How Did Scotch Tape Appear and What Is the Story Behind Its Name?

Obecnie możemy z całą pewnością stwierdzić, że każdy wie, czym jest szkocka. Przy okazji, nie będziemy mówić o słynnym szkockim trunku, choć niektórzy mogą być zawiedzeni. Tematem naszego artykułu jest taśma klejąca, czyli, jak to się mówi, scotch tape.

Historia taśmy klejącej jest dość intrygująca, więc zacznijmy od idei jej wynalezienia.

Who Invented Scotch Tape and How It Happened

W 1923 roku Amerykanin Richard Drew został mianowany technikiem laboratoryjnym w Minnesota Mining and Manufacturing, małej firmie produkującej papier ścierny, później znanej jako korporacja 3M. Głównym obowiązkiem Richarda był papier ścierny. Akurat w tym czasie dział badawczy firmy eksperymentował z celofanem, dążąc do stworzenia wodoodpornego pokrycia. W rzeczywistości celofan trafił w gusta producentów żywności zaraz po swoim debiucie. Pojawiły się na przykład plastikowo-celofanowe opakowania na słodycze i chleb. Już wtedy Richard zainteresował się nowym materiałem i jego właściwościami.

Zauważając inicjatywę i pracowitość Drew, firma przydzieliła go do pracy w warsztatach samochodowych i garażach, aby monitorował testowanie Wetordry, nowej marki papieru ściernego. Pewnego dnia Richard zauważył, że pracownicy napotkali pewien problem podczas wykonywania prac lakierniczych. W rzeczywistości, gdy karoseria samochodu musiała mieć dwukolorowy wygląd – pomalowana na dwa kolory – linia na granicy była nierówna. Chcąc chronić lakierowany fragment, technicy przykrywali go specjalnym papierem, ale po zdjęciu po lakierowaniu papier odchodził razem z lakierem. Usuwanie usterek trwało potem bardzo długo.

Zauważywszy to, Drew obiecał technikowi, że wymyśli coś, co pomoże obejść te trudności. Jakiś czas później Richard przyniósł taśmę o szerokości 5 cm, która była samoprzylepna wzdłuż krawędzi. Robotnicy postanowili spróbować, jednak po pomalowaniu taśma się załamała. Wynikało to z tego, że warstwa kleju została nałożona tylko na krawędziach, a środkowa część taśmy nasiąkła farbą. Mimo to Richard nie zniechęcił się i kontynuował testowanie taśmy. Inżynierowi zajęło prawie 5 lat, aby udoskonalić taśmę klejącą. Na przykład Drew spędził cały rok na poszukiwaniu idealnego kleju, który mógłby zostać użyty. Podczas testów Richard zużywał tak dużo celofanu, że pod koniec każdego dnia pracy odpady musiały być odbierane przez ciężarówkę.

Dopiero w 1930 roku pierwsza rolka taśmy klejącej została wysłana do klienta w Chicago w celu przetestowania. Na odpowiedź klienta nie trzeba było długo czekać. Był podekscytowany wynalazkiem i zalecił jak najszybsze rozpoczęcie masowej produkcji taśmy scotch.

Pierwsza taśma była wykonana z gumy, żywic i olejów naniesionych na plastikową podstawę. Jej zaletą była wodoodporność i możliwość stosowania w szerokim zakresie temperatur.

William McKnight, który w tym czasie pełnił funkcję prezesa firmy, zdecydował, że taśma musi być reklamowana nie jako środek do uszczelniania opakowań, ale jako materiał budżetowy przedłużający żywotność starych rzeczy. Wynalezienie taśmy klejącej zbiegło się w czasie z okresem Wielkiego Kryzysu w USA, a Amerykanie stali się bardzo oszczędni i gospodarni. Ludzie szybko przyzwyczaili się do nowego produktu i wymyślali dla niego coraz więcej zastosowań. W rzeczywistości Scotch „naprawiał” wszystko – od pieniędzy, dokumentów i książek po zepsute zabawki.

Podczas gdy w 1920 roku firma produkowała i sprzedawała wyłącznie papier ścierny, w 1937 roku tylko 37% sprzedaży stanowił papier, a pozostałe 63% sprzedaż klejów, taśm klejących papierowych lub celofanowych.

Po pewnym czasie pojawiło się wiele produktów, których nazwa zawierała słowo „scotch”. W ślad za taśmą klejącą powstało wiele innych produktów, takich jak taśma maskująca, taśma dwustronna, taśma do znakowania i inne.

W 1947 roku Minnesota Mining and Manufacturing Company poszła o krok dalej i zaczęła produkować amatorskie taśmy audio, a za kilka lat taśmy wideo Scotch.

Piętnaście lat później w firmie 3M opracowano taśmę samoprzylepną z octanu. Na rolce wyglądała ona mętnie i bursztynowo, a po naklejeniu stawała się przezroczysta i praktycznie niewidoczna. Jednak wraz z pojawieniem się takiej folii pojawił się nowy problem, na którego rozwiązanie Drew nie miał czasu. Później rozwiązał go John Borden, kierownik sprzedaży.

Problem polegał na tym, że trudno było odkleić taśmę klejącą od rolki, a po odcięciu taśma natychmiast przyklejała się z powrotem, więc nie można było znaleźć jej końca. Konieczne było przymocowanie wolnego końca do jakiegoś przedmiotu. Ponadto nożyczki nie zawsze były pod ręką, a bez nich cięcie taśmy było prawie niemożliwe.

Borden poświęcił półtora roku na opracowanie szpuli z wbudowanym ostrzem, która mieściła taśmę klejącą i wolny koniec taśmy, a jednocześnie posiadała mały nożyk do odcinania potrzebnych kawałków.

Jak to się stało, że taśma ma taką dziwną nazwę?

Przynajmniej raz w życiu musieliście się zastanawiać, dlaczego nazwa „scotch” jest używana dla taśmy klejącej i dlaczego tak bardzo kojarzy się ona ze słynnym napojem. W rzeczywistości, jak większość znanych nazw produktów, taśma otrzymała swoją nazwę całkiem przypadkowo.

Kiedy Richard Drew przyniósł prototyp taśmy klejącej do pracowni, a ona skrzypiała po malowaniu, pracownik stwierdził, że to dlatego, że klej został nałożony tylko na krawędzie, czyli najprościej mówiąc, z powodu skąpstwa. Rzucił Drew rolkę testowej taśmy Scotch i kazał mu zawieźć taśmę do swoich szefów w Szkocji, żeby nałożyli więcej kleju. Dlaczego Szkocja – zapytacie? W tamtych czasach Szkoci byli znani ze swojej oszczędności i skąpstwa. W USA powszechnie nazywano Szkotami wszystko, co było „chciwe” lub „skąpe” (czyli „szkockie”).

Oczywiście, nowoczesnej taśmy klejącej nie można już nazwać szkocką czy szkocką. Jest ona wystarczającej jakości i posiada wszystkie niezbędne cechy, w zależności od obszaru zastosowania.

Jeśli szukasz taśmy scotch do naprawy smartfonów, tabletów lub innych urządzeń cyfrowych, przejdź na naszą stronę internetową. All Spares oferuje szeroki wybór wysokiej jakości taśm klejących do naprawy sprzętu.