Miuccia Prada
Miuccia Prada, oryginalne nazwisko Maria Bianchi, (urodzona 10 maja 1949, Mediolan, Włochy), włoska projektantka mody najlepiej znana jako główna projektantka domu mody Prada. Jest znana z wykorzystania minimalistycznych projektów, aby osiągnąć tradycyjny styl z nowoczesnymi wpływami.
Drugie z trojga dzieci, Maria Bianchi urodziła się w zamożnej rodzinie. Jej ojciec, Luigi („Gino”) Bianchi, prowadził firmę produkującą kosiarki do trawy. Jej matka, Luisa, była spadkobierczynią firmy produkującej artykuły luksusowe, znanej wówczas jako Fratelli Prada („Bracia Prada”), której Luisa została szefową w 1958 roku. Początkowo aspirująca do roli polityka, Maria uzyskała tytuł doktora nauk politycznych (1973) na Uniwersytecie w Mediolanie, gdzie jej ideologia coraz bardziej skłaniała się ku feminizmowi i polityce lewicowej. Została członkinią Włoskiej Partii Komunistycznej, regularnie rozdawała ulotki na demonstracjach i przez około pięć lat uczyła się, aby zostać mimem w Teatro Piccolo w Mediolanie.
Bianchi dołączyła do rodzinnej firmy Prady w 1970 roku, zarządzając jednym z jej dwóch pozostałych sklepów. W 1978 roku zastąpiła matkę na stanowisku szefa firmy, która do tego czasu skurczyła się do jednego sklepu, i zatrudniła jako swojego głównego dostawcę włoskiego biznesmena Patrizio Bertellego, producenta wyrobów skórzanych, którego poznała rok wcześniej na targach, gdzie sprzedawał podróbki Fratelli Prady. Jako główna projektantka, w ścisłej współpracy z Bertellim, rozpoczęła pracę nad ożywieniem firmy. Jednym z jej najwcześniejszych pomysłów było stworzenie linii nieoznakowanych torebek z niekonwencjonalnej wówczas tkaniny zwanej nylonem Pocono – wytrzymałej, wodoodpornej tkaniny często używanej do produkcji namiotów wojskowych. Jednak linia ta, wprowadzona na rynek w 1979 roku, nie odniosła natychmiastowego sukcesu.
W latach 80-tych Bianchi rozpoczęła globalną ekspansję firmy, otwierając dodatkowe sklepy w 1983 roku i wprowadzając linię obuwia w 1984 roku. W 1985 roku wprowadziła również na rynek swoją linię torebek Pocono, przeprojektowanych ze złotym łańcuchem i trójkątnym logo, które później stało się znakiem firmowym marki. Być może z powodu ich podobieństwa do droższych skórzanych torebek Chanel, sprzedaż torebek Pocono gwałtownie wzrosła i wkrótce były noszone przez elitę mody, w tym aktorkę i modelkę Jerry Hall.
Aby oficjalnie nosić nazwisko Prada, Bianchi kazała niezamężnej siostrze swojej matki adoptować ją pod koniec lat 80-tych, a następnie legalnie zmieniła nazwisko. W 1987 roku poślubiła Bertelliego. W następnym roku zadebiutowała z uznaniem krytyków swoją pierwszą kolekcją ready-to-wear, w której znalazły się parki wykonane z nylonu, zapewniające klientom trwałość bez rezygnacji ze stylu. Progresywne ideały Prady często znajdowały odzwierciedlenie w jej projektach, które cechował niewymuszony glamour i wyrafinowana elegancja, stojące w silnej opozycji do jawnego seksapilu wielu konkurentów marki, skłaniające do przewartościowania kobiecości i rzucające wyzwanie branżowej maksymie, że tylko „seks się sprzedaje”. Czyste, proste linie i stonowane, podstawowe kolory zostały połączone z luksusowymi tkaninami i wykwintnym krawiectwem, aby uzyskać gustowny wygląd, który schlebia sylwetce, zachowując jednocześnie skromność. Pod koniec dekady nadmiaru, idea swobodnego luksusu Prady zyskała popularność, a marka szybko zaczęła być kojarzona z pewnymi siebie, intelektualistkami i zamożnymi kobietami pracującymi.
W początkach lat 90-tych Prada kontynuowała rozwój marki, wprowadzając na rynek linię perfum i kilka linii ubrań, w tym bardziej przystępną cenowo Miu Miu (1992), swój pseudonim. W 1993 roku wraz z Bertellim założyła PradaMilanoarte, później przemianowaną na Fundację Prady (Fondazione Prada), organizację non-profit zajmującą się wspieraniem różnych początkujących współczesnych projektantów, a także architektów i artystów. W tym samym roku Prada uruchomiła linię odzieży męskiej, a w 1995 roku zdobyła międzynarodowe uznanie po tym, jak hollywoodzka aktorka Uma Thurman założyła jedną z jej sukni na ceremonię rozdania Oscarów, szybko przekształcając markę w międzynarodowy symbol statusu.
W 1996 roku Prada i Bertelli formalnie połączyli swoje operacje, tworząc Prapar B.V. (później przemianowaną na Prada Holding B.V.), spółkę holdingową dla grupy firm Prada, w której Bertelli pełni funkcję dyrektora generalnego. W 1997 roku wypuściła linię odzieży aktywnej, Prada Sport, później przemianowaną na Linea Rossa („Red Line”). Dwa lata później Prada i Bertelli zainicjowali serię głośnych przejęć – w tym domów mody Helmut Lang i Jil Sander, a także udziałów w firmach odzieżowych, w tym Fendi, przekształcając Pradę w wielomilionowy konglomerat modowy. W 2000 roku uruchomiła linię kosmetyków, a w 2004 roku otrzymała nagrodę Council of Fashion Designers of America International Award.
Na początku XXI wieku roczne przychody firmy gwałtownie wzrosły do ponad 1 miliarda dolarów. Jednak w tym samym czasie firma stanęła w obliczu niemal identycznego zadłużenia, co skłoniło Pradę i Bertelliego do rozpoczęcia likwidacji swoich nabytków. W 2011 roku para nadzorowała pierwszą ofertę publiczną Prady w Hong Kongu, która przyniosła około 2,1 miliarda dolarów.
.