10 fascynujących faktów o Davy Crockett

Urodzony 17 sierpnia 1786 roku, mąż stanu z prowincji, Davy Crockett, jego życie często było przesłonięte mitem. Już za jego życia wymyślne opowieści o jego przygodach przekształciły go w superbohatera o kruczoczarnej skórze. A po jego śmierci opowieści te wciąż się rozrastały. Oto 10 faktów o Crockett’cie, które oddzielą rzeczywistość od fikcji.

Davy Crockett uciekł z domu w wieku 13 lat.

Kiedy Crockett miał 13 lat, jego ojciec zapłacił za to, aby uczęszczał do szkoły. Jednak już po czterech dniach nauki starszy, większy chłopiec znęcał się nad nim. Crockett nigdy nie wycofywał się z walki. Pewnego dnia czekał w krzakach przy drodze do domu aż do wieczora. Kiedy łobuz i jego banda podeszli do drogi, Crockett wyskoczył z krzaka i, jak napisał później w swojej autobiografii, „ruszył na niego jak dziki kot”. Przerażony, że dyrektor szkoły wychłosta go za tak dotkliwe pobicie jednego z chłopców, Crockett postanowił zacząć grać na zwłokę.

Jego ojciec, John, był wściekły, gdy do domu dotarł list z zapytaniem o słabą frekwencję syna. Chwycił za kij i pogonił Davy’ego, który uciekł. Nastolatek spędził kilka następnych lat podróżując z rodzinnego Tennessee do Maryland, wykonując dorywcze prace. Kiedy w końcu wrócił do domu, rodzice Crocketta początkowo nawet go nie rozpoznali. Po emocjonalnym spotkaniu, rodzina zdecydowała, że zostanie on w domu na tyle długo, by pomóc w spłacie niektórych długów. Około rok później wszystkie te długi zostały spłacone, a Crockett wkrótce wyjechał na dobre.

Davy Crockett omal nie zginął w wypadku na łodzi.

Po służbie pod generałem Andrew Jacksonem w milicji Tennessee, Crockett wszedł do polityki, kończąc dwie kadencje jako ustawodawca stanowy Tennessee w latach 1821-1823. Po utracie mandatu w 1825 r. wybrał nowy, mało prawdopodobny zawód: produkcję beczek. Przedsiębiorca zatrudnił zespół do cięcia klepek (desek, z których zbudowane są beczki), które zamierzał sprzedawać w Nowym Orleanie. Gdy przygotowano już 30 000 sztuk, Crockett i jego zespół załadowali ładunek na parę płaskodennych łodzi i ruszyli w dół rzeki Missisipi. Był tylko jeden problem: tandetnymi statkami nie dało się sterować. Łódka wioząca Crocketta wpadła na masę dryfującego drewna i zaczęła się wywracać, a Crockett został uwięziony pod pokładem. Jego koledzy z drugiej łodzi wyciągnęli go przez niewielki otwór, a podróżujący kupiec uratował ich wszystkich następnego dnia.

Davy Crockett twierdził, że zabił 105 niedźwiedzi w ciągu jednego roku.

Jeśli można wierzyć jego autobiografii, ten biegły strzelec i jego psy zdołali zabić 105 niedźwiedzi w ciągu siedmiu miesięcy od 1825 do 1826 roku. W tamtych czasach mięso i skóry niedźwiedzi były bardzo dochodowymi towarami, podobnie jak oleje uzyskiwane z ich tłuszczu – rodzina Crocketta często polegała na mięsie niedźwiedzi, aby przetrwać zimę.

Sukces sztuki teatralnej pomógł uczynić z Davy’ego Crocketta celebrytę.

Crockett kandydował do Kongresu w 1827 roku, zdobywając prawo do reprezentowania zachodniego Tennessee. Cztery lata później nowe przedstawienie zatytułowane Lew Zachodu zachwyciło nowojorską publiczność. Przedstawienie obracało się wokół fikcyjnego kongresmena z Kentucky o imieniu pułkownik Nimrod Wildfire, którego ludowa osobowość była wyraźnie oparta na Crockettcie. W 1833 roku ukazała się nieautoryzowana biografia Crocketta.

Sketches and Eccentricities of Colonel David Crockett of West Tennessee stała się bestsellerem – ku zmartwieniu jej autora. Czując, że Szkice zniekształciły historię jego życia, polityk wziął odwet, wydając w następnym roku jeszcze bardziej udaną autobiografię.

Gdy „Lew Zachodu” pojawił się w Waszyngtonie, Crockett obejrzał wreszcie sztukę, od której wszystko się zaczęło. Tego wieczoru aktor David Hackett grał pułkownika Wildfire’a. Gdy kurtyna się podniosła, spojrzał na Crocketta. Uroczyście się sobie ukłonili, a tłum oszalał.

Davy Crockett otrzymał kilka karabinów w ramach podziękowań politycznych.

W ciągu swojego życia Crockett władał wieloma rodzajami broni palnej. Dwie z najbardziej znaczących nosiły imię „Betsy”. W połowie swojej kariery w zgromadzeniu stanowym otrzymał „Old Betsy”, flintlock kalibru .40 podarowany mu przez wyborców z okręgu Lawrence w 1822 roku (dziś znajduje się on w Muzeum Alamo w San Antonio). W pewnym momencie w latach trzydziestych XIX wieku, Whig Society of Philadelphia podarowało Crockettowi pokrytą złotem i srebrem broń. Jej imię? „Fancy Betsy.”

