Fiesta de la Candelaria

Candelarias de Pedrera (Sevilla)

EspañaEditar

Cartel de la Fiesta de la Candelaria 2018

En Andalucía, en el sur de España, los actos festivos varían en cada pueblo o ciudad. En el interior suelen estar centrados en una o varias hogueras, con bailes, comida y bebida alrededor. En esta zona, son destacables los pueblos de la Sierra sur sevillana, como Pedrera (Sevilla), Gilena, Estepa o Casariche, donde más de 500 hogueras son encendidas en esta festividad con una alta participación de todos los vecinos y gentes venidas de fuera. In Jódar, in de provincie Jaén, staat dit feest bekend als de Virgen de las Roscas, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 17e eeuw, althans in documentaire vorm. Op deze dag brengen de kinderen trossen rozemarijntakken naar de kerk van La Asunción, waaraan felgekleurde roscos hangen die met gekleurde linten zijn vastgebonden. De meisjes dragen manden met trossen rozemarijn en dezelfde roscos. Iedereen wacht gespannen, met de trossen omhoog, op de zegen van de priester, temidden van spanning en zenuwen.

Dit feest wordt ook gevierd in Priego de Córdoba, waar het gebruikelijk is de kaars niet alleen op de pleinen aan te steken, maar ook in de scholen, waar de kinderen er omheen dansen. In Adamuz, eveneens in de provincie Córdoba, wordt dit feest de hele nacht lang gevierd rond talrijke kaarsen van rozemarijn waarop de jongeren van de stad springen. Daarom staan de mensen van Adamuz bekend als culiquemaos. In Nueva Carteya is het gebruikelijk om de kaarsen te maken met de resten van de olijfbomen die worden omgehakt na de oogst van hun vruchten. Alle buren, vriendengroepen en families maken hun eigen candela waar gedanst, gedronken en gegeten wordt, meestal gegrild vlees, vooral chorizo. Ook vindt de verbranding van de Rosca de San Blas van het voorgaande jaar plaats.

In Fuente Palmera wordt dit feest in de nacht van 1 februari gevierd, gewoonlijk georganiseerd door de Asociación Cigüeña, waarbij rond het vreugdevuur churros met chocolade worden uitgedeeld. Dit feest heeft een liefdadig karakter, aangezien het geld dat door middel van vrijwillige donaties wordt ingezameld, naar projecten van Manos Unidas gaat.

In Cabra, ook in Córdoba, wordt een zeer populaire bedevaart gehouden naar de schrijn van Nuestra Señora de la Sierra, beschermheilige van de stad. Na de zegening van kaarsen en kaarsen wordt het kindje Jezus van de Virgen de la Sierra in processie gedragen door de rector van het heiligdom. Dit feest, dat wordt gehouden op de zondag die het dichtst bij 2 februari in de Sierra de Cabra ligt, herdenkt de presentatie van het kind Jezus in de tempel, en daarom wordt de beeltenis van het goddelijke Kind vergezeld door kinderen die twee tortelduiven of duiven dragen, en die gewoonlijk gekleed zijn in klederdracht. Zij hebben ook taarten, roscas de san Blas en andere geschenken, die vervolgens in een verloting worden geveild. De mensen die deelnemen aan de processie rond het historische heiligdom van de Virgen de la Sierra dragen kaarsen die worden aangestoken met takken rozemarijn. De rozemarijn wordt in de kaarsen en met de kaarsen gebrand, waarbij de geur zich vermengt met die van de wierookoffers. Maar er is ook een gewoonte om deze kaarsen met rozemarijn mee te nemen, die bewaard worden voor “als het stormt”, zoals een oudere toegewijde ons vertelt, die altijd met haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen meegaat naar deze unieke en voorouderlijke bergbedevaart.

In Polícar (Granada), in het zuiden van Spanje, worden op de vooravond van La Candelaria de traditionele Chiscos gehouden. Het bestaat erin naar het platteland te gaan om brandhout en de typische bolisnas te verzamelen, om ’s avonds in verschillende delen van het dorp lumbres of chiscos te maken. Het is gebruikelijk dat de dorpsbewoners in de chisco samenkomen om lokale producten, vooral van de slacht, te eten en te braden, goede lokale wijn te drinken en rosetas te eten.

