RAW vs JPEG – The Only Guide You Will Ever Need

Nie planowałem pisać dedykowanego artykułu na temat RAW vs JPEG. Dlaczego? Myślałem, że ten temat już dawno odpłynął, a czas gorących debat o tym, który format jest lepszy, należy do przeszłości. Ale, co uświadomiłem sobie ucząc fotografii, to fakt, że ten temat jest wciąż mylący i niejasny dla każdego pokolenia nowicjuszy, którzy decydują się dołączyć do ekscytującego i wspaniałego królestwa fotografii.

Oto moja próba napisania jedynego artykułu, jakiego kiedykolwiek będziesz potrzebował, aby zrozumieć różnicę pomiędzy RAW i JPEG. Mam nadzieję, że będziesz miał głębokie doświadczenie Zen i pójdziesz naprzód ze swoją fotografią nigdy nie musząc myśleć o tej kwestii ponownie!

Pierwsze spotkanie z RAW

Kiedy format RAW stał się dostępny w nowoczesnych lustrzankach cyfrowych, nie miałem aparatu, który go obsługiwał. Przeczytałem kilka artykułów na temat nowego formatu, ale korzyści płynące z fotografowania w RAW-ach nie były do końca jasne. Zamiast tego, zostałem przekształcony w fanboya RAW-ów przez czysto empiryczne doświadczenie. W jakiś sposób uzyskałem dostęp do zdjęcia w formacie RAW – nie pamiętam dokładnie jak i skąd – i otworzyłem je w Photoshopie. Kiedy zacząłem bawić się obrazem, prawie dostałem ataku serca z czystego podniecenia.

W Photoshopie lub jakimkolwiek innym programie do edycji, kiedy zaczynasz przesuwać suwaki edycji dla rzeczy takich jak Kontrast i Nasycenie, przesuwasz suwak dalej i dalej, aż obraz się rozpada. To jest, kiedy wiesz, że osiągnąłeś limit i nie możesz iść dalej. Musisz go zmniejszyć.

To, czego doświadczyłem podczas mojego pierwszego spotkania z obrazem RAW, to swoboda, z jaką mogłem go przesuwać o dwa lub więcej razy.

Nawet bez pełnego zrozumienia, jak działa nowy format, byłem już przekonany. Nigdy nie oglądałem się za siebie. To doświadczenie było główną motywacją do zakupu mojej pierwszej lustrzanki cyfrowej – Canona Digital Rebel – obsługującej format RAW.

RAW vs. JPEG – Low Tech Explanation

Tutaj jest najlepsze wyjaśnienie różnicy między RAW i JPEG w najbardziej ekstremalnie prostych warunkach, jakie kiedykolwiek znalazłem.

Wyobraź sobie, że obraz RAW jest w rzeczywistości ciastem i zamiast być fotografem, jesteś szefem kuchni. Dodajesz różne składniki do ciasta, a następnie umieszczasz je w piekarniku, aby się upiekło. Pod koniec procesu masz piękne ciasto.

Tort wygląda i smakuje dobrze, ale zawsze będzie ciastem – nie możesz zrobić z niego placka lub pieroga tylko dlatego, że jest ciastem. Ale jeśli zaczniesz od nowa z ciastem, możesz upiec lub ugotować cokolwiek zechcesz. Jedynym ograniczeniem jest Twoja kreatywność i talent.

Mam nadzieję, że widzisz, dokąd zmierzam z tym przykładem.

Zrozumienie formatów RAW i JPEG

W fotografii format RAW to nieprzetworzone, niegotowe, surowe dane zebrane ze sceny przez czujnik aparatu. Nie wygląda on atrakcyjnie, ale ma ogromny potencjał, jeśli chodzi o to, co można dzięki niemu osiągnąć.

JPEG, z drugiej strony, jest produktem końcowym. Kiedy zastosujesz serię zmian w obrazie RAW i jesteś zadowolony z rezultatu, zapisujesz go w swoim portfolio w formacie JPEG. I to wszystko. Wygląda pięknie, ale nie ma drogi powrotnej.

Jeśli jesteś zadowolony z analogii do gotowania, możesz pominąć następny rozdział i przejść bezpośrednio do praktycznych zastosowań formatów RAW i JPEG w fotografii.

RAW vs. JPEG – wyjaśnienie techniczne

W skrócie, procesor aparatu cyfrowego przekształca światło analogowe w informacje cyfrowe – jedynki i zera – i zapisuje je.

Czujniki aparatu składają się z maleńkich jednostek zwanych pikselami. Kiedy czytamy specyfikację aparatu, może być napisane, że ma on 20 Mpix sensor, co oznacza, że zawiera 20 milionów maleńkich jednostek lub pikseli.

