The Top 10 Deadliest and Most Dangerous Snakes in the World

Larry Slawson received his Master’s Degree from UNC Charlotte. He has a keen interest in reptiles, insects, and arachnids.

10 of the World’s Deadliest Snakes

Around the globe, there exists a handful of snakes capable of causing serious harm or death to humans. Chociaż większość węży na świecie jest stosunkowo nieszkodliwa (i zdolna do zadawania tylko niewielkich ran), niewielka liczba gatunków jest dość niebezpieczna dla ludzi ze względu na ich agresywne zachowanie i silny jad.

Ten artykuł omawia 10 najbardziej śmiercionośnych węży obecnie znanych, w oparciu o analizę ich ogólnej toksyczności i potencjału do spowodowania śmierci człowieka w przypadku braku pomocy medycznej lub odpowiedniego leku przeciwwymiotnego. (Na końcu tego artykułu, znajdziesz sekcję z poradami co zrobić jeśli zostaniesz ukąszony przez jadowitego węża!)

Czy „Najbardziej śmiercionośny” to to samo co „Najbardziej jadowity”?

Nie. Wybierając węże przedstawione poniżej, autor poczynił szereg założeń. Ponieważ większość ukąszeń jadowitych węży może być skutecznie zwalczana przez antysens, autor jest zmuszony do sklasyfikowania tych węży w sposób przypuszczający. Aby to osiągnąć, każdy z wymienionych poniżej węży jest analizowany zgodnie z jego potencjałem do powodowania ofiar śmiertelnych w przypadku braku antivenomu lub opieki medycznej, a nie liczby ofiar śmiertelnych, które faktycznie powoduje.

Średni czas zgonu po ukąszeniu i ogólna siła ich jadu jest również brana pod uwagę, ponieważ każdy jadowity wąż ma potencjał bycia śmiertelnym jeśli odpowiednia opieka medyczna nie jest poszukiwana natychmiast. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku obszarów wiejskich i odległych, gdzie szpitale i lekarze są mniej dostępne dla ofiar. Chociaż niedoskonałe, autor uważa, że te kryteria oferują najlepsze dostępne miary dla określenia najbardziej śmiercionośnych węży na świecie.

Pracowałem w laboratorium jadowym przez cztery lata i mogę powiedzieć, że każdy jadowity wąż, którego kiedykolwiek spotkałem, chce być pozostawiony w spokoju. Poza tym, jad jest dla nich naprawdę drogi. To naprawdę droga rzecz do stworzenia, a oni starają się używać go konserwatywnie. I see a venomous bite from a snake as a sort of last resort.

— David Penning, Biologist and Snake Expert at Missouri Southern State University

Mojave Rattlesnake (Crotalus scutulatus)

• Average Size: 3.3 feet
• Geographical Range: Southwestern United States and central Mexico
• Conservation Status: Least Concern (Population Stable)

The Mojave Rattlesnake, also known as the Mojave Green, is a highly venomous pit-viper species. It is found predominantly in the desert regions of the southwestern United States as well as central Mexico, and is largely considered by scientists to possess the most toxic venom of all rattlesnake species. Mojave Rattlesnake dorasta do około 3,3 stopy długości (średnio), z największymi osiągającymi długość 4,5 stopy.

Kolor węża waha się od jasnozielonego do brązowego, co pozwala mu łatwo wtopić się w pobliskie otoczenie. Wąż ten jest również bardzo podobny do Western Diamondback Rattler, z główną różnicą w postaci pasm wzdłuż ich grzechotnika; pasma Western Diamondback są jaskrawo białe, podczas gdy pasma Mojave Rattlesnake są biało-beżowe.

Objawy ukąszenia Grzechotnika Mojave i leczenie

Jad Grzechotnika Mojave jest niezwykle śmiertelny i prawie dorównuje toksyczności kilku elapidów (takich jak Kobra Królewska i Czarna Mamba).

