New York Will and Testament Guide

Wat is een testament? Een overzicht van testamenten in New York

Een testament, of laatste wil en testament, is een juridisch document dat is bedoeld om aan te geven hoe iemands bezittingen na zijn dood moeten worden verdeeld. De term “eigendom” in de context van het juridische document verwijst naar onroerend goed, persoonlijke bezittingen en geld.

De wetten van New York met betrekking tot testamenten zijn gecodificeerd onder de New York Consolidated Laws, Estates, Powers and Trusts Law, ook bekend als NY EPT Law.

Een testament is een belangrijk onderdeel van estate planning, omdat het een juridisch document is waarin iemands laatste wensen voor de verdeling van zijn bezit zijn vastgelegd.

In de regel willen mensen dat hun bezittingen naar hun nakomelingen gaan (de mensen in de volgende lijn in de familie); in een testament kunnen echter aanwijzingen worden gegeven voor schenkingen aan bepaalde dierbaren. Een testament kan ook specifieke instructies geven voor begrafenisregelingen en de zorg voor iemands minderjarige kinderen en huisdieren na zijn of haar dood.

Aangezien uw testament een serieus en complex juridisch document is dat belangrijke overwegingen met zich meebrengt, is het sterk aan te raden een New Yorkse estate planning advocaat te raadplegen alvorens een testament op te stellen.

Wie kan een testament opmaken? Wat is een gezonde geest?

Een persoon die een testament opstelt, wordt een “erflater” genoemd. Een persoon die in een testament wordt genoemd om eigendom of een schenking te ontvangen, wordt een “begunstigde” of een “erfgenaam” genoemd.

New York Consolidated Laws, Estates, Powers and Trusts Law bepaalt dat, “Iedere persoon van achttien jaar of ouder, van een gezond verstand en geheugen, kan bij testament beschikken over onroerende en persoonlijke goederen en een bevoegdheid uitoefenen om dergelijke goederen te benoemen.” Dus elke volwassene boven de 18 kan een testament maken als hij “bij zijn volle verstand” is.

Wat is bij zijn volle verstand? Het betekent dat de erflater zijn bezit begreep en de bedoeling had om een testament te maken. Iemand die niet bij zijn volle verstand is, is iemand die geestesziek is, onder invloed van drugs is, of anderszins niet in staat is rationeel genoeg te denken om een testament op te stellen.

Een persoon die onder “overmatige invloed” staat, kan ook geen geldig testament maken. Onbehoorlijke beïnvloeding doet zich voor wanneer een persoon door een ander wordt beheerst. Het is vergelijkbaar met dwang, maar de persoon die controle uitoefent is meestal een naast familielid dat de erflater in zijn voordeel probeert te overtuigen. De aanwezigheid van ongepaste beïnvloeding zal een testament ongeldig maken. Evenzo zal een testament dat is gemaakt door iemand die onder dwang of onder dreiging met geweld staat, ongeldig worden verklaard.

Hoe maak je een geldig testament in New York: 7 vereisten

Er is een (zevendelige) test waarin de wettelijke vereisten worden beschreven waaraan moet worden voldaan om een geldig testament in New York op te stellen.

1. Moet 18 jaar oud zijn om handelingsbekwaam te zijn
2. Ondertekend door de erflater, of door iemand op aanwijzing van de erflater en in zijn of haar aanwezigheid, d.w.z, “bij volmacht.” Als er een gevolmachtigde is die voor de erflater ondertekent, moet die gevolmachtigde ook:
   1. zijn naam als gevolmachtigde ondertekenen
   2. De gevolmachtigde kan niet worden meegeteld als een van de twee vereiste getuigen; en
   3. De gevolmachtigde moet zijn of haar adres vermelden (maar het niet vermelden van het adres maakt het testament niet ongeldig)
3. De handtekening van de erflater moet “aan het einde, daarvan” staan. Alles wat na de handtekening in het testament wordt geschreven, krijgt geen juridische waarde.
4. De erflater moet het testament ondertekenen of zijn of haar eerdere handtekening erkennen in aanwezigheid van elke getuige.
5. De erflater moet het testament “bekendmaken”, wat betekent dat hij of zij aan de getuigen meedeelt dat dit in feite zijn of haar laatste wil en testament is.
6. Het testament moet door ten minste twee attesterende getuigen worden ondertekend.
7. De uitvoeringsceremonie moet binnen een periode van 30 dagen worden voltooid. De periode van 30 dagen begint wanneer de eerste getuige tekent.

