Thyroid & Parathyroid
De schildklier en de bijschildklier zijn afzonderlijke klieren die zich in de hals bevinden.
Beiden hebben een belangrijke functie: de schildklier genereert een hormoon dat de stofwisseling van het lichaam regelt, terwijl de bijschildklier het calciumgehalte in het bloed regelt. Samen zijn ze verantwoordelijk voor veel van de dagelijkse functies van het lichaam.
Schildklieraandoeningen
De schildklier produceert schildklierhormoon (TH) dat de energieproductie en het energieverbruik van uw lichaam regelt.
Dit hormoon helpt bij het reguleren van een verscheidenheid aan lichaamsprocessen, waaronder de hartslag, de lichaamstemperatuur en hoe snel u calorieën verbrandt. Wanneer er te veel of te weinig hormoon wordt aangemaakt, wordt uw gezondheid negatief beïnvloed.
Hyperthyreoïdie is de naam die wordt gegeven aan een aandoening die het gevolg is van te veel TH-hormoon. Hierdoor versnelt de stofwisseling, wat leidt tot een snelle of onregelmatige hartslag, angst, prikkelbaarheid, nervositeit, vermoeidheid, warmte-intolerantie, overmatig zweten, beven, gewichtsverlies en een toegenomen stoelgang. Hyperthyreoïdie kan worden veroorzaakt door een auto-immuunziekte die bekend staat als de ziekte van Grave, knobbeltjes, struma, ontsteking van de schildklier en een teveel aan jodium. De aandoening wordt meestal behandeld met geneesmiddelen zoals bètablokkers, antithyroïdica zoals methimazol, radioactief jodium of een operatie.
Wanneer het tegenovergestelde gebeurt en er te weinig TH-hormoon wordt aangemaakt, vertraagt de stofwisseling en ontstaat een aandoening die bekend staat als hypothyreoïdie. Symptomen zijn depressie, vermoeidheid, spierpijn, droge huid, gezwollen gezicht, gezwollen benen, gewichtstoename, constipatie en gevoeligheid voor kou. Een auto-immuunziekte genaamd Hasihomoto’s thyroiditis is de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie. Andere oorzaken zijn een ontsteking van de schildklier die lymfocytaire thyroïditis wordt genoemd, vernietiging van de schildklier na een behandeling met radioactief jodium of een operatie, letsel aan de hypofyse en een jodiumtekort. De behandeling van deze aandoening bestaat uit een levenslange therapie met synthetisch schildklierhormoon.
Parathyroïde stoornissen
De bijschildklier is een groep klieren die een hormoon (PTH) produceren om het calcium- en fosforgehalte in het lichaam te reguleren.
De ontwikkeling en sterkte van botten en tanden zijn afhankelijk van calcium. Net als bij de schildklier veroorzaakt te veel of te weinig PTH een verscheidenheid aan medische problemen.
Hyperparathyreoïdie treedt op wanneer te veel PTH in de bloedbaan wordt uitgescheiden. Hierdoor ontstaat een onbalans van een hoog calciumgehalte en een laag fosforgehalte. Symptomen zijn osteoporose, nierstenen, bot- en gewrichtspijn, zwakte, lusteloosheid, concentratieverlies, depressie, gebrek aan eetlust, constipatie, misselijkheid en overgeven. De oorzaak kan liggen in een goedaardige tumor of een vergrote bijschildklier. Chirurgie is de voorkeursbehandeling voor hyperparathyreoïdie.
Wanneer te weinig PTH wordt geproduceerd, daalt het calciumgehalte in het bloed en stijgt het fosforgehalte. Deze aandoening staat bekend als hypoparathyreoïdie en veroorzaakt zwakte, angst, vermoeidheid, spierpijn en -krampen, hoofdpijn, spierkrampen, staar, depressie, stemmingswisselingen, geheugenverlies en een tintelend gevoel in de vingers, tenen en lippen. Verwonding van de bijschildklieren, endocriene aandoeningen en genetische aandoeningen zijn de meest voorkomende oorzaken van hypoparathyreoïdie. Calciumcarbonaat en vitamine D-supplementen worden gegeven om de juiste balans van calcium en fosfor in het lichaam te herstellen.
Bel Cape ENT op (302) 703-4025 voor meer informatie of om een afspraak te maken.