Wszystko, co musisz wiedzieć o apostole św. Jakubie Większym

Święty Jakub jest patronem Hiszpanii i imiennikiem Camino de Santiago. Ale dlaczego jest on tak ważny?

Krótkie fakty o świętym Jakubie Apostole:

• Patron pielgrzymów i Hiszpanii
• Dzień Pamięci / Święto przypada 25 lipca
• Nazwany przez Jezusa jako jeden z Synów Gromu
• Święty Jakub Większy zmarł w AD 44
• Został stracony przez ścięcie

Słuchaj poniżej lub czytaj dalej…

Powróćmy do podstaw – święty patron jest uważany za obrońcę określonej grupy ludzi lub narodu. Istnieje patron dla praktycznie każdej sprawy, zawodu lub specjalnego zainteresowania. Franciszek z Asyżu jest patronem zwierząt lub święty Antoni jest patronem zagubionych przedmiotów.

Święci patroni nie są charakterystyczni tylko dla rzymskiego katolicyzmu, ale są również charakterystyczni dla wschodniego prawosławia, anglikanizmu i niektórych odłamów islamu. Święty Jakub Większy jest patronem pielgrzymów i Hiszpanii.

Święty Jakub Większy był jednym z uczniów Jezusa Chrystusa, a właściwie kuzynem samego Jezusa, siostrą Marii Dziewicy i bratem świętego Judy Tadeusza. Pracował jako rybak ze swoim bratem Janem, jego ojcem Zebedeuszem i jego partnerem Szymonem. Jan i Jakub byli naśladowcami Jana Chrzciciela, a później Jezusa.

Jakub, wraz ze swoim bratem Janem, porzucił życie rybaka, kiedy Jezus wezwał go, aby był „rybakiem ludzi”. Podążał za Jezusem jako jeden z jego uczniów aż do ukrzyżowania przez Rzymian.

Po ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa odbył pielgrzymkę na Półwysep Iberyjski, aby głosić słowo Jezusa, a kiedy wrócił do Judei, został ścięty przez króla Heroda Agryppę I w 44 r. n.e. Jest to szczegółowo opisane w Biblii w Dziejach Apostolskich 12 Nowego Testamentu. „Król Herod wyciągnął ręce, aby zaszkodzić niektórym z Kościoła. 2 On zabił Jakuba brata Jana z mieczem. 3 Widząc, że to spodobało się Żydom, postąpił dalej, aby aresztować także Piotra.” (Akt 12 Modern English Version).

Szczątki, czyli relikwie, św. Jakuba Większego, zostały następnie przewiezione przez jego zwolenników na Półwysep Iberyjski (dzisiejsza Galicja w Hiszpanii) i podobno pochowane w Santiago de Compostela, dlatego też św. Jakub Większy jest patronem Hiszpanii.

Według legendy jego ciało, wraz z wyznawcami, przypłynęło na Półwysep Iberyjski na pozbawionym steru statku bez żagla. Lądując na północno-zachodnim wybrzeżu półwyspu, udali się w górę rzeki Ulla, by wylądować w Iria Flavia (dzisiejsze Padron). Celtycka królowa Lupia rządziła tymi ziemiami, a kiedy zwolennicy Jakuba zapytali ją, czy mogą pochować jego ciało, odmówiła i wysłała za nimi wojsko. Gdy goniła zwolenników Jakuba z jego ciałem przez most, ten zawalił się, zabijając jej żołnierzy.

Królowa Lupia nawróciła się na chrześcijaństwo i zapewniła woły i wóz dla zwolenników Jakuba, by mogli przewieźć ciało. Nie mając pewności, gdzie powinni pochować święte szczątki, jego zwolennicy pomodlili się o to i zdecydowali, że pozwolą wołu jechać dalej, dopóki nie wybierze miejsca do odpoczynku. Po zatrzymaniu się nad strumieniem wół w końcu spoczął pod dębem na szczycie wzgórza i to właśnie tutaj stoi dziś Katedra Santiago.