Een beëdigde verklaring op erewoord

Een beëdigde verklaring op erewoord is geen verplicht onderdeel van testamenten in New York; het wordt echter vaak opgenomen. Een beëdigde verklaring is een verklaring onder ede die de getuigen ondertekenen in aanwezigheid van een advocaat waarin staat dat het testament correct is (voldoet aan de zevendelige test). Een beëdigde verklaring onder ede kan een live getuigenis vervangen en is met name nuttig wanneer een getuige zich niets meer kan herinneren, of wanneer de getuige later vijandig wordt en het zich niet meer wil herinneren.

Wetsinterpretatie – Wat gebeurt er als er een verwarrende of dubbelzinnige zinsnede in het testament staat?

Interpretatie is het belangrijkste aandachtspunt bij het bepalen van de bedoeling van een New Yorks testament. De wet van New York kijkt naar wat de werkelijke bedoeling was door te kijken naar de “gewone betekenis” van het document. Soms is er echter geen “duidelijke betekenis” in een testament als gevolg van tegenstrijdige betekenissen of verwarring. In dat geval kan extrinsiek bewijs worden toegelaten om de betekenis van een testament te bepalen wanneer er sprake is van “latente dubbelzinnigheid”. De wet van New York staat extrinsiek bewijs toe, zoals details van de feiten en omstandigheden rond de totstandkoming van het testament, en eventueel bewijs van derden.

Als het extrinsieke bewijs de dubbelzinnigheid nog steeds niet oplost, “faalt” dat specifieke deel omdat er geen duidelijke begunstigde of duidelijke betekenis van het document is.

Wijzigingen in een testament

Volgens de wet van New York zijn er slechts twee manieren waarop een erflater wijzigingen in zijn testament kan aanbrengen:

1. Een nieuw testament schrijven dat het eerste testament herroept; of
2. Een codicil maken, dat is een wijziging van het eerste testament, waarbij slechts delen van het eerste testament worden gewijzigd. Het is gewoon een aanvulling op het oorspronkelijke testament.

Oproeping

Iemand kan een testament in New York herroepen (annuleren) of wijzigen tot de erflater overlijdt. De juiste procedures moeten echter worden gevolgd om verwarring in de toekomst te voorkomen.

Volgens de wet van New York kan een testament worden herroepen door vernietiging (bv. volledige vernietiging, brand, versnijding of verminking). Een nieuw volgend testament kan ook een vorig testament herroepen als het nieuwe testament dat bepaalt. Alle handelingen moeten door de erflater worden verricht met de bedoeling het oorspronkelijke testament te herroepen.

Codicil

Een codicil is een wijziging van of toevoeging aan een testament. Het maakt uw oorspronkelijke testament NIET ongeldig; het vult het slechts aan. De regels voor het maken van een codicil in New York volgen dezelfde wettelijke vereisten voor een standaard testament, inclusief het vereiste van de handtekening van twee belangeloze getuigen.

Probate – Wat is probate? Hoe kunt u het vermijden?