Ukąszenia Grzechotnika Mojave często mają opóźnione objawy, co skłania ludzi do niedoceniania powagi ukąszenia. Jednakże, w ciągu kilku godzin, problemy z widzeniem, trudności w mówieniu/przełykaniu, jak również osłabienie mięśni są bardzo powszechne. Moreover, the venom often causes difficulty breathing and often leads to respiratory failure if prompt medical treatment is not sought.

Despite its potency, however, fatalities from the Mojave Rattlesnake are relatively rare due to the prominence of CroFab antivenom. This antivenom, which uses the Mojave Rattlesnake venom in its manufacture and development, is highly effective for neutralizing the effects of the snake’s bites.

Philippine Cobra (Naja philippinensis)

• Average Size: 3.3 feet
• Geographical Range: Northern Philippines
• Conservation Status: Bliski zagrożeniu (populacja maleje)

Kobra filipińska, znana również jako północna kobra filipińska, jest bardzo jadowitym gatunkiem węży zamieszkującym północne krańce wysp filipińskich. It often inhabits the low-lying plains and forest regions of the Philippines and is typically found near sources of fresh water.

The species is quite stocky and possesses a hood that can be raised when threatened. Wąż ma tendencję do bycia brązowym w kolorze, ze starszymi wężami rozjaśniającymi w ich brązowym wyglądzie z wiekiem. Średnia długość kobry wynosi około 3,3 stopy, ale niektóre Kobry Filipińskie są znane z osiągania długości 5,2 stopy.

Objawy ukąszenia przez Kobrę Filipińską i leczenie

Składający się z neurotoksyny postsynaptycznej, która bezpośrednio wpływa na układ oddechowy ofiar, jad Kobry Filipińskiej jest niezwykle silny. It is also known to cause paralysis of the neuromuscular system.

Symptoms of a cobra’s bite include extreme nausea, vomiting, migraines, abdominal pain, dizziness, diarrhea, difficulty speaking and/or breathing. Unlike the Mojave Rattlesnake, symptoms often appear very rapidly (within 30 minutes).

Although treatments are available to help mitigate the venom, they are not always successful, and the cobra’s bites often result in death. To make matters worse, the Philippine Cobra also possesses the ability to spit its venom at potential victims, causing serious damage to the eyes if hit (including permanent blindness).

Death Adder (Acanthophis antarcticus)

• Average Size: 1.3 feet
• Geographical Range: Wschodnia i przybrzeżna południowa Australia
• Status ochronny: Vulnerable

Żmija Śmierci jest bardzo jadowitym wężem elapidalnym występującym w Australii, Nowej Gwinei i okolicach. Jest uważana za jednego z najbardziej śmiercionośnych węży na świecie, z około siedmioma różnymi gatunkami tworzącymi jej ogólny rodzaj. Chociaż Żmija Śmierci ma żmijopodobny wygląd, to w rzeczywistości jest członkiem rodziny elapidów węży, które obejmują Cobras i Black Mambas.

Żmije Śmierci są dość krótkie, z trójkątnymi głowami i małymi łuskami zdobiącymi ich ciała. Posiadają również duże kły, jak również „przynętę” na końcu ogona, który przypomina mały robak. Zazwyczaj Żmija Śmierci zachowuje odcień czerni lub szarości. Jednakże, niektóre gatunki Żmij Śmierci mogą przybrać czerwono-żółty, brązowy lub zielono-szary odcień.

Objawy ukąszenia przez Żmiję Śmierci i leczenie

Jad Żmii Śmierci jest wysoce toksyczną neurotoksyną. Bites from a Death Adder are extremely deadly and can result in death within six hours if treatment is not sought out. Similar to other snakes in this list, the venom often causes paralysis, as well as a complete respiratory system shutdown. Although antivenoms have been developed for the Death Adders, deaths still occur from their bite as antivenom is only able to slow down the progression of symptoms to a degree.

