The Harvard Gazette

Hij nam zijn TED-talk op, getiteld “What Makes a Good Life? Lessons from the Longest Study on Happiness,” in 2015, en het is 13.000.000 keer bekeken.

De onderzoekers ontdekten ook dat huwelijkstevredenheid een beschermend effect heeft op de geestelijke gezondheid van mensen. Een deel van een studie wees uit dat mensen die gelukkige huwelijken hadden in hun jaren ’80 rapporteerden dat hun stemmingen er niet onder leden, zelfs niet op de dagen dat ze meer fysieke pijn hadden. Degenen die ongelukkige huwelijken hadden, voelden zowel meer emotionele als fysieke pijn.

Degenen die warme relaties onderhielden, leefden langer en gelukkiger, zei Waldinger, en de eenlingen stierven vaak eerder. “Eenzaamheid is dodelijk,” zei hij. “

Volgens de studie vermeden degenen die langer leefden en een goede gezondheid hadden, overmatig roken en alcoholgebruik. Onderzoekers ontdekten ook dat degenen met een sterke sociale steun minder mentale achteruitgang ervoeren naarmate ze ouder werden.

In een deel van een recente studie ontdekten onderzoekers dat vrouwen die zich veilig gehecht voelden aan hun partner, tweeënhalf jaar later minder depressief en gelukkiger waren in hun relatie, en ook betere geheugenfuncties hadden dan degenen met frequente echtelijke conflicten.

“Goede relaties beschermen niet alleen ons lichaam; ze beschermen onze hersenen,” zei Waldinger in zijn TED-talk. “En die goede relaties, die hoeven niet altijd soepel te verlopen. Sommige van onze tachtigjarige echtparen konden dag in dag uit kibbelen met elkaar, maar zolang ze het gevoel hadden dat ze echt op de ander konden rekenen als het moeilijk werd, eisten die ruzies geen tol van hun geheugen.”

Omdat veroudering begint bij de geboorte, moeten mensen in elke fase van hun leven voor zichzelf beginnen te zorgen, zeggen de onderzoekers.

“Veroudering is een continu proces,” zei Waldinger. “Je kunt zien hoe mensen in hun dertiger jaren kunnen beginnen te verschillen in hun gezondheidstraject, dus door vroeg in het leven goed voor jezelf te zorgen kun je jezelf op een betere koers voor het ouder worden zetten. Het beste advies dat ik kan geven is: ‘Zorg voor je lichaam alsof je het 100 jaar nodig zult hebben’, want dat zou best eens kunnen gebeuren.”

De studie heeft, net als de overige oorspronkelijke onderwerpen, een lang leven gehad, verspreid over vier directeuren, wier ambtstermijn hun medische interesses en opvattingen van die tijd weerspiegelde.

Onder de eerste directeur, Clark Heath, die van 1938 tot 1954 aanbleef, weerspiegelde de studie de dominante visie van die tijd op genetica en biologisch determinisme. Vroege onderzoekers geloofden dat fysieke gesteldheid, intellectuele capaciteiten en persoonlijkheidskenmerken de ontwikkeling van volwassenen bepaalden. Ze deden gedetailleerde antropometrische metingen van schedels, wenkbrauwen en moedervlekken, schreven diepgaande notities over de werking van belangrijke organen, onderzochten de hersenactiviteit met behulp van elektro-encefalogrammen en analyseerden zelfs het handschrift van de mannen.

Nu zuigen onderzoekers bloed van mannen af voor DNA-onderzoek en leggen ze hen in MRI-scanners om organen en weefsels in hun lichaam te onderzoeken, procedures die in 1938 nog als science fiction zouden hebben geklonken. In die zin is de studie zelf een geschiedenis van de veranderingen die het leven met zich meebrengt.

Psychiater George Vaillant, die zich in 1966 als onderzoeker bij het team voegde, leidde de studie van 1972 tot 2004. Vaillant, opgeleid als psychoanalyticus, legde de nadruk op de rol van relaties en zag in dat deze een cruciale rol speelden in een lang en prettig leven.

In zijn boek “Aging Well” schreef Vaillant dat zes factoren een gezond ouder worden voorspelden voor de Harvard-mannen: lichamelijke activiteit, geen alcoholmisbruik en roken, volwassen mechanismen om met de ups en downs van het leven om te gaan, en zowel een gezond gewicht als een stabiel huwelijk. Voor de mannen uit de binnenstad was opleiding een bijkomende factor. “Hoe meer opleiding de mannen uit de binnenstad kregen,” schreef Vaillant, “hoe groter de kans dat ze stopten met roken, verstandig aten en matig alcohol gebruikten.”

Vaillant’s onderzoek onderstreepte de rol van deze beschermende factoren bij gezond ouder worden. Hoe meer factoren de proefpersonen hadden, hoe groter de kans op een langer en gelukkiger leven.

“Toen het onderzoek begon, gaf niemand om empathie of gehechtheid,” zei Vaillant. “Maar de sleutel tot gezond ouder worden is relaties, relaties, relaties.”

De studie toonde aan dat de rol van genetica en langlevende voorouders minder belangrijk bleken te zijn voor een lang leven dan het niveau van tevredenheid met relaties in de midlife, nu erkend als een goede voorspeller van gezond ouder worden. Het onderzoek ontkrachtte ook het idee dat de persoonlijkheid van mensen op hun dertigste “in het gips zit” en niet veranderd kan worden.

“Degenen die duidelijk treinwrakken waren toen ze in de 20 of 25 waren, bleken geweldige octogenariërs te zijn,” zei hij. “Aan de andere kant kunnen alcoholisme en zware depressie mensen die hun leven als sterren begonnen, aan het eind van hun leven als treinwrakken achterlaten.”

De vierde directeur van de studie, Waldinger, heeft het onderzoek uitgebreid naar de echtgenotes en kinderen van de oorspronkelijke mannen. Dat is de tweede generatie studie, en Waldinger hoopt het uit te breiden naar de derde en vierde generatie. “Het zal waarschijnlijk nooit worden gerepliceerd,” zei hij over het langdurige onderzoek, eraan toevoegend dat er nog meer te leren valt.

“We proberen te zien hoe mensen omgaan met stress, of hun lichaam in een soort chronische ‘vecht of vlucht’ modus staat,” zei Waldinger.

Waldinger: “We willen erachter komen hoe het komt dat een moeilijke jeugd over de decennia heen het lichaam afbreekt op middelbare leeftijd en later.”

Lara Tang ’18, een student menselijke en evolutionaire biologie die zich onlangs als onderzoeksassistent bij het team heeft aangesloten, verheugt zich op de kans om te helpen bij het vinden van enkele van deze antwoorden. Ze deed mee nadat ze tijdens een van haar lessen Waldingers TED-talk tegenkwam.

“Dat motiveerde me om meer onderzoek te doen naar de ontwikkeling van volwassenen,” zei Tang. “

Op de vraag welke lessen hij heeft geleerd van het onderzoek, zei Waldinger, die een Zen-priester is, dat hij dagelijks mediteert en meer dan voorheen tijd en energie investeert in zijn relaties.

“Het is gemakkelijk om geïsoleerd te raken, om verstrikt te raken in werk en niet meer te denken aan: ‘Oh, ik heb deze vrienden al een hele tijd niet gezien,'” zei Waldinger. “Dus probeer ik meer aandacht aan mijn relaties te besteden dan vroeger.”