Temper Tantrums

• Większy rozmiar tekstuDuży rozmiar tekstuRegularny rozmiar tekstu

Temper tantrums mogą być frustrujące dla każdego rodzica. Ale zamiast patrzeć na nie jak na katastrofy, traktuj je jak okazje do edukacji.

Dlaczego dzieci mają napady złości?

Napady złości obejmują zakres od marudzenia i płaczu do krzyku, kopania, bicia i wstrzymywania oddechu. Są równie powszechne u chłopców i dziewczynek i zwykle zdarzają się w wieku od 1 do 3 lat.

Niektóre dzieci mogą mieć napady złości często, a inne mają je rzadko. Napady złości są normalną częścią rozwoju dziecka. Są sposobem, w jaki małe dzieci pokazują, że są zdenerwowane lub sfrustrowane.

Tantry mogą się zdarzyć, kiedy dzieci są zmęczone, głodne lub niewygodne. Mogą się załamać, ponieważ nie mogą sprawić, by coś (np. zabawka lub rodzic) zrobiło to, co chcą. Nauka radzenia sobie z frustracją jest umiejętnością, którą dzieci zdobywają z czasem.

Tantry są powszechne w drugim roku życia, kiedy zaczynają się rozwijać umiejętności językowe. Ponieważ maluchy nie potrafią jeszcze powiedzieć, czego chcą, co czują lub czego potrzebują, frustrujące doświadczenie może wywołać napad złości. Wraz z poprawą umiejętności językowych, liczba napadów złości maleje.

Dzieci chcą niezależności i kontroli nad swoim środowiskiem – bardziej niż mogą sobie z tym poradzić. Może to prowadzić do walki o władzę, ponieważ dziecko myśli: „Mogę to zrobić sam” lub „Chcę tego, daj mi to”. Kiedy dzieci odkrywają, że nie mogą tego zrobić i nie mogą mieć wszystkiego, czego chcą, mogą wpaść w napad złości.

Jak możemy uniknąć napadów złości?

Staraj się zapobiegać napadom złości, kiedy to tylko możliwe. Oto kilka pomysłów, które mogą pomóc:

• Daj dużo pozytywnej uwagi. Wyrób sobie nawyk przyłapywania dziecka na tym, że jest grzeczne. Nagradzaj swoje maleństwo pochwałami i uwagą za pozytywne zachowanie.
• Spróbuj dać maluchom trochę kontroli nad małymi rzeczami. Oferuj drobne wybory, takie jak „Czy chcesz sok pomarańczowy czy jabłkowy?” lub „Czy chcesz umyć zęby przed czy po kąpieli?”. W ten sposób nie pytasz „Czy chcesz teraz umyć zęby?” – co nieuchronnie spotka się z odpowiedzią „nie.”
• Trzymaj przedmioty poza zasięgiem wzroku i poza zasięgiem. To sprawia, że walki są mniej prawdopodobne. Oczywiście, nie zawsze jest to możliwe, zwłaszcza poza domem, gdzie środowisko nie może być kontrolowane.
• Odwróć uwagę dziecka. Wykorzystaj krótki okres uwagi swojego malucha, oferując mu coś innego w miejsce tego, czego nie może mieć. Rozpocznij nową aktywność, aby zastąpić tę frustrującą lub zakazaną. Albo po prostu zmień otoczenie. Zabierz malucha na zewnątrz lub do środka albo przenieś do innego pokoju.
• Pomóż dzieciom nauczyć się nowych umiejętności i odnieść sukces. Pomóż dzieciom nauczyć się robić różne rzeczy. Chwal je, aby pomóc im poczuć dumę z tego, co potrafią zrobić. Zacznij od czegoś prostego, zanim przejdziesz do trudniejszych zadań.
• Rozważ dokładnie prośbę, gdy dziecko czegoś chce. Czy jest to oburzające? Może nie jest. Wybierz swoje bitwy.
• Poznaj granice swojego dziecka. Jeżeli ty znasz twój berbecia jest zmęczony, ja no jest najlepszy czas iść zakupy spożywcze lub próbować wciskać w jeden więcej sprawunki.

Co powinienem robić podczas napadu złości?

Zachowaj twój chłód podczas odpowiadania na napad złości. Nie komplikuj problemu swoją własną frustracją lub złością. Przypomnij sobie, że twoim zadaniem jest pomóc dziecku nauczyć się uspokajać. Więc ty też musisz być spokojny.

Natrętami należy zajmować się w różny sposób, w zależności od tego, dlaczego dziecko jest zdenerwowane. Czasami trzeba zapewnić mu komfort. Jeśli dziecko jest zmęczone lub głodne, czas na drzemkę lub przekąskę. Other times, its best to ignore an outburst or distract your child with a new activity.

If a tantrum is happening to get attention from parents, one of the best ways to reduce this behavior is to ignore it. Jeśli napad złości następuje po tym, jak dziecku czegoś się odmawia, zachowaj spokój i nie udzielaj wielu wyjaśnień, dlaczego dziecko nie może mieć tego, czego chce. Przejdź do innego zajęcia z dzieckiem.

Jeśli napad złości następuje po tym, jak dziecku każe się zrobić coś, czego nie chce zrobić, najlepiej jest go zignorować. Ale upewnij się, że dziecko wykona zadanie po tym, jak się uspokoi.

Dzieci, które są w niebezpieczeństwie skrzywdzenia siebie lub innych podczas napadu złości, powinny zostać zabrane w ciche, bezpieczne miejsce, aby się uspokoić. To także odnosi się do napadów złości w miejscach publicznych.

Jeśli kwestia bezpieczeństwa jest zaangażowana i maluch powtarza zakazane zachowanie po tym, jak powiedziano mu, żeby przestał, użyj time-out lub przytrzymaj dziecko mocno przez kilka minut. Bądź konsekwentny. Nie poddawaj się w kwestiach bezpieczeństwa.

Przedszkolaki i starsze dzieci są bardziej skłonne do używania napadów złości, jeśli nauczyły się, że takie zachowanie działa. W przypadku dzieci w wieku szkolnym można wysłać je do pokoju, aby ochłonęły, nie zwracając uwagi na zachowanie.

Nie określając limitu czasu, powiedz dziecku, że ma zostać w pokoju, dopóki nie odzyska kontroli. To jest wzmacniające – dzieci mogą wpłynąć na wynik poprzez własne działania, a tym samym zyskać poczucie kontroli, które utraciły podczas napadu złości. Ale jeśli przerwa dotyczy napadu złości i negatywnego zachowania (np. bicia), ustal limit czasowy.

Nie nagradzaj napadu złości swojego dziecka, poddając się mu. To tylko udowodni twojemu maluchowi, że wybryk był skuteczny.

Co robić po wybuchu?

Chwal swoje dziecko za odzyskanie kontroli; na przykład: „Podoba mi się, jak się uspokoiłeś.”

Dzieci mogą być szczególnie wrażliwe po wybuchu, kiedy wiedzą, że były mniej niż urocze. Teraz (kiedy dziecko jest spokojne) jest czas na przytulenie i zapewnienie, że jest kochane, bez względu na wszystko.

Upewnij się, że dziecko się wysypia. Przy zbyt małej ilości snu dzieci mogą stać się nadpobudliwe, niezadowolone i mieć skrajne zachowania. Wystarczająca ilość snu może znacznie ograniczyć napady złości. Dowiedz się, ile snu potrzeba w wieku Twojego dziecka. Większość dzieci potrzebuje snu w określonym zakresie godzin w zależności od wieku, ale każde dziecko ma swoje własne potrzeby w tym zakresie.

Kiedy powinienem zadzwonić do lekarza?

Porozmawiaj z lekarzem, jeśli:

• Często czujesz złość lub brak kontroli, kiedy reagujesz na napady złości.
• Ciągle ustępujesz.
• Napady powodują wiele złych emocji między tobą a dzieckiem.
• Masz pytania dotyczące tego, co robisz lub co robi twoje dziecko.
• Natręty stają się częstsze, bardziej intensywne lub trwają dłużej.
• Twoje dziecko często robi krzywdę sobie lub innym.
• Twoje dziecko wydaje się bardzo niezadowolone, dużo się kłóci i prawie nigdy nie współpracuje.

Twój lekarz może również sprawdzić, czy nie ma problemów zdrowotnych, które mogą przyczynić się do napadów złości, chociaż nie jest to częste. Czasami problemy ze słuchem lub wzrokiem, przewlekła choroba, opóźnienia językowe lub zaburzenia uczenia się mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia napadów złości.

Pamiętaj, napady złości zazwyczaj nie są powodem do niepokoju i na ogół same się kończą. W miarę jak dzieci dojrzewają, zyskują samokontrolę. Uczą się współpracy, komunikacji i radzenia sobie z frustracją. Mniej frustracji i więcej kontroli oznacza mniej napadów złości – i szczęśliwszych rodziców.