Przewodnik po roślinach: żonkile i papierówki

Czy zdarzyło Ci się zasadzić coś, co wydawało Ci się żonkilami, tylko po to, aby zobaczyć, jak po przekwitnięciu zamieniają się w białe jonquile? Chociaż wyglądają bardzo podobnie do białych jonquili, te kwiaty są prawdopodobnie pojedynczymi białymi narcyzami, lepiej znanymi jako bibułki.

Podobnie jak radosny żółty jonquil, bibułki są pachnącymi, kwitnącymi zimą cebulkami.

Więc, czy żonkile rzeczywiście mogą zmienić się w żonkile lub żonkile papierowe, zapytacie?

Odpowiedź brzmi nie, ale aby zrozumieć, co może się dziać na grządce żonkili, ważne jest, aby zrozumieć coś z ich botanicznego dziedzictwa.

Jonkwile, żonkile papierowe i żonkile są częścią dużego rodzaju Narcissus. Istnieje około 50 gatunków Narcissus.

Jako że były one uprawiane jako rośliny ozdobne przez wieki, hybrydyzowały (czyli krzyżowały się ze sobą) tworząc szeroką gamę nazwanych odmian, które uprawiamy dzisiaj.

Roślina, którą nazywamy żonkilem ma pojedynczą łodygę z dużym, pojedynczym kwiatem z długą trąbką. Jest to hybrydowy kultywar, który rozwijał się przez wieki, aby nie przypominać już dzikiego gatunku narcyza. Do popularnych żonkili należą King Alfred i Golden Lion.

Prawdziwe żonkile kwitną później w roku, rozpoczynając kwitnienie późną zimą i trwając do wiosny. Ostatnimi żonkilami w roku, które zakwitają, są Narcissus poeticus (Narcissus poeticus).

Kwiaty, które nazywamy narcyzami lub jonquilami, mają grona małych kwiatów, z których każdy ma białe płatki i mały żółty lub biały kielich lub żółte płatki i pomarańczowy kielich. Pochodzą one z rejonu Morza Śródziemnego i są klasyfikowane jako Narcissus tazetta. Jonquils mają bardzo charakterystyczny i przytłaczający zapach.

Podgatunek Narcissus tazetta, paperwhite’y otrzymują swoją nazwę od ich delikatnych, jasnych, białych kwiatów. Kwiaty Paperwhite rozpoznaje się po ich silnym zapachu, który przenika do każdego pomieszczenia, gdy są uprawiane w pomieszczeniach zamkniętych. Żonkile są jednymi z najłatwiejszych w uprawie roślin cebulowych, co czyni je niezwykle popularnymi.

Narcissus tazetta jest jednym z rodziców żonkili hybrydowych, które uprawiamy w naszych ogrodach. Żonkile wyhodowane z N. tazetta mają zazwyczaj grona kwiatów na jednej łodydze, a nie pojedynczy kwiat. Geranium, Silver Chimes i Ziva są nazwanymi odmianami żonkili wielokwiatowych, które pochodzą od tego gatunku.

To, co prawdopodobnie dzieje się w ogrodach, to żonkile hybrydowe, które są trudniejsze w uprawie niż żonkile papierowe, wymarły, prawdopodobnie z powodu kombinacji suszy i wysokich temperatur letnich, po których następują jesienne deszcze.

To, że żonkile papierowe rosną na ich miejscu oznacza, że te cebulki zostały zmieszane z oryginalnymi żonkilami. Małe niedojrzałe cebulki paperwhite mogły być obecne, ale nie zostały zauważone. Te twardsze cebulki osiągnęły już dojrzałość i zaczęły kwitnąć.

Jako że bibułki i jonquile kwitną wcześniej niż żonkile, wciąż istnieje szansa, że wszystkie ocalałe żonkile hybrydowe mogą zakwitnąć pod koniec sierpnia lub na początku września.