Kiedy naciskamy migawkę i światło trafia na sensor, każdy pojedynczy piksel mierzy intensywność światła, licząc liczbę fotonów docierających do piksela. Ładunek fotonów zmienia napięcie w każdym pikselu; wartości napięcia są rejestrowane przez aparat. To wszystko. Dane RAW to zbiór zarejestrowanych wartości napięcia ze wszystkich 20 milionów pikseli.

Ale tutaj pojawia się największe wyzwanie podczas rejestrowania kolorowych obrazów.

Piksele matrycy są „ślepe na kolory”. Mogą wykrywać tylko całe spektrum światła i nie mogą mierzyć intensywności oddzielnych kolorów, takich jak czerwony, zielony i niebieski. Gdyby wszystkie piksele mierzyły i rejestrowały tylko natężenie pełnego spektrum, otrzymalibyśmy tylko obrazy w skali szarości.

Aby przezwyciężyć to ograniczenie, projektanci czujnika umieszczają przed każdym pikselem kolorowe filtry. Każdy filtr blokuje dwa z trzech kolorów. W rezultacie każdy piksel mierzy natężenie jednego konkretnego koloru – czerwonego, zielonego lub niebieskiego.

Informacja ta jest zapisywana do pliku RAW. Zawiera on informacje o natężeniu światła wytwarzanego przez jeden kolor z każdego piksela matrycy.

Konwersja JPEG

Gdy fotografujemy w trybie JPEG, aparat pobiera dane RAW i przepuszcza je przez swój procesor obrazu. Jest to proces skomplikowany i wymagający dużej ilości zasobów. Po pierwsze, próbuje on oszacować lub odgadnąć wartość natężenia światła dla dwóch brakujących kolorów dla każdego piksela.

Następnie, procesor obrazu stosuje kontrast, nasycenie i wyostrzenie. Ustawia przestrzeń kolorów i balans bieli na podstawie ustawień aparatu wybranych przez użytkownika przed wykonaniem zdjęcia.

W ostatnim kroku stosowana jest kompresja JPEG, a obraz jest zapisywany na karcie pamięci.

Różne JPEGi z identycznych RAWów

Oznacza to również, że jeśli dwa różne modele aparatów – np, na przykład – używają identycznych czujników i zapisują te same dane RAW, dwie firmy używają różnych algorytmów do interpretacji informacji o kolorze, a w konsekwencji dają różne wyniki. Prawdopodobnie czytałeś recenzje, w których jeden producent produkuje pliki JPEG o znacznie przyjemniejszych kolorach lub bardziej realistycznych odcieniach skóry niż inny. Powodem tego jest fakt, że każdy producent stosuje inne podejście do interpretacji brakujących danych kolorystycznych.

Gdy fotografujemy w formacie RAW, informacja o napięciu z każdego piksela jest zapisywana do pliku i zapisywana na karcie pamięci aparatu. To wszystko, nic więcej.

Proces interpretowania informacji o kolorze, nakładania kontrastu, nasycenia, balansu bieli i tak dalej jest wykonywany ręcznie przy użyciu różnych procesorów RAW, takich jak Lightroom, Camera RAW, Raw Image, Capture One, itp.

Nieniszczące przetwarzanie RAW

Teraz pojęcie „nieniszczące przetwarzanie RAW” powinno mieć więcej sensu. Kiedy ładujemy plik RAW do Lightrooma i zaczynamy na przykład przesuwać suwak balansu kolorów, to nie zmieniamy pliku. Zamiast tego, zmieniamy jedynie naszą interpretację danych. Since we cannot preview raw data directly, Lightroom generates a preview for us—a JPEG version of our interpretation—leaving the RAW file untouched.

To summarize the geeky stuff: When we shoot JPEG, we rely on the camera’s processor to interpret the raw data and produce the final photo. The process is based on estimations, averages and algorithms.

When we shoot RAW, we have full control over the developing process and can create multiple variations of the same RAW image. But, it takes skill and experience, and is a much more time-consuming process.

When to Use the RAW Format

Landscape Photography

When we shoot landscapes, we most often deal with the extended dynamic range of light with the very bright sky and dark shadows. Format JPEG ma „obcięty” zakres dynamiki, co jest nieuniknione podczas kompresji. Użycie formatu RAW w przypadku krajobrazów jest najważniejsze.

Fotografia HDR

Ponownie, nazwą gry jest zakres dynamiczny. Gdy zakres dynamiki sceny przekracza zakres dynamiki sensora aparatu, konieczne jest zastosowanie techniki HDR. Technika HDR wymaga wykonania wielu zdjęć o różnych wartościach ekspozycji i połączenia ich w jeden obraz HDR o rozszerzonym zakresie dynamiki. Łączenie obrazów JPEG, które zostały wcześniej skompresowane i przetworzone jest mniej niż idealne.