In Alhama de Granada (Granada) beginnen de voorbereidingen voor het feest van Candlemas in januari, en op 2 februari worden de straten van Alhama verlicht door de “candelas” (vreugdevuren) die door de dorpsbewoners worden aangestoken, waarbij het gemeentebestuur zorgt voor het brandhout en het zand dat nodig is om het vreugdevuur veilig te voeden. De dorpelingen van hun kant moeten de “merceores” (schommelstoelen of schommels) die die avond worden opgesteld, in elkaar zetten en tegelijkertijd de traditionele “coplillas” zingen.

Het wordt ook gevierd in het zuidwesten van Spanje, in het Extremaduraanse dorp Castuera, een dorp in de streek La Serena in Badajoz, waar alle inwoners de dag doorbrengen op het platteland met hun familie en/of vrienden terwijl ze Regañás eten, en in Torre de Miguel Sesmero wordt de dag van de beschermheilige van het dorp gevierd met straatfeesten, processies en het branden van de kaarsen. Een andere plaats waar het wordt gevierd is El Casar, Guadalajara, in het binnenland van Spanje. Elk jaar, in het eerste weekend van februari, hebben de inwoners van El Casar hun verplichte afspraak met de viering van het feest van Candelas, dat van provinciaal toeristisch belang is verklaard en waarvan de oorsprong teruggaat tot de 16e eeuw. Het feest heeft, met enkele ups en downs, onze dagen bereikt met behoud van de symboliek van de vorige eeuwen.

In wezen worden tijdens de Candlemas de Virgen de la Candelaria en San Blas vereerd en worden devotie en geloof in één onderdeel verenigd. Het bewijs hiervan is te vinden in het kleine dorp Colmenar (Malaga), waar de Maagd het belangrijkste is in het dorp en er geen huis is zonder een afbeelding van haar, De viering van de processie vindt plaats op de eerste zondag van februari, naast San Blas, meer dan tien uur processie waar de gelovigen de bevolking van het dorp kunnen verdrievoudigen op deze grote dag, ongetwijfeld de grootste gebeurtenis van het jaar in dit gebied. Militaire en patriottische elementen, literaire elementen en natuurlijk hartstocht onder alle deelnemers en bezoekers aan deze dag en veel plezier, vooral voor degenen die zich elk jaar weer inzetten om de traditie in ere te houden.

• Arbancón (Guadalajara)
  • 2 februari: 10.00 uur Vertrek van de Botarga door de straten.

11.00 uur Optocht opgeluisterd door de Dulzaineros, begeleid door de Botarga.

12.00 uur Heilige Mis en processie.13.00 uur Heilige Mis en processie ter ere van de Virgen de las Candelas.13.00 uur Limonade in de Salón de Actos van het Stadhuis, begeleid door de Dulzaineros.17

• • 3 februari: 19:30 uur Benoeming van de burgemeester van Santa Águeda, in het Museum voor Geschiedenis en Douane en uitdeling van limonade voor de medewerkers.

20:00 uur Vreugdevuur op het Museumplein, opgeluisterd door de Charanga.20:30 Projectie van beelden als eerbetoon aan Victorino Jadraque, in het Museum van Geschiedenis en Douane van Arbancón.21:00 Diner van Aguedas.22:00 Optocht met de Charanga naar de bars.00:00 De Fiesta gaat verder met de Charanga in de Assemblagezaal van het Stadhuis.

• 4 februari: 12:00 Parade begeleid door de Charanga, begeleid door de Botarga.

13:00 Botarga van het Jaar Prijsuitreiking gevolgd door Spaanse wijn in de Assemblagezaal van het Stadhuis, begeleid door de Charanga.16:0016:00 Inhuldigingsvuurwerk van de Suelta de Vaquillas de las Candelas, vanaf de Plaza de Toros.16:15 Suelta de Vaquillas de Las Candelas door de straten.18:30 Parade vanaf de Plaza de Toros met de Botarga en de Charanga naar de Salón de Actos van het Stadhuis.22:00 Huwelijksdiner. Aanmelding vooraf.00:00 Groot Kostuum Verbena met Orkest in het Stadhuis.5 februari: 12:00 De Águedas komen de Burgemeester van Santa Águeda opzoeken.12:15 Heilige Mis ter ere van Santa Águeda.15:00 Einde van het Festival lunch in het Stadhuis.15:00:00 Einde feestmaaltijd in de vergaderzaal van het stadhuis.

