Prywatny Fundusz Inwestycyjny

Co to jest Prywatny Fundusz Inwestycyjny?

Prywatny fundusz inwestycyjny to firma inwestycyjna, która nie zabiega o kapitał od inwestorów detalicznych lub ogółu społeczeństwa. Członkowie prywatnej firmy inwestycyjnej zazwyczaj posiadają głęboką wiedzę na temat branży, jak również inwestycji w innych miejscach. Aby zostać sklasyfikowanym jako fundusz prywatny, fundusz musi spełnić jedno z wyłączeń określonych w ustawie o spółkach inwestycyjnych z 1940 roku (Investment Company Act of 1940). Wyłączenia 3C1 lub 3C7 w ramach ustawy są często wykorzystywane do ustanowienia funduszu jako prywatnego funduszu inwestycyjnego. Utrzymanie statusu prywatnego funduszu inwestycyjnego jest korzystne, ponieważ wymogi regulacyjne i prawne są znacznie niższe niż te, które są wymagane dla funduszy znajdujących się w obrocie publicznym.

Zrozumienie Prywatnego Funduszu Inwestycyjnego

Od prywatnych funduszy oczekuje się spełnienia pewnych kryteriów w celu utrzymania ich statusu. Ogólnie rzecz biorąc, wymagania te ograniczają zarówno liczbę, jak i rodzaj inwestorów, którzy mogą posiadać udziały w funduszu. W USA, zgodnie z wyżej wymienioną ustawą o spółkach inwestycyjnych z 1940 r., fundusz 3C1 może mieć do 100 akredytowanych inwestorów, a fundusz 3C7 może mieć miękki limit około 2.000 kwalifikowanych inwestorów. Zarówno definicja inwestora kwalifikowanego, jak i akredytowanego zawiera indywidualne testy zamożności. Akredytowani inwestorzy muszą mieć więcej niż 1 milion dolarów w wartości netto bez wliczania ich głównego miejsca zamieszkania i/lub 200 000 dolarów rocznego dochodu dla osoby fizycznej i 300 000 dolarów dla pary. Inwestorzy kwalifikowani muszą posiadać aktywa przekraczające $5 milionów.

Dlaczego fundusze pozostają prywatne

Prywatny fundusz inwestycyjny może zdecydować się na pozostanie prywatnym z wielu powodów. Jak wspomniano, przepisy dotyczące prywatnych funduszy inwestycyjnych są znacznie luźniejsze niż w przypadku funduszy publicznych. Prywatne fundusze inwestycyjne cieszą się większą swobodą w sposobie traktowania wszystkiego, od sprawozdawczości po umorzenia. Pozwala to prywatnym funduszom inwestycyjnym na przyglądanie się niepłynnym inwestycjom, których fundusz publiczny unikałby ze względu na trudności związane z regularną wyceną i likwidacją w przypadku rosnących umorzeń. Wiele funduszy hedgingowych to prywatne fundusze inwestycyjne, dzięki czemu mogą one nadal stosować agresywne strategie handlowe, których zarządzający funduszem publicznym unikałby ze względu na potencjalne pozwy inwestorów wynikające z podejmowania nieracjonalnego ryzyka. Co najważniejsze, w przypadku prywatnych funduszy inwestycyjnych nie ma obowiązku publicznego raportowania pozycji, co pozwala im uniknąć wystawiania ręki na rynek i zmniejszania rentowności ukradkiem zbudowanej pozycji.

Oprócz elastyczności inwestycyjnej, prywatne fundusze inwestycyjne mogą być ulubionym narzędziem do obsługi znacznego majątku rodzinnego. Niezwykle zamożne rodziny mogą tworzyć prywatne fundusze inwestycyjne, aby inwestować majątek z członkami rodziny jako udziałowcami. Często firma służy jako początkowa struktura dla tego porozumienia, a następnie jest przekształcana w celu stworzenia ramienia inwestycji kapitałowych z zysków firmy. W tym przypadku rodzina nie chce lub nie potrzebuje kapitału z zewnątrz, więc nie ma motywacji do upublicznienia funduszu.