Rodzaje chmur deszczowych

Klasyfikacja chmur

Przed rozmową o różnych rodzajach chmur warto byłoby położyć podwaliny i omówić, jak chmury są klasyfikowane. Różne terminy, których meteorolodzy używają do klasyfikowania chmur, opierają się na połączeniu wyglądu chmur i ich wysokości nad poziomem morza. Chmury znajdujące się na niskich poziomach to chmury cumulus, chmury stratocumulus i chmury stratus. Chmury średniego poziomu są podobne do chmur stratus i cumulus, ale mają przedrostek „alt”, dzięki czemu są to chmury altocumulus lub altostratus. Chmury, które znajdują się na najwyższych wysokościach, są typowo kłębiaste i mają przedrostek „cirro” przed nimi, co czyni je chmurami cirrocumulus, cirrus i cirrostratus.

Jak powstają chmury?

Wszystkie chmury, pomimo ich różnych kształtów i rozmiarów, są wykonane ze skondensowanej wody lub lodu. Chmury powstają, gdy ciepłe powietrze rozszerza się i unosi. Gdy powietrze unosi się coraz wyżej, zaczyna się ochładzać, co sprawia, że cząsteczki wody lub pary wodnej tworzą grudki szybciej niż energia cieplna pary wodnej odrywa je od siebie. Para wodna kondensuje się razem i tworzy kryształki lodu lub kropelki chmur. Konwekcja to nazwa tego procesu, a chmury konwekcyjne powstają z ciepłych słupów powietrza.

„Ciężkie serca, podobnie jak ciężkie chmury na niebie, najlepiej ulgę przynosi wpuszczenie odrobiny wody.” – Christopher Morley

Po uformowaniu się kropelek lub kryształków lodu i powstaniu chmury, mogą one albo rosnąć, albo się kurczyć. Jeśli kropelki kurczą się wraz z ogrzewaniem się powietrza, wyparują i zamienią się z powrotem w parę wodną, ale jeśli nadal będą się łączyć ze sobą i rosnąć, to w końcu staną się wystarczająco ciężkie, by spaść z nieba jako opad – deszcz lub śnieg. Około połowa chmur przekształci się w systemy opadowe, a druga połowa ponownie wyparuje.

Czym są chmury Nimbus?

„Nimbus” pochodzi od łacińskiego terminu tłumaczącego się jako „burza deszczowa”. Chmury Nimbus to te, które przynoszą opady i zazwyczaj pojawiają się na niebie jako ciemnoszare. Szary kolor wynika z faktu, że są one gęste i głębokie, co uniemożliwia filtrowanie przez nie znacznej części światła słonecznego. Chmury nimbowe mogą również przynosić deszcz, śnieg lub grad. Przyrostek „nimbus” lub przedrostek „nimbo” jest używany w odniesieniu do dwóch różnych rodzajów chmur deszczowych, cumulonimbus i nimbostratus. Podczas gdy te dwie formy chmur są zwykle określane jako chmury deszczowe, deszcz może również pochodzić z innych rodzajów chmur, choć rzadziej.

Chmury nimbusowe i związane z nimi opady mogą powstawać na różne sposoby. Chmury deszczowe mogą mieć charakter frontalny lub orograficzny. Opady frontowe występują, gdy wilgotne powietrze jest wprowadzane do obszaru suchego powietrza przez niż lub front atmosferyczny. Opady, które występują w wyniku działania frontów, są zazwyczaj rozłożone na dużym obszarze i są mniej gwałtowne niż opady orograficzne. Opady orograficzne występują, gdy słupy powietrza są zmuszane do wznoszenia się przez bariery w krajobrazie, takie jak łańcuchy górskie.

Chmury Cumulonimbus

Jeśli warunki atmosferyczne są wystarczająco niestabilne, nie tylko tworzy się wiele chmur, ale chmury cumulus mogą doświadczyć znacznego wzrostu pionowego, co prowadzi do opadów. Cumulus congestus, znane również jako cumulusy wieżowe, to chmury cumulus, które stały się ciężkie dzięki cząsteczkom wody i często przynoszą deszcz. Jeśli chmury cumulus są w stanie nadal rosnąć, mogą stać się chmurami cumulonimbus, które są zazwyczaj związane z bardziej intensywnymi deszczami i burzami.

„W każde życie musi spaść trochę deszczu.” – Henry Wadsworth Longfellow

Chmury Cumulonimbus są często określane jako „thunderheads”, a rozmiar chmur wzmacnia interakcje elektryczne między ziemią a chmurami, tworząc błyskawice i grzmoty. Głowy piorunów są często określane mianem „chmur kowadełkowych”, ponieważ często mają kształt kowadła, z ciemną, szeroką podstawą nisko przy ziemi i rozciągającą się głową chmury, która wygląda płasko na górze. Podstawa chmur burzowych często znajduje się zaledwie 1000 stóp od ziemi, ale szczyt chmur burzowych może sięgać nawet 50 000 stóp w powietrze. Ze względu na niestabilność atmosfery, która powoduje powstawanie chmur cumulonimbus, głowy piorunów często pojawiają się wraz z wiatrem o dużej intensywności oraz potężnymi, nieprzewidywalnymi przeciągami. Te chmury cumulonimbus i towarzyszące im systemy pogodowe mogą często powodować niszczycielski grad, burze superkomórkowe, intensywne ścinanie wiatru i tornada.

ADVERTISEMENT

Cząsteczki powietrza w chmurach poruszają się obok siebie z dużą prędkością, co powoduje powstawanie ładunków elektrycznych. Ładunki elektryczne muszą się jakoś rozładować, co powoduje powstawanie piorunów. Błyskawica może się zdarzyć w chmurze, między chmurami, lub z chmury do ziemi. Grzmot jest tym, co dzieje się po uderzeniu pioruna, powstałym w wyniku nagłego wzrostu temperatury i ciśnienia, które kurczy powietrze. Gdy powietrze gwałtownie rozszerza się z powrotem na zewnątrz, powstaje ogromny odgłos pękania, a pogłos tego dźwięku jest tym, co słyszymy jako grzmot.

Burza zaczyna się rozpraszać, gdy spływy w chmurze stają się silniejsze niż spływy w górę. Wilgotne, ciepłe powietrze nie może już wznieść się w górę, więc krople wody w chmurze przestają się tworzyć. Deszcz zaczyna się rozjaśniać w miarę jak chmura znika w atmosferze, co dzieje się od dołu do góry.

Chmury Nimbostratus

„Słońce jest pyszne, deszcz orzeźwiający, wiatr nas okiełzna, śnieg porywający; naprawdę nie ma czegoś takiego jak zła pogoda, są tylko różne rodzaje dobrej pogody.” – John Ruskin

Chmury Nimbostratus to kolejny rodzaj chmur, który często przynosi deszcz. Jeśli patrzysz w niebo, a tam nie ma nic poza jednolitą, szarą, niską warstwą chmur to prawdopodobnie oglądasz chmury nimbostratus. Chmury nimbostratus są gęste od wody i blokują światło słoneczne, a tworzą się na niskich lub średnich wysokościach. Podczas gdy chmury cumulonimbus zwykle przynoszą krótkotrwałe, ale intensywne burze, chmury nimbostratus zwykle przynoszą mniej intensywny deszcz, który może trwać godzinami lub dłużej. Chmury nimbostratus mają zwykle podstawę chmury na wysokości około 6500 stóp, co oznacza, że zwykle znajdują się w nich kropelki wody, a nie kryształki lodu. Chociaż, jeśli temperatury otoczenia są wystarczająco niskie, może spaść śnieg lub lód.