Służba wojskowa

ArmeniaEdit

Armenia ma obowiązkową służbę wojskową przez dwa lata dla mężczyzn w wieku od 18 do 27 lat.

AustriaEdit

Austria ma obowiązkową służbę wojskową dla wszystkich zdolnych do pracy obywateli płci męskiej w wieku do 35 lat. Od 2006 roku okres służby wynosi sześć miesięcy. Osoby odmawiające służby wojskowej ze względów sumienia mogą wstąpić do służby cywilnej (tzw. Zivildienst) na dziewięć miesięcy. 10-miesięczny udział w Austriackiej Służbie Pamięci Holocaustu, Austriackiej Służbie Społecznej lub Austriackiej Służbie Pokoju jest traktowany jako odpowiednik służby cywilnej.

Od 1 stycznia 1998 r. kobiety mogą dobrowolnie wstąpić do służby wojskowej. Austriackie referendum w sprawie poboru w 2013 r. doprowadziło do odrzucenia propozycji, która zakończyłaby pobór. Chociaż referendum było niewiążące, obie partie w rządzie zobowiązały się do honorowania wyników.

AzerbejdżanEdit

Azerbejdżan ma obowiązkową służbę wojskową dla wszystkich sprawnych mężczyzn, którzy mają co najmniej 18 lat. Służba wojskowa trwa osiemnaście miesięcy dla osób bez wyższego wykształcenia i dwanaście miesięcy dla osób z wyższym wykształceniem.

BiałoruśEdit

Białoruś ma obowiązkową służbę wojskową dla wszystkich sprawnych mężczyzn w wieku od osiemnastu do dwudziestu siedmiu lat. Służba wojskowa trwa osiemnaście miesięcy dla osób bez wyższego wykształcenia i dwanaście miesięcy dla osób z wyższym wykształceniem.

BermudyEdit

Bermudy, choć są terytorium zamorskim Wielkiej Brytanii, nadal utrzymują pobór do wojska dla swoich lokalnych sił zbrojnych. Mężczyźni w wieku od osiemnastu do trzydziestu dwóch lat są losowani do służby w The Bermuda Regiment na okres trzydziestu ośmiu miesięcy. Zobowiązanie to jest jednak tylko w niepełnym wymiarze godzin. Każdy, kto się temu sprzeciwia, ma prawo do rozpatrzenia swojej sprawy przez trybunał ds. zwolnień. Na Bermudach obowiązują prawa, które obowiązywały w przypadku sprzeciwu sumienia podczas służby narodowej w Wielkiej Brytanii. Lokalny rząd od 2013 r. zobowiązał się do zakończenia poboru, choć prawdopodobnie będzie on stopniowo wygaszany, aby zapobiec gwałtownemu spadkowi liczebności batalionu (który już wcześniej odnotował spadek liczebności z czterech do trzech kompanii, co było opóźnionym skutkiem spadku liczby urodzeń po pokoleniu wyżu demograficznego). Obecnie trzy czwarte składu Regimentu Bermudzkiego stanowią poborowi, choć wielu żołnierzy, niezależnie od tego, czy zgłosili się na ochotnika, czy też zostali wcieleni do wojska, decyduje się na coroczny powrót do służby po upływie trzech lat i dwóch miesięcy, a niektórzy służą w nim od dziesięcioleci.

BrazyliaEdit

Mężczyźni w Brazylii są zobowiązani do odbycia 12-miesięcznej służby wojskowej po ukończeniu 18 roku życia. Podczas gdy de jure wszyscy mężczyźni są zobowiązani do służby, liczne wyjątki oznaczają, że służba wojskowa jest de facto ograniczona głównie do ochotników, a średnio od 5 do 10% zgłaszających się do służby zostaje faktycznie wcielonych. Najczęściej służba odbywa się w bazach wojskowych położonych jak najbliżej miejsca zamieszkania danej osoby. Rząd nie wymaga zazwyczaj, aby do służby zgłaszały się osoby planujące podjęcie studiów lub posiadające stałą pracę. Istnieje również kilka innych wyjątków, w tym powody zdrowotne, dla których można nie być zmuszonym do służby. Rekruci przyjęci na uniwersytet mogą również zdecydować się na szkolenie w ramach programu podobnego do amerykańskiego ROTC, i w ten sposób spełnić swoje wymagania wojskowe. Bezpośredni wstęp do jednej z akademii wojskowych również zastąpi ten wymóg.

MyanmarEdit

De jure birmańska junta wymaga od zdolnych do służby osób w wieku 18 lat i starszych, aby zarejestrowały się w lokalnych władzach. W 2011 roku z poboru wyłączeni byli urzędnicy państwowi, studenci, osoby odbywające karę pozbawienia wolności oraz osoby opiekujące się starszym rodzicem, ale mogli oni później zostać powołani do służby. Całkowicie zwolnieni są członkowie zakonów, osoby niepełnosprawne oraz zamężne lub rozwiedzione kobiety posiadające dzieci. Ci, którzy nie zgłosili się do służby wojskowej, mogli zostać uwięzieni na trzy lata i podlegać karze grzywny. Ci, którzy celowo zadają sobie obrażenia, aby uniknąć poboru, mogą zostać uwięzieni na okres do pięciu lat, a także ukarani grzywną.

Jednakże pobór do wojska nigdy nie został uruchomiony za rządów junty wojskowej, która rządziła krajem w latach 1988-2010. Konstytucja Myanmaru stanowi, że obywatele płci męskiej powyżej 18 roku życia mogą być powołani do służby wojskowej, ale to również nie zostało aktywowane. Od 2013 roku obywatele Mjanmy nie są zobowiązani do służby wojskowej.

CyprEdit

Cypr ma obowiązkową służbę wojskową dla wszystkich greckich Cypryjczyków w wieku od siedemnastu do pięćdziesięciu lat. Dodatkowo od 2008 roku wszyscy mężczyźni należący do grup religijnych Ormian, Latynosów i Maronitów, nie są już zwolnieni i również odbywają służbę wojskową. Przed 2016 rokiem służba wojskowa trwała dwadzieścia cztery miesiące. Po tym czasie byli żołnierze są uznawani za rezerwistów i przez kilka dni w roku uczestniczą w ćwiczeniach i szkoleniach wojskowych. Osoby odmawiające służby wojskowej ze względu na sumienie mogą albo odbyć trzydziestotrzy miesięczną służbę bez broni w armii, albo trzydzieści osiem miesięcy pracy społecznej W 2016 roku cypryjski parlament przegłosował jednak skrócenie obowiązkowej służby do 14 miesięcy i nadrobienie utraconej siły roboczej poprzez zatrudnianie zawodowych żołnierzy.

