1807 – W marcu Kongres przyjmuje ustawę zakazującą importu nowych niewolników do Stanów Zjednoczonych od 1 stycznia 1808 roku.

1810 – Wyniki spisu ludności z 1810 roku pokazują, że populacja Stanów Zjednoczonych zbliża się do 7 milionów, z czego 17% stanowią niewolnicy. Niewolnicy praktycznie nie istnieją w północnych stanach, a w Karolinie Południowej jest ich aż 47%, a w Georgii 42%.

1812 – w grudniu Luizjana staje się 18. stanem i wchodzi do Unii jako stan niewolniczy.

1816 – W grudniu Indiana staje się 19. stanem i wchodzi do Unii jako wolny stan.

1817 – W grudniu Missisipi staje się 20. stanem i wchodzi do Unii jako stan niewolniczy.

1818 – W grudniu Illinois staje się 21. stanem i wchodzi do Unii jako wolny stan.

1819 – W grudniu Alabama staje się 22. stanem i wchodzi do Unii jako stan niewolniczy.

1820 – Wyniki spisu ludności z 1820 roku pokazują, że na ogólną liczbę ludności wynoszącą nieco ponad 10 milionów, 15% stanowią niewolnicy, choć w północnych stanach praktycznie ich nie ma. Jednak na południu jest to aż 51% w Karolinie Południowej i 45% w Luizjanie.

1820 – W marcu zostaje wynegocjowany Kompromis Missouri, który pozwala na przyjęcie Maine do Unii jako wolnego stanu i Missouri jako stanu niewolniczego w 1821 roku. Akt ten miał utrzymać równowagę między stanami wolnymi i niewolniczymi. Kompromis ustanawia równoleżnik 36 stopni i 30′ szerokości geograficznej jako linię podziału między wolnymi i niewolniczymi obszarami terytoriów.

1827 – Stan Nowy Jork znosi niewolnictwo.

1828 – Kongres ponownie podnosi taryfy celne, wprowadzając Taryfę Obrzydliwości. Miały one wesprzeć amerykański przemysł i przyniosły korzyści północnej gospodarce przemysłowej, ale są szkodliwe dla południowej gospodarki rolnej.

„Faktem jest, że cywilizacja wymaga niewolników. Ludzkie niewolnictwo jest złe, niepewne i demoralizujące. Od niewolnictwa mechanicznego, od niewolnictwa maszyny, zależy przyszłość świata.” – Oscar Wilde