Verdampingsmilieu

In warme en droge klimaten kan water dat verdampt uit door land ingesloten meren, of playa’s, leiden tot de ontwikkeling van verschillende mineralen. Als het water van het meer verdampt, wordt het op natuurlijke wijze verrijkt met verschillende oplosbare chemicaliën die door stromen naar het meer worden meegevoerd. Deze chemicaliën zijn verkregen door verwering en erosie van nabijgelegen rotsmaterialen. Voortdurende verdamping concentreert deze chemicaliën tot het punt waarop zij neerslaan en zich op de bodem en aan de oevers van meren ophopen als een groep kenmerkende mineralen.

Audio Transcript
Hier hebben we te maken met de fysische omgeving waarin de mineralen direct aan het aardoppervlak worden gevormd door het eenvoudige proces van waterverdamping. Het verdampingsmilieu van de mineraalvorming doet zich gewoonlijk voor in streken waar de vochtigheid vrij laag is, de temperatuur van de zon vrij hoog, en stromen die de nodige opgeloste elementen bevatten in staat zijn in meren te stromen om de meren met elementen te verrijken. Als het meer geen afvoer heeft, verliest het zijn watergehalte eenvoudigweg door verdamping. De opgeloste elementen, die door de stromen in het meer worden gebracht, worden geleidelijk meer en meer geconcentreerd en beginnen te kristalliseren op de bodem van het meer of langs de oevergebieden van het meer.

Deze evaporietmineralen, zoals ze worden genoemd, worden hier in twee groepen gerangschikt. De alkalische mineralen, die kenmerkende mineralen bevatten als haliet, of gewoon zout, gips, trona, en andere mineralen die in de eerste kist links zijn weergegeven. De tweede kist bevat mineralen die rijk zijn aan borium, en dit is de boraatcollectie. Mineralen zoals borax, een mineraal dat gebruikt wordt als reinigingsmiddel, krenneriet en bakeriet en ulexiet, zijn mineralen die typisch boraatmineralen zijn.