Skąd pochodzą Amisze?

Korzenie Amiszów znajdują się w Europie, choć dziś nikt tam nie mieszka

Amisze są jednym z najłatwiej rozpoznawalnych ludów w Ameryce Północnej. Dla niektórych mogą wydawać się żywą pozostałością po minionej epoce, lub ludem uparcie trzymającym się przestarzałych zwyczajów.

W rzeczywistości, w całej swojej historii Amisze musieli przystosować się do prześladowań, zmian społecznych i innych wpływów zewnętrznych. Z biegiem czasu, społeczeństwo Amiszów ewoluowało i zmieniało się, pozostając przy tradycji i wartościach religijnych. Skąd pochodzą Amisze i dlaczego znaleźli się właśnie tutaj?

Początki w Europie

Amisze są produktem rewolucji protestanckiej w Europie. We wczesnych latach 1500 grupa pobożnych chrześcijan w Zurychu, w Szwajcarii, rozwinęła zbiór wierzeń przeciwnych zarówno państwowemu kościołowi katolickiemu, jak i protestanckim grupom, które się przeciwko niemu zbuntowały. Wśród innych przekonań, grupa ta mocno wierzyła, że jednostki powinny być chrzczone jako dorośli, a nie niemowlęta. Wierzyli również w biblijną doktrynę niestawiania oporu, która uniemożliwiała im służbę wojskową lub jakiekolwiek inne akty przemocy. Ze względu na ich wiarę w chrzest dorosłych, grupa ta otrzymała obraźliwą nazwę „Anabaptyści”, co dosłownie oznacza „rebaptyści”.

Prześladowania anabaptystów

Wczesna historia anabaptyzmu jest krwawa. Anabaptyści byli postrzegani jako podważający władzę kościoła państwowego. Za swoje groźne przekonania byli prześladowani – chwytani, torturowani, a w niektórych przypadkach zabijani – i zmuszani do oddawania czci w ukryciu. Z czasem znaleźli schronienie w różnych miejscach w Europie, w tym w Szwajcarii, Francji, Niemczech, Holandii, a nawet tak daleko na wschód jak Polska i Rosja. W Europie rozwinęli metody rolnictwa, aby jak najlepiej wykorzystać słabej jakości ziemie, które musieli zamieszkiwać, i w procesie tym rozwinęli silną reputację rolniczą.

Amisze i Mennonici podzielili się

Jeden z bardziej konserwatywnych segmentów Anabaptystów stał się znany jako Mennonici, nazwany tak po wczesnym przywódcy, nawróconym księdzu katolickim o nazwisku Menno Simons. Grupa mennonitów doświadczyła później napięć z powodu sprzecznych przekonań. Jeden z przywódców o imieniu Jakob Amman nie zgadzał się z praktykami niektórych swoich braci, twierdz±c, że stali się oni zbyt pobłażliwi. Wśród innych kwestii, wierzył on w bardziej rygorystyczną interpretację doktryny shunningu, czyli społecznego unikania. Ta niezgoda doprowadziła do konfliktu pomiędzy mennonitami, w wyniku którego Amman i jego zwolennicy odłączyli się od grupy mennonitów w 1693 roku. Ta bardziej konserwatywna część stała się znana jako „Amisze”.

Wolność religijna dla Amiszów w Ameryce

Amisze po raz pierwszy zaczęli przybywać do Ameryki we wczesnych i średnich latach 1700 roku, przyciągnięci obietnicą wolności religijnej w „ziemi Penna”. Amisze byli w dużej mierze bezrolnymi dzierżawcami w Europie, więc szansa na posiadanie własnej ziemi była również atrakcyjna. Wcześni Amisze osiedlili się w południowo-wschodniej Pensylwanii; jedna z pierwotnych osad stała się dobrze znaną społecznością w Lancaster County.

W miarę jak przybywało coraz więcej Amiszów w XVIII i XIX wieku, społeczności Amiszów rozrastały się. Amisze osiedlali się na nowych obszarach poza Pensylwanią, włączając Ohio, Indiana, Iowa i Illinois. Niektórzy z wczesnych Amiszów zasymilowali się ze społeczeństwem, a w niektórych przypadkach stali się bardziej nowoczesnymi kongregacjami Mennonitów. The last Amish settlement in Europe disappeared in 1937.

The segment of Amish society which chose the more conservative path became known as the Old Order. The Old Order Amish are found in 28 states and Canada, and number approximately 250,000 today.

For further information, see:

A History of the Amish, Steven M. Nolt

Map credit: http://alabamamaps.ua.edu/