Een testament in New York moet in een New Yorks kantongerecht tot de erfopvolging worden toegelaten. Successie is een juridische procedure om het vermogen te beheren van een persoon die met een testament overlijdt. Successie is een procedure die nodig is om een testament geldig te verklaren. De executeur die in het testament wordt genoemd, moet naar de rechtbank gaan en bewijzen dat het testament echt en geldig is. De executeur kan de nalatenschap pas onder de erfgenamen verdelen nadat het testament door de proeftijd is gekomen. Eerst moeten echter alle New Yorkse boedelbelastingen en alle uitstaande schulden worden betaald. De “residuaire nalatenschap”, dat is het saldo van de nalatenschap van de erflater nadat alle vorderingen, boedelbelastingen en “bijzondere” legaten zijn verdeeld, wordt beschouwd als de “rest” van de nalatenschap die aan de erfgenamen moet worden gegeven.

De tijd en de kosten van het doorlopen van het testament kunnen hinderlijk zijn; het is echter noodzakelijk om een testament juridisch af te dwingen. Zonder de eis om het testament voor de rechter te bewijzen, kan iedereen een vervalst testament overleggen dat aanspraak maakt op erfenissen.

Kan men een testament vermijden?

Als men zonder testament overlijdt, is er geen noodzaak voor een testamentprocedure. Soms kan echter ook met een testament een probatum worden vermeden.

In het algemeen kunnen kleine nalatenschappen van 30.000 dollar of minder worden afgewikkeld zonder naar de Surrogaatrechtbank te gaan. De langstlevende echtgenoot moet eerst de overlijdensakte overleggen en deze naar de financiële instelling of verzekeringsmaatschappij brengen om te innen.

Intestaat – Wat gebeurt er als u zonder testament overlijdt?

Om zonder testament te overlijden, wordt men “intestaat” genoemd. De New Yorkse wet op intestaat heeft tot doel de nalatenschap van de overledene te verdelen op een manier die het meest waarschijnlijk zou zijn gebeurd als de persoon met een testament was overleden (bijvoorbeeld, eerst aan een overlevende echtgenoot en minderjarige kinderen).

Als er geen testament is dat moet worden vastgesteld, zal de rechtbank in plaats daarvan een administratieprocedure houden waarbij een vertegenwoordiger, of een “beheerder”, wordt benoemd om de nalatenschap te behandelen. De beheerder is verantwoordelijk voor het vinden van de erfgenamen die het eigendom zullen erven volgens de New Yorkse wet op erfopvolging bij versterf.

De New Yorkse wet op de verdeling bij versterf is als volgt:

• Intestate Decedent overleefd door echtgenoot maar geen kinderen
  • Surviving echtgenoot neemt de gehele nalatenschap
• Intestate Decedent overleefd door echtgenoot en kinderen
  • Surviving echtgenoot neemt de eerste $ 50,000 dollar en de helft van de nalatenschap
  • De rest van de nalatenschap wordt dan gelijk verdeeld
  • Als de nalatenschap minder dan 50.000 dollar bedraagt, gaat de hele nalatenschap naar de echtgenoot
  • Voor het New Yorkse erfrecht worden buitenechtelijke kinderen en geadopteerde kinderen hetzelfde behandeld als echtelijke en biologische kinderen en erven ze als zodanig.ALLEEN
    • Als alle kinderen in leven zijn, ontvangen zij de gehele nalatenschap in gelijke delen
  • Intestato Decedent overleefd door kinderen en nakomelingen van vooroverleden kinderen
    • De nalatenschap gaat “per vertegenwoordiging”, “per capita bij elke generatie” genoemd, over op de in leven zijnde kinderen of de nakomelingen van de vooroverleden kinderen.”

  Three Steps to Determine Intestate Shares

  1. Divide the estate for each of the heirs at the first generational level at which there are survivors
  2. All living people at that first generational level take one share each.
  3. The shares of the deceased persons at the first generation level are combined and then divided equally between the people at the next generation in the same way.

  Result: All persons in the same generation are always going to have equal shares of the estate.

  • Intestate Decedent NOT Survived by Spouse or Issue
    • Passes all to parents or surviving parent
  • If Not Survived by Parents
    • Passes to issue of parents (brothers, sisters, issue of deceased brothers and sisters) who take per capita at each generation
    • If there are no longer any parents or siblings alive, the estate “escheats,” or goes to the state.