DaniaEdit

Jak opisano w Konstytucji Danii, § 81, Dania ma obowiązkową służbę dla wszystkich zdolnych mężczyzn. Normalna służba trwa cztery miesiące i jest zazwyczaj pełniona przez mężczyzn w wieku od osiemnastu do dwudziestu siedmiu lat. Niektóre służby specjalne trwają dłużej. Duńscy mężczyźni zazwyczaj otrzymują list około 18 urodzin z pytaniem, kiedy kończy się ich obecna edukacja (jeśli w ogóle), a jakiś czas później, w zależności od tego, kiedy, otrzymają zawiadomienie o terminie stawienia się w urzędzie poborowym w celu poddania się testom fizycznym i psychologicznym. Jednak niektórzy mogą zostać uznani za niezdolnych do służby i nie będą musieli się stawić.

Nawet jeśli osoba zostanie uznana za zdolną lub częściowo zdolną do służby, może uniknąć obowiązku służby, jeśli wylosuje wystarczająco wysoki numer. Osoby, które zostaną uznane za częściowo zdolne do służby, zostaną jednak umieszczone niżej niż osoby uznane za zdolne do służby, a zatem mają bardzo małe szanse na pobór do wojska. Mężczyźni uznani za zdolnych do służby mogą zostać wezwani do służby do 50 roku życia w przypadku kryzysu narodowego, niezależnie od tego, czy odbyli normalny pobór. Prawo to jest bardzo rzadko wykorzystywane przez władze duńskie.

Osoby odmawiające służby wojskowej ze względu na sumienie mogą zamiast tego wybrać sześciomiesięczną służbę na stanowisku niewojskowym, na przykład w Beredskabsstyrelsen (zajmowanie się katastrofami niewojskowymi, takimi jak pożary, powodzie, zanieczyszczenie środowiska itp.) lub pracę w ramach pomocy zagranicznej w kraju trzeciego świata.

EgiptEdit

Egipt ma program obowiązkowej służby wojskowej dla mężczyzn w wieku od osiemnastu do trzydziestu lat. Pobór jest regularnie odraczany dla studentów do końca studiów, o ile złożą wniosek przed ukończeniem dwudziestego ósmego roku życia. Po ukończeniu trzydziestego roku życia mężczyzna jest uznawany za niezdolnego do wstąpienia do armii i płaci grzywnę. Mężczyźni, którzy nie mają braci lub wspierają rodziców, są zwolnieni z obowiązku służby. Były prezydent Sadat dodał, że każdy Egipcjanin, który ma podwójne obywatelstwo jest zwolniony ze służby wojskowej i to nadal obowiązuje. Mężczyźni służą przez okres od czternastu miesięcy do trzydziestu sześciu miesięcy, w zależności od ich wykształcenia; osoby, które nie ukończyły szkoły średniej służą przez trzydzieści sześć miesięcy. Absolwenci szkół wyższych służą krócej, w zależności od wykształcenia; absolwenci szkół wyższych o specjalnych umiejętnościach nadal są wcielani do wojska, ale w innym stopniu i na innym poziomie uposażenia, z możliwością pozostania w służbie w ramach kariery zawodowej. Niektórzy Egipcjanie uchylają się od poboru i wyjeżdżają za granicę do trzydziestego roku życia, gdzie są są sądzeni, płacą 580 dolarów grzywny (stan na 2004 rok) i zostają niehonorowo zwolnieni. Takie wykroczenie, prawnie uznane za wykroczenie o „złym charakterze moralnym”, uniemożliwia „niepatriotycznemu” obywatelowi pełnienie funkcji publicznych.

FinlandiaEdit

Finlandia ma obowiązkową służbę wojskową dla mężczyzn o minimalnym czasie trwania pięciu i pół miesiąca (165 dni); w zależności od przydzielonego stanowiska: osoby szkolone na oficerów lub podoficerów służą przez jedenaście i pół miesiąca (347 dni), oddziały specjalistyczne służą przez osiem i pół (255 dni) lub jedenaście i pół miesiąca, podczas gdy szeregowi służą przez minimalny okres. Możliwa jest również służba bez broni, która trwa osiem i pół miesiąca (270 dni) lub jedenaście i pół miesiąca (347 dni). Wszyscy mężczyźni są zobowiązani do wzięcia udziału w poborze (fiński: kutsunnat) w gminie zamieszkania w roku, w którym kończą 18 lat. Zdolność do służby i faktyczne powołanie do służby odbywa się w czasie i miejscu ustalonym indywidualnie dla każdego poborowego podczas poboru. Pobór odbywa się zazwyczaj w wieku 19 lat, ale dopuszczalny przedział wiekowy wynosi 18-29 lat. Opóźnienie powołania jest dopuszczalne z ważnych powodów osobistych, takich jak studia, ale nie może być opóźnione po 29 roku życia. Wojsko stara się uwzględniać życzenia przyszłego poborowego przy określaniu czasu indukcji i miejsca służby, ale są one ostatecznie określane przez potrzeby służby.

Od 1995 roku kobiety mogą zgłaszać się do służby wojskowej na ochotnika. Przez pierwsze 45 dni kobiety mają możliwość odejścia z wojska według własnego uznania. Po odbyciu służby przez 45 dni, podlegają one takiemu samemu obowiązkowi służby jak mężczyźni, z wyjątkiem powodów medycznych. Ciąża w czasie służby przerywa służbę, ale nie powoduje automatycznie zwolnienia lekarskiego.

Przynależność do mniejszości seksualnej nie powoduje zwolnienia. Osoby transpłciowe zazwyczaj otrzymują odroczenie służby do czasu przejścia operacji zmiany płci.

Służba niewojskowa trwająca 12 miesięcy jest dostępna dla mężczyzn, którym sumienie nie pozwala na służbę w wojsku. Mężczyźni, którzy w ogóle odmawiają służby wojskowej, trafiają do więzienia na sześć miesięcy lub połowę czasu pozostałego do odbycia służby niewojskowej w momencie odmowy. Teoretycznie mężczyźni ze zdemilitaryzowanych Wysp Alandzkich mają służyć w urzędach celnych lub latarniach morskich, ale ponieważ służba ta nie została zorganizowana, w praktyce są oni zawsze zwalniani. Świadkom Jehowy odracza się służbę na trzy lata, jeżeli przedstawią pisemne zaświadczenie ze zboru, nie starsze niż dwa miesiące, o tym, że są ochrzczonymi i aktywnymi członkami zboru. Świadkowie Jehowy będą zwolnieni ze służby w czasie pokoju z chwilą ukończenia 29 roku życia. Służba wojskowa jest obowiązkowa dla mężczyzn w całej historii niepodległej Finlandii od 1917 roku. Żołnierze i pracownicy cywilni otrzymują dzienną dietę w wysokości 5 euro (dni 1 – 165), 8,35 euro (dni 165 – 255) lub 11,70 euro (od dnia 255).

