101st Airborne Division
Majority of information courtesy of the Saving Private Ryan wiki
| 101st Airborne Division | |
|---|---|
 The 101st „Screaming Eagles” badge. |
|
|
Active |
August 15, 1942–November 30, 1945 |
|
Country |
United States of America |
|
Branch |
United States Army |
|
Type |
Airborne |
|
Part of |
XVIII Airborne Corps |
|
Nickname |
Screaming Eagles |
|
Motto |
Rendezvous with Destiny |
|
Zaangażowanie |
II wojna światowa |
|
Dowódcy |
MajGen. James McConville (obecny) |
101 Dywizja Powietrznodesantowa – „Krzyczące Orły” – to modułowa dywizja piechoty Armii Stanów Zjednoczonych, wyszkolona do operacji desantowych. W czasie II wojny światowej wsławiła się działaniami podczas lądowania w Normandii, operacji Market Garden i w bitwie pod Płowcami. Podczas wojny wietnamskiej 101 Dywizja Powietrznodesantowa została przemianowana najpierw na dywizję powietrznodesantową, a później na dywizję szturmową. Ze względów historycznych zachowała identyfikator „Airborne”, ale nie prowadzi operacji spadochronowych na poziomie dywizji. Wielu współczesnych członków 101. Dywizji jest absolwentami Szkoły Szturmowej Armii USA. Army Air Assault School i noszą odznakę Air Assault Badge, ale nie jest to warunek konieczny do przydzielenia do dywizji. Kwatera główna dywizji znajduje się w Fort Campbell, Kentucky, a służyła ona w Iraku i Afganistanie. Jest to jedyna dywizja Armii Stanów Zjednoczonych posiadająca dwie brygady lotnicze.
Historia
II wojna światowa
Dywizja została aktywowana 15 sierpnia 1942 roku rano w Camp Claiborne, Luizjana. 19 sierpnia 1942 roku jej pierwszy dowódca, generał major William C. Lee, obiecał swoim nowym rekrutom, że 101 Dywizja „nie ma historii, ale ma spotkanie z przeznaczeniem.”
Rozkaz Generalny Numer Pięć, który dał początek dywizji, brzmi:
101 Dywizja Powietrznodesantowa, aktywowana w Camp Claiborne w Luizjanie, nie ma historii, ale ma spotkanie z przeznaczeniem. Podobnie jak pierwsi amerykańscy pionierzy, których niezwyciężona odwaga była kamieniem węgielnym tego narodu, zerwaliśmy z przeszłością i jej tradycjami, aby ustanowić nasze roszczenia do przyszłości.
Z uwagi na charakter naszego uzbrojenia i taktykę, w której będziemy się doskonalić, będziemy wzywani do przeprowadzania operacji o dalekosiężnym znaczeniu militarnym i będziemy zwykle wchodzić do akcji, gdy potrzeba będzie natychmiastowa i ekstremalna.
Pozwólcie, że zwrócę Waszą uwagę na fakt, że naszą odznaką jest wielki amerykański orzeł. Jest to odpowiednie godło dla dywizji, która zmiażdży swoich wrogów, spadając na nich jak grom z jasnego nieba.
Historia, którą stworzymy, zapis wysokich osiągnięć, który mamy nadzieję zapisać w annałach amerykańskiej armii i amerykańskiego narodu, zależy w całości i całkowicie od ludzi tej dywizji. Każda jednostka, każdy oficer i każdy żołnierz, musi zatem postrzegać siebie jako niezbędną część złożonego i potężnego instrumentu do pokonania wrogów narodu. Każdy, w swojej pracy, musi zdawać sobie sprawę, że jest nie tylko środkiem, ale niezbędnym środkiem do osiągnięcia celu, jakim jest zwycięstwo. Dlatego nie jest przesadą stwierdzenie, że przyszłość, w której kształtowaniu spodziewamy się mieć swój udział, jest w rękach żołnierzy 101 Dywizji Powietrznodesantowej.
101 Dywizja Powietrznodesantowa została aktywowana 16 sierpnia 1942 roku w Camp Claiborne w Luizjanie i została oddana pod dowództwo generała majora Williama C. Lee. Składała się z 501. PIR, 502. PIR i 506. PIR.