Drukowanie wielkoformatowe

Gdy fotografujemy z zamiarem wykonania dużych odbitek, użycie formatu RAW jest konieczne. Jeśli mam plik cyfrowy o rozdzielczości 24 Mpix (6000x 4000x), pozwala mi to na wykonanie 20-calowych odbitek w rozdzielczości 300dpi. Jeśli chcę wydrukować jeszcze większe zdjęcia, muszę powiększyć oryginalny plik za pomocą specjalnego oprogramowania. Obrazy JPEG nie obsługują skalowania bardzo dobrze i często produkują artefakty kompresji.

Trudne warunki oświetleniowe

Każdy aparat ma kontrolę balansu bieli. W zależności od warunków oświetleniowych (światło słoneczne, zachmurzenie, sztuczne światło, mieszane światło pochodzące z naturalnych i sztucznych źródeł), musisz dostosować ustawienia balansu bieli (WB) w aparacie, aby uzyskać naturalnie wyglądające zdjęcia.

Piękno RAW-ów polega na tym, że możesz dostosować balans bieli po fakcie bez utraty jakości. Jeśli nie masz pewności co do warunków oświetleniowych, najpierw wykonaj zdjęcie, a balans bieli dostosuj później.

Jako początkujący – RAWy pokryją Twoje błędy

Pliki RAW są bardziej wyrozumiałe dla Twoich błędów. Jeśli nie uzyskałeś odpowiedniej ekspozycji podczas fotografowania, obrazy RAW dają Ci znacznie większe szanse na odzyskanie zdjęć podczas postprocessingu.

Jako Fine Art Photographer

Fotografowie sztuki pięknej nie starają się uchwycić rzeczywistości w jej naturalnym stanie. Próbują interpretować rzeczywistość poprzez swoją artystyczną wizję i talent. Obrazy RAW pozwalają na większą swobodę i dają fotografom więcej kontroli, aby osiągnąć swoją wizję.

Kiedy używać JEPG

Jako początkujący, który nie edytuje zdjęć

Algorytmy, które aparaty używają do konwersji obrazów RAW do JPEG są coraz bardziej wyrafinowane z każdą nową generacją. W rezultacie, jakość zdjęć JPEG prosto z aparatu staje się coraz lepsza. Jeśli nie czujesz się komfortowo z obróbką zdjęć RAW w edytorach takich jak Lightroom, używaj JPEGów.

Fotografia akcji

Ponieważ pliki JPEG są dużo mniejsze, pozwalają fotografom na robienie zdjęć z dużo większą liczbą klatek na sekundę i szybsze zapisywanie obrazów na karcie pamięci. Na przykład, jeśli fotografujesz w formacie RAW, możesz fotografować z szybkością 10 klatek na sekundę i wykonać maksymalnie 100 zdjęć, zanim bufor aparatu zostanie zapełniony i będziesz musiał czekać, aż zdjęcia zostaną zapisane na karcie pamięci. Podczas fotografowania w formacie JPEG można wykonywać zdjęcia z prędkością 14 klatek na sekundę i wykonać 350 zdjęć zanim bufor zostanie zapełniony. Jest to ogromna zaleta podczas fotografowania sportów akcji.

Fotografia wydarzeń

Czasami podczas wydarzeń na żywo, fotograf po prostu nie ma czasu na edycję zdjęć. Zdjęcie jest przesyłane natychmiast po jego zrobieniu. Jeśli zdjęcie nie jest edytowane po zrobieniu, nie ma potrzeby stosowania RAWów.

Jako reporter pracujący dla AP lub Reutersa

Nowym trendem wśród agencji informacyjnych jest wymaganie oryginalnych zdjęć tylko w formacie JPEG. Logiką jest tutaj minimalizacja manipulacji zdjęciami, która nigdy nie jest mile widziana przez agencje informacyjne.

Gdy miejsce na karcie pamięci jest ograniczone

Jeśli Twoja karta pamięci szybko się zapełnia, nadszedł czas na zmianę formatu na JPEG. Lepiej mieć niższą jakość JPEG niż nic.

O autorze

Viktor Elizarov jest fotografem podróżnikiem mieszkającym w Montrealu, w Kanadzie. Jest również twórcą PhotoTraces, bloga o fotografii podróżniczej i społeczności ponad 60,000 fotografów. Odwiedź sekcję Tutorials na jego blogu, aby zapoznać się z darmowymi tutorialami i presetami do Lightrooma. Ten artykuł został również opublikowany tutaj i udostępniony za zgodą.