Około 20% jest szkolonych na podoficerów (kaprali, sierżantów), a 10% na oficerów rezerwy (podporuczników). W czasie wojny oczekuje się, że oficerowie rezerwy będą pełnić większość funkcji dowódcy plutonu i dowódcy kompanii. Na początku służby wszyscy mężczyźni przechodzą jednakowe szkolenie podstawowe trwające osiem tygodni. Po tym ośmiotygodniowym okresie decyduje się, kto będzie szkolony na podoficera lub oficera.

Po odbyciu wstępnej części służby jako poborowy, żołnierz zostaje przeniesiony do rezerwy. Rezerwiści mogą być wzywani na obowiązkowe ćwiczenia odświeżające. Szeregowi pełnią służbę maksymalnie 40 dni, specjaliści 75 dni, a oficerowie i podoficerowie 100 dni. Za każdy dzień ćwiczeń rezerwiści otrzymują podlegające opodatkowaniu wynagrodzenie w wysokości około pięćdziesięciu euro. Wysokość pensji zależy nieznacznie od stopnia wojskowego: oficerowie otrzymują 56 euro, podoficerowie 53 euro, a szeregowi 51 euro za dzień. Służba jest obowiązkowa; nie ma możliwości odmowy przyjęcia rozkazu odbycia ćwiczeń odświeżających, można jedynie wnioskować o przesunięcie terminu służby, jeśli wymagają tego pilne i nieuniknione potrzeby osobiste lub pracodawcy. Odroczenie nie zawsze jest przyznawane. Jeżeli rezerwista przeżywa kryzys sumienia, który uniemożliwia mu dalsze pełnienie służby wojskowej, rezerwista może ubiegać się o przyjęcie do służby cywilnej. Służba cywilna dla rezerwistów odbywa się w formie pięciodniowego kursu w Zakładzie Służby Cywilnej w Lapinjärvi. Po odbyciu kursu rezerwista jest na stałe zwolniony ze służby wojskowej w czasie pokoju i wojny.

Nie ma ogólnych zwolnień z poboru. Prawo wymaga, aby pracodawcy, wynajmujący itp. kontynuowali istniejące wcześniej umowy po zakończeniu służby. Ze względów medycznych zwolnienie lub odroczenie jest udzielane przez władze wojskowe po przeprowadzeniu badania przez lekarza wojskowego lub wyznaczonego przez wojsko. Jeżeli przewiduje się wyleczenie inwalidztwa, zwolnienie jest czasowe, a służba zostaje odroczona. Jeśli inwalidztwo trwa do ukończenia przez mężczyznę 25 roku życia, jest on zwolniony. Podstawową doktryną jest to, że służy zdecydowana większość każdej kohorty wiekowej, a liczebność armii czynnej można regulować poprzez zmianę maksymalnego wieku powoływanych rezerwistów, zamiast stosowania służby selektywnej.

Opcją dla służby wojskowej jest służba cywilna (dostępna dla kobiet po odbyciu 45-dniowej służby wojskowej), w ramach której osoba podlegająca poborowi znajduje pracę w jakiejś instytucji publicznej, gdzie służy przez 11 i pół miesiąca, tyle samo co najdłuższa służba szeregowych (kierowców). Przed 2008 rokiem prawo wymagało 13 miesięcy, co zostało skrytykowane na arenie międzynarodowej przez Komitet Praw Człowieka ONZ, Europejski Komitet Praw Społecznych, Komisarza Praw Człowieka Rady Europy i Amnesty International.

Polityka bezpieczeństwa narodowego Finlandii opiera się na wiarygodnej, niezależnej obronie całego terytorium Finlandii. Maksymalna liczba personelu wojskowego za granicą jest ograniczona do 2.000 (z 900.000 dostępnych rezerw). W skład oddziałów ONZ wchodzą tylko żołnierze zawodowi i wyszkoleni, opłacani rezerwiści, którzy specjalnie zgłosili się do takich operacji. W związku z tym nie można wysuwać argumentu „wojen ekspedycyjnych” przeciwko poborowi.

Unikanie poboru do wojska jest prawie niemożliwe, gdyż niestawienie się na poborze do wojska natychmiast prowadzi do wydania nakazu aresztowania, a delikwent jest doprowadzany przez policję albo na pobór do wojska (jeśli jeszcze trwa), albo do regionalnego biura wojskowego w celu przeprowadzenia badań lekarskich i określenia czasu poboru. Nieposłuszeństwo wobec rozkazu wprowadzenia do służby również powoduje wydanie nakazu aresztowania i jest ścigane jako nieobecność bez urlopu, lub po pięciu dniach nieobecności, jako dezercja. Dowód służby wojskowej lub cywilnej jest generalnie wymagany do uzyskania paszportu na 5 lat (mogą być pewne wyjątki). Bez dowodu paszport jest ważny najdłużej do 28. urodzin wnioskodawcy.

Stopień wojskowy, zarówno jako podoficer lub oficer rezerwy, jest wysoko ceniony jako zasługa w Finlandii przez pracodawców podczas rekrutacji pracowników płci męskiej. Ogólnie rzecz biorąc, służba jako podoficer lub, szczególnie, jako oficer rezerwy, ma wyraźny pozytywny wpływ na przyszłe zarobki i osiągnięcie wysokiej pozycji zawodowej jednostki.

GrecjaEdit

Od 2021 r. w Grecji (Republika Grecka) obowiązuje obowiązkowa służba wojskowa w wymiarze 12 miesięcy dla mężczyzn w armii, marynarce wojennej i siłach powietrznych. Niektórzy są uprawnieni do skróconej służby ze względu na poważne przyczyny rodzinne (rodziny niepełne, rodzic służący w wojsku itp.). Chociaż Grecja rozwija system armii zawodowej, wysiłek ten został znacznie odłożony w czasie.

 |url=https://greece.greekreporter.com/2020/10/19/greece-to-increase-military-service-to-12-months/ |script-title=el:Greece to Increase Military Service to 12 Months |date=2020-10-19 |publisher=Greek Reporter |language=English |access-date=2021-01-11 }}</ref> Women are accepted into the Greek army as salaried professionals, but are not obliged to mandatory conscript service. Conscript soldiers receive full health insurance and a nominal salary of €9 per month for privates and €12 for the rank of draft corporal and draft sergeant. There is the option of serving as a non-regular officer designate. In that case the received salary is €569 (with an additional €150 if the cadet is sent far from his home) after basic training is over. The duration of cadet training is roughly 4 months and 9 more months are dedicated for the actual service. Adding the 1 month spent in rookie training, a cadet's conscription will last a total of 14 months. In the last month of his service the cadet takes the rank of second lieutenant. The minimum wage for an unskilled worker stands at around €650 per month in Greece, while professional soldiers are paid upwards of €800. This results in reservist corporals and sergeants receiving a wage that is 1/70th that of a professional soldier, whom they outrank. This inconsistency was partly dealt with by abolishing the rank of sergeant for conscripts.

