Johnny Unitas

Johnny Unitas
Date of birth	May 7, 1933
Place of birth	Pittsburgh, Pennsylvania
Date of death	September 11 2002 (aged 69)
Place of death	Baldwin, Maryland
Position(s)	Quarterback
College	Louisville
NFL Draft	1955 / Round 9 / Pick 102
Career highlights
Pro Bowls	1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1966, 1967
Awards	1959 UPI MVP 1959 Bert Bell Award 1959 Pro Bowl MVP 1960 Pro Bowl MVP 1963 Pro Bowl MVP 1964 UPI MVP 1964 Bert Bell Award 1964 AP NFL MVP 1967 AP NFL MVP 1967 UPI MVP 1967 Bert Bell Award 1970 Walter Payton Award
Honors	NFL 75th Anniversary All-Time Team NFL 1960s All-Decade Team
Retired #s	Baltimore Colts #19 Louisville Cardinals #16
Records	NFL Consecutive Games with a Touchdown Pass (47) Baltimore Colts Career Passing Yards (39,768), Baltimore Colts Career Passing TDs (287)
Stats
Statistics	Pro Football Reference DatabaseFootball
Team(s)
1956-1972 1973	Baltimore Colts San Diego Chargers
Pro Football Hall of Fame, 1979

John Constantine „Johnny” Unitas (7 maja 1933 – 11 września 2002) był zawodowym graczem futbolu amerykańskiego w latach 1950s-70s, głównie z Baltimore Colts. Powszechnie uważany za największego profesjonalnego rozgrywającego wszech czasów, rzucił przyłożenia w 47 kolejnych meczach, przez wielu uważany za „nie do pobicia” rekord.

Po grze na Uniwersytecie Louisville, Unitas został podpisany w 1955 roku przez National Football League’s Pittsburgh Steelers, ale został zwolniony przed rozpoczęciem sezonu. Później grał półprofesjonalny futbol przed podpisaniem z Baltimore Colts w 1956 roku. Do czasu przejścia na emeryturę w 1974 r. (ostatni sezon rozegrał z San Diego Chargers), posiadał rekordy kariery w liczbie prób podań, podań zakończonych, jardów zdobytych podaniami i przyłożeń, wśród innych osiągnięć.

Pomimo, że większość z jego ocen została później przyćmiona, grał w czasach, gdy przepisy utrudniały podania. Znany ze swojej zdolności do wywoływania zagrań z linii ataku, Unitas był Graczem Dekady Associated Press (1960); najbardziej wartościowym graczem NFL w 1959, 1964 i 1967 roku; i został wprowadzony do Professional Football Hall of Fame w 1979 roku.

Wczesne życie

Unitas urodził się w Pittsburghu, Pennsylvania w 1933 roku. Jego ojciec zmarł, gdy miał pięć lat, a on został wychowany przez matkę imigrantkę z Litwy, która pracowała na dwa etaty, aby utrzymać rodzinę. Jego niezwykłe nazwisko było wynikiem fonetycznej transliteracji popularnego litewskiego nazwiska Jonaitis.

Attending St Justin’s High School w Pittsburghu, Unitas grał jako halfback i quarterback. Po ukończeniu szkoły średniej, szukał możliwości gry w futbol na uczelni. Został pominięty przez Notre Dame i Indiana. Pitt zaoferował mu stypendium, ale Unitas nie zdał egzaminu wstępnego. Uniwersytet Louisville w końcu zaoferował mu stypendium i Unitas wyjechał z domu do Kentucky. Grał jako quarterback dla Louisville podczas swojej kariery uniwersyteckiej.

Kariera uniwersytecka

W swojej czteroletniej karierze w Louisville, Unitas ukończył 245 podań na 3139 jardów i 27 przyłożeń. Jest zapisane, że sześć stóp, jeden cal Unitas ważył tylko 145 funtów w pierwszym dniu praktyki na Uniwersytecie Louisville.

