Richard Jefferson

New Jersey Nets (2001-2008)Edit

Jefferson grał siedem sezonów w New Jersey Nets i był kluczowym elementem ich back-to-back Eastern Conference Championship teams z 2002 i 2003 roku. Ponadto Jefferson był członkiem męskiej reprezentacji USA w koszykówce olimpijskiej w 2004 roku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich. Jefferson brał udział w NBA Slam Dunk Contest w 2003 roku.

Jefferson rozpoczął swoją karierę jako zastępca małego napastnika Keitha Van Horna i pokazał wielkie umiejętności defensywne i wszechstronne zdolności. Ze względu na jego potencjał i konflikt Van Horna z Kenyonem Martinem, Nets przehandlowali Van Horna do Philadelphia 76ers i powierzyli Jeffersonowi rolę startera. Jefferson rozkwitł w tej roli, stając się nie tylko dobrym strzelcem z dystansu, ale także dobrym slasherem. 13 sierpnia 2004 roku Jefferson podpisał sześcioletni kontrakt z Nets na kwotę 78 000 000 dolarów.

Jefferson opuścił większość sezonu 2004-05 po zerwaniu więzadła w lewym nadgarstku, kontuzji, która jak twierdził nastąpiła, gdy obrońca Detroit Pistons Chauncey Billups celowo podciął go przy próbie layupu podczas meczu 27 grudnia 2004 roku. Jefferson stracił 49 spotkań, ale wrócił do gry w pierwszej rundzie playoffów przeciwko Miami Heat. Zanim doznał kontuzji, opuścił tylko pięć spotkań w swoich trzech sezonach w NBA. Jefferson przeżywał swój najlepszy zawodowy sezon, notując średnio 22,2 punktu, 7,3 zbiórki i 4,0 asysty na mecz. W sezonie 2005-06 Jefferson kontynuował występy na wysokim poziomie i stał się jednym z najbardziej wszechstronnych graczy w NBA. 21 stycznia 2007 roku Jefferson zdecydował się na operację kostki. Po około sześciu tygodniach przerwy wrócił do składu. W sierpniu 2007 roku Richard Jefferson przekazał 3,5 miliona dolarów na rzecz planowanego przez Uniwersytet Arizony obiektu do gry w koszykówkę i siatkówkę, który został nazwany na jego cześć. Oficjele UA uważają, że jest to największa darowizna od byłego gracza w historii.

Sezon 2007-08 rozpoczął w najlepszej formie w swojej karierze w NBA. W pierwszych 7 meczach notował średnio 26,9 punktu, 5,6 zbiórki i 2,4 asysty, a także 1,3 steala, 97,1% w rzutach wolnych i 49,1% w field-goals. 31 października, w meczu z Chicago Bulls, Jefferson doznał lekkiej kontuzji prawego nadgarstka, uderzając się w klatkę piersiową po celnej trójce. Nets wygrali mecz w dogrywce. 4 grudnia wyprzedził Kerry’ego Kittlesa i stał się drugim najlepszym strzelcem Nets w historii.

Milwaukee Bucks (2008-2009)

26 czerwca 2008 Jefferson został sprzedany do Milwaukee Bucks za Yi Jianliana i Bobby’ego Simmonsa. Na początku nie był zadowolony z tego handlu, ponieważ planował być Netem aż do emerytury. Później jednak wyraził entuzjazm z powodu możliwości gry u boku Michaela Redda.

San Antonio Spurs (2009-2012)Edit

23 czerwca 2009 roku Richard Jefferson został przehandlowany do San Antonio Spurs za Bruce’a Bowena, Kurta Thomasa i Fabricio Oberto. 30 czerwca 2010 roku Jefferson zrezygnował z kontraktu z San Antonio i stał się niezastrzeżonym wolnym agentem. 23 lipca 2010 roku, Jefferson ponownie podpisał kontrakt ze Spurs.

Golden State Warriors (2012-2013)

15 marca 2012 roku, Golden State Warriors wymienili nowo pozyskanego Stephena Jacksona za Jeffersona, wraz z warunkowym pierwszorundowym pickiem.

Utah Jazz (2013-2014)Edit

5 lipca 2013 roku Warriors podobno zgodzili się przehandlować Jeffersona, wraz z kolegami z drużyny Brandonem Rushem i Andrisem Biedriņšem, a także dwoma pierwszorundowymi pickami i dwoma drugorundowymi, do Utah Jazz w trzydrużynowej transakcji, w której otrzymali Andre Iguodalę z Denver Nuggets. Trade stał się oficjalny 10 lipca.

Dallas Mavericks (2014-2015)Edit

21 lipca 2014 roku Jefferson podpisał kontrakt z Dallas Mavericks.Był ostatnim Maverickiem, który nosił #24, zanim został on wycofany na cześć Kobego Bryanta.

Cleveland Cavaliers (2015-2017)Edit

5 sierpnia 2015 roku Jefferson podpisał kontrakt z Cleveland Cavaliers. Cavaliers zakończyli sezon regularny z rekordem 57-25 i dotarli do Finałów NBA 2016 z rekordem 12-2 w playoffach. Jefferson rozpoczął Game 3 Finałów NBA w miejsce kontuzjowanego Kevina Love’a. Jefferson dał Cavaliers impuls w 33 minuty, zdobywając dziewięć punktów z ośmioma zbiórkami, gdy Cavaliers zmniejszyli przewagę Golden State Warriors w serii do 2-1 dzięki wygranej 120-90. Pomimo spadku 3-1 w serii po przegranym Game 4, Cavaliers wygrali serię w siedmiu meczach, aby stać się pierwszą drużyną w historii NBA, która zdobyła mistrzostwo po spadku 3-1.

Po początkowym rozważaniu przejścia na emeryturę po zdobyciu mistrzostwa, Jefferson ponownie podpisał z Cavaliers 28 lipca 2016 roku, podobno na dwuletnim, 5-milionowym kontrakcie. Cavaliers wrócili do Finałów NBA w 2017 roku, ale nie powiodło im się w dążeniu do back-to-back tytułów, przegrywając w pięciu meczach z Warriors.

14 października 2017 roku Jefferson został przehandlowany, wraz z Kayem Felderem, dwoma przyszłymi drugorundowymi pickami w drafcie i rozważaniami gotówkowymi, do Atlanta Hawks w zamian za prawa do Sergiya Gladyra i Dimitriosa Agravanisa. Został natychmiast zwolniony przez Jastrzębie.

Denver Nuggets (2017-2018)Edit

19 października 2017 roku Jefferson podpisał roczny, warty 2,3 miliona dolarów kontrakt z Denver Nuggets.

13 października 2018 roku Jefferson ogłosił przejście na emeryturę z profesjonalnej koszykówki.

W dniu 13 października 2018 roku Jefferson ogłosił przejście na emeryturę z profesjonalnej koszykówki.