Odmowa służby wojskowej w Grecji ze względów sumieniaEdit

Długość alternatywnej służby cywilnej dla osób odmawiających służby wojskowej ze względów sumienia wynosi 15 miesięcy. Amnesty International była również zaniepokojona faktem, że określanie statusu osoby odmawiającej służby wojskowej ze względów sumienia leży w gestii Ministerstwa Obrony, co narusza międzynarodowe standardy, zgodnie z którymi cała instytucja służby zastępczej powinna mieć charakter cywilny. Podobne ramy zostały później opracowane przez cypryjską Gwardię Narodową w celu postępowania z osobami odmawiającymi służby wojskowej ze względu na sumienie.

IranEdit

Iran ma obowiązkową służbę wojskową dla mężczyzn, która rozpoczyna się w wieku 18 lat. Czas trwania służby wojskowej wynosi zazwyczaj 24 miesiące, ale może być również zmienny w zależności od pewnych warunków i okoliczności. Istnieje 24-miesięczna służba wojskowa dla ogółu, 22 miesiące dla obszarów ubogich i 20 miesięcy dla obszarów granicznych; istnieją dwa miesiące na edukację wojskową. Istnieją wyjątki dla tych, którzy nie mogą służyć z powodu problemów ze zdrowiem fizycznym lub psychicznym lub niepełnosprawności. Studenci są zwolnieni, o ile uczęszczają do szkoły. Im wyższe wykształcenie mężczyzny, tym wyższy będzie jego stopień w służbie wojskowej. Od 2008 roku i rozpoczęcia działalności Irańskiej Fundacji Elit Narodowych (Bonyade Mellie Nokhbegan), studenci lub absolwenci uczelni wyższych, którzy zostali przyjęci w poczet członków tej organizacji (ze względu na ich szczególne osiągnięcia, np, uznani naukowcy z udokumentowanymi osiągnięciami, medaliści krajowych i międzynarodowych olimpiad oraz zwycięzcy konkursów wynalazczych) mogą mieć zastępstwo „badań naukowych” zamiast obowiązkowej służby wojskowej, zaś grant badawczy jest im przyznawany przez uczelnie wojskowe, w przeciwnym wypadku formalnie członkowie ci są uważani za „żołnierzy” którzy spędzają program obowiązkowej służby wojskowej, zaś w jakiejkolwiek publikacji związanej z tymi badaniami, ich cytowania muszą być cytowaniami uczelni wojskowej przyznającej grant badawczy. 45-dniowe obowiązkowe szkolenie wojskowe dotyczy nawet tych, którzy są członkami irańskiej Fundacji Elit Narodowych. Komisja Bezpieczeństwa Narodowego Parlamentu irańskiego jest mulling nad planem zniesienia obowiązkowego zaciągania się irańskich mężczyzn powyżej 18 roku życia w służbie wojskowej, i wprowadzić alternatywny plan, który uczyniłby armię zawodową.

Wyłączenia z irańskiej służby wojskowej, ale także obowiązek wojskowy w przypadku wojny obejmują:

• Sole Son; Mężczyźni, którzy są jedynym mężczyzną w ich rodzinie, a jego ojciec jest ponad 70 lat.
• Mężczyźni, którzy są jedynymi opiekunami niepełnosprawnego lub psychicznie chorego rodzica, rodzeństwa lub drugiego członka rodziny.
• Lekarze, strażacy i inni pracownicy pogotowia ratunkowego, których przyjęcie do służby wojskowej lub służby zagraża lokalnej służbie zdrowia i służbom ratunkowym.
• Pracownicy ważnych instytucji rządowych, którzy pomagają lub pośrednio służą wojsku (zwolnieni w czasie wojny).
• Pracownicy przedsiębiorstw, które służą wojsku, np. fabryki sprzętu wojskowego (zwolnienie w czasie wojny).
• Homoseksualiści i osoby transgenderowe
• Pracownicy irańskich linii żeglugowych (IRISL Group) i National Iranian Tanker Company.

Więźniowie mogą uzyskać zwolnienie z odbywania kary w celu odbycia służby wojskowej w czasie wojny lub ukończenia służby wojskowej w zamian za zmniejszenie wymiaru kary w zależności od charakteru popełnionego przestępstwa.

Mężczyźni osiągający 19 lat, którym nie przyznano zwolnienia ze służby wojskowej, nie mogą ubiegać się o paszport, jakąkolwiek formę zatrudnienia, opuścić kraju ani odebrać żadnego ukończonego świadectwa akademickiego.

IzraelEdit

Izrael powołuje do wojska zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Wszyscy obywatele Izraela są wcielani do wojska w wieku 18 lat, z następującymi wyjątkami:

• Studenci tory są obecnie zwolnieni ze służby, jeśli tak zdecydują. Jest to kwestia sporna w Izraelu.
• Arabowie izraelscy są zwolnieni z poboru, choć mogą zgłaszać się na ochotnika. Mężczyźni z innych nieżydowskich społeczności w Izraelu, zwłaszcza Druzowie i Circassians, są wcielani do wojska; kobiety nie są, ale mogą zgłaszać się na ochotnika.
• Żydówki, które zdecydują się zadeklarować, że nie są w stanie służyć z powodów religijnych. Wiele z nich decyduje się na ochotniczą służbę w narodowej organizacji Sherut Leumi.
• Kobiety nie są wcielane do służby, jeśli są zamężne lub w ciąży.
• Kandydaci, którzy nie kwalifikują się ze względu na zdrowie psychiczne lub fizyczne.

Typowo, mężczyźni są zobowiązani do służby przez 2 lata i 8 miesięcy, a kobiety przez 2 lata. Oficerowie i inni żołnierze w niektórych jednostkach ochotniczych, takich jak Nahal i Hesder, są zobowiązani do podpisania się na dodatkową służbę. Osoby studiujące na „Mechinie” (przed-indukcyjny kurs przygotowawczy) odraczają służbę do czasu zakończenia programu, zwykle na jeden rok akademicki. Dodatkowy program (zwany „Atuda’i”) dla wykwalifikowanych kandydatów pozwala na podjęcie pomaturalnych studiów akademickich przed indukcją.