Pierwszy start Unitasa był w piątym meczu sezonu 1951 przeciwko St. Bonaventure. Ukończył 11 kolejnych podań i trzy przyłożenia, aby dać Cardinals prowadzenie 21-19. Chociaż Louisville przegrało mecz 22-21 po spornej bramce, znalazło utalentowanego rozgrywającego. Jako pierwszoroczniak, Unitas wykonał 46 z 99 podań na 602 jardy i dziewięć przyłożeń.

W 1952 roku drużyna przeszła na futbol jednoplutonowy. Unitas grał bezpieczeństwa i linebacker w obronie, rozgrywający w ataku, i kick / returnerunt na specjalne zespoły. Unitas ukończył 106 z 198 podań na 1,540 jardów i 12 przyłożeń w swoim drugim roku.

Zespół wygrał swój pierwszy mecz w 1953 roku, przeciwko Murray State, i stracił resztę na rekord 1-7. Jednak Unitas wciąż się wyróżniał. Jeden z najbardziej pamiętnych gier w sezonie przyszedł w 59-6 straty przeciwko Tennessee. Unitas zakończone dziewięć z 19 przepustek na 73 jardów, pędził dziewięć razy na 52 jardów, zwrócił sześć kickoffs na 85 jardów, jeden punt na trzy jardy, i miał i niewiarygodne 86 procent zespołu walki. W swoim młodszym roku, Unitas ukończył 49 z 95 podań na 470 jardów i trzy przyłożenia.

Unitas został wybrany kapitanem na sezon 1954, ale z powodu wczesnej kontuzji nie widział dużo czasu gry. Jego pierwszy start w sezonie był trzecim meczem przeciwko Florida State. Z 34-osobowej drużyny, 21 było świeżo upieczonymi zawodnikami. W 1954 roku Louisville Cardinals osiągnęli wynik 3-6, z ostatnią wygraną w domu przeciwko Morehead State. Unitas był spowolniony przez tak wiele kontuzji w swoim starszym roku, że nie prowadził zespołu w jardach przechodzących. Rzucił na 527 jardów, drugi do 560 Jima Housera.

Profesjonalna kariera

Po college’u Unitas został wybrany w dziewiętnastej rundzie przez Pittsburgh Steelers z NFL, ale został zwolniony przed rozpoczęciem sezonu. Do tego czasu był już żonaty, miał dziecko i wykonywał prace budowlane w Pittsburghu, aby utrzymać rodzinę. W weekendy grał w lokalnej drużynie semipro o nazwie Bloomfield Rams za sześć dolarów za mecz.

W 1956 roku Unitas dołączył do Baltimore Colts z NFL pod wodzą legendarnego trenera Weeba Ewbanka, który docenił potencjał Unitasa. Colts zdobyli mistrzostwo NFL pod wodzą Unitasa w 1958 roku, pokonując New York Giants 23-17 w dogrywce nagłej śmierci. Była to pierwsza dogrywka w historii NFL i często nazywana jest „najwspanialszym meczem w historii”. Mecz ten, transmitowany przez NBC, został uznany za początek wzrostu popularności profesjonalnego futbolu w latach 60. Unitas poprowadził Coltów do ponownego mistrzostwa w 1959 roku, pokonując Giants 31-16 w meczu o tytuł.

Później w swojej karierze, mimo że był kontuzjowany przez większość sezonu 1968, Unitas pozostał na ławce, aby zagrać w Super Bowl III, słynnym meczu, w którym Joe Namath zagwarantował zwycięstwo New York Jets. Odsunięty na bok praktycznie na cały sezon z kulawym łokciem, Unitas pomógł Coltom zdobyć jedyny punkt, przyłożenie pod koniec meczu. W 1970 roku Unitas poprowadził Coltów do Super Bowl V. Został wyrzucony z gry w drugiej kwarcie, po tym jak rzucił 75-jardowe przyłożenie (ustanawiając rekord Super Bowl), które pomogło drużynie odnieść zwycięstwo. W 1971 roku Unitas doprowadził Coltów do AFC Championship i przegrał z Miami 21-0.