Tiger Snake (Notechis scutatus)

• Average Size: 3.9 feet
• Geographical Range: Southeastern Australia (including the Bass Strait islands and Tasmania), and the southwestern part of Australia
• Conservation Status: Least Concern (populacja stabilna)

Wąż tygrysi jest silnie jadowitym wężem występującym wzdłuż południowego sektora Australii i Tasmanii. Wąż tygrysi jest często spotykany w regionach przybrzeżnych, na terenach podmokłych i bagnach ze względu na obfitość ofiar w tego typu środowiskach.

Wąż tygrysi osiąga rozmiar około 3,93 stopy długości i występuje w wielu kolorach w zależności od miejsca występowania (oliwkowy, żółty, pomarańczowy, brązowy i czarny). Podobne do kobry, wąż tygrysi jest dość agresywny, gdy zostanie zaskoczony i spłaszczy swoje ciało, aby podnieść głowę ponad poziom ziemi.

Objawy ukąszenia przez węża tygrysiego i leczenie

Jad węża tygrysiego składa się z bardzo silnych neurotoksyn, koagulantów, miotoksyn i hemolizyn. Objawy ich ukąszenia obejmują ekstremalny ból w stopie i szyi, mrowienie ciała, nadmierne pocenie się, drętwienie, problemy z oddychaniem i paraliż. Luckily, there is an effective antivenom (provided that the bite victim receives care in time).

The mortality rate for untreated Tiger Snake bites is nearly 60%. Of the recorded snake bites in Australia between 2005 and 2015, Tiger Snakes accounted for approximately 17% of all bites in the region (Wikipedia.org). Out of 119 bites, 4 individuals died from complications.

Snake Quote

„The snake will always bite back.”

— Jake „The Snake” Roberts, American Actor and Professional Wrestler

Russell’s Viper (Daboia russelii)

• Average Size: 4 feet
• Geographical Range: Indie, Sri Lanka, Bangladesz, Nepal, Myanmar, Tajlandia, Pakistan, Kambodża, Tybet, Chiny (Guangxi, Guangdong), Tajwan i Indonezja
• Status ochronny: Least Concern (populacja stabilna)

Żmija Russella, znana również jako żmija łańcuchowa, jest jadowitym wężem z rodziny żmijowatych (Viperidae). Występuje głównie w południowo-wschodniej Azji, Chinach, Tajwanie i Indiach. Żmije łańcuchowe są dość powszechne i zazwyczaj można je znaleźć na łąkach lub obszarach zarośniętych. Są one również powszechne wokół gospodarstw, ale mają tendencję do unikania zalesionych regionów, jak również bagien i mokradeł.

Jednym z podstawowych źródeł pożywienia żmii łańcuchowej są gryzonie. W rezultacie, węże te są często spotykane wokół ludzkich osiedli, biorąc pod uwagę fakt, że szczury i myszy mają tendencję do przebywania w pobliżu ludzi.

Żmije łańcuchowe posiadają płaskie, trójkątne głowy, z zaokrąglonymi (i podniesionymi) pyskami. Ich wzory kolorów różnią się przez węża, ale są one zazwyczaj żółte, tan, i brązowe w kolorze. Te śmiertelne węże mogą osiągnąć długość 5,5 stopy, przy szerokości około 6 cali.

Objawy ukąszenia przez żmiję łańcuchową i leczenie

Żmije łańcuchowe produkują znaczną ilość jadu w swoich ukąszeniach, które są bardzo śmiertelne dla ludzi w dawkach 40-70 miligramów.

Powszechne objawy ukąszenia przez żmiję łańcuchową obejmują nadmierne krwawienie (szczególnie dziąseł i moczu), gwałtowny spadek ciśnienia krwi (i tętna), powstawanie pęcherzy, martwicę, wymioty, obrzęk twarzy, niewydolność nerek i krzepnięcie krwi.