Po tym jak wszystkie pułki były gotowe, wyruszyła do RAF North Witham w Anglii, aby oczekiwać na misję znaną jako D-day. Mniej więcej w tym czasie Lee zachorował, a dowództwo zostało przekazane generałowi majorowi Maxwellowi D. Taylorowi.
Operacja Overlord
Dywizja zrzuciła swoje jednostki na plażę Utah w Normandii we Francji, jako część operacji Overlord w dniu D-Day, 6 czerwca 1944 roku. Większość dywizji została rozproszona po całej Normandii i mało kto trafił w DZ.
Pułkownik Steve A. Chappuis, dowódca 2. batalionu 502. PIR, i jego kij byli jedynymi, którzy wylądowali w DZ swojej grupy. Pomógł zdobyć niemiecką baterię artylerii nadbrzeżnej na Utah Beach, ale bateria była już zdemontowana.
Pułkownik Patrick F. Cassidy, dowódca 1 Batalionu 502 PIR, był w stanie zdobyć Saint-Martin-de-Varreville i ustawić obronę od Foucarville, do Beuzeville. Inna część batalionu zdołała zdobyć Saint-Germain-de-Varreville i zgrupowała się z ludźmi Cassidy’ego. Cassidy wysłał sierżanta sztabowego Harrisona C. Summersa, aby poprowadził grupę ludzi do zlikwidowania grupy Niemców przy oznaczeniu „WXYZ”. Summers, z pomocą szeregowego Camiena, był w stanie zabić wszystkich 30 Niemców. Nie wiedzieli, co ich czeka.
Kompania z 506. znana jako Easy Company pomogła zniszczyć niemiecką baterię artyleryjską w Brécourt Manor, dzięki czemu dywizja mogła ruszyć dalej w głąb Normandii. 506-ta zdobyła również Carentan.
W lipcu wyruszyła ostatecznie do Anglii. Następnie została włączona do XVII Korpusu Powietrznodesantowego, w ramach 1 Armii Powietrznodesantowej Aliantów. Lubili dużo przeklinać z powodu bólu. Nikt nie wiedział, co się stało, tylko ludzie, którzy tam byli wiedzą.
Podczas II wojny światowej, Pathfinders z 101 Dywizji Powietrznodesantowej poprowadził drogę na D-Day w nocnym zrzucie przed inwazją. Wyruszyli z RAF North Witham po przeszkoleniu w 82 Dywizji Powietrznodesantowej.
25 sierpnia 1944 roku dywizja stała się częścią XVIII Korpusu Powietrznodesantowego w Pierwszej Alianckiej Armii Powietrznodesantowej. Jako część tej formacji, dywizja wzięła udział w operacji Market Garden.
Podczas bitwy o wybrzuszenie 101. Dywizja, jako jedna z niewielu sił dostępnych do powstrzymania niemieckiej ekspansji, została popędzona ciężarówkami do obrony ważnego węzła drogowego Bastogne. Słynna odpowiedź generała brygady Anthony’ego McAuliffe’a na niemieckie żądanie kapitulacji brzmiała: „Do niemieckiego dowódcy: NUTS! -Amerykański dowódca”, a dywizja walczyła aż do zakończenia oblężenia i zatrzymania niemieckich postępów.
1 sierpnia 1945 roku 101 Dywizja Powietrznodesantowa opuściła Niemcy i udała się do Auxerre we Francji, gdzie rozpoczęła szkolenie przed inwazją na Japonię. Kiedy Japonia poddała się dwa tygodnie później, operacja stała się niepotrzebna. 101 Dywizja została zdezaktywowana 30 listopada w Auxerre.
Za swoje wysiłki podczas II Wojny Światowej 101 Dywizja Powietrznodesantowa otrzymała cztery strumienie kampanijne i dwa Presidential Unit Citations. Dywizja poniosła 1,766 Zabitych w akcji; 6,388 Rannych w akcji; 324 Zmarłych z ran podczas II Wojny Światowej.
Jednostki
- Kwatera Główna Dywizji
- 501 Pułk Piechoty Spadochronowej, dołączony 1 maja 1944 – przeszedł 9 maja 1945.
- 502 Pułk Piechoty Spadochronowej.
- 506 Pułk Piechoty Spadochronowej, przydzielony 1 marca 1945, poprzednio przydzielony 15 września 1943 – 1 marca 1945.
