Przerzuty do kości

Kość jest utrzymywana przez 2 główne rodzaje komórek kostnych.

• Osteoblasty tworzą nową kość
• Osteoklasty rozpuszczają starą kość

Gdy obie te komórki pracują tak, jak powinny, nowa kość zawsze się tworzy, podczas gdy stara kość jest niszczona. Pomaga to utrzymać mocne kości.

Gdy komórki nowotworowe blokują lub przyspieszają działanie osteoblastów i osteoklastów, zbyt wiele kości ulega zniszczeniu lub zbyt wiele kości jest wytwarzanych. Każda z tych zmian może spowodować, że kości będą łamać się łatwiej niż normalnie.

Przerzuty do kości mogą powodować również inne problemy:

• Gdy rak rozprzestrzenia się na kości kręgosłupa, może naciskać na rdzeń kręgowy. Może to spowodować uszkodzenie nerwów, które może prowadzić do paraliżu, jeśli nie jest leczone.
• Jak zbyt dużo kości rozpuszcza się, wapń jest uwalniany do krwi. Może to prowadzić do problemów spowodowanych wysokim poziomem wapnia we krwi (hiperkalcemia).

Objawy przerzutów do kości

Bardzo ważne jest, aby powiedzieć swojemu zespołowi onkologicznemu o wszelkich nowych objawach, które wystąpiły. Wczesne wykrycie i leczenie przerzutów do kości może pomóc zapobiec problemom w późniejszym okresie.

Ból

Ból kości jest często pierwszym objawem raka, który rozprzestrzenił się na kości. Na początku ból może pojawiać się i znikać. Ma tendencję do pogarszania się w nocy i może poprawiać się wraz z ruchem. Później może stać się stały i może się nasilać podczas aktywności. Kość może być tak słaba, że dojdzie do jej złamania. Często można temu zapobiec, jeśli przerzuty do kości zostaną wcześnie wykryte.

Istnieje wiele sposobów leczenia bólu spowodowanego przerzutami do kości. Leczenie będzie zależało od rodzaju nowotworu, jak również od liczby i lokalizacji przerzutów do kości. Czasami leczenie stosowane w leczeniu głównego (pierwotnego) nowotworu pomaga w zmniejszeniu przerzutów. W innych przypadkach mogą zostać podane leki mające na celu powstrzymanie wpływu nowotworu na kości. Ponadto, niektóre bardziej miejscowe metody leczenia, takie jak radioterapia lub nawet chirurgia, mogą pomóc w uśmierzeniu bólu.

Leki przeciwbólowe są również bardzo pomocne. Wiele rodzajów leków przeciwbólowych jest stosowanych w leczeniu bólu nowotworowego. Istnieje również wiele sposobów przyjmowania tych leków, takich jak tabletki, plastry i pompy, które pozwalają na wprowadzenie leku do organizmu, kiedy go potrzebujesz.

Złamania (złamania kości lub pęknięcia)

Złamania mogą wystąpić w wyniku upadku lub urazu, ale słaba kość może również pęknąć podczas normalnych czynności. Złamania te często powodują nagły, silny ból. Złamania najczęściej zdarzają się w kościach długich rąk i nóg oraz w kościach kręgosłupa. Nagły ból w środkowej części pleców, na przykład, może oznaczać złamanie kości kręgosłupa.

Gdy to możliwe, lekarz spróbuje zapobiec złamaniu. Nowotwór w kości może powodować silny ból przez pewien czas, zanim kość pęknie. Jeśli zdjęcie rentgenowskie wykaże, że kość ramienia lub nogi prawdopodobnie ulegnie złamaniu, może zostać wykonana operacja polegająca na umieszczeniu metalowego pręta w słabej części kości.

Jeśli kość już uległa złamaniu, zazwyczaj wykonuje się operację polegającą na umieszczeniu stalowej podpory nad złamaną częścią kości. W przypadku złamania kości kręgosłupa, do uszkodzonej kości można wstrzyknąć cement kostny (wertebroplastyka). Może to pomóc we wzmocnieniu kości.

Po operacji można zastosować leczenie napromienianiem, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom. Promieniowanie nie wzmocni kości, ale może powstrzymać dalsze uszkodzenia.

Jeśli czuje się Pan zdezorientowany, ma zawroty głowy lub jest Pan osłabiony, proszę porozmawiać z zespołem opieki onkologicznej o urządzeniach zabezpieczających, których może Pan używać w domu, takich jak krzesełka pod prysznicem, chodziki lub poręcze.

Ucisk rdzenia kręgowego

Rak rosnący w kościach pleców może uciskać na rdzeń kręgowy. Jednym z najwcześniejszych objawów ucisku rdzenia kręgowego jest ból pleców lub szyi.

Jeśli ucisk rdzenia kręgowego nie jest leczony od razu, osoba może zostać sparaliżowana. Najczęściej dotyczy to nóg (tak, że osoba nie może chodzić), ale jeśli guz naciska na rdzeń kręgowy w szyi, może to mieć wpływ na ręce i nogi.

Kompresja rdzenia kręgowego może objawiać się na różne sposoby:

• Ból pleców (czasami z bólem przechodzącym przez jedną lub obie nogi)
• Mdłości nóg lub brzucha
• Słabość nóg lub problemy z poruszaniem nogami
• Utrata kontroli nad moczem lub stolcem (nietrzymanie moczu) lub problemy z oddawaniem moczu

Jeśli zauważysz u siebie takie objawy, natychmiast zadzwoń do lekarza lub udaj się na pogotowie.

Jeśli rak dopiero zaczyna naciskać na rdzeń kręgowy, leczenie może pomóc zapobiec paraliżowi i złagodzić ból. Promieniowanie jest często stosowane jako część leczenia, czasami wraz z rodzajem leku zwanego sterydem lub kortykosteroidem. Napromienianie często rozpoczyna się od razu, w ciągu pierwszych 12 do 24 godzin.

Jeśli rdzeń kręgowy wykazuje już oznaki uszkodzenia (takie jak osłabienie nóg), najlepszym sposobem leczenia może być natychmiastowa operacja, po której następuje naświetlanie. Może to pozwolić pacjentowi chodzić i funkcjonować lepiej niż w przypadku poddania go wyłącznie promieniowaniu. Osoby z bardzo zaawansowanym rakiem lub innymi poważnymi problemami medycznymi mogą nie być w stanie poddać się tego rodzaju operacji.

Wysoki poziom wapnia we krwi

Gdy rak rozprzestrzenia się do kości, zbyt dużo wapnia z kości może zostać uwolnione do krwiobiegu. Nazywa się to hiperkalcemią.

Wysoki poziom wapnia we krwi może powodować takie problemy, jak

• Zaparcia
• Częste oddawanie moczu
• Uczucie ospałości lub senności
• Ciągłe pragnienie i picie
• Uczucie, że pacjent jest bardzo spragniony. pragnienie przez cały czas i picie dużej ilości płynów
• osłabienie mięśni
• bóle mięśni i stawów
• konfuzja
• koma
• niewydolność nerek.

Leczenie obejmuje podawanie dużych ilości płynów dożylnych (IV) w celu ochrony dotkniętych nerek oraz leków, takich jak bisfosfoniany, aby szybko obniżyć poziom wapnia we krwi. Po powrocie poziomu wapnia do normy, leczenie raka może pomóc w utrzymaniu poziomu wapnia przed ponownym wzrostem.