Hoe om te gaan met verlatingsangst op de kleuterschool

Interessant: Als het gaat om verlatingsangst op de kleuterschool, heb je deze nuttige tips nodig, gegeven door ouders en leerkrachten met ervaring.

Scheidingsangst is moeilijk. Jullie ouders die het meemaken, knikken, misschien door de tranen heen. Het is zo moeilijk om je baby’s achter te laten, vooral als ze zich aan je vastklampen en niet willen dat je weggaat. En zelfs als je eindelijk afscheid neemt en weggaat, kan het zijn dat je de volgende dag alles opnieuw doormaakt, misschien zelfs nog erger. Je bent op zoek naar verlatingsangst tips. Misschien heb je al gezocht op Google, wanhopig op zoek naar antwoorden. Ik hoop dat ik kan helpen!

Ik ben erg gevoelig voor dit onderwerp. Als kind had ik last van verlatingsangst, af en toe. Daarna kreeg ik 3 kinderen die ook verlatingsangst hadden. En nu, ik ben al meer dan 15 jaar lerares, ervaar ik het met mijn peuter- en kleuterleerlingen. En hun ouders.

Het is moeilijk. En ik bespreek dit met mijn ouders nog voordat de school begint. Hun grootste angst is dat we ze op school zullen laten blijven terwijl ze de hele tijd huilen. Ik verzeker ze dat we dat niet zullen doen. We willen dat dit een positieve ervaring is. We willen dat ze zich veilig en geliefd voelen. Dat is ons doel vanaf de allereerste dag dat we ze ontmoeten, op open dag.

❤️Note: Ik heb een aantal liefdesbriefjes gemaakt die u kunt downloaden en met uw kind naar school kunt sturen! Scroll naar beneden voor de link.

Hoe om te gaan met verlatingsangst in de kleuterklas

Hoe we omgaan met verlatingsangst in de kleuterklas:

Wanneer we elke ochtend de deuren van onze klas openen, begroet een leerkracht elk kind met een warm welkom. We stellen voor dat ouders knuffels en liefde geven en afscheid nemen bij de deur. Als ze zich echter meer op hun gemak voelen als ze de klas binnenkomen, is dat ook prima. Wat ze ook besluiten, ze moeten elke dag consequent zijn.

We hebben ook gemerkt dat kortere afscheidsmomenten makkelijker lijken te zijn. We helpen door het kind voorzichtig mee te nemen, hem liefde te geven en hem bij een activiteit te betrekken. Dit wordt gemakkelijker naarmate het jaar vordert, omdat we een goed idee hebben van de activiteiten die ze leuk vinden.

Als een ouder afscheid neemt van een kind met tranen in de ogen, sturen we een sms en een foto van hun kind dat blij bezig is met een activiteit. Dit is waarschijnlijk de grootste troost voor ouders. Ik herinner me nog goed dat ik mijn betraande kleuter achterliet en me de hele ochtend afvroeg of hij gestopt was met huilen. Dat was nog voor de tijd van de sms’jes, dus belde ik de school op. Ik moest te horen krijgen dat mijn kind niet meer huilde. Ik zal dat gevoel nooit vergeten, dus ik weet hoe mijn peuter- en kleuterouders zich voelen.

Als een kind het echt moeilijk heeft, bellen we de ouder. We hebben liever een kortere dag, in de hoop dat we de volgende dag wat langer door kunnen gaan.

Wij staan wel liefjes toe in de klas, zoals knuffeldieren. Meestal is de knuffel binnen een uur weer weg en stoppen we hem in het hokje van het kind. We kunnen het altijd terughalen als het kind het weer nodig heeft.

Het belangrijkste is om ouders te laten weten dat je gevoelig bent voor de situatie.

Hoe anderen omgaan met verlatingsangst op de kleuterschool:

Ik besloot mijn Facebook-lezers te vragen hoe zij zijn omgegaan met verlatingsangst. Sommige antwoorden waren van ouders en sommige van leerkrachten. Hier is wat ze te zeggen hadden:

Scheidingsangstadvies van ouders:

Practice runs, geruststellend dat ze veilig zijn en dat je inderdaad terug zult komen. – Julie C.

We hadden een engeltjesspeldje voor hem dat moeilijke dagen beter maakte – ik speldde het op zijn shirt om hem eraan te herinneren dat mama van hem houdt. In december had hij vrienden gemaakt en vond hij het veel leuker om bij zijn vrienden te zijn. Hij wilde nog steeds niet altijd bij me weg, maar hij wilde genoeg tijd met zijn vrienden doorbrengen om te zien dat alles goed was. – Heather W.