Unitas został sprzedany do San Diego Chargers w 1973 roku i przeszedł na emeryturę w 1974 roku. Skończył swoje 17 sezonów NFL z 2,830 uzupełnień w 5,186 przepustek na 40,239 jardów i 290 przyłożeń, z 253 przechwytami. Pędził również na 1,777 jardów i 13 przyłożeń.

Unitas ustanowił wiele rekordów przechodzenia podczas swojej kariery. Był pierwszym rozgrywającym, który rzucił na ponad 40,000 jardów, mimo że grał w czasach, gdy drużyny NFL grały krótsze sezony 12 lub 14 meczów (w przeciwieństwie do dzisiejszych 16 meczowych sezonów). Rzucał również przyłożenia w 47 kolejnych meczach w latach 1956-1960, co jest rekordem, który nadal obowiązuje i przez wielu uważany jest za futbolowy Mount Everest, odpowiednik 56-game’owej passy Joe DiMaggio w baseballu.

Życie po futbolu

Po zakończeniu gry Unitas osiedlił się w Baltimore, gdzie założył rodzinę i jednocześnie kontynuował karierę w telewizji, komentując mecze NFL w CBS w latach 70. Unitas, Brooks Robinson i Cal Ripken Jr. są powszechnie uważani za największe ikony sportu w tym mieście.

Po tym jak Robert Irsay przeniósł Colts do Indianapolis w 1984 roku, Unitas był tak oburzony, że odciął wszystkie więzi z przeniesioną drużyną (chociaż jego koszulka z numerem 19 jest nadal zachowywana przez Colts). W jego ślady poszli inni wybitni Colci starej daty. Poprosił Pro Football Hall of Fame przy wielu okazjach, aby usunąć jego wyświetlacz, chyba że był wymieniony jako należący do „Baltimore” Colts, a nie Indianapolis Colts. Hall of Fame nie spełniło tej prośby. Unitas przekazał swoje pamiątki po Coltach do Muzeum Babe Ruth w Baltimore. Te przedmioty są teraz na wystawie w Muzeum Sportu w Camden Yards.

Unitas również aktywnie lobbował za kolejną drużyną NFL, która miałaby przybyć do Baltimore. Po NFL wrócił do Baltimore jako Ravens na sezon 1996, Unitas i większość innych starych czasów Colts postrzegane Ravens jako prawdziwych następców Baltimore Colts. Unitas był często widywany przy linii bocznej Ravens w meczach domowych i otrzymywał gromkie owacje za każdym razem, gdy był przedstawiany na każdym z JumboTronów na M&T Bank Stadium.

Gdy NFL świętowała swoje pierwsze 50-lecie, Unitas został wybrany najlepszym graczem ligi. Emerytowany rozgrywający Chicago Bears Sid Luckman powiedział o Unitasie: „Był lepszy ode mnie. Lepszy niż (Sammy) Baugh. Lepszy niż ktokolwiek.”

Życie osobiste

Unitas ożenił się ze swoją ukochaną z liceum Dorothy Hoelle 20 listopada 1954 roku; mieli pięcioro dzieci. Godzinę po rozwodzie z Dorothy w Reno, 26 czerwca 1972 roku, Unitas ożenił się z Sandrą Lemon; mieli troje dzieci i pozostali razem aż do jego śmierci.

Pod koniec życia Unitas zwrócił uwagę mediów na wiele trwałych fizycznych niepełnosprawności, które on i jego koledzy zawodnicy cierpieli we wczesnych latach futbolu, zanim wynaleziono ochraniacze i inne zabezpieczenia mające zapobiegać takim urazom. Sam Unitas stracił prawie całkowicie władzę nad prawą ręką, która pod koniec jego kariery została pokiereszowana, z palcem środkowym i kciukiem wyraźnie oszpeconymi od wielokrotnego łamania.

11 września 2002 roku Unitas zmarł nagle podczas treningu w ośrodku fizykoterapii w Baldwin, Maryland, na zawał serca.

