Narodziny Amerigo Vespucciego

Ameryka została nazwana przez pomyłkę. Twierdzenie, że Amerigo Vespucci „odkrył” stały ląd Nowego Świata przed Kolumbem zostało już dawno zdyskredytowane, a nawet tradycyjna data jego urodzin, 9 marca, była prawdopodobnie datą kogoś innego o tym samym imieniu, urodzonego w innym roku. Amerykański historyk morski Samuel Eliot Morison nazwał Vespucciego „najbardziej kontrowersyjną postacią w historii odkryć”, różnie uważaną za odważnego odkrywcę lub zarozumiałego kłamcę. Pochodził z dobrze skoligaconej rodziny we Florencji, był synem notariusza Nastagio Vespucciego, a wśród jego krewnych była piękna Simonetta Vespucci, modelka Wenus Botticellego. Do czasu, gdy był w jego połowie 30s pracował dla banku Medici. Na początku lat 1490-tych przebywał w Sewilli jako asystent Giannotto Berardiego, który dbał o interesy Medyceuszy w Hiszpanii. Berardi znał Krzysztofa Kolumba i pomógł go sfinansować, a Kolumb i Vespucci zostali przyjaciółmi.

W 1492 roku Kolumb popłynął błękitem oceanu do Indii Zachodnich i wrócił tam w następnym roku. W 1497 roku John Cabot przepłynął północny Atlantyk z Bristolu i wylądował gdzieś, być może na Nowej Fundlandii. W 1498 Kolumb odkrył stały ląd Ameryki Południowej u ujścia Orinoko w Wenezueli, który, jak sądził, może być ziemskim rajem. Hiszpańska ekspedycja pod dowództwem Alonso de Ojeda wyruszyła w 1499 roku, by zbadać wenezuelskie wybrzeże, a w 1500 roku eskadra portugalskich statków zmierzających na Ocean Indyjski pod dowództwem Pedra Alvaresa Cabrala skierowała się daleko na zachód Atlantyku i wpadła na Brazylię.

Vespucci w międzyczasie zastąpił Berardiego po śmierci tego ostatniego w 1495 roku i w pewnym momencie sam zaczął wyruszać na poszukiwanie przygód. W 1503 lub 1504 roku twierdził – lub zrobił to ktoś używający jego nazwiska – że w 1497 roku dopłynął do stałego lądu Nowego Świata, przed Kolumbem, i odkrył Brazylię. Obecnie uważa się za pewne, że Vespucci nigdy nie opuścił Hiszpanii w 1497 roku i że najwcześniej mógł dotrzeć do Nowego Świata w 1499 roku, kiedy to rzekomo dołączył do wyprawy Ojedy do Wenezueli. Cynicy wątpią również w jego relację na ten temat.

Vespucci odbył podróż do Brazylii w służbie portugalskiej, która opuściła Lizbonę w 1501 r. i być może odkrył rzekę Plate i zbadał wybrzeże Patagonii, a być może odbył kolejną podróż z Lizbony dwa lata później, ale jego relacje z wyczynów są niejasne i mylące. Jego Mundus Novus („Nowy Świat”) został prawdopodobnie po raz pierwszy wydrukowany we Florencji w 1503 lub 1504 roku, z niemiecką edycją w 1504 roku. Jego drastyczny portret tubylców Ameryki Południowej jako pięknych, nagich, rozwiązłych kanibali wzbudził fascynujące zainteresowanie. To anarchistyczna grupa, nie mieli królów, praw ani regularnych pór posiłków: jedli, kiedy mieli na to ochotę. Geograf Martin Waldseemüller był pod takim wrażeniem, że w 1507 roku ukuł na mapie nazwę Ameryka na cześć Vespucciego. Później uznał, że się mylił i że zasługa za odkrycie Nowego Świata tak naprawdę należy do Kolumba. Usunął nazwę Ameryka ze swojej mapy z 1513 r., ale za późno. Nazwa ta przyjęła się i sugerowane alternatywy, takie jak Atlantyda i Columbiana, nigdy jej nie wyparły.

Vespucci w jakiś sposób pozostał w przyjacielskich stosunkach z Kolumbem i w 1505 roku mieszkał w domu Kolumba w Sewilli. Kolumb uważał go za „najbardziej honorowego człowieka, bardzo pragnącego mnie zadowolić”. Kolumb zmarł w 1506 roku, zanim ukazała się mapa Waldseemüllera, a dwa lata później Vespucci, który twierdził, że jest najzdolniejszym kapitanem morskim na świecie, został mianowany głównym nawigatorem Casa de Contratacion, która kontrolowała hiszpański handel w Nowym Świecie. Miał prawdopodobnie 58 lat, gdy zmarł w Sewilli w 1512 roku.

An engaging footnote to his story is that the chief customs official at Bristol, who greeted John Cabot when he returned there from his voyage of 1497, was called Richard a Meyric. Bristolczycy lubią myśleć, że Ameryka naprawdę została nazwana na jego cześć.