• Toledo hoofdstad
  • 2 februari, eerste weekend van februari
  • Het feest van Candlemas zal dit weekend in maximaal drie parochies in de stad worden beleefd.
  • De wijk Azucaica viert zaterdag zijn beschermheilige met religieuze plechtigheden en een volksfeest in het stadscentrum.

Zondag om 12.00 uur is er een liturgische viering die wordt gecelebreerd door de priesters van de wijk met medewerking van het parochiekoor. Tijdens de viering zullen de kinderen die in het afgelopen jaar zijn geboren, worden voorgesteld voor de Mariabeelden die in Azucaica onder beschermheerschap van Candelaria worden vereerd, en de muziekkapel van de gemeente zal de processie begeleiden die, na de erediensten, met de Maagd van Candelaria door de hoofdstraten van de wijk zal trekken. Deze festiviteiten zijn tevens een moment van gezelligheid dat ’s avonds zal worden afgesloten met de veiling van bloemen, kaarsen en donuts.

• • De wijk Azucaica zal Candelaria vieren. De Broederschap van de Virgen de la Salud de San Clemente zal zondag haar belangrijkste functie vieren in de parochiekerk van Santa Leocadia, aangezien zij wegens bouwwerkzaamheden geen toegang heeft tot de kerk van het klooster van San Clemente.

De broederschap heeft besloten de processie met de Virgen de la Salud, die elk jaar rond de parochie van Santa Leocadia trekt, op te schorten en het paasfeest te vieren met de eucharistieviering die wordt voorgegaan door de pastoor van de parochie en de consilaris van de broederschap.

• • San Miguel el Alto. In de kerk van San Miguel el Alto zal de pastoor zondag om 12.30 uur de eucharistieviering ter ere van de Virgen de los Remedios opdragen. Ook de jongste kinderen zullen door de mantel van de Maagd kunnen gaan, en aan vrouwen die in staat van goede hoop verkeren zal een zegen worden gegeven. De ochtend wordt afgesloten met een gezellig samenzijn.

BoliviaEdit

In Bolivia wordt de grootste viering van de Virgen de la Candelaria gehouden in de stad Oruro, die door *UNESCO* is uitgeroepen tot meesterwerk van het mondeling en immaterieel erfgoed van de mensheid en een van de grootste festivals in Latijns-Amerika in de Boliviaanse hooglanden is, waarbij de beeltenis van Candelaria bekendstaat als de Virgen del Socavón, patroonheilige van de Boliviaanse folklore. De viering vindt plaats met een processie of intocht van kaarsen op 1 februari in de namiddag die een groot deel van de stad doorkruist, met duizenden parochianen die behoren tot folkloristische groepen van het Carnaval van Oruro en toegewijden die liederen zingen en gebeden die worden opgeheven tot de “K’achamosa” orureña aankomen bij haar tempel “het heiligdom van de Virgen del Socavón”, om haar later een serenade aan te bieden in het atrium en op het plein van de folklore.

Costa RicaEdit

In Costa Rica vieren ze de Rezo del Niño Jesús, een familiebijeenkomst om te bidden en verschillende etenswaren te delen, die het einde van het Costa Ricaanse kerstseizoen markeert.

PeruEdit

Het grootste feest in Peru en Zuid-Amerika, is het Feest ter ere van de Virgen de la Candelaria, uitgeroepen tot Cultureel en Immaterieel Erfgoed van Peru en de Mensheid. Hoofddag 2 februari, het vindt plaats in de stad Puno (Peru) en het duurt 2 weken en de repetities voor het feest vinden plaats gedurende 3 maanden. Er nemen ongeveer 270.000 dansers en muzikanten aan deel, verdeeld over 120 autochtone dansen en ongeveer 100 mestizo dansen, die gemiddeld 800 tot 1000 dansers en 200 muzikanten tellen, die verschillende autochtone dansen en lichtdansen uit de streek vertegenwoordigen. Een van de onderzoekers van dit Peruaanse feest was José María Arguedas.

ChileEdit

Ook in de stad Copiapó in het noorden van Chili wordt de Virgen de la Candelaria gevierd met religieuze dansen, met veel volksvurigheid, want op de piekdag trekt het 150.000 mensen rond de tempel die aan de zuidelijke uitgang van de stad ligt.