W bardzo ograniczonym zakresie zdarzają się przypadki sprzeciwu sumienia wobec poboru do IDF. Bardziej powszechna jest odmowa służby na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy przez żołnierzy rezerwy. Niektórzy z nich mogą zostać skierowani do służby w innym miejscu lub skazani na krótką karę więzienia, trwającą od kilku miesięcy do roku, a następnie mogą otrzymać niehonorowe zwolnienie.

Po rocznym okresie regularnej służby wojskowej mężczyźni podlegają obowiązkowi odbycia służby w rezerwie („miluim”) w wymiarze do 30 dni (średnio znacznie mniej) rocznie, aż do osiągnięcia czterdziestego roku życia. Kobiety na określonych stanowiskach podlegają obowiązkowi służby wojskowej na tych samych zasadach co mężczyźni, ale są zwolnione z tego obowiązku, jeśli są w ciąży lub mają dzieci.

MexicoEdit

Od 2011 roku wszyscy mężczyźni, którzy ukończyli osiemnaście lat, muszą zgłosić się do służby wojskowej (Servicio Militar Nacional, lub SMN) na okres jednego roku, choć wybór dokonywany jest przez system loterii z wykorzystaniem następującego schematu kolorów: ten, kto wylosuje czarną kulę, musi służyć jako „rezerwista dyspozycyjny”, to znaczy, nie może wykonywać żadnych czynności i otrzymuje kartę zwolnienia na koniec roku. Ci, którzy otrzymają białą kulę, służą w soboty w Batallón del Servicio Militar Nacional (Batalionie Narodowej Służby Wojskowej) złożonym w całości z jednorocznych poborowych SMN. Ci, którzy są zainteresowani pracą społeczną, mogą uczestniczyć w kampaniach na rzecz walki z analfabetyzmem jako nauczyciele lub instruktorzy wychowania fizycznego. Służba wojskowa jest również (dobrowolnie) otwarta dla kobiet. W niektórych miastach, takich jak Mexico City i Veracruz, istnieje trzecia opcja: czerwona kula (Mexico City) i niebieska kula (Veracruz), która wiąże się z odbyciem rocznej służby jako rekrut w Batalionie Spadochroniarzy w przypadku mieszkańców Mexico City lub w jednostce Infantería de Marina (Piechota Morska) w Veracruz. W innych miastach, w których znajduje się kwatera główna Marynarki Wojennej (np. Ciudad Madero), to właśnie Marynarka Wojenna zajmuje się rekrutami, a nie Armia.Draft dodging was an uncommon occurrence in Mexico until 2002, since a „liberated” military ID card was needed for a Mexican male to obtain a passport, but since this requirement was dropped by the Mexican government, absenteeism from military service has become more common.

MarokoEdit

Maroko zlikwidowało obowiązkową służbę wojskową z dniem 31 sierpnia 2006 r., jednak prawo to zostało zmienione, a na dzień 7 lutego 2019 r. oficjalnie przywrócono obowiązkową służbę wojskową. W nowym projekcie ustawy służba trwa aż 12 miesięcy, a projekt skierowany jest zarówno do marokańskich mężczyzn jak i kobiet w przedziale wiekowym 19-25 lat z wyjątkiem osób z problemami zdrowotnymi lub psychologicznymi, studenci szkół wyższych mogą opóźnić datę zaciągnięcia się do wojska, dzięki czemu mogą służyć pod koniec studiów.

Korea PółnocnaEdit

Pobór do wojska występuje w Korei Północnej pomimo niejednoznaczności dotyczących jego statusu prawnego. Mężczyźni są wcielani do wojska powszechnie, natomiast kobiety podlegają poborowi selektywnemu. Pobór odbywa się w wieku 17 lat, a służba kończy się w wieku 30 lat. Dzieci elit politycznych są zwolnione z poboru, podobnie jak osoby o złym songbun (przypisany status społeczny w Korei Północnej). Rekrutacja odbywa się na podstawie rocznych celów ustalanych przez Centralną Komisję Wojskową Partii Robotniczej Korei i realizowanych lokalnie przez szkoły.

Pobór do wojska rozpoczął się jeszcze przed wojną koreańską. Początkowo, za rządów Kim Il-sunga, przymusowy pobór nie był w dużej mierze konieczny, ponieważ poziom dobrowolnego zaciągu był wysoki ze względu na nagrody finansowe. Pod rządami Kim Dzong-ila i Kim Dzong-una nagrody te zmniejszyły się.

NorwegiaEdit

Norwegia ma obowiązkową służbę wojskową trwającą dziewiętnaście miesięcy dla mężczyzn i kobiet w wieku od 19 lat (18 lat w czasie wojny) do 44 lat (55 lat w przypadku oficerów i podoficerów). Rzeczywisty czas poboru wynosi sześć miesięcy w przypadku gwardii domowej oraz dwanaście miesięcy w przypadku regularnej armii, sił powietrznych i marynarki wojennej. W październiku 2014 roku Norwegia rozszerzyła obowiązkową służbę wojskową na kobiety.

Pozostałe miesiące mają być odbywane w ramach corocznych ćwiczeń, ale bardzo niewielu poborowych to robi z powodu braku finansowania norweskich sił zbrojnych. W wyniku zmniejszonego finansowania i większego uzależnienia od zaawansowanych technologii, Siły Zbrojne dążą do powoływania do wojska jedynie 10 000 poborowych rocznie. Według stanu na 2011 rok, średnio 27% poborowych faktycznie kończy służbę wojskową każdego roku. Pozostali są formalnie zwalniani po badaniach lekarskich lub otrzymują odroczenie z powodu studiów lub pobytu za granicą.

Norweskie Siły Zbrojne z reguły nie powołują do wojska osób, które ukończyły 28 lat. W Norwegii niektóre dobrowolne programy i kursy specjalistyczne wiążą się z przedłużonym poborem do wojska na okres od jednego do ośmiu lat. Pacyfiści i osoby odmawiające służby wojskowej ze względu na sumienie mogą ubiegać się o służbę niewojskową, która trwa 12 miesięcy.

RosjaEdit

System poboru do wojska został wprowadzony w Cesarskiej Rosji przez Dmitrija Milyutina 1 stycznia 1874 roku. Od 2008 roku w Federacji Rosyjskiej obowiązuje 12-miesięczny pobór obowiązkowy. Kilka przykładów jak można uniknąć poboru do wojska:

• Studiowanie na uniwersytecie lub w podobnym miejscu. Wszyscy studenci studiów stacjonarnych są wolni od poboru, ale mogą zostać powołani do wojska po ukończeniu studiów (lub jeśli je przerwą). Absolwenci służą jeden rok jako szeregowcy, ale jeśli mają wykształcenie wojskowe, mają możliwość odbycia dwuletniej służby jako oficerowie. Osoby, które kontynuują studia podyplomowe w pełnym wymiarze godzin.
• Uzyskanie zaświadczenia lekarskiego, z którego wynika, że dana osoba jest niezdolna do służby.
• Uzyskanie więcej niż dwójki dzieci.