W przypadku osób, które szukają pomocy w nagłych wypadkach, lek przeciwwymiotny jest stosunkowo skuteczny w walce ze żmiją łańcuchową. Jednak ból po ukąszeniu często utrzymuje się przez około cztery tygodnie i wiadomo, że może powodować poważne uszkodzenia tkanek. Około 29% osób, które przeżyły, cierpi również z powodu uszkodzenia przysadki mózgowej.

Czarna Mamba (Dendroaspis polylepis)

• Średnia wielkość: 6.6-10 stóp
• Zasięg geograficzny: Południowa i wschodnia Afryka
• Status ochronny: Least Concern (populacja stabilna)

Czarna Mamba jest gatunkiem niezwykle jadowitego węża, który zamieszkuje Afrykę Subsaharyjską. Ten wąż jest również znany z tego, że żyje zarówno na ziemi, jak i na drzewach. W rezultacie, są one często spotykane wzdłuż sawanny, lasy, lasy i skaliste regiony. To właśnie w tych regionach Czarna Mamba często żeruje na ptakach i innych małych zwierzętach. Biorąc pod uwagę jej szybką prędkość (około 10 mil na godzinę), wąż jest w stanie pokonać większość swoich ofiar z łatwością.

Czarna Mamba jest znana ze swojej długiej długości, na około 6,6 stóp do 10 stóp średnio. Niektóre Czarne Mamby nawet osiągnęły długość prawie 14,8 stóp, co czyni go jednym z najdłuższych jadowitych węży na świecie. Czarna Mamba często utrzymuje kolor szary, oliwkowy i ciemnobrązowy, z dorosłymi znacznie ciemniejszymi niż młodsze Mamby.

Objawy ukąszenia Czarnej Mamby i leczenie

W przeciwieństwie do innych węży, Czarna Mamba zazwyczaj dostarcza wielu ukąszeń kiedy uderza. Jej jad, który składa się głównie z neurotoksyn, wywołuje objawy w ciągu 10 minut i jest śmiertelny, jeśli nie zostanie szybko podany lek przeciwwymiotny.

Jad Czarnej Mamby często powoduje silne mrowienie, metaliczny smak w ustach, opadające powieki, zaburzenia neurologiczne, niewyraźne widzenie i paraliż układu oddechowego, a nie powoduje miejscowego obrzęku i martwicy (jak w przypadku wielu jadowitych węży). Skrajna senność, niemożność mówienia, mdłości, wymioty i skrajne pocenie się są również powszechne.

Ludzie ugryzieni przez Czarną Mambę zazwyczaj umierają w ciągu 30 minut do 3 godzin po wstrzyknięciu, jeśli pomoc medyczna nie zostanie udzielona szybko, ale odnotowano przypadki śmiertelne w ciągu zaledwie 20 minut po wstrzyknięciu. Niestety, antivenom nie jest szeroko dostępny na wielu obszarach wiejskich, które Czarna Mamba nazywa domem, gdzie zgony spowodowane przez tego wysoce jadowitego węża są nadal częste.

Eastern Brown (Pseudonaja textilis)

• Average Size: 4.9–6.6 feet
• Geographical Range: Eastern and central Australia and southern New Guinea
• Conservation Status: Least Concern (Population Stable)

Eastern Browns are found in nearly all environments, except for dense forests, around Australia. They are most common around farms, as their main prey includes the populous house mouse.

This extremely deadly snake is quite slender in appearance and reaches an average length of 4.9 to 6.6 feet. As its name implies, the Eastern Brown is typically brown in color, with some snakes taking on a blackish appearance as well. Eastern Browns are well known for their small fangs, dark tongues, and dark black eyes. Są one również dość samotne i mają tendencję do bycia najbardziej aktywnymi podczas godzin dziennych.

Objawy ukąszenia przez Węża Wschodniobrązowego i leczenie

Jad Węża Wschodniobrązowego jest bardzo śmiertelny i jest odpowiedzialny za więcej zgonów w Australii niż jakikolwiek inny gatunek węża. Spośród 35 zgłoszonych przypadków śmierci spowodowanych ukąszeniem węża w latach 2000-2016 w Australii, 23 z nich były spowodowane przez węża brunatnego (University of Melbourne, 2017).

