Sea stars

When is a fish not really a fish?

When it’s a starfish! Starfish is the common name for a group of animals called sea stars. Sea stars are actually part of the phylum Echinoderm and are related to sea urchins, brittle stars and sea cucumbers – they are not fish at all! Fish are vertebrates; sea stars are invertebrates. Fish are typically covered with scales; sea stars are typically covered with spines. Fish are found living in the sea and freshwater; sea stars live only in marine environments.

Scientific classification
Kingdom	Animalia
Phylum	Echinodermata
Class	Asteroidea
Order	Brisingida, Forcipulatida, Paxillosida, Notomyotida, Spinulosida, Valvatida, Velatid

Characteristics of sea stars

There are an estimated 2,000 species of sea stars living throughout the world’s oceans. In the New Zealand region, there are at least 184 species. Adult sea stars are always benthic, which means they live on or near the seabed – however, their habitats vary from intertidal rock pools to the deep seafloor. Zeesterren hebben meestal 5 armen, maar er zijn soorten met veel meer, waaronder de Nieuw-Zeelandse zeester die 11 armen heeft.

Zeesterren zijn een diverse groep dieren, maar de meeste hebben de volgende kenmerken gemeen:

• Harde platen onder hun huid in plaats van een ruggengraat.
• stekels of stekels die het bovenste (of dorsale) oppervlak bedekken.
• Honderden buisvoetjes, die helpen bij het eten en bewegen.
• Een mond die zich in het midden van hun onderkant bevindt (het ventrale oppervlak). Wanneer een zeester zich voedt, kan hij het onderste deel van zijn maag door zijn mond naar buiten duwen. De maag bedekt dan de prooi en de spijsvertering begint.
• Structuren aan de uiteinden van hun armen die hen helpen om veranderingen in het licht te detecteren.
• Een goede reukzin.
• Het vermogen om een verloren ledemaat te regenereren. Sommige zeesterren kunnen zelfs uit één ledemaat een nieuw dier regenereren.
• Een complex netwerk van zenuwen, een zenuwnet genoemd, dat hetzelfde doel dient als het centrale zenuwstelsel bij de mens.
• Het vermogen zich voort te planten door een vrijzwemmend larvenstadium los te laten, maar ook door splijting of aseksuele voortplanting. Dit betekent dat de zeester zich fysiek in 2 kan delen om zich voort te planten.
• Chemische afweerstoffen onder hun huid om roofdieren af te schrikken.

Zeesterren en het mariene voedselweb

Vissen azen op zeer kleine, jonge zeesterren. Volwassen zeesterren vermijden predatie met hun sterke chemische afweer en scherpe stekels, maar enkele roofdieren, zoals kreeften, laten zich niet afschrikken en kunnen zeesterren eten.

De meeste zeesterren zijn actieve roofdieren die zich voeden met bijna alles wat ze tegenkomen, waaronder mosselen, kokkels en oesters. In Nieuw-Zeeland spelen ze een belangrijke rol om het aantal andere organismen laag te houden. Zeesterren worden vaak een sleutelsoort genoemd, omdat hun voeding een effect heeft op het hele ecosysteem. Als het aantal zeesterren afneemt, kan dat dramatische gevolgen hebben voor het hele voedselweb.