Een “liefje” werkte voor mijn zoon! Hij raakte super gehecht aan zijn koeienkoe, maar het was het enige dat werkte. – Kelly E.

Ik gaf mijn zoon een zorgensteen. Hij kneep erin als ik op het punt stond weg te gaan. Ik denk dat het voor hem ook belangrijk was om bezig te blijven, want als hij afgeleid was, was het afscheid nemen een stuk gemakkelijker! – Lilly D.

Ik tekende een smiley op haar hand en zij tekende er een op de mijne, dus als we elkaar misten konden we naar het gezicht kijken! -Candy B.

De juf van mijn zoon was geweldig. Ze had een routine om hem af te leiden, zoals het voeren van de kikker en de cavia in de klas. Die afleidingen leken het beste te werken. – Erica B.

Ik maakte een sleutelhanger met een foto van mezelf aan de ene kant en papa aan de andere kant en maakte die elke dag vast aan het knoopsgat van haar vestje. Ik vertelde haar dat als ze zich verdrietig voelde, ze naar ons kon kijken en wist dat we aan haar dachten en dat we snel weer terug zouden zijn. – Tas W.

Het advies van leerkrachten over verlatingsangst:

Ik vertel ouders op de eerste dag dat ik aanraad om kort afscheid te nemen en lang gedag te zeggen. Maak het afscheid snel, niet langer dan 5 minuten. Er zullen tranen zijn, maar we blijven bij het kind om het te troosten en te laten weten dat het gehoord wordt en dat het veilig en geliefd is. Als de ouders hun kind ophalen, zeg ik dat ze met hun kind door het lokaal moeten lopen en wat tijd in de klas moeten doorbrengen.” – Diane C.

Op de kleuterschool waar ik nu werk, stellen we een troostknuffel of -deken voor, een foto van familie of iets dat mama later nodig zal hebben, zodat ze weten dat ze terugkomt. We laten ouders/verzorgers weten dat ze ons op elk moment kunnen bellen om te horen hoe het met hun kind gaat en soms geven we ze een iets vroeger tijdstip om hun kind op te halen, dat geleidelijk wordt verlengd naarmate het kind zich beter voelt. – Kelly F.

Samenhang met de ouder en leerkracht is cruciaal. Bepaal een routine en houd je daaraan. – Rachelle L.

Als leerkracht weet ik dat voor de meeste kinderen geldt dat wanneer de ouders er vertrouwen in hebben en zich op hun gemak voelen bij het idee dat ze hun kinderen op school moeten achterlaten, de peuters zich sneller aanpassen. – Gabi C.

We hebben een familiemuur waar kinderen foto’s van hun familie brengen en ophangen, zodat ze die kunnen zien als ze overweldigd raken. – Christina C.

De beste oplossing die ik zowel van de ouders als van de leerkrachten heb gekregen, is dat alles draait om routine. Routines helpen kinderen om een zekere mate van controle over hun dag te hebben en helpen hen om te weten wat er nu komt. Ik had altijd dezelfde routine/planning voor de hele dag en mijn leerlingen wisten altijd wat er nu kwam en wanneer hun ouders terugkwamen. – Kathryn J.

• Gerelateerde post: De geheimen van het omgaan met overgangen in de klas

De ouders moeten proberen ’s ochtends vóór het wegbrengen een vaste routine te hebben en de leerlingen relatief snel weg te brengen – blijf niet treuzelen en laat ze niet om meer tijd vragen. Hoe langer het wegbrengen duurt, des te angstiger wordt het om weg te gaan. – Kathryn J.

Voor mij, met mijn kinderen van 2 en 3, helpt het om de kinderen meteen met een of andere activiteit bezig te houden als papa of mama er nog zijn. Meestal zijn ze dan zo afgeleid dat ze niet of nauwelijks huilen. – Rachel L.

In de meeste gevallen kunnen kinderen de angst van hun ouders voelen… als het te moeilijk voor je is, laat je ze door iemand anders afzetten. – Maria E.

Stel een door de leerkracht gemaakt boek samen met een visueel schema, zodat het kind een idee heeft wanneer de ouders terug zullen komen. – Misty T.

Begrijp ook de gevoelens van het kind en laat ze weten dat het niet erg is om verdrietig te zijn als ze weggaan, maar onthoud dat we veel plezier zullen hebben en dat ze terug zullen komen. – Lorna T.

Ik heb een communicatievriendelijke ruimte (een knusse ruimte met gordijnen en zachte fonkelende lichtjes) die de kinderen kunnen gebruiken als ze van streek zijn. – Helen M.