Jednakże ukąszenia tego węża mają dość niski wskaźnik śmiertelności – zaledwie 10-20% – ponieważ wąż ten nie dostarcza dużej ilości jadu przy każdym ukąszeniu. Wczesne objawy ukąszenia wschodniego węża brunatnego obejmują koagulację krwi, nagły spadek ciśnienia krwi, silne krwawienie i niewydolność serca. Inne objawy obejmują niewydolność nerek, ekstremalne nudności i wymioty oraz migreny.

Symptomy zaczynają się szybko (w ciągu 15 minut od ukąszenia). Jednak w zależności od ilości jadu wstrzykniętego podczas ukąszenia, u niektórych osób skrajne objawy pojawiają się w ciągu zaledwie dwóch minut.

Neurotoksyczność jest rzadka w przypadku ukąszenia przez Węża Brunatnego Wschodniego, ponieważ jego jad zazwyczaj atakuje układ sercowo-naczyniowy ofiary. Mimo, że lek przeciwwymiotny jest dostępny od 1956 r., szybki początek objawów często niweczy korzyści płynące z jego zastosowania, ponieważ ofiary często wpadają w stan zatrzymania krążenia zanim zostanie im udzielona odpowiednia pomoc.

Tajpan śródlądowy (Oxyuranus microlepidotus)

• Średnia wielkość: 5.9 stóp
• Zasięg geograficzny: Zachód i południowy zachód Queensland, daleko na zachód od Nowej Południowej Walii do północno-wschodniego rogu Południowej Australii, oraz południowy wschód Północnego Terytorium
• Status ochronny: Least Concern (Population Stable)

Taipan jest bardzo jadowitym wężem, który zamieszkuje Australazję. Jest on członkiem rodziny elapidów (która obejmuje kobry) i jest uważany za jednego z najbardziej śmiercionośnych węży na świecie. Istnieją trzy znane gatunki Taipan, w tym Coastal Taipan, Inland Taipan i Central Ranges Taipan. Większość gatunków taipanów występuje wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża Queensland, jak również w południowym sektorze Papui Nowej Gwinei. Żywi się głównie szczurami i bandicootami, wraz z innymi małymi ssakami.

Objawy ukąszenia taipana i leczenie

Jad taipana zawiera wysoki poziom neurotoksyn. Jedno ukąszenie przez taipana często powoduje paraliż układu nerwowego ofiary i powoduje zakrzepy krwi, uniemożliwiając odpowiedni przepływ krwi przez naczynia krwionośne. Headache, nausea/vomiting, convulsions, paralysis, and myolysis are also common results of Taipan bites, with respiratory paralysis setting in anywhere from 2 to 6 hours after the bite.

Prior to the development of Taipan-specific antivenom in 1956, only two individuals were reported to have survived the snake’s bite. But the window of use for this antivenom is fairly small, so getting medical help immediately is critical (as with all venomous snake bites, of course!).

Blue Krait (Bungarus candidus)

• Average Size: 3.6 feet
• Geographical Range: Throughout Thailand and much of Southeast Asia
• Conservation Status: Least Concern (Population Stable)

The Blue Krait, or Malayan Krait, is a highly venomous snake of the elapid family. Średnio, wąż osiąga długość około 3,6 stóp i utrzymuje wzór kolorów niebiesko-czarnych pasów krzyżowych, które są oddzielone żółtawo-białymi przerwami.

Błękitny Krait występuje głównie w południowo-wschodniej Azji, w tym Indochinach i Indonezji. Żywi się głównie myszami, innymi wężami (w tym innymi Blue Kraits), gadami i małymi gryzoniami.