In Carelmapu is het feest van Candlemas het grootste in het zuiden van Chili, en met een speciaal karakter, omdat de duikers, mannen van de zee, de maagd vergezellen in de processie, opdat zij hen vergezelt in hun dagelijks leven en hen veilig en wel thuisbrengt.

Ten slotte zijn er in de plaats Candelaria in de gemeente Quellón, op het eiland Chiloé, mondelinge verslagen van de viering die dateren van vóór 1900.

CubaEdit

Het wordt ook gevierd in Cuba, in de stad Morón en in Consolación del Sur, Pinar del Río. Enkele jaren geleden hebben de plaatselijke autoriteiten de traditionele processie weer toegestaan, hoewel de vieringen van vóór januari 1959 niet zijn toegestaan.

El SalvadorEdit

In El Salvador is La Virgen de Candelaria patroonheilige van een stad genaamd Jucuarán. De stad Jucuaran viert op 1 en 2 februari de Fiestas de Romería ter ere van de Virgen de Candelaria. Toen deze stad nog maar een dorp was, werd aan de oever van de Playas del Espino een beeld gevonden; de katholieke mensen van die tijd leidden daaruit af dat het de Maagd van Candelaria was, gezien de vorm van het beeld, en daarom werd het naar de oude kapel gebracht op een plaats die tegenwoordig Pueblo Viejo heet en sindsdien zijn deze feesten aan haar gewijd.

MexicoEdit

Tempel van Candelaria in Veracruz.

Op de dag van Maria Lichtmis in Mexico is het gebruikelijk dat degene die het kind heeft verkregen dat in de rosca de reyes verstopt zit, een feestmaal heeft (traditioneel op basis van tamales en atole, beide maïsproducten). Deze traditie heeft pre-Spaanse wortels; in veel dorpen nemen de inwoners korenaren mee naar de kerk om gezegend te worden, zodat hun graan kan worden gezaaid in de landbouwcyclus die begint, aangezien 2 februari samenvalt met de elfde dag van de eerste maand van de oude Azteekse kalender, waarop sommige tlaloque goden werden vereerd, volgens Fray Bernardino de Sahagún. In Centraal-Mexico is het gebruikelijk het Christuskind uit de kerststal aan te kleden en mee te nemen naar de mis, waarna het in een nis wordt geplaatst waar het de rest van het jaar zal blijven.

Het feest ter ere van de Virgen de la Candelaria, vereerd in de stad La Candelaria, Coyoacán, onderscheidt zich door de kleurrijke processies die teruggaan tot de pre-Spaanse tijd. Gemaakt met natuurlijke bloemen ondersteund door een houten structuur, zijn ze haar grootste bezienswaardigheid op een folkloristische manier.

Ook de inwoners van deze zone, werken met beschilderde zaagtapijten, wat duidt op een groot talent in het hanteren van matea, vergezeld van vuurwerk, veelkleurige kastelen, de traditionele atolada (zo genoemd vanwege de hoeveelheid pinole atole, die aan alle mensen wordt gegeven om de kou van de nacht te verzachten) en naburige steden die, net als de comparsas in Europa, caravans maken met religieuze afbeeldingen van de omliggende steden.

La Virgen de San Juan de los Lagos también celebrada el día de la candelaria.

• San Juan de los Lagos, Jalisco
• Tlacotalpan, Veracruz
• Soledad de Doblado, Veracruz
• La Candelaria, Campeche
• Zumpango del Río, Guerrero
• Tacubaya, ciudad de México
• Mixcoac, Ciudad de México.
• Villa Purificación, Jalisco
• Cañadas De Obregon, Jalisco

Sincretismo culturalEditar

En el mundo indígena, el ciclo de la purificación y penitencia inicia con la fiesta de la Candelaria, continúa con el carnaval, la cuaresma y la Semana Santa, es decir en sentido diferente al calendario católico tradicional, que marca el inicio de dicho ciclo con el segundo. Het is bekend dat het zaaien en de seizoenen van het jaar het religieuze, sociale, commerciële en culturele leven van de mensen markeren, en dit wordt aangetoond door de festiviteiten van Candlemas Day, die in Mexico al sinds de koloniale tijd wordt herdacht.