  Barrières voor erfopvolging – Wanneer kan iemand NIET erven?

  • Slachtoffers – De “doderregel” stelt dat iedereen die verantwoordelijk is voor het overlijden van de overledene, niet kan erven in zijn nalatenschap. Bijvoorbeeld, Lyle en Erik Menendez zijn broers van wie de ouders vermoord werden aangetroffen. Erik en Lyle waren de enige nakomelingen van de ouders en zouden als zodanig de volledige nalatenschap krijgen. Later werden Erik en Lyle schuldig bevonden aan de moord op hun ouders. Hoewel Lyle en Erik potentiële erfgenamen waren, zijn zij nu gediskwalificeerd, omdat zij verantwoordelijk waren voor de dood van hun ouders.
  • Diskwalificatie door echtgenoot of echtgenote: Een echtgeno(o)t(e) kan worden gediskwalificeerd door “diskwalificatie”, ofwel door echtscheiding, scheiding van tafel en bed, verwaarlozing of een ongeldig “nietig” huwelijk.
  • Nalatenschap van 120 uur: Een erfgenaam moet de erflater 120 uur, of een periode van vijf dagen, overleven. Zo niet, dan wordt het overlijden van de erfgenaam geacht samen te vallen met dat van de erflater en wordt hij behandeld alsof hij de erflater was voorgeweest.
  • Opzegging: De potentiële erfgenaam besluit dat hij de schenking niet wil en doet er afstand van. De persoon die afstand doet, wordt geacht de erflater te zijn vooroverleden.
  • Vordering: Van “avancement” is sprake wanneer een potentiële erfgenaam zijn erfenis tijdens het leven van de schenker in ontvangst neemt. Er moet dan wel enig bewijs zijn dat het voorschot bedoeld was als een “voorschot op de erfenis” en niet alleen als een schenking. Voorwaarden voor een voorschot zijn: een door de schenker en begiftigde ondertekend geschrift uit dezelfde periode, waaruit de bedoeling blijkt om de “schenking” als een voorschot te beschouwen.

  Trusts

  Wat is een trust? Van een trust is sprake wanneer een persoon, de “trustee”, wordt aangewezen om een eigendomsbelang te houden, onder de verplichting om dat belang te houden of te gebruiken ten gunste van een andere persoon. Een trust is een veelgebruikt document bij estate planning, maar niet zo gebruikelijk als een testament.

  Een levende trust, ook wel een “inter-vivos trust” genoemd, is een trust die wordt gecreëerd met het doel om tijdens iemands leven te worden verdeeld. Zodra een living trust is ondertekend, wordt deze onmiddellijk van kracht. Bovendien is een levende trust onherroepelijk; dat wil zeggen, het kan niet worden gewijzigd als het eenmaal in gang is gezet.

  Een levende trust is ook niet hetzelfde als een “levend testament,” dat noch een testament noch een trust is, maar een document waarin iemands gezondheidszorg en medische wensen aan het einde van het leven worden beschreven.

  Een trust die wordt gecreëerd en opgenomen in een testament wordt een testamentaire trust genoemd. Anders dan een levende trust wordt een testamentaire trust pas effectief nadat de erflater is overleden en het testament is toegelaten tot de erfopvolging. Dit komt omdat een testamentaire trust, net als een testament, kan worden gewijzigd of herroepen tot het moment van overlijden van de persoon.

  Living wills

  Een living will is geen testament of trust, maar een document waarin medische en zorgwensen worden vastgelegd. In een levenstestament wordt meestal een “volmacht” aangewezen die de beslissingen moet nemen en/of de specifieke instructies in het document moet uitvoeren. Veel wilsverklaringen bevatten tegenwoordig ook de keuze van de betrokkene om de behandeling met levensreddende middelen voort te zetten als hij of zij arbeidsongeschikt zou worden.