Badacz znajduje dowody na to, że Alexander Hamilton posiadał niewolników

Hamilton jest niemal powszechnie przedstawiany jako abolicjonista w popularnych współczesnych pracach, w tym w biografii Rona Chernow’a z 2004 roku, „Hamilton,” i nagrodzonym Tony Award show Lin-Manuela Mirandy, „Hamilton: An American Musical.”

Ale po przejrzeniu ksiąg i korespondencji Hamiltona i jego żony, Elizy Schuyler Hamilton, Serfilippi, która pracuje w Schuyler Mansion State Historic Site w Albany, N.Y., doszedł do wniosku, że obraz ten nie spełnia oczekiwań.

„Jest niezwykle ważne, aby mit Hamiltona jako 'Ojca Założyciela Abolicjonisty’ przestał istnieć”, pisze Serfilippi w artykule zatytułowanym „’As Odious and Immoral a Thing’: Alexander Hamilton’s Hidden History as an Enslaver”. Jej badania zostały opublikowane na stronie internetowej systemu parków stanowych Nowego Jorku.

Praca dodaje do obaw wyrażanych przez wielu naukowców, że fikcyjny Hamilton z musicalu, który atakuje niewolnictwo w rapowej bitwie z Thomasem Jeffersonem, jest właśnie taki: fikcyjny.

„Fascynujący artykuł”, zatweetował Harvard Law profesor i historyk Annette Gordon-Reed, który skrytykował spektakl na Broadwayu w przeszłości. „Przypomina o wszechobecnej naturze niewolnictwa w okresie kolonialnym i wczesnej amerykańskiej republice. Alexander Hamilton jako zniewolenie poszerza dyskusję.”

Chernow nazwał artykuł „wspaniałą pracą badawczą, która poszerza nasze poczucie zaangażowania Hamiltona w niewolnictwo na wiele sposobów”. Ale zakwestionował jej twierdzenie, że niewolnictwo było „niezbędne dla jego tożsamości” i powiedział, że Serfilippi pominęła informacje, które mogłyby zaprzeczyć jej wnioskom.

Na przykład, Chernow zwrócił uwagę na pracę Hamiltona z Manumission Society w celu zniesienia niewolnictwa w Nowym Jorku i obrony wolnych Czarnych ludzi, gdy panowie niewolników spoza stanu próbowali wyrwać ich z nowojorskich ulic.

„Gdyby próbowała pogodzić te ważne nowe ustalenia z pełnym i uczciwym oświadczeniem o anty-niewolniczej działalności Hamiltona, otrzymalibyśmy duży i złożony obraz człowieka, a jej praca byłaby o wiele bardziej przekonująca”, powiedziała Chernow poprzez e-mail.

Miranda odmówił komentarza przez swojego publicystę. W poprzednich wywiadach powiedział, że z zadowoleniem przyjmuje zarówno dyskusję na temat roli Hamiltona w niewolnictwie, jak i krytykę jego programu dotyczącą tej części jego życia.

Gdy Hamilton wżenił się w potężną rodzinę Schuyler w 1780 roku, niewolnictwo było powszechne wśród elity stanu Nowy Jork. Ponad 40 osób było zniewolonych w posiadłości rodziny Schuyler w Albany i innej posiadłości przez lata. Miejsce historyczne przeprowadziło szeroko zakrojone badania nad tak zwanymi sługami rodziny i włączyło je do swoich wycieczek.

Burmistrz Albany Kathy Sheehan nakazała usunięcie pomnika gen. dyw. Philipa Schuylera na początku tego roku, częściowo dlatego, że był on „podobno największym właścicielem zniewolonych ludzi w Albany w swoim czasie”, zgodnie z biurem burmistrza.

Serfilippi podważa często powtarzane twierdzenie, że ekspozycja Hamiltona na brutalność niewolnictwa podczas jego dzieciństwa na wyspie St. Croix zaszczepiła w nim nienawiść do niewolnictwa. Powiedziała, że „żadne pierwotne źródła nie zostały znalezione, aby potwierdzić” ten pomysł.

Biografowie zauważyli, że Hamilton pomagał klientom prawnym i członkom rodziny kupować i sprzedawać niewolników, ale byli mniej wyraźni co do tego, czy sam zniewalał ludzi. Serfilippi powiedział, że zapiski w jego księgach rachunkowych i w listach rodzinnych wyraźnie wskazują, że to robił.

Na przykład, księgi kasowe Hamiltona odnotowują zapłatę 250 dolarów Philipowi Schuylerowi w 1796 roku za „2 murzyńskich służących zakupionych przez niego dla mnie.” Inny wpis odnotowuje otrzymanie 100 dolarów za pożyczenie „murzyńskiego chłopca” innej osobie. Serfilippi zauważa również, że inwentarz majątku Hamiltona sporządzony w celu uregulowania jego spraw po jego śmierci w pojedynku z Aaronem Burrem w 1804 roku zawiera „służących” wycenionych na 400 funtów.

Joanne Freeman, profesor historii z Yale i redaktorka wydania pism Hamiltona w Library of America, powiedziała, że „to odpowiednie, że liczymy się ze statusem Hamiltona jako zniewoliciela w czasie, który uświadamia nam, jak ważne jest dla białych Amerykanów, aby liczyć się – poważnie liczyć się – ze strukturalnym dziedzictwem niewolnictwa w Ameryce.”

Serfilippi powiedziała, że jej zainteresowania badawcze wykraczają poza obalanie mitów o Hamiltonie.

„Prawda ujawniona w księgach pieniężnych i listach Hamiltona musi zostać uznana, aby uhonorować ludzi, których zniewolił” – pisze. „Poprzez zrozumienie i zaakceptowanie statusu Hamiltona jako zniewoliciela, historie ludzi, których zniewolił, mogą wreszcie zająć należne im miejsce w historii.”

.