Gay Marriage and Barbara Jordan

As part of a school assignment related to Black History month, I assisted my niece with her paper on Barbara Jordan. Of course, in my family who is the go to guy for black history but me? Probably the people that I love who experienced the vile betrayal of Americanism that was segregation may be better, but from a broad perspective I ain’t too bad.

Personally, I dislike Black History month as it segregate a crucial aspect of American history into a single month instead of the integrated daily celebration that it merits, as I practice it.

Politiek gezien zijn er veel verschillen tussen Barbara Jordan en mij; maar in de context van het onderwerp van dit bericht zijn de overeenkomsten veel belangrijker.

Laten we de zaak eens op een rijtje zetten. Mijn nichtje kende Barbara Jordan niet, en misschien u ook niet, dus laat ik snel haar hoogtepunten de revue laten passeren:

• Zij werd na de Civil Rights Act van 1965 gekozen in de Senaat van Texas, waar zij later als president pro tem van de Senaat van Texas diende.
• Zij werd in 1972 gekozen in het U.S. House of Representatives in 1972.
• Tijdens de Watergate-hoorzittingen maakte zij deel uit van de Judiciary Committee die onderzoek deed naar president Nixon.
• Zij was voorzitter van de U.S. Commission on Immigration Reform vanaf 1994.

Echter, er is nog een persoonlijker aspect van Jordan waar ik me op wil richten. Ze had een 30 jaar durende lesbische relatie, en mocht van de wet niet trouwen.

Bedenk dat, Jordan in de voorhoede stond van de zwarte politieke emancipatie na de burgerrechtenbeweging, maar ze kon niet trouwen met de vrouw van wie ze hield.

Hoewel ik denk dat het argument dat burgerrechten voor homo’s vergelijkbaar zijn met die voor zwarten, gebaseerd op het concept van onveranderlijke kenmerken, ongeldig is, vraag ik vanuit het standpunt van keuze en wilskracht: “Als iemand bereid is een levenslange verbintenis aan te gaan met een persoon met dezelfde leuke onderdelen, waarom zou de overheid hem dan in godsnaam tegenhouden?” Voor de goede orde, daarmee sta ik aan dezelfde kant van deze kwestie als president Obama, en ik moet zeggen dat het hoog tijd wordt dat hij iets, wat dan ook, goed doet…serieus, hij is erger dan een kapotte klok.

Vorig jaar is mijn dochter getrouwd. Gezien haar leeftijd, was er veel discussie tussen ons over waarom het zo dringend was voor haar om met haar totaal geweldige man te trouwen. Onze discussie spitste zich toe op de grondbeginselen van wat het huwelijk is en hoe het huwelijk zich verhoudt tot de burgerrechten.

Een van de conclusies van die discussie is dat het verschil of de overeenkomst tussen de seksen die bij de verbintenis betrokken zijn, irrelevant is. Serieus, zonder verwijzing naar een God die zowel in de werkelijkheid als in de Amerikaanse regering irrelevant is, wat is dan de basis om homo’s wettelijk te verbieden om te trouwen? Het gaat er niet om of wij als samenleving de keuze van twee individuen van hetzelfde geslacht moeten goedkeuren, maar of wij hun niet alleen hun keuze moeten ontzeggen, maar hun ook de wettelijke bescherming van die keuze moeten ontzeggen?

Barbara Jordan was een voorvechtster van burgerrechten als bescherming van individuen. Toch werd haar de mogelijkheid ontzegd om met haar langdurige partner te trouwen omdat zij dezelfde leuke onderdelen deelden. Consider the totality of her life and their relationship, upon what basis should the government deny the legal protections of marriage to her and her partner?