Jeśli jesteście ciekawi, tajemnicza kobieta, po której ochrzczono tę broń, była albo jego najstarszą siostrą, albo drugą żoną, Elizabeth Patton.

Davy Crockett włożył wiele wysiłku w utrzymanie swojego dzikiego wizerunku.

Jak na kogoś, kto kiedyś nazwał modę „rzeczą, o którą bardzo mało dbam”, Crockett dawał naprawdę szczegółowe instrukcje portrecistom. Większość podobizn, skarżył się polityk, sprawiała, że wyglądał jak „coś w rodzaju skrzyżowania czystego członka Kongresu w koszuli i kaznodziei metodystycznego”. Przed wykonaniem portretu dla Johna Gadsby’ego Chapmana, Crockett poprosił tego cenionego artystę o sportretowanie go z psami podczas polowania na niedźwiedzia. Zakupił rekwizyty w plenerze i nalegał, aby pokazać go trzymającego w górze czapkę, gotowego do wydania „okrzyku, który podniósłby całą okolicę.”

Davy Crockett storpedował swoją karierę polityczną, wypowiadając się przeciwko polityce Andrew Jacksona wobec rdzennych Amerykanów.

Jackson był uwielbianą postacią w Tennessee, a głośne potępienie przez Crocketta jego ustawy o usuwaniu Indian z 1830 roku nie przysporzyło mu wielu przyjaciół w kraju. „Wierzyłem, że to niegodziwy i niesprawiedliwy środek”, twierdził później kongresman, „i że powinienem się temu sprzeciwić, niech koszty będą jakie będą”. Następnie nieznacznie przegrał swoje starania o reelekcję w 1831 roku z Williamem Fitzgeraldem, którego popierał Jackson. W 1833 roku Crockett zapewnił sobie jednokadencyjny mandat kongresowy jako anty-Jacksonianin, po czym pożegnał się z Tennessee, słynnie mówiąc: „Wy wszyscy możecie iść do piekła, a ja pójdę do Teksasu.”

Davy Crockett naprawdę nosił czapkę ze skóry konia (czasami).

Serial telewizyjny Walta Disneya Davy Crockett wywołał narodowy szał na czapki ze skóry konia w latach 50-tych. W roli tytułowej wystąpił kwadratowy Fess Parker, którego rzadko można było zobaczyć na ekranie bez jego wiernej czapki z końskim futrem. Dzieci uwielbiały ten rustykalny kapelusz, a w szczytowym okresie popularności serialu każdego dnia sprzedawano średnio 5000 jego replik.

Ale czy historyczny Crockett posiadał taką czapkę? Tak, choć nie wiemy, jak często go nosił. Niektórzy historycy twierdzą, że w późniejszym okresie życia zaczął częściej nosić to akcesorium, aby zyskać sławę Lwa Zachodu (pułkownik Wildfire nosił takie nakrycie głowy). Pewnego jesiennego poranka 1835 roku, pogranicznik wyruszył w podróż do Teksasu, pewien, że cały klan Crockettów wkrótce się tam zjednoczy. Jak wspominała później jego córka Matilda, wyruszył w drogę „w czapce z końskimi skórami”. Nigdy więcej go nie zobaczyła.

Wokół upadku Davy’ego Crocketta w Alamo toczą się pewne spory.

Crockett został zabity podczas lub tuż po bitwie o Alamo w 1836 roku – ale szczegóły dotyczące jego śmierci są zarówno niejasne, jak i gorąco kwestionowane. Zniewolony mężczyzna o imieniu Joe twierdził, że zauważył ciało Crocketta leżące wśród stosu zabitych meksykańskich żołnierzy. Suzannah Dickinson, której mąż również zginął w walce, opowiedziała podobną historię, podobnie jak burmistrz San Antonio Francisco Ruiz.

Jednak The New Orleans True American i kilka innych gazet doniosło, że Crockett został schwytany i stracony przez ludzi generała Santa Anny. W 1955 r. pojawiło się więcej dowodów, kiedy opublikowano dawno zaginiony dziennik napisany przez podpułkownika José Enrique de la Peña. Autor pisze w nim, że był świadkiem, jak „przyrodnik David Crockett” i sześciu innych Amerykanów zostało przedstawionych Santa Annie, który natychmiast kazał ich zabić.

Niektórzy historycy odrzucają ten dokument jako fałszerstwo, ale inni twierdzą, że jest on autentyczny. Od 2000 roku, dwa oddzielne zespoły kryminalistów zajęły to drugie stanowisko.

Podczas wydarzeń sportowych na Uniwersytecie Tennessee, student przebrany za Davy’ego Crocketta zwołuje fanów.

Pies gończy Smokey może przykuwać całą uwagę, ale szkoła ma jeszcze jedną maskotkę w rękawie. W dni meczowe, student znany po prostu jako „Ochotnik” wyrusza w regaliach w stylu Crocketta, w skórzanych ubraniach, w czapce ze skóry kozła i – od czasu do czasu – w rekwizytowym muszkiecie.