Indiaanse kansspelen
Geschiedenis
Het eerste Indiaanse casino werd in Florida gebouwd door de Seminole stam, die in 1979 een succesvolle bingosalon met hoge inzet opende. Andere inheemse volken volgden al snel, en in 2000 hadden meer dan 150 stammen in 24 staten casino’s of bingo’s geopend in hun reservaten.
De eerste jaren van de 21e eeuw kenden een onstuimige groei: in 2005 waren de jaarlijkse inkomsten opgelopen tot meer dan 22 miljard dollar, en Indiaanse kansspelen waren goed voor ongeveer 25 procent van alle legale gokinkomsten in de Verenigde Staten. Dit was ongeveer hetzelfde bedrag dat werd gegenereerd door de staatsloterijen van het land, zij het iets minder dan het aandeel van 40% dat werd gegenereerd door commerciële casino’s in Nevada, Florida en New Jersey. In tegenstelling tot gokoperaties die door niet-indianen worden geleid, zijn tribale casino’s bij wet verplicht om een percentage van hun jaarlijkse inkomsten af te dragen aan door de staat gecontroleerde trustfondsen. Deze fondsen worden vervolgens verdeeld onder de lokale gemeenschappen om de kosten te compenseren die verband houden met de bijkomende effecten van tribale gokactiviteiten, zoals de uitbreiding of het onderhoud van transport-, elektriciteits- of rioleringssystemen en andere vormen van infrastructuur; de behoefte aan verhoogde verkeerspatrouilles; en behandeling voor gokverslaving. Sommige van deze fondsen worden ook verdeeld als hulp aan stammen die geen gokactiviteiten hebben.
Het succes van Indiaanse gokactiviteiten hangt in grote mate af van de locatie; die in de buurt van of in grote stedelijke gebieden kunnen zeer succesvol zijn, terwijl die in afgelegen gebieden (waar veel reservaten zich bevinden) de neiging hebben om veel minder inkomsten te genereren. Hoewel stammen met succesvolle activiteiten de inkomsten uit kansspelen hebben kunnen gebruiken om de algemene gezondheid, het onderwijs en het culturele welzijn van hun leden te verbeteren, hebben veel Indiaanse casino’s geen significante winsten gemaakt. Het succes van sommige activiteiten in sommige reservaten kan dus niet veralgemeend worden naar alle casino’s of alle reservaten. Integendeel, de gegevens van de Amerikaanse volkstelling tonen consequent aan dat de legalisatie van Indiaanse kansspelen de inheemse bevolking in het algemeen niet heeft getroffen: Inheemse Amerikanen blijven de meest verarmde en achtergestelde minderheidsgemeenschap in de Verenigde Staten.
Indiase kansspelen staan al sinds het eind van de jaren zeventig in het middelpunt van een politieke controverse. In veel gevallen draaide het debat om de moraliteit of immoraliteit van gokken; deze kwestie is natuurlijk niet uniek voor de Indiase kansspelen in het bijzonder. Controverses over Indiaanse gokactiviteiten als zodanig gingen over het algemeen over de vraag of de unieke wettelijke status van stammen, die hen het privilege geeft om dergelijke bedrijven te bezitten en te exploiteren, moet worden gehandhaafd of beëindigd; of Indianen voldoende scherpzinnigheid of training hebben om dergelijke bedrijven te runnen; of het bedrijven van ondernemingskapitalisme inherent de inheemse etnische identiteit ondermijnt; en of kansspelen een wenselijke aanvulling zijn op een specifieke lokale economie.