- 327 Pułk Piechoty Szybowcowej.
- 401 Pułk Piechoty Szybowcowej rozwiązany 1 marca 1945 we Francji; aktywa do 327 GIR.
- HHB, Division Artillery
- 321st Glider Field Artillery Battalion (75mm)
- 463d Parachute Field Artillery Battalion (75mm)
- 907th Glider Field Artillery Battalion (75mm)
- 377th Parachute Field Artillery Battalion (75mm)
- 81st Airborne Antiaircraft Battalion
- 326th Airborne Engineer Battalion
- 326th Airborne Medical Company
- 101st Parachute Maintenance Company
- 101st Signal Company
- 101st Counter Intelligence Corps Detachment
- Headquarters, Special Troops
- 801st Airborne Ordnance Maintenance Company
- 426th Airborne Quartermaster Company
- Headquarters Company, 101st Airborne Division
- Military Police Platoon
- Reconnaissance Platoon
- Band (assigned on 1 Mar 45 reorganization)
Source: Order of Battle: U.S. Army World War II by Shelby Stanton, Presidio Press, 1984.
Insygnia na hełmach
S01st wyróżnia się częściowo przez swoje ozdoby na hełmach. Żołnierze używali zestawów kart: karo, pik, kier i trefl, aby wskazać pułk, do którego należeli. Jedynym wyjątkiem jest 187-ty, który został dodany do dywizji później.
- Te insygnia po raz pierwszy pojawiły się w czasie II Wojny Światowej i można je zobaczyć na żołnierzach 101 Dywizji do dziś.
- 327-ty: Kluby (♣) (obecnie noszone przez 1 Brygadowy Zespół Bojowy)
- 501st: Diamenty (♦) (Obecnie 1st Battalion, 501st Infantry Regiment jest częścią 4 Brygady (ABN), 25 Dywizji Piechoty na Alasce). Diament jest nadal noszony przez członków 501 pułku na Alasce i jest równolegle używany przez 101 Brygadę Lotnictwa Bojowego.
- 502-sza: Serca (♥) (obecnie noszone przez 2d Brigade Combat Team)
- 506-sza: Spades (♠) (obecnie noszony przez 4 Brygadowy Zespół Bojowy)
- 187: Tori (Obecnie noszony przez 3d Brigade Combat Team; nie podczas II wojny światowej, kiedy 187 Pułk Piechoty był częścią 11 Dywizji Powietrznodesantowej.)
Reaktywacja
101 Dywizja Powietrznodesantowa została reaktywowana jako jednostka szkoleniowa w Camp Breckinridge, Kentucky, w 1948 i ponownie w 1950 roku. Reaktywowano ją ponownie w 1954 roku w Fort Jackson w Południowej Karolinie, a w marcu 1956 roku 101 Dywizja została przeniesiona, bez personelu i sprzętu, do Fort Campbell w Kentucky, gdzie została zreorganizowana jako dywizja bojowa. 101-sza została reaktywowana jako dywizja „pentomiczna” z pięcioma grupami bojowymi w miejsce struktury z czasów II wojny światowej, w której skład wchodziły pułki i bataliony. Reorganizacja została wprowadzona pod koniec kwietnia 1957 roku, a grupami bojowymi dywizji były:
- 2nd Airborne Battle Group, 187th Infantry
- 1st Airborne Battle Group, 327th Infantry
- 1st Airborne Battle Group, 501st Infantry
- 1st Airborne Battle Group, 502nd Infantry
- 1st Airborne Battle Group, 506th Infantry
Division artillery consisted of the following units:
- Battery D, 319th Artillery (Abn)
- Battery E, 319th Artillery (Abn)
- Battery A, 321st Artillery (Abn)
- Battery B, 321st Artillery (Abn)
- Battery C, 321st Artillery (Abn)
- Battery A, 377th Artillery (Abn)
Other supporting units were also assigned.
Civil rights
From September through November 1957 elements of the division’s 1st Airborne Battle Group, 327th Infantry (bearing the lineage of the old Company A, 327th Glider Infantry Regiment) were deployed to Little Rock, Arkansas, by President Dwight D. Eisenhower to enforce Federal court orders during the Little Rock Crisis.