Afhankelijk van de streek en de etnische groep heeft de viering bepaalde kenmerken, zo zijn er die het doen met volksdansen, vuurwerk, processies, kermissen, bandmuziek, theatervoorstellingen, het uitwisselen van bloemen, traditionele dansen en, natuurlijk, de zegening van de Kind-God.

Op sommige plaatsen, zoals in Mexico-stad, is het een traditie geworden dat de mensen die de pop kregen tijdens de Día de Reyes rosca (Drie Koningen-dag) de peetvader worden van de Niño Dios om de Día de la Candelaria (Dag van de Kandelaar) te vervullen. Alma Solís del Manzano, een geleerde van deze volkstraditie, legde uit:

Om zijn of haar taak te vervullen moet de peetvader of peettante het Kind optillen uit de kerststal, waar het op 24 december na het te hebben gesust werd neergezet, in het huis dat op 6 januari de snack aanbiedt, en eenmaal opgetild moet hij of zij het Godskind kleden.

Het ritueel van de Dag van de Kaars van sprankelende chocolade of atole van verschillende smaken. Het hele ritueel dat de viering van Candlemas kenmerkt, is het resultaat van het syncretisme van twee culturen en religies: de katholieke, die verwijst naar de tijd waarin de Maagd Maria het kindje Jezus naar de tempel droeg, en de pre-Spaanse, waarin tamales werden gedragen bij het vereren van de goden.

De pre-Spaanse traditie bepaalde dat tamales moesten worden genomen bij de verering van Tlaloc, Chalchiuhtlicue (goden van het water) en de tlaloques (helpers van de eerstgenoemden), die hun regen over de aarde uitstortten en zo voor goede oogsten zorgden. Een dergelijk feest wordt geassocieerd met en geïntegreerd in het katholieke feest dat ook samenvalt met de vruchtbaarheid van de aarde en de weldaden van het water.

De verre voorgeschiedenis van het kleden van het Godskind gaat terug tot de 6e eeuw, toen het feest van de zuivering van de Maagd Maria werd gevierd en het Kind Jezus werd voorgesteld in de tempel van Jeruzalem, dat zich later verspreidde naar de landen van het Midden-Oosten. Jaren later bereikte deze viering Rome, waar het deel werd van de litanie. Later, in de 9e eeuw, werd de ceremonie van de zegening van de kaarsen toegevoegd, een woord waarvan de Fiesta de la Candelaria is afgeleid.

Het Mexicaanse gerechtEdit

Tamales, een gerecht dat dateert uit precolumbiaanse tijden en deel uitmaakt van het Mexicaanse dieet, worden warm geserveerd en zijn er in verschillende variëteiten, zoals: rajas met kaas, groene, mole met kip of varkensvlees, en zoete tamales. Ze worden traditioneel gegeten met atole van verschillende smaken of koffie.

Op vele straathoeken of tussen de straten, voornamelijk in de volks- of middenklassewijken van de hoofdstad, en zelfs in verschillende steden in het binnenland, kunt u een tamale-verkoper vinden. De meeste Mexicanen eten tamales in de loop van het jaar, maar de dag van Candlemas is een speciale datum voor tamales. Na de mis voor de zegening van het Kind God, keren de mensen huiswaarts om de gebeurtenis te vieren met tamales en atole.

De Spaanse broeder Bernardino de Sahagún verwijst in zijn geschriften naar de grote verscheidenheid aan tamales die op de markten van die tijd te vinden waren en die zelfs aanwezig waren op de banketten van keizer Moctezuma. Dit eten heeft een sterke Azteekse invloed. In die tijd werden tamales gevuld met zoete chilipeper, tomaat en gemalen pompoenpitten, vermengd met fazant-, kwartel- en kalkoenvlees. Ze bereidden ze met gemalen ayote of pompoenpitten, tomaat, honing en slakken. Hiervoor gebruikten zij vlees van xulo of domme hond, tepezcuintle, chompipe en hert en wikkelden deze in maïskaf.

Met de komst van de Spanjaarden voegden zij uit Europa meegebrachte ingrediënten toe, zoals kikkererwten, rijst, olijven, kappertjes, sultana’s en pruimen, Daarom is de tamale die in de familie wordt bereid een mengsel van pre-Spaanse en Spaanse. Tegenwoordig worden ze echter regelmatig alleen of in gebak (bolillo of birote) gegeten.

Tamales worden ook in de vorm van een torta gegeten.