W Rosji wszyscy mężczyźni podlegają obowiązkowi odbycia rocznej służby wojskowej do 27 roku życia. W 2006 roku rząd rosyjski i Duma Państwowa stopniowo zredukowały okres służby do 18 miesięcy z 24 dla tych, którzy zostaną wcieleni do wojska w 2007 roku i do 12 miesięcy od 2008 roku, a od 1 stycznia 2008 roku zrezygnowały z niektórych prawnych usprawiedliwień braku poboru (takich jak brak poboru lekarzy wiejskich i nauczycieli, mężczyzn, którzy mają dziecko młodsze niż 3 lata, itp. Również studenci studiów stacjonarnych, którzy ukończyli cywilną uczelnię z wykształceniem wojskowym, będą wolni od poboru od 1 stycznia 2008 roku. Rzekomo zmiana dotycząca długości służby wojskowej została wprowadzona w związku ze sprawą Andreya Sychyova.

Zgodnie z rosyjskim prawem federalnym, za służbę wojskową uznaje się Siły Zbrojne, Gwardię Narodową, Federalną Służbę Ochrony (FSO), Służbę Wywiadu Zagranicznego (SVR) oraz obronę cywilną Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych (EMERCOM).

SingapurEdit

Po uzyskaniu przez Singapur suwerennej niepodległości jako państwo wyspiarsko-miejskie, 14 marca 1967 r. uchwalono ustawę NS (Amendment) Act, na mocy której wszyscy zdolni do pracy obywatele płci męskiej w wieku co najmniej 18 lat zostali zobowiązani przez prawo do odbycia 24-miesięcznej obowiązkowej służby narodowej w Siłach Zbrojnych Singapuru, Siłach Policyjnych Singapuru lub Siłach Obrony Cywilnej Singapuru, aby bronić i chronić kraj jako święty, honorowy obowiązek narodowy ponad własne siły. Po ukończeniu obowiązkowego aktywnego, pełnoetatowego NS, będą oni później również odbywać cykle szkolenia rezerwistów w obozie, trwające do 40 dni rocznie przez okres 10 lat, po oddelegowaniu do jednostek rezerwistów gotowych do działania.

Większość poborowych służy w SAF ze względu na większe zapotrzebowanie na siłę roboczą. W praktyce wszyscy poborowi przechodzą podstawowe szkolenie wojskowe, zanim zostaną oddelegowani do różnych jednostek wojskowych SAF, sił policyjnych (SPF) lub obrony cywilnej (SCDF). Podczas podstawowego szkolenia wojskowego poborowi, znani jako żołnierze służby krajowej, oceniani są pod kątem zdolności przywódczych (poza podstawowymi umiejętnościami wojskowymi). Wszyscy zdolni poborowi przechodzą dalsze szkolenia zawodowe do swoich wyszkolonych ról i nominacji, aby zdobyć doświadczenie, które pozwoli im awansować w szeregach NS.

Początkowo poborowi nie mogli wybierać pożądanych lub preferowanych przez siebie zawodów ze względu na ograniczenia i limity kadrowe. Od 2016 roku zostało to jednak zmienione, ponieważ podczas zaciągania się do wojska osoby mogą wskazać swoje preferowane powołania. Od 2004 roku Singapur skrócił obowiązkowy okres służby wojskowej z 30 miesięcy do 22-24 miesięcy, w zależności od stanu zdrowia i sprawności fizycznej. NSmen stanowią >80% jego wojskowego systemu obronnego i tworzą trzon SAF. Żołnierze reprezentują zbiorową wolę Singapuru, by stanąć w obronie własnej i zapewnić bezpieczeństwo narodu.

Korea PołudniowaEdit

W Korei Południowej obowiązuje obowiązkowa służba wojskowa trwająca 18 (armia, marines), 20 (marynarka), 21 (siły powietrzne i służba cywilna), 36 (specjalna służba cywilna) miesięcy. Istnieje 3-letnia alternatywa dla osób odmawiających służby wojskowej ze względu na sumienie od 2020 roku (służba cywilna w więzieniu). Ogólnie rzecz biorąc, poza nielicznymi wyjątkami, większość mężczyzn z Korei Południowej służy w wojsku.

Wyjątki są przyznawane obywatelom Korei z niepełnosprawnością fizyczną lub których stan psychiczny jest niestabilny lub wątpliwy. Kiedy Koreańczyk staje się pełnoletni, musi przejść badania fizyczne, aby ustalić, czy nadaje się do służby wojskowej. Każdy koreański sportowiec, który zdobył medal na Igrzyskach Olimpijskich lub złoto na Igrzyskach Azjatyckich jest również zwolniony z tego obowiązku.

• Stopnie 1-3: normalna
• Stopień 4: służba specjalna; przyznawana osobom, które wypełniają swoje obowiązki wojskowe jako pracownicy cywilni wśród cywilów.
• Stopień 5: obrona cywilna w czasie pokoju.
• Stopień 6: zwolnienie ze służby wojskowej w obu sytuacjach.
• Stopień 7: ponowna weryfikacja w ciągu dwóch lat.

W koreańskich mediach pojawiają się kontrowersje dotyczące specjalnego traktowania celebrytów. W 2002 roku Yoo Seung-jun, koreański piosenkarz pop, został naturalizowanym obywatelem amerykańskim, aby uniknąć służby wojskowej w Korei. Z tego powodu Korea zakazała Yoo wjazdu do kraju, a nawet go deportowała. Innym niedawnym przykładem jest MC Mong, popularny piosenkarz/raper oskarżony o unikanie służby wojskowej poprzez usunięcie zębów trzonowych. W dniu 11 kwietnia 2011 roku MC Mong został skazany na karę 6 miesięcy więzienia w zawieszeniu, nadzór kuratora przez rok i 120 godzin prac społecznych.