Obecne badania wykazały, że Blue Krait preferuje pola, dziury, a nawet domy dla swojego siedliska. The Blue Krait jest również lubi źródła wody i jest często spotykany w pobliżu rzek, jezior i stawów. It is also been found that Blue Kraits are primarily nocturnal in their hunting habits.

Blue Krait Bite Symptoms and Treatment

Jad Blue Krait’s venom is highly potent and consists of extremely powerful neurotoxins that paralyze its victim’s muscular system. Neurotoksyny składają się z toksyn presynaptycznych i postsynaptycznych, które są znane z tego, że bezpośrednio atakują zdolność jednostki do mówienia lub jasnego myślenia. Jad Błękitnego Kraita atakuje również układ oddechowy jednostki, powodując uduszenie z powodu niemożności oddychania w ciągu czterech godzin.

Inne objawy ukąszenia Kraita obejmują paraliż, silny ból brzucha/skurcze, napięte mięśnie twarzy, jak również ślepotę. W przeciwieństwie do innych węży, takich jak żmija łańcuchowa, które wytwarzają od 40 do 70 miligramów jadu w ukąszeniu, żmija błękitna wytwarza tylko 10 mg. Nawet ta niewielka ilość jest jednak niezwykle silna i zapewnia takie same efekty jak inne jadowite węże wymienione w tym artykule, a jedynie czwartą część ich ogólnego poziomu.

Ale ludzie często nie odczuwają bólu po ukąszeniu przez Kraita (co daje im fałszywe poczucie bezpieczeństwa), śmierć jest powszechna w ciągu czterech godzin, jeśli pozostanie nieleczona. Nieleczona śmiertelność w przypadku ukąszenia przez kraba błękitnego wynosi 70-80%.

Belcher’s Sea Snake (Hydrophis belcheri)

• Średnia wielkość: 1.5-3,3 stopy
• Zasięg geograficzny: Głównie w pobliżu tropikalnych raf Oceanu Indyjskiego, Zatoki Tajlandzkiej, Nowej Gwinei, Indonezji i wybrzeży Filipin (z kilkoma okazami znalezionymi u wybrzeży Australii i Wysp Salomona)
• Status ochrony: Nieznany (Data Deficient)

Wąż morski Belchera, znany również jako Faint-Banded Sea Snake, jest niezwykle jadowitym wężem z rodziny elapidów. Pomimo swojego nieśmiałego i płochliwego temperamentu, Wąż Morski Belchera jest uważany za najbardziej jadowitego węża na świecie. Wąż jest stosunkowo niewielkich rozmiarów, o smukłym ciele i żółtej podstawie z zielonymi poprzecznymi pasami.

Jest powszechnie spotykany w Oceanie Indyjskim, a także na Filipinach, w Zatoce Tajlandzkiej, na Wyspach Salomona i na północno-zachodnich wybrzeżach Australii. Jest to zwykle znaleźć wzdłuż tropikalnych raf i może wstrzymać oddech na prawie osiem godzin przed resurfacing dla powietrza. Obecne obserwacje wskazują, że Wąż Morski Belchera zazwyczaj zjada małe ryby i węgorza.

Objawy ukąszenia Węża Morskiego Belchera i leczenie

Wąż Morski Belchera jest tak trujący, że pojedyncze ukąszenie może zabić osobnika w mniej niż 30 minut. Badania wykazały również, że jego jad jest 100 razy silniejszy od jadu węża Taipan. Na szczęście łagodny sposób bycia i temperament tego węża często powstrzymują go przed atakiem na ludzi. Co więcej, badania naukowe wykazały, że wąż może kontrolować wydzielanie jadu i uwalnia go tylko w jednej czwartej swoich ukąszeń.

Jad węża zawiera wysoki poziom neurotoksyn i miotoksyn. Uważa się, że jedna kropla jego jadu jest na tyle silna, że może zabić 1800 osób. Ogólne objawy ich ukąszenia to ekstremalne nudności i wymioty, migrenowy ból głowy, biegunka, ekstremalne bóle brzucha, zawroty głowy i konwulsje. Other symptoms include paralysis, muscle impairment, extreme bleeding, hysteria, respiratory failure, and renal failure.

