MEDSAFE

Publikacja: Grudzień 1998

Colchicine Toxicity Prompts Dosage Change

Ten artykuł ma ponad pięć lat. Niektóre treści mogą nie być już aktualne.

Prescriber Update 17: 9–11
grudnia 1998

Medsafe Editorial Team

Maksymalna dawka kolchicyny w ostrym ataku podagry powinna wynosić 6 mg (10 tabletek). Kolchicynę należy przyjmować w dawce początkowej 1,2 mg, a następnie po 1 tabletce co 2 godziny, aż do ustąpienia bólu dny moczanowej, wystąpienia objawów ze strony przewodu pokarmowego lub osiągnięcia dawki maksymalnej. U pacjentów w podeszłym wieku, o masie ciała mniejszej niż 50 kg oraz u pacjentów ze współistniejącą chorobą nerek lub wątroby, należy zastosować alternatywne leczenie lub przestrzegać maksymalnej dawki kolchicyny wynoszącej 3 mg. Pacjenci z podejrzeniem przedawkowania powinni być przyjęci do szpitala z intensywnym zapleczem wspomagającym.

Instrukcje dotyczące dawkowania kolchicyny zostały ostatnio zmienione, aby odzwierciedlić fakt, że możliwe jest przyjęcie dawki śmiertelnej przed uzyskaniem ulgi w objawach podagry lub rozwinięciem się biegunki.

Dawka maksymalna 6mg w ostrej podagrze

Zatwierdzone instrukcje dotyczące dawkowania kolchicyny w leczeniu ostrej podagry zalecają obecnie dawkę początkową 1,2mg (dwie tabletki 0.6 mg), a następnie 1 tabletkę co 2 godziny, aż do ustąpienia bólu lub wystąpienia biegunki albo innych objawów żołądkowo-jelitowych, aż do maksymalnej dawki 6 mg (10 tabletek).

3mg maksymalna dawka dla pacjentów z grupy ryzyka

W przypadku pacjentów w podeszłym wieku, tych, którzy ważą mniej niż 50kg oraz tych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, należy rozważyć inne sposoby leczenia, takie jak niesteroidowy środek przeciwzapalny (NLPZ) lub duża dawka (20-40mg) krótkotrwałego doustnego prednizonu lub prednizolonu. Jeśli kolchicyna jest przepisana tym pacjentom, maksymalna dawka całkowita powinna wynosić 3 mg.

Intensywny schemat nie powinien być powtarzany przez 3 dni

Intensywny schemat leczenia kolchicyną nie powinien być powtarzany, dopóki nie upłyną co najmniej trzy dni przerwy między kolejnymi kursami. Niemniej jednak, leczenie podtrzymujące w postaci jednej tabletki na dobę może być rozpoczęte następnego dnia po zakończeniu leczenia ostrego ataku.

Zmniejszenie dawki na podstawie opublikowanych dowodów toksyczności

Dwie główne zmiany w instrukcji dawkowania dotyczą częstości podawania i dawki maksymalnej.

Poprzednio w zatwierdzonej instrukcji dawkowania nie podawano dawki maksymalnej. Maksymalna zalecana dawka została ustalona przez odniesienie do następujących danych:

• Standardowe podręczniki, takie jak Avery’s Drug Treatment, które zalecają maksymalną dawkę 6 mg;1
• Publikowane przypadki śmierci po dawkach 6 lub 7 mg;2
• Źródła, które wskazują, że przeżycie może nastąpić po nadmiernym spożyciu do 0.5 mg/kg przy intensywnej opiece podtrzymującej;3,4
• Maksymalne zatwierdzone dawki w innych krajach, na przykład w Wielkiej Brytanii, gdzie 10mg jest zalecanym maksimum;5 i
• Opinia Nowozelandzkiego Stowarzyszenia Reumatologicznego, które dokonało przeglądu literatury i zgodziło się, że 6mg jest odpowiednią dawką maksymalną.6

Zalecana częstość podawania została zmniejszona o połowę, aby jeszcze bardziej zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia poważnej toksyczności. Nowa częstotliwość jest podobna do zalecanej w Australii i Wielkiej Brytanii.

Steroidy zalecane w przypadku niepowodzenia terapeutycznego kolchicyny

Dla pacjenta, u którego maksymalna dawka kolchicyny nie przyniosła odpowiedniego złagodzenia bólu, alternatywą jest domięśniowa kortykotropina w dawce 40-80IU lub doustny prednizon w dawce 20-50 mg/dobę przez 3 dni.1

Należy unikać jednoczesnego stosowania NLPZ i kolchicyny

Mimo że NLPZ lub kolchicyna mogą być stosowane jako terapia pierwszego rzutu w ostrej dnie moczanowej, nie powinny być przepisywane razem, ponieważ oba leki konkurują o wydalanie w tym samym miejscu w nerkach. Oprócz współzawodnictwa o wydalanie, stosowanie NLPZ jest związane ze zmniejszeniem nerkowego przepływu krwi. Zwiększona toksyczność kolchicyny, spowodowana opóźnionym wydalaniem nerkowym, jest końcowym efektem tych efektów farmakodynamicznych.

Niezbędna hospitalizacja w przypadku podejrzenia przedawkowania

Jeśli istnieje duże prawdopodobieństwo toksyczności kolchicyny, na przykład z powodu celowego przedawkowania lub dawki przekraczającej 6 mg u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka, niezbędne jest szybkie przyjęcie do ośrodka z dostępem do intensywnego leczenia wspomagającego.

W przypadku przedawkowania, wczesne zastosowanie węgla aktywowanego zminimalizuje wchłanianie. Powtarzane dawki węgla drzewnego pomogą w eliminacji kolchicyny wchłoniętej ponownie w jelitach na drodze recyklingu enterohepatycznego. Nie należy leczyć biegunki, ponieważ jest ona główną drogą eliminacji. Okres 24-72 godzin po spożyciu jest krytyczny i może dojść do niewydolności wielonarządowej. Kluczem do postępowania z pacjentem jest pełna opieka wspomagająca.

Poważna toksyczność kolchicyny jest działaniem niepożądanym budzącym obecnie niepokój. Prosimy o zgłaszanie wszystkich nowozelandzkich przypadków do Nowozelandzkiego Centrum Monitorowania Działań Niepożądanych.

1. Brooks PM. Rheumatic disorders. In Speight TM, Holford NHG (Eds). Avery’s Drug Treatment 4th Ed, Adis International, Auckland, 1997, p.1151.
2. Macleod JG, Phillips L. Hypersensitivity to colchicine.Ann Rheum Dis 1947;6:224-9.
3. Murray SS, Kramlinger KG, McMichan JC, Mohr DN. Acute toxicity after excessive ingestion of colchicine. Mayo Clin Proc 1983;58:528-32.
4. Dodds AJ, Lawrence PJ, Biggs JC. Colchicine overdose. Med J Aust 1978;2:91-2.
5. Brit Nat Formulary, British Medical Association and Royal Pharmaceutical Society of Great Britain, No. 35, March 1998, p.441-2.
6. Personal Communication, Dr JP Petrie, Secretary, New Zealand Rheumatology Association, Feb 1998.