KompensatyEdit

Następujące dane pochodzą z „Rozporządzenia w sprawie rekompensat dla urzędników publicznych”, wprowadzonego w życie 1 stycznia 2020 roku. Kurs wymiany na dzień 2 stycznia 2017 roku (₩1210 do $1.00USD)

SwitzerlandEdit

Timetable of military duties, Switzerland

Military service for Swiss men is obligatory according to the Federal Constitution, and includes 18 or 21 weeks of basic training (depending on troop category) as well as annual 3-week-refresher courses until a number of service days which increases with rank (245 days for privates) is reached. (Możliwe jest również odbycie całego wymaganego okresu służby za jednym razem, co oznacza, że nie są wymagane kursy odświeżające). Służba dla kobiet jest dobrowolna, ale identyczna pod każdym względem. Osoby odmawiające służby wojskowej ze względu na sumienie mogą wybrać 390 dni prac społecznych zamiast służby wojskowej. Medyczne odroczenia i zwolnienia z podstawowego szkolenia powodują, że około 60% do 65% szwajcarskich mężczyzn faktycznie kończy podstawowe szkolenie. W 2013 r. socjaliści chcieli zastąpić obowiązkowy pobór do wojska dla mężczyzn dobrowolną służbą wojskową. W drodze referendum ludność Szwajcarii odrzuciła projekt w ponad 73% i zdecydowała się zachować wielowiekową tradycję milicji.

TajwanEdit

W Republice Chińskiej od 1949 r. obowiązuje obowiązkowa służba wojskowa dla wszystkich mężczyzn. Kobiety z peryferyjnych wysp Fuchien były również zobowiązane do służby w obronie cywilnej, choć wymóg ten został zniesiony po zniesieniu stanu wojennego. W październiku 1999 r. obowiązkowa służba została skrócona z dwudziestu czterech miesięcy do dwudziestu dwóch miesięcy; od stycznia 2004 r. została ona skrócona do osiemnastu miesięcy, a od 1 stycznia 2006 r. czas jej trwania skrócił się do szesnastu miesięcy. Ministerstwo Obrony ROC ogłosiło, że jeśli dobrowolny zaciąg osiągnie wystarczającą liczbę, okres obowiązkowej służby dla poborowych zostanie skrócony do czternastu miesięcy w 2007 r., a następnie do dwunastu miesięcy w 2009 r.

Obywatele ROC posiadający status Chińczyków zamorskich są zwolnieni ze służby. Poborowi mogą również wnioskować o alternatywną służbę, zazwyczaj w obszarach służby społecznej, chociaż wymagany okres służby byłby dłuższy niż służba wojskowa. Wykwalifikowani poborowi z dyplomem ukończenia studiów w dziedzinie nauk ścisłych lub inżynierii, którzy zdali egzaminy na oficera, mogą również ubiegać się o wypełnienie swoich zobowiązań w ramach opcji służby w obronie narodowej, która obejmuje trzymiesięczne szkolenie wojskowe, a następnie przyjęcie do rezerwy i czteroletnią pracę na stanowiskach technicznych w przemyśle obronnym lub rządowych instytucjach badawczych.

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych jest odpowiedzialne za zarządzanie Narodową Agencją Poboru.

1 sierpnia 2008 r. minister obrony ogłosił, że od 2014 r. Tajwan będzie miał czysto ochotnicze siły zawodowe. Jednak mężczyźni, którzy nie zgłoszą się na ochotnika, zostaną poddani trzy- lub czteromiesięcznemu szkoleniu wojskowemu. Ci, którzy nie mają wykształcenia wyższego, przejdą trzymiesięczne szkolenie po osiągnięciu wieku wojskowego, natomiast ci, którzy otrzymują wykształcenie wyższe, będą musieli ukończyć je w wakacje letnie.

Jeśli ta polityka pozostanie niezmieniona, mimo że Tajwan będzie miał czysto ochotnicze siły zawodowe, każdy mężczyzna nadal będzie wcielany do wojska w celu odbycia trzy- lub czteromiesięcznego szkolenia wojskowego. Tak więc, po 2014 roku, obowiązkowa służba wojskowa nadal pozostanie w praktyce na Tajwanie.

TajlandiaEdit

Ustawa o służbie wojskowej B.E. 2497 (1954) stanowi, że wszyscy obywatele Tajlandii płci męskiej są zobowiązani do służby wojskowej po ukończeniu 21 lat. Uczniowie szkół średnich mają możliwość zapisania się do trzyletniego Korpusu Szkoleniowego Oficerów Rezerwy (ROTC) podczas Matthayom 4-6 (tj. klasa 10-12). Studenci ROTC ćwiczą na lokalnej instalacji wojskowej raz w tygodniu w ciągu roku szkolnego przez łącznie 80 godzin, z ćwiczeniami polowymi na koniec drugiego roku (trwającymi 3 dni) i trzeciego roku (trwającymi 5 dni). Program ROTC jest prowadzony prawie wyłącznie przez Królewską Armię Tajlandii, z niedawnym wprowadzeniem przez Królewską Tajlandzką Marynarkę Wojenną i Królewskie Tajlandzkie Siły Powietrzne, ale oba z większymi ograniczeniami w dostępie (np. uczniowie szkół w pobliżu bazy marynarki wojennej lub sił powietrznych używanej tylko do szkolenia). Ci, którzy ukończą trzyletni program są zwolnieni z poboru do wojska i otrzymują stopień p.o. sierżanta (E-6) po ukończeniu szkoły średniej. Uczniowie, którzy nie ukończą programu lub chcą zapisać się na fazę oficerską programu, mogą to zrobić w swojej instytucji policealnej. Osoby, które nie ukończą programu ROTC będą musiały zgłosić się do poboru na początku kwietnia roku, w którym ukończą 21 lat.

Wybór do służby wojskowej odbywa się w wyznaczonym dniu i godzinie w lokalnej szkole lub auli. Każdy punkt selekcyjny ma określony limit naboru. Proces rozpoczyna się od wezwania ochotników. Ochotnicy mają możliwość wyboru gałęzi służby i daty wprowadzenia do wojska. Jeżeli liczba ochotników jest mniejsza niż limit dla danej stacji selekcyjnej, pozostali mężczyźni są proszeni o wylosowanie kartki z nieprzezroczystego pudełka. W pudełku tym znajdują się kartki czerwone i czarne. Wylosowanie kartki czarnej powoduje zwolnienie z obowiązku służby wojskowej. Wylosowanie czerwonej kartki skutkuje poborem do służby w oddziale i datą wprowadzenia do służby podaną na kartce.