Legacy

Po jego śmierci wielu fanów drużyny futbolowej Baltimore Ravens złożyło petycję o zmianę nazwy stadionu macierzystego Kruków (własność stanu Maryland) na Unitas. Te prośby były jednak bezskuteczne, ponieważ lukratywne prawa do nazwy zostały już wydzierżawione przez Ravens firmie z Buffalo w stanie Nowy Jork, M&T Bank. Jednak posąg Unitasa został wzniesiony jako centralny punkt placu przed stadionem, a plac został oficjalnie nazwany „Unitas Plaza”. Duże banery przedstawiające Unitasa w czasach jego świetności w Baltimore Colts flankują teraz wejście na stadion. Wielu lojalnych fanów futbolu z Baltimore przestrzega rytuału pocierania buta posągu Unitasa przed wejściem na stadion na mecz domowy Ravens.

• Unitas posiada rekord w największej liczbie występów w Pro Bowl (dziesięć) dla rozgrywającego.
• Został wybrany do Pro Football Hall of Fame w 1979 roku.
• Od 1987 roku Johnny Unitas Golden Arm Award jest przyznawana corocznie najlepszemu starszemu rozgrywającemu bieżącego roku w futbolu uczelnianym.
• W 1999 roku został sklasyfikowany na piątym miejscu na liście „The Sporting News” 100 największych graczy futbolu, za Joe Montaną wśród rozgrywających. W 2004 roku TSN w specjalnym wydaniu 50 największych rozgrywających umieścił Unitasa na pierwszym miejscu, a Montanę na drugim.
• Stadion piłkarski Uniwersytetu Towson został przemianowany na Stadion Johnny’ego Unitasa w 2002 roku.
• Unitas ustanowił rekord kolejnych gier z przyłożeniem w 47 meczach. Ten rekord jest obecnie uważany za jeden z rekordów sportowych „nie do pobicia”.

Career stats

Passing Stats

Year	Team	G	Passing Att.-Comp.	Yards	Pct.	TD	Int.	Sacks-Lost	Pass Rating
1956	Baltimore	12	198-110	1,498	.556	9	10	n/a-202	74.0
1957	Baltimore	12	301-172	2,550	.571	24	17	n/a-212	88.0
1958	Baltimore	10	263-136	2,007	.517	19	7	n/a-120	90.0
1959	Baltimore	12	367-193	2,899	.526	32	14	n/a-125	82.6
1960	Baltimore	12	378-190	3,099	.503	25	24	n/a-190	73.7
1961	Baltimore	14	420-229	2,990	.545	16	24	n/a-204	66.1
1962	Baltimore	14	389-222	2,967	.571	23	23	n/a-255	76.5
1963	Baltimore	14	410-237	3,481	.578	20	12	42-298	89.7
1964	Baltimore	14	305-158	2,824	.518	19	6	37-254	96.4
1965	Baltimore	11	282-164	2,530	.582	23	12	29-221	97.4
1966	Baltimore	14	348-195	2,748	.560	22	24	21-146	74.0
1967	Baltimore	14	436-255	3,428	.585	20	16	25-198	83.6
1968	Baltimore	5	32-11	139	.344	2	4	2-15	30.1
1969	Baltimore	13	327-178	2,342	.544	12	20	12-93	64.0
1970	Baltimore	14	321-166	2,213	.517	14	18	19-158	65.1
1971	Baltimore	13	176-92	942	.523	3	9	15-129	52.3
1972	Baltimore	8	157-88	1,111	.561	4	6	14-114	70.8
1973	San Diego	5	76-34	471	.447	3	7	14-96	40.0
Totals		211	5,186-2,830	40,239	.546	290	253	230-3,090	78.2

• Bolus, Jim, and Billy Reed. Cardinal Football. Champaign, IL: Sports Masters, Inc., 1999. ISBN 978-1583820483
• Callahan, Tom. Johnny U: The Life and times of John Unitas. New York: Three Rivers Press, 2007. ISBN 978-1400081400
• Lazenby, Roland. Johnny Unitas: The Best There Ever Was. Chicago: Triumph Books, 2002. ISBN 978-1572435469

All links retrieved May 24, 2018.

• „Johnny Unitas” Pro Football Hall of Fame
• „Johnny Unitas” IMDb