Legenda o Świętym Jakubie Większym

Święty Jakub, lub zgodnie z hiszpańską formą jego imienia, Święty Lago, jest również wielkim patronem wojskowym Hiszpanii. Jego misja obrony Kościoła chrześcijańskiego przed najeźdźcami została jednak zastrzeżona dopiero po jego śmierci.

Podczas słynnej bitwy pod Clavijo pojawił się nagle na mlecznobiałym wierzchowcu, wymachując białym sztandarem i prowadząc chrześcijan do zwycięstwa.

Ta manifestacja była odpowiedzią na inwokację jego imienia przez żołnierzy, „Sant lago!” jako okrzyk bojowy tego dnia. Stąd nazwa starożytnego miasta (Santiago), w którym powstała katedra na jego cześć.

Śmierć świętego

Istnieją dwie kategorie świętych – męczennicy i spowiednicy. Za chrześcijańskiego męczennika uważa się osobę, która została skazana na śmierć za swoją chrześcijańską wiarę lub przekonania. Wyznawcy to ludzie, którzy zmarli śmiercią naturalną.

Święty Jakub Większy zmarł w roku 44 n.e., kiedy został ścięty przez Heroda, co czyni go męczennikiem. Święty Jakub jest również powszechnie uznawany za pierwszego apostoła, który poniósł męczeństwo.

Dlaczego jest patronem pielgrzymów i Hiszpanii?

Święty Jakub Większy jest powszechnie uważany za patrona pielgrzymów, ponieważ po ustanowieniu religii chrześcijańskiej na Półwyspie Iberyjskim, współczesnej Galicji, powrócił do Judei na pielgrzymkę i został ścięty. Muszla przegrzebka jest rozpoznawalnym symbolem wszystkich pielgrzymów na Camino, ponieważ można ją znaleźć na wybrzeżach Galicji. Po powrocie do swoich krajów pielgrzymi umieszczali muszlę w swoich kapeluszach, aby pokazać, że wypełnili swoje pobożne zamiary.

Św. Jakub został patronem Hiszpanii, ponieważ uważa się, że to właśnie tutaj spoczywają jego szczątki. Uważa się również, że św. Jakub pomógł chrześcijanom pokonać Maurów w Hiszpanii – to kolejny powód, dla którego jest ich patronem.

Jak św. Jakub Większy jest przedstawiany w sztuce chrześcijańskiej?

Pomocne jest rozpoznanie ikony świętego w obrazach, witrażach, iluminowanych manuskryptach, architekturze i innych formach sztuki chrześcijańskiej. Artystyczne reprezentacje odzwierciedlają życie lub śmierć świętych, lub aspekt życia, z którym dana osoba jest najściślej związana. Św. Jakub Większy jest przedstawiany w sztuce chrześcijańskiej w stroju pielgrzyma, z laską, tykwą i muszlą przegrzebka. Jakuba Większego jest często przedstawiany jako jadący na białym koniu do bitwy.

Dzień Świętego Jakuba

Dzień Świętego Jakuba Większego to 25 lipca i jest on powszechnie obchodzony w Hiszpanii, szczególnie w Santigo de Compostela, gdzie odbywa się pokaz sztucznych ogni na koniec dwutygodniowych obchodów.

Gdy Święto Świętego Jakuba przypada w niedzielę, rok ten będzie Świętym Rokiem Camino, znanym również jako Rok Composteli lub Rok Jakubowy. W tych latach osoby odwiedzające katedrę w Santiago mogą uzyskać odpust zupełny.

Pochodzenie dni świątecznych

Większość świętych ma specjalnie wyznaczone dni świąteczne, które są związane z konkretnym dniem w roku. Dni świąteczne wywodzą się z bardzo wczesnego chrześcijańskiego zwyczaju corocznego upamiętniania męczenników w dniu ich śmierci, przy jednoczesnym świętowaniu ich narodzin dla nieba.

Originally published on 27th April 2018