Osoby zgłaszające się na ochotnika do służby wojskowej mogą wybrać jedną z trzech gałęzi sił zbrojnych (Królewska Tajska Armia, Królewska Tajska Marynarka Wojenna, Królewskie Tajskie Siły Powietrzne). Obowiązek służby różni się w zależności od wykształcenia. Osoby posiadające świadectwo ukończenia szkoły średniej lub jego odpowiednik oraz osoby posiadające roczne wykształcenie w zakresie służby wojskowej są zobowiązane do odbycia dwuletniej służby wojskowej w przypadku otrzymania czerwonej kartki, ale jeśli te same osoby zgłoszą się na ochotnika, obowiązek służby zostaje zmniejszony o połowę, tj. tylko do jednego roku. Osoby z wykształceniem średnim (lub równoważnym) lub wyższym są zobowiązane do odbycia rocznej służby wojskowej w przypadku powołania do wojska, ale w przypadku zgłoszenia się na ochotnika wymóg ten zostaje zredukowany do sześciu miesięcy. Studenci uniwersytetów mogą odroczyć służbę pod warunkiem, że zachowają status studenta do czasu osiągnięcia wieku 27 lat lub uzyskania tytułu magistra lub jego odpowiednika, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. Studenci studiów licencjackich i magisterskich, którzy zdecydują się zgłosić na ochotnika, mają prawo do zawieszenia studiów do końca okresu służby. Wszyscy poborowi, niezależnie od kwalifikacji edukacyjnych, przechodzą takie samo szkolenie i otrzymują ten sam stopień i rangę po ukończeniu szkolenia podstawowego: szeregowy, marynarz lub lotnik (E-1).

W ostatnich latach rząd wydał nowe wytyczne dotyczące lepszego traktowania rekrutów transgenderowych.

TunezjaEdit

W Tunezji obowiązkowa służba wojskowa dotyczy wszystkich obywateli w wieku od 20 do 35 lat. Osoby, które przed powołaniem do wojska uczestniczą w programach szkolnictwa wyższego lub zawodowego, mogą odroczyć służbę do czasu ukończenia tych programów. Czas trwania służby wojskowej wynosi 1 rok. A poborowi otrzymują miesięczny zasiłek w wysokości 200 dinarów dla posiadaczy dyplomu szkoły wyższej lub ukończyli z powodzeniem co najmniej dwa lata studiów magisterskich i posiadaczy certyfikatu wyższej techniki szkolenia zawodowego oraz 100 dinarów dla pozostałych rekrutów.

TurcjaEdit

W Turcji obowiązkowa służba wojskowa dotyczy wszystkich obywateli płci męskiej w wieku od dwudziestu do czterdziestu jeden lat (z pewnymi wyjątkami). Ci, którzy są zaangażowani w programy szkolnictwa wyższego lub szkolenia zawodowego przed poborem do wojska, mogą odroczyć służbę do czasu ukończenia tych programów lub osiągnięcia określonego wieku, w zależności od programu (np. 29 lat w przypadku studiów licencjackich). Czas trwania zasadniczej służby wojskowej jest różny. Od lipca 2013 roku skrócone okresy są następujące: dwanaście miesięcy dla szeregowych (poprzednio piętnaście miesięcy), dwanaście miesięcy dla oficerów rezerwy (poprzednio szesnaście miesięcy) i sześć miesięcy dla szeregowych krótkoterminowych, czyli tych, którzy zdobyli wyższe wykształcenie i nie zostali wcieleni do rezerwy (poprzednio osiem miesięcy).

Obywatele tureccy, którzy mieszkali lub pracowali za granicą przez co najmniej trzy lata, mogą zostać zwolnieni ze służby wojskowej w zamian za pewną opłatę w walutach obcych. Ponadto, gdy Sztab Generalny oceni, że rezerwa wojskowa przekracza wymaganą ilość, prawo ustanawia płatną służbę wojskową w postaci jednomiesięcznego szkolenia podstawowego jako środek tymczasowy, ale do tej pory była ona praktykowana w rzeczywistości tylko raz i dotyczyła tylko mężczyzn w określonym wieku (urodzonych w lub przed 1973 rokiem). Miało to na celu wygenerowanie funduszy na odbudowę po trzęsieniu ziemi w 1999 roku, które miało miejsce w wysoko uprzemysłowionym regionie Marmara i miało znaczący negatywny wpływ na turecką gospodarkę ze względu na poważne zniszczenia znacznej liczby budynków mieszkalnych i przemysłowych.

Chociaż kobiety w zasadzie nie mają obowiązku służby wojskowej, mogą zostać oficerami wojskowymi.

Sprzeciw sumienia wobec służby wojskowej jest w Turcji nielegalny i prawnie karany więzieniem. Wielu odmawiających służby wojskowej ucieka za granicę, głównie do krajów sąsiednich lub Unii Europejskiej (jako azylanci lub pracownicy gościnni).

UkrainaEdit

Możliwości to albo dwuletnie szkolenie oficerów rezerwy (oferowane na uniwersytetach w ramach programu, który oznacza brak konieczności wstępowania do armii), albo jednoroczna służba regularna. Na Ukrainie nie można było zostać wcielonym do wojska po ukończeniu 27 roku życia. Armia ukraińska miała do niedawna podobne problemy z dedowszcziną jak armia rosyjska, ale na Ukrainie problem ten staje się mniej dotkliwy niż w Rosji, ze względu na skrócenie terminów poboru (z 24 do 18 miesięcy na początku XXI wieku, a następnie do 12 miesięcy w 2004 roku) oraz zmniejszenie ogólnej liczby poborowych (ze względu na przekształcenie armii w pełnowymiarową armię zawodową), gdyż ostatni poborowi są wcielani pod koniec 2013 roku. Jednak ze względu na wojnę w Donbasie, pobór został przywrócony i pozostaje w mocy do dziś.

Zjednoczone Emiraty ArabskieEdit

Zjednoczone Emiraty Arabskie rozpoczęły swój wymóg służby narodowej we wrześniu 2014 roku. Jest to pierwszy raz, kiedy ZEA wymagały obowiązkowej służby narodowej. Obowiązkowe jest, aby wszyscy obywatele płci męskiej powyżej 18 i poniżej 30 roku życia zgłosili się do służby wojskowej. Zagraniczni rezydenci płci męskiej nie są zobowiązani do odbycia służby wojskowej. Dla kobiet zgłoszenie się do służby wojskowej jest opcjonalne, a służba ta trwa 9 miesięcy. Mężczyźni posiadający świadectwo ukończenia szkoły średniej muszą odbyć 16-miesięczną służbę wojskową, natomiast mężczyźni, którzy nie ukończyli szkoły średniej – trzyletnią. Wszyscy mężczyźni muszą zgłosić się do obowiązkowej służby wojskowej po ukończeniu szkoły średniej. Jednak mężczyźni, którzy uzyskali wynik maturalny powyżej 90%, mogą odroczyć służbę wojskową do czasu ukończenia szkoły wyższej. Mężczyźni, którzy ukończyli szkołę średnią z wynikiem poniżej 90%, muszą zgłosić się do służby wojskowej i nie mogą pójść na studia do czasu jej ukończenia.