Although antivenoms exist to counteract the snake’s deadly bite, immediate treatment is crucial for preventing death.

Honorable Mention: Saw-Scaled Viper (Echis carinatus)

• Average Size: 1–3 feet
• Geographical Range: Africa, India, Sri Lanka, Pakistan, and the Middle East
• Conservation Status: Least Concern (Population Stable)

Though the saw-scaled viper might not have the most potent venom (it is lethal in less than 10% of untreated victims), some scientists believe it to be responsible for more human fatalities than all other snakes combined due to a lack of readily accessible antivenom in the rural parts of this snake’s range (Palermo, 2013).

Works Cited

• Beatson, C. (28 March, 2019). Eastern Brown Snake. Australian Museum. Retrieved on October 19, 2019.
• Black Mamba. National Geographic. Retrieved on October 19, 2019.
• CSL Taipan Antivenom. The University of Adelaide. Retrieved on October 21, 2019.
• CSL Tiger Snake Antivenom. The University of Adelaide. Retrieved on October 21, 2019.
• Śmiertelne ukąszenia węży w Australii: fakty, statystyki i historie. The University of Melbourne. Retrieved on October 19, 2019.
• Palermo, E. (26 lutego, 2013). Jakie są najbardziej śmiercionośne węże na świecie? LiveScience. Retrieved on October 19, 2019.
• Pultarova, T. (9 November, 2017). Pet Snake Nearly Kills Teen: Why the Inland Taipan Is So Deadly. LiveScience. Retrieved on October 29, 2019.
• Rafferty, J. 9 of the World’s Deadliest Snakes. Encyclopaedia Britannica. Retrieved on October 20, 2019.
• Slawson, Larry. „Belcher’s Sea Snake.” Owlcation. Retrieved on March 9, 2020.
• Slawson, Larry. „The Black Mamba: Jadowity, agresywny i bardzo niebezpieczny.” Owlcation. Retrieved on January 27, 2020.
• Slawson, Larry. „The Top 10 Most Venomous Snakes in Australia.” Owlcation. 2020.
• Ukąszenia węży. HealthDirect. Retrieved on October 26, 2019.

Ta treść jest dokładna i prawdziwa według najlepszej wiedzy autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady od wykwalifikowanego profesjonalisty.

Pytania & Odpowiedzi

Pytanie: Dlaczego Saw-Scaled Viper nie jest #1 na tej liście?

Odpowiedź: Mimo, że Żmija Piła Łuskowa jest odpowiedzialna za więcej zgonów niż jakikolwiek inny gatunek węża, jej jad nie ma takiej mocy jak innych węży z tej listy (szczególnie Taipana Śródlądowego i Węża Morskiego Belchera).

Pytanie: Ile jadowitych węży jest na świecie?

Odpowiedź: Według stanu na rok 2020 na świecie żyje około 600 gatunków jadowitych węży. Spośród nich, prawie 200 jest w stanie dostarczyć medycznie znaczących ukąszeń, które mogą zagrażać życiu (bez leczenia). Pomimo tych liczb, ogromna większość węży (w sumie ponad 3,600 różnych gatunków) jest całkowicie nieszkodliwa dla ludzi. W rzeczywistości, prawie 83 procent węży nie posiada gruczołów jadowych niezbędnych do wyrządzenia szkody człowiekowi.

Pytanie: Czy istnieje różnica między jadowitymi a jadowitymi?

Odpowiedź: Tak. Ogólnie rzecz biorąc, jadowite odnosi się do zwierząt, które albo żądlą, gryzą, lub wstrzykują toksyny w ofiarę. W przeciwieństwie do tego, trujące zazwyczaj odnosi się do zwierzęcia, które uwalnia toksyny w nieagresywny sposób (np. poprzez bycie zjedzonym lub dotkniętym). I chociaż zarówno jad, jak i trucizna są uważane za toksyny, jad jest skuteczny tylko wtedy, gdy dostanie się do krwiobiegu, podczas gdy trucizna może być wchłonięta przez skórę (lub w wyniku spożycia). Krótko mówiąc, różnica między nimi leży w ich składzie molekularnym, jak również w środkach, z których są dostarczane.

Pytanie: Który wąż powoduje najwięcej zgonów?

Odpowiedź: Żmija Piła Łuskowa jest odpowiedzialna za więcej zgonów ludzi niż jakikolwiek inny gatunek węża na naszej planecie. Chociaż jej jad nie jest tak silny jak u innych węży (takich jak tajpan śródlądowy), zwierzę to jest niezwykle agresywne i znane jest z tego, że każdego roku zadaje tysiące ukąszeń.

Pytanie: Który wąż ma najbardziej śmiercionośny jad?

Odpowiedź: Wąż morski Belchera jest powszechnie uważany za najbardziej jadowitego węża na świecie. Ze względu na brak odpowiednich badań, teoria ta została jednak ostatnio zaatakowana przez wielu naukowców, którzy twierdzą, że jad taipana śródlądowego jest najbardziej śmiercionośny na świecie. Dopóki więcej badań nie zostanie przeprowadzonych na obu wężach, debata ta będzie prawdopodobnie kontynuowana w dającej się przewidzieć przyszłości.

Pytanie: Czy Red-Bellied Black Snake może cię zabić?

Odpowiedź: Tak. Chociaż Wąż Czarny Czerwonobrzuchy nie znalazł się w pierwszej dziesiątce najbardziej śmiercionośnych węży, jest on regularnie klasyfikowany jako jeden z najniebezpieczniejszych węży na świecie ze względu na swój silny jad. Ich jad składa się z silnych neurotoksyn i miotoksyn, które wywołują efekt hemolityczny w krwiobiegu ofiary. I chociaż śmiertelność jest nieznana w przypadku ukąszenia przez Red-Bellied Black Snake, ogólnie przyjmuje się, że ukąszenie powinno być traktowane jako zagrażający życiu nagły przypadek, który wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.

Pytanie: Ile jadowitych węży znajduje się w Stanach Zjednoczonych?

Odpowiedź: Według stanu na rok 2020, w Stanach Zjednoczonych istnieje 21 gatunków jadowitych węży. Spośród nich, 16 to grzechotniki. Najbardziej niebezpiecznym i jadowitym wężem w Stanach Zjednoczonych jest Mojave Green Rattlesnake, a zaraz za nim Eastern Diamondback.

Pytanie: Jaki jest najbardziej śmiercionośny wąż na świecie?

Odpowiedź: Pod względem toksyczności (i siły działania) jadu, Taipan śródlądowy i Belcher’s Sea Snake są uważane przez społeczność naukową za najbardziej śmiercionośne węże na świecie. Jednak pod względem liczby zgonów spowodowanych przez węże, Żmija Łuskowata jest odpowiedzialna za więcej zgonów (rocznie) niż jakikolwiek inny gatunek na naszej planecie. Chociaż mniej drapieżna niż jej australijskie odpowiedniki, Żmija Trzeszcząca jest niezwykle agresywna i znana z ukąszenia tysięcy osobników każdego roku.

Pytanie: Jak długo trzeba czekać, aby jad Kobry Królewskiej cię zabił?

Odpowiedź: Chociaż mniej jadowity niż węże opisane na tej liście, jad Kobry Królewskiej posiada serię neurotoksyn i cytotoksyn, które są w stanie zabić człowieka w ciągu około 15 minut (w przypadku ciężkiego zatrucia). Nieleczona śmiertelność Kobry Królewskiej wynosi około 50-60%, podczas gdy leczone przypadki utrzymują stosunkowo wysoki wskaźnik